Koszty 2023 po zmianach

Z początkiem 2023 r. po raz kolejny znowelizowane zostały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznym (dalej: ustawa o PIT) oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT). Wyjątkowo w tym roku zmiany w niewielkim stopniu dotyczyły przepisów o kosztach uzyskania przychodów.

1. Zmiany w przepisach o kosztach uzyskania przychodów na 2023 r.

Najważniejsze dokonane z początkiem 2023 r. zmiany w przepisach o kosztach uzyskania przychodów polegały na:

1) zmianie momentu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów składek z tytułu przychodów ze stosunku pracy i zrównanych, w części finansowanej przez płatnika, składek na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,

2) wprowadzeniu możliwości składania przez pracowników wniosków o niestosowanie przez pracodawców podwyższonych kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto należy przypomnieć, że z końcem 2022 r. zakończył się okres przejściowy, w którym nadal można było amortyzować nieruchomości mieszkalne (tj. budynki mieszkalne, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze włas­nościowe prawa do lokali mieszkalnych oraz prawa do domów jednorodzinnych w spółdzielniach mieszkaniowych). Z dniem 1 stycznia 2023 r. możliwość podatkowej amortyzacji nieruchomości mieszkalnych definitywnie przestała istnieć.

Z początkiem 2023 r. miały wejść w życie uchwalone jeszcze w 2021 r. przepisy wyłączające możliwość zaliczania do podatkowych kosztów uzyskania przychodów tzw. kosztów ukrytych dywidend. Ostatecznie jednak ustawodawca zrezygnował z ich wprowadzenia.

1.1. Zmiana momentu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów składek ZUS, składek na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych

Do końca 2022 r. składki z tytułu należności, o których mowa w oraz , określone w , w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych stanowiły koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności były należne. Było to możliwe pod warunkiem, że składki te zostały opłacone: