Interpretacja indywidualna z dnia 9 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.246.2022.2.MAZ

Brak możliwości wyłączenia od opodatkowania akcyzą lekkiego oleju opałowego, który utracił swoje właściwości fizyko-chemiczne, w przypadku jego przekazania lub sprzedaży do utylizacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 21 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wyłączenia od opodatkowania akcyzą lekkiego oleju opałowego, który utracił swoje właściwości fizyko-chemiczne, w przypadku jego przekazania lub sprzedaży do utylizacji, wpłynął 26 października 2022 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 grudnia 2022 r. (wpływ 2 stycznia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Szpital (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Szpital”) jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej, posiadającym osobowość prawną, działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U.2022 poz. 633 z późn. zm.). Celem statutowym Szpitala jest wykonywanie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych oraz realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i ochroną zdrowia.

W 2008 r. Wnioskodawca dokonał zakupu lekkiego oleju opałowego na cele grzewcze od … S.A. Zakupu dokonano na potrzeby działającej kotłowni grzewczej, jako zapasowe źródło zasilania. Kod Nomenklatury Scalonej CN oleju opałowego, który Wnioskodawca nabył to CN 2710 19 47, stawka akcyzy przedmiotowego oleju opałowego wynosi 232[zł]/1000l. Wnioskodawca nabywając lekki olej opałowy złożył sprzedawcy oświadczenie, że wykorzysta go do celów opałowych, tym samym zostały zrealizowane wymogi wynikające z art. 89 ust 5 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym i pozostałych przepisów, warunkujące możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki akcyzy na olej grzewczy.

Do dnia dzisiejszego olej nie został w całości zużyty zgodnie z jego przeznaczeniem. W 2022 roku wysłano próbkę lekkiego oleju opałowego do zbadania pod kątem przydatności. Zgodnie ze sprawozdaniem z badań – olej opałowy lekki typu K (nomen. 2008) nie spełnia normy w 2 pkt: tj. temperatura do 350°C destyluje 77,2% - norma PN min. 85; oraz zawartość barwnika Solvent Red 19 wynosi mniej niż 1 - norma RMF min. 6,3. Powyższe oznacza, że lekki olej opałowy nie nadaje się do zużycia zgodnie z jego przeznaczeniem i Wnioskodawca nie może ani zużyć go na cele grzewcze, ani odsprzedać innym podmiotom na cele grzewcze. Lekki olej opałowy nie jest więc zdatny do użytku w jakimkolwiek zakresie.

Wobec utraty właściwości fizyko-chemicznych lekkiego oleju opałowego, Wnioskodawca rozważa dwie możliwości:

-przekazanie ok. 4 150 litrów niezdatnego do użytku lekkiego oleju opałowego specjalistycznej firmie, w celu jego zutylizowania lub

-odpłatne zbycie ok. 4500 litrów niezdatnego do użytku lekkiego oleju opałowego specjalistycznej firmie, w celu jego zutylizowania.

W uzupełnieniu wniosku z 28 grudnia 2022 r., odpowiadając na pytania Organu, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Podstawą do nabycia oleju opałowego o kodzie Nomenklatury Scalonej CN 2710 19 47 z zastosowaniem obniżonej stawki akcyzy był art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym.

2. Zgodnie z art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. stawka akcyzy na paliwa silnikowe w 2008 r. wynosiła 2 000 zł od 1 000 litrów gotowego wyrobu, w przypadku jednak, gdy oleje opałowe przeznaczone były na cele opałowe wynosiła 233 zł od 1 000 litrów gotowego wyrobu.

3. Wnioskodawca dokonując zakupu oleju opałowego złożył w stosunku do sprzedawcy oświadczenie, iż zakupiony olej będzie przeznaczany tylko na cele opałowe stąd też zastosowana stawka podatku akcyzowego wynosiła 233 zł. Niemniej jednak, w tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że olej został zakupiony w 2008 r. i obecnie Wnioskodawca nie jest już w posiadaniu dokumentów, które złożone były sprzedawcy oleju opałowego.

4. Przekazując olej opałowy do utylizacji Wnioskodawca nie będzie w posiadaniu oświadczenia, o którym mowa w art. 89 ust. 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, uzyskanego od nabywcy (specjalistycznej firmy zajmującej się utylizacją tego typu substancji) oleju. Niniejsze wynika z faktu, co zostało wskazane w treści złożonego wniosku, olej opałowy, który znajduje się w posiadaniu Wnioskodawcy nie nadaje się do zużycia zgodnie z jego przeznaczeniem i Wnioskodawca nie może ani zużyć go na cele grzewcze ani odsprzedać innym podmiotom na cele grzewcze. Jedynym więc rozwiązaniem jest przekazanie go do utylizacji, stąd też firma dokonująca utylizacji nie ma możliwości oświadczyć, że olej opałowy zostanie zużyty na cele grzewcze.

Pytanie

1. Czy przekazanie znajdującego się w posiadaniu Wnioskodawcy lekkiego oleju opałowego, który utracił swoje właściwości fizyko-chemiczne, specjalistycznej firmie zajmującej się utylizacją tego typu substancji, w celu jego zniszczenia, będzie wiązało się z zastosowaniem sankcyjnej stawki akcyzy, określonej w art. 89 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym? W szczególności, czy w wyniku dokonania utylizacji we wskazany sposób, czy zamiast wcześniej uiszczonej stawki akcyzy 232 [zł]/1000 litrów będzie ona wynosić 1822 zł/1000 litrów, co będzie wiązało się z koniecznością uiszczenia różnicy w podatku akcyzowym w wysokości 1590 zł/1000 litrów?

2. Czy odpłatne zbycie znajdującego się w posiadaniu Wnioskodawcy lekkiego oleju opałowego, który utracił swoje właściwości fizyko-chemiczne, specjalistycznej firmie zajmującej się utylizacją tego typu substancji, w celu jego zniszczenia, będzie wiązało się z zastosowaniem sankcyjnej stawki akcyzy, określonej w art. 89 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym? W szczególności, czy w wyniku dokonania utylizacji we wskazany sposób, czy zamiast wcześniej uiszczonej stawki akcyzy 232 [zł]/1000 litrów będzie ona wynosić 1822 zł/1000 litrów, co będzie wiązało się z koniecznością uiszczenia różnicy w podatku akcyzowym w wysokości 1590 zł/1000 litrów?

Państwa stanowisko w sprawie

Część wspólna – ad 1. i ad 2.

Ze względu na częściową zbieżność zagadnienia w opisanych pytaniach [nr] 1 i 2, pierwsza część argumentacji przedstawiona zostanie zbiorczo dla obu zapytań.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym, preferencyjna stawka podatku akcyzowego (wynikająca z art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym) na olej napędowy grzewczy jest możliwa do zastosowania pod warunkiem przeznaczenia go na cele opałowe oraz spełnienia wymogów stawianych przez art. 89 ust. 5-15 ustawy o podatku akcyzowym, w tym odebraniu od nabywcy stosownego oświadczenia. Zamiarem ustawodawcy było uniemożliwienie stosowania preferencyjnej stawki podatku akcyzowego przy zużywaniu oleju opałowego na inne cele niż opałowe (np. do napędu silników spalinowych).

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdy olej napędowy grzewczy zostanie zutylizowany ze względu na jego niezdatność do celów grzewczych, brak jest podstaw do zastosowania stawki akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym. Dlatego też w świetle przedstawionego stanu faktycznego, poddanie oleju napędowego grzewczego procesowi utylizacji, z uwagi na utratę jego właściwości fizyko-chemicznych, nie rodzi obowiązku zapłaty sankcyjnej stawki akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym.

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne zostały określone w art. 89 ustawy. Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 9 i pkt 14 ustawy, stawka akcyzy dla:

- olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi, wynosi 232,00 zł/1000 litrów.

- pozostałych paliw silnikowych – 1822,00 zł/1000 litrów.

Z ww. przepisów wynika, że olej wskazany przez Wnioskodawcę – olej napędowy grzewczy o kodzie CN 2710 1947 – który według zamierzeń Wnioskodawcy miał być wykorzystywany do celów opałowych, stanowi wyrób akcyzowy należący do grupy wyrobów energetycznych, zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy i opodatkowany [jest] w myśl art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy stawką wynoszącą 232,00 zł/1000 litrów.

Zgodnie z art. 89 ust. 5 pkt 1 i ust. 6 ustawy, sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, jest obowiązany w przypadku sprzedaży osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą - do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit.a.

Jak wynika z ww. przepisów, warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki na oleje napędowe przeznaczone na cele opałowe jest złożenie przez nabywcę oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych.

Stosownie do art. 89 ust. 16 ustawy, w przypadku gdy warunki, o których mowa w ust. 5-12, nie zostały spełnione i w wyniku postępowania podatkowego, postępowania kontrolnego albo kontroli podatkowej ustalono, że wyroby, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 lit. a, nie zostały użyte do celów opałowych lub gdy nie ustalono nabywcy tych wyrobów, stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1 - czyli 1822,00 zł/1000 litrów, a w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest równa lub wyższa od 890 kilogramów/metr sześcienny - 2047,00 zł/1000 kilogramów.

W przedstawionym stanie faktycznym, w momencie złożenia przez Wnioskodawcę oświadczenia, że nabywane oleje zostaną zużyte do celów opałowych, sprzedawca tych olejów uzyskał prawo do sprzedaży ich na rzecz Wnioskodawcy z preferencyjną stawką akcyzy. Co istotne dla sprawy, w momencie składania oświadczenia było one prawidłowe i wywoływało określone skutki, które w wyniku złożenia tego oświadczenia zaistniały.

Niemniej brak możliwości zmiany oświadczenia, a w szczególności niewykorzystanie nabytych olejów napędowych zgodnie ze złożonym oświadczeniem nie oznacza, że automatycznie w sprawie przedstawionej we wniosku znajdzie zastosowanie stawka, o której mowa w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy. Jak wynika z art. 89 ust. 16 ustawy, w przypadku gdy warunki, o których mowa w ust. 5-12, nie zostały spełnione i w wyniku postępowania podatkowego, postępowania kontrolnego albo kontroli podatkowej ustalono, że wyroby, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 lit. a, nie zostały użyte do celów opałowych lub gdy nie ustalono nabywcy tych wyrobów, stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1.

Zatem w sytuacji gdy warunki, o których mowa w art. 89 ust. 5-12 ustawy nie zostały spełnione opodatkowanie wyrobów, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i 15 lit. a ustawy, stawką akcyzy, określoną w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy, następuje jeżeli w wyniku postępowania podatkowego, postępowania kontrolnego albo kontroli podatkowej ustalono, że ww. wyroby nie zostały użyte do celów opałowych lub gdy nie ustalono nabywcy tych wyrobów.

Odmiennie ma się natomiast sprawa w sytuacji, gdy Wnioskodawca przekaże przedmiotowy olej do utylizacji w sposób przedstawiony w opisie. Co do zasady, przeznaczenie oleju na inne cele niż opałowe, nawet jeżeli mowa o utylizacji, skutkuje brakiem możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku (tak Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 7 marca 2019 r., [znak:] 0111-KDIB3-3.4013.291.2018.2.MAZ). Jednakże we wnioskach składanych przez podatników mowa jest o utylizacji oleju, który w dalszym ciągu jest zdatny do użytku.

Wnioskodawca wskazuje jednak, co istotne dla sprawy, że przeznaczenie przedmiotowego oleju do utylizacji wynika z faktu utracenia przez ten olej właściwości fizyko-chemicznych, uniemożliwiających jego zużycie do celów opałowych. Nie jest to zamierzone działanie Wnioskodawcy, nie powinno więc wiązać się z uiszczeniem podatku akcyzowego w sankcyjnej wysokości.

Należy w tym miejscu odwołać się do stanowiska Izby Skarbowej w Łodzi, wyrażonego w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 22 kwietnia 2015 r., [znak:] IPTPP3/4513-11/15-3/KK. Wprawdzie organ uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe, i jego zdaniem w przypadku utylizacji doszło do naruszenia warunków zastosowania preferencyjnej stawki podatku, co zobowiązywało Wnioskodawcę do opodatkowania przedmiotowego oleju stawką akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Niemniej jednak w przedstawionym stanie faktycznym wnioskodawca zamierzał przekazać do utylizacji pełnowartościowy olej. Jednakże na podstawie stwierdzenia: „Co istotne dla sprawy, przeznaczenie przedmiotowego oleju utylizacji nie wynika z faktu utracenia przez ten olej właściwości fizyko-chemicznych uniemożliwiających jego zużycie do celów opałowych, ale ze względu na świadome działanie Wnioskodawcy, który zlikwidował kotłownie po zakupie oleju”, wysnuć należy wniosek, iż w przypadku gdy do utylizacji przekazywany jest olej, który jest niezdatny do użytku, powoduje to inne skutki, przede wszystkim brak podstaw do uiszczenia podatku akcyzowego w sankcyjnej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy, olej lekki opałowy, który utracił właściwości fizyko-chemiczne, a tym samym stał się niezdatny do użytku do celów opałowych, należy oddać do utylizacji, i tym samym uznać go za odpad w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska. Zdaniem Wnioskodawcy, powstanie odpadu wskutek utraty właściwości fizyko-chemicznych oleju opałowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, gdyż olej ten został już prawidłowo opodatkowany, a należna kwota akcyzy w całości została uiszczona. Olej jako odpad będzie zatem przedmiotem utylizacji i nie może być przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Część indywidualna – ad 2.

Biorąc pod uwagę powyższą argumentację należy uznać, że nie ma podstaw do opodatkowania podatkiem akcyzowym oleju, który stał się odpadem, nawet jeżeli nastąpi jego odpłatne zbycie tylko i wyłącznie w celu utylizacji. Należy w tym przypadku zastosować zasady jak w przypadku sprzedaży oleju odpadowego powstałego w wyniku zużycia nabywanych olejów z zapłaconą akcyzą, jak i powstałego w wyniku prawidłowego zużycia olejów objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie. W takim przypadku sprzedaż zużytego oleju objętego zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. Niniejsze wynika z faktu, że w przedmiotowej sprawie doszło do sytuacji, w której bez winy podatnika olej stracił swoje właściwości fizyko-chemiczne, co skutkowało bezpośrednio brakiem możliwości zużycia ich do celów opałowych lub odsprzedaży do celów opałowych. Jedynym możliwym rozwiązaniem jest oddanie powstałego odpadku do utylizacji. Fakt, iż zostanie on sprzedany nie ma znaczenia, kluczowy jest bowiem cel sprzedaży, którym jest utylizacja.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 143, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 27 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2710 zostały wymienione:

Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy:

Sprzedaż oznacza czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)produkcja wyrobów akcyzowych;

2)wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3)import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;

4)nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a)nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

5)wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6)wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1)użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

a)było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub

b)nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;

2)dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;

3)sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;

4)nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Jak stanowi art. 8 ust. 6 ustawy:

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W myśl art. 10 ust. 8 ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3 i ust. 5, powstaje z dniem wydania ich nabywcy.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Jak stanowi art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Stawki akcyzy dla wyrobów energetycznych wynoszą dla olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 43 do 2710 19 48 i od 2710 20 11 do 2710 20 19, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów.

Zgodnie z art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy:

W przypadku użycia wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, do napędu silników spalinowych, użycia ich, gdy nie spełniają warunków określonych w szczególnych przepisach w zakresie prawidłowego znakowania i barwienia, a także ich posiadania w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw lub sprzedaży z takiego zbiornika, stosuje się odpowiednio stawkę 1822,00 zł/1000 litrów, a w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15^oC jest równa lub wyższa od 890 kilogramów/metr sześcienny - 2047,00 zł/1000 kilogramów.

Jak stanowi art. 89 ust. 5 ustawy:

W przypadku sprzedaży wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, stawki akcyzy określone w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a stosuje się, pod warunkiem że:

1) nabywcą tych wyrobów jest pośredniczący podmiot olejowy lub zużywający podmiot olejowy;

2) sprzedawca będący pośredniczącym podmiotem olejowym dokona zgłoszenia, o którym mowa w art. 5 ust. 1 albo art. 6a ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (Dz.U. z 2021 r. poz. 1857);

3) nabywca oświadczy, że nabywane wyroby:

a)zostaną przeznaczone do celów opałowych, uprawniających do stosowania tych stawek; oświadczenie ma następującą treść:

,,Oświadczam, że nabywane wyroby zużyję do celów opałowych. Za zmianę przeznaczenia nabywanych wyrobów i przez to narażenie na uszczuplenie podatku akcyzowego grozi odpowiedzialność przewidziana w art. 73a Kodeksu karnego skarbowego.” lub

b) będą sprzedane do celów opałowych, uprawniających do stosowania tych stawek; oświadczenie ma następującą treść:

,,Oświadczam, że nabywane wyroby sprzedam do celów opałowych. Za zmianę przeznaczenia nabywanych wyrobów i przez to narażenie na uszczuplenie podatku akcyzowego grozi odpowiedzialność przewidziana w art. 73a Kodeksu karnego skarbowego.”

4) nabywca uzupełni zgłoszenie, o którym mowa wart. 5 ust. 1 albo art. 6a ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi, zgodnie z art. 5 ust. 6 lub art. 6a ust. 3 tej ustawy oraz uzupełni to zgłoszenie o oświadczenie, o którym mowa w pkt 3.

Stosownie do art. 89 ust. 16 ustawy:

W przypadku gdy warunki, o których mowa w ust. 5-5f i ust. 10 pkt 3, nie zostały spełnione, stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1.

W myśl art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2004 r., Nr 29, poz. 257, ze zm.; dalej jako: „ustawa z 2004 r. o podatku akcyzowym”):

Stawka akcyzy na paliwa silnikowe wynosi 2 000 zł od 1 000 litrów gotowego wyrobu, na oleje opałowe przeznaczone na cele opałowe 233 zł od 1 000 litrów gotowego wyrobu, na ciężkie oleje opałowe przeznaczone na cele opałowe 60 zł od 1 000 kilogramów gotowego wyrobu, a na gaz płynny i metan używany do napędu pojazdów samochodowych 700 zł od 1 000 kilogramów gotowego wyrobu.

Ustawa z 2004 r. o podatku akcyzowym obowiązywała do 28 lutego 2009 r., a jej uchylenie nastąpiło na podstawie art. 168 ustawy, która weszła w życie 1 marca 2009 r.

Państwa wątpliwość dotyczy wyłączenia od opodatkowania akcyzą lekkiego oleju opałowego, który utracił swoje właściwości fizyko-chemiczne, w przypadku jego przekazania lub sprzedaży do utylizacji.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca podał, że w 2008 r. dokonał zakupu lekkiego oleju opałowego przeznaczonego na cele grzewcze, o kodzie CN 2710 19 47. Wnioskodawca wskazał w uzupełnieniu wniosku, że dokonując zakupu oleju opałowego złożył w stosunku do sprzedawcy oświadczenie, iż zakupiony olej będzie przeznaczany tylko na cele opałowe stąd też zastosowana stawka podatku akcyzowego wynosiła 233 zł. Zakupiony olej opałowy nie został zużyty w celu opałowym. W 2022 r. Wnioskodawca wysłał próbki oleju do zbadania jego przydatności. Szpital podał, że z badań wynika, że lekki olej opałowy nie nadaje się do zużycia zgodnie z przeznaczeniem, Wnioskodawca nie może zużyć go na cele grzewcze, a poziom barwnika zawartego w oleju jest poniżej normy.

Zatem Szpital nabył wskazany olej opałowy w okresie obowiązywania przepisów ustawy z 2004 r. o podatku akcyzowym. Nabycie oleju ze stawką akcyzy 233 zł za 1 000 litrów gotowego wyrobu nastąpiło na podstawie art. 65 ust. 1 ustawy z 2004 r. o podatku akcyzowym, i wymagało jego użycia zgodnie z przeznaczeniem, tj. do celów opałowych. Natomiast użycie tych olejów niezgodnie z przeznaczeniem pociągało za sobą konieczność zapłaty wyższej akcyzy.

Jak bowiem wynika z art. 65 ust. 1a pkt 1 ustawy z 2004 r. o podatku akcyzowym:

W przypadku użycia olejów opałowych lub olejów napędowych, przeznaczonych na cele opałowe, które nie spełniają warunków określonych w odrębnych przepisach, w szczególności wymogów w zakresie prawidłowego znakowania i barwienia, użycia ich niezgodnie z przeznaczeniem, a także sprzedaży ich za pomocą odmierzaczy paliw ciekłych, stawka akcyzy wynosi dla olejów opałowych lub olejów napędowych, przeznaczonych na cele opałowe - 2000 zł od 1000 litrów gotowego wyrobu.

Z przepisów ustawy z 2004 r. o podatku akcyzowym nie wynikało natomiast, że przekazanie oleju opałowego niezdatnego do użycia, zawierającego barwnik na poziomie niższym niż wymaga tego norma, nie podlega opodatkowaniu stawką wyższą, wskazaną w art. 65 ust. 1a pkt 1 ustawy z 2004 r. o podatku akcyzowym.

Z art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z 2004 r. o podatku akcyzowym wynikało, że:

Opodatkowaniu akcyzą podlega sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju.

W myśl art. 4 ust. 2 pkt 6 ustawy z 2004 r. o podatku akcyzowym:

Za sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju uważa się również darowiznę wyrobów akcyzowych.

Przy czym zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 10 ustawy z 2004 r. o podatku akcyzowym:

Za sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju uważa się również zużycie wyrobów akcyzowych niezgodne z ich przeznaczeniem, w przypadku gdy do wyrobów tych zastosowano zwolnienie lub obniżono stawki akcyzy.

Z kolei art. 4 ust. 5 ustawy z 2004 r. o podatku akcyzowym wskazywał, że:

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1-3, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności określonej w tych przepisach, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Natomiast z przepisów ustawy z 2004 r. o podatku akcyzowym nie wynikało, że przekazanie do utylizacji (lub sprzedaż do utylizacji) oleju opałowego przeznaczonego na cele opałowe nie podlegało stawką podwyższoną, wymienioną w art. art. 65 ust. 1a pkt 1 tej ustawy.

W ustawie o podatku akcyzowym, która weszła w życie 1 marca 2009 roku, przepisy przejściowe nie zawierają odniesienia do wyrobów akcyzowych, które nie zostały użyte zgodnie z przeznaczeniem do 28 lutego 2009 r., czyli do terminu obowiązywania ustawy z 2004 r. o podatku akcyzowym. Oznacza to, że w stosunku do posiadanych przez Szpital wyrobów akcyzowych (oleju opałowego o kodzie CN 2710 19 47 przeznaczonego na cele opałowe) zastosowanie znajdują obowiązujące przepisy ustawy o podatku akcyzowym. Posiadany przez Wnioskodawcę olej opałowy o kodzie CN 2710 19 47 został wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Wnioskodawca podał w opisie zdarzenia przyszłego, że zakupu lekkiego oleju opałowego dokonał z przeznaczeniem na cele grzewcze. W ustawie o podatku akcyzowym, jak i w przepisach wspólnotowych brak jest definicji ustawowej, która precyzowałaby sformułowanie „cel opałowy”. Zgodnie natomiast z „Nowym słownikiem języka polskiego PWN” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002): opał to „materiał służący do opalania, to czym się pali”, a opałowy to „nadający się na opał, służący do opalania”. W potocznym znaczeniu cel opałowy oznacza wytworzenie ciepła w określony sposób, tj. przez spalanie różnego rodzaju materiałów (stałych, ciekłych lub gazowych). Tylko zatem tak użyty materiał jest wykorzystywany na cele opałowe.

Biorąc pod uwagę powyższe definicje uznać należy, iż o przeznaczeniu na „cel opałowy” możemy mówić wówczas, gdy zużywany olej opałowy służy do otrzymywaniu energii cieplnej. Wykładnia literalna omawianych przepisów każe przyjąć, że mamy tu do czynienia z procesem polegającym na spalaniu paliwa opałowego (oleju opałowego) w celu wytworzenia energii cieplnej.

W kwestii zdefiniowania pojęcia „cel opałowy” wypowiedział się również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie C-240/01 Komisja Europejska vs. Republika Federalna Niemiec. W uzasadnieniu wyroku TSUE wskazał, że pomimo braku w przepisach unijnych definicji „celu opałowego”, państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji tego pojęcia, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności definicyjnych. Taka sytuacja z kolei mogłaby prowadzić do naruszenia zasady równości oraz uczciwej konkurencji w ramach Unii Europejskiej. Ponadto TSUE, w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania olejów w celach opałowych, stwierdził, że zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania wyrobu jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. TSUE wskazał, że „cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia „użycie jako paliwo opałowe”, jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego”. Zgodnie z wyrokiem TSUE, zużycie wyrobów akcyzowych w celach opałowych występuje zawsze wtedy, gdy spalanie wyrobów akcyzowych prowadzi do powstania energii cieplnej bez względu na sposób jej wykorzystania.

Takie rozumienie „celu opałowego”, z przywołaniem wyroku TSUE w sprawie C-240/01, potwierdził również NSA w wyroku z dnia 27 października 2010 r., sygn. akt I GSK 1172/09, podkreślając, że wyrażenie to odnosi się do tych przypadków, gdy na skutek spalania oleju mineralnego powstaje energia cieplna, która jest używana do ogrzewania. NSA podkreślił, że pojęcia tego nie można ograniczyć wyłącznie do sytuacji, w których energia cieplna wytwarzana w związku ze spalaniem olejów mineralnych jest używana w celach grzewczych. Zakres tego pojęcia rozciąga się również na takie przypadki, gdy wyprodukowane ciepło zużywane jest w innych celach niż grzewcze.

Mając na uwadze powyższą analizę pojęcia „cel opałowy” należy uznać, że Wnioskodawca nabywając olej opałowy w celach grzewczych dokonał jego nabycia w celu opałowym. W tych okolicznościach stawka akcyzy na ten olej opałowy, wskazana w art. 65 ust. 1 ustawy z 2004 r. o podatku akcyzowym, określona została w prawidłowej wysokości w sytuacji, gdy Wnioskodawca dopełnił pozostałych wymaganych warunków. Trzeba mieć na uwadze, że od momentu nabycia przedmiotowych wyrobów to na Wnioskodawcy ciąży obowiązek zachowania warunków zastosowania preferencyjnej stawki akcyzy.

Jak mianowicie wynika z art. 8 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

-użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

a.było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub

b.nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;

-sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy.

Zaznaczyć należy też, że jako sprzedaż rozumiana jest czynność faktyczna lub prawna, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot, o czym stanowi art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy. Więc sprzedażą będzie tak sama sprzedaż, jak i nieodpłatne przekazanie wyrobów akcyzowych.

Tym samym użycie nabytego przez Wnioskodawcę oleju opałowego do celów innych niż opałowe, czyli ich użycie bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania preferencyjnej stawki podatku, będzie podlegało opodatkowaniu stawką akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy. Bowiem niezachowanie warunków uprawniających do zastosowania preferencyjnej stawki podatku akcyzowego do posiadanego oleju opałowego będzie miało miejsce wówczas, gdy Szpital przekaże nieodpłatnie ten olej lub dokona jego odpłatnego zbycia firmie zajmującej się utylizacją, w celu jego zniszczenia. W tym wypadku znalazłby zastosowanie przepis art. 89 ust. 16 ustawy. Przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie zawierają natomiast uregulowań dotyczących przypadku, gdy posiadany olej opałowy przeznaczony do celów opałowych utracił właściwości fizyko-chemiczne lub doszło do obniżenia minimalnej ilości znacznika zastosowanego do barwienia tego oleju, w następstwie czego jest przekazywany nieodpłatnie lub sprzedawany w celu utylizacji.

W przypadku nieodpłatnego przekazania lub sprzedaży posiadanego oleju opałowego do utylizacji, Szpital będzie zobowiązany do zapłacenia akcyzy w wysokości będącej różnicą między akcyzą wskazaną w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy a kwotą już zapłaconą (233 zł za 1 000 litrów wyrobu). Obowiązek ten wynika z treści art. 8 ust. 6 ustawy, w związku z tym, że Wnioskodawca – przekazując nieodpłatnie lub sprzedając posiadany olej opałowy – dokona czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą, wymienionych w art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy.

W tym miejscu uzasadnione jest odwołanie do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 kwietnia 2017 r., sygn. akt I GSK 764/15, który stwierdził, że:

„Konstrukcja art. 8 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym umożliwia wielokrotne powstawanie obowiązku podatkowego w związku z dokonywaniem różnych czynności przez różne podmioty, jednakże w odniesieniu do tego samego wyrobu akcyzowego. Podmiot, który nie jest podatnikiem, ale dokonuje określonej czynności, która dotyczy wyrobu akcyzowego, musi zadbać o zachowanie określonych wymogów, ażeby czynność ta, np. sprzedaż odbyła się z zachowaniem warunków uprawniających do zastosowania stawki akcyzy związanej z przeznaczeniem wyrobu. Naruszenie tego obowiązku powoduje powstanie obowiązku podatkowego, z czym wiąże się uzyskanie przez sprzedawcę statusu podatnika oraz konieczność zastosowania innej stawki akcyzy. Sprzedaż oleju opałowego bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania stawki właściwej dla oleju opałowego przeznaczonego na cele opałowe wywołuje ten skutek, że jego sprzedawca jest obowiązany do zastosowania przy sprzedaży stawki wynikającej z art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Jednakże w sytuacji gdy dokonuje sprzedaży wyrobu, od którego we wcześniejszej fazie obrotu podatek został zapłacony, ma prawo obniżyć należy podatek w związku ze sprzedażą oleju opałowego o podatek zapłacony wcześniej”.

Natomiast sama utylizacja będzie czynnością wtórną do przekazania nieodpłatnego lub sprzedaży opisanego oleju opałowego do utylizacji, i nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej akcyzą. Jak wskazano powyżej, to Wnioskodawca – przekazując lub sprzedając do utylizacji olej opałowy – będzie z tytułu tych czynności podatnikiem akcyzy w myśl art. 13 ust. 1 ustawy. W tych okolicznościach obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, tj. z dniem przekazania lub sprzedaży do utylizacji posiadanego oleju opałowego o kodzie CN 2710 19 47.

Jak Organ wskazał powyżej, zastosowanie do niewykorzystanego przez Wnioskodawcę oleju opałowego stawki akcyzy w wysokości podanej w art. 65 ust. 1 ustawy z 2004 r. o podatku akcyzowym, wymaga użycia tego oleju do celów opałowych. W przypadku, gdyby Szpital przekazał lub sprzedał niewykorzystany olej opałowy do utylizacji, nie można byłoby uznać, że został on zużyty w celach opałowych.

Przypomnieć bowiem należy, że to Wnioskodawca nabył w 2008 r. olej opałowy o kodzie CN 2710 19 47 w celach opałowych, z zastosowaniem obniżonej stawki akcyzy, i dotychczas nie zużył go w celu w jakim został zakupiony. Fakt, że olej opałowy utracił właściwości fizyko-chemiczne, a zawarty w nim barwnik jest w ilości mniejszej od określonej w przepisach o barwieniu wyrobów energetycznych (§ 2 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2022 r. w sprawie znakowania i barwienia wyrobów energetycznych; Dz.U. z 2022 r., poz. 2633), jest wynikiem działania Wnioskodawcy, który nie użył dotychczas tego oleju w celach opałowych.

Tym samym, oceniając całościowo, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obu zadanych pytań należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących te sprawy wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.).