Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 17 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.909.2022.1.JG

Czy w świetle przepisów art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, środki przeznaczone na wypłaty dla klientów w związku z realizacją akcji (…), Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 grudnia 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy w świetle przepisów art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, środki przeznaczone na wypłaty dla klientów w związku z realizacją akcji (…), Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu zdarzenia przyszłego

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest właścicielem sieci sklepów z artykułami do (…) itp. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej towarów. Spółka posiada (…) sklepów zlokalizowanych na (…).

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, prowadzącym działalność i rozliczającym podatek dochodowy w Polsce.

W ramach prowadzonej polityki handlowej Spółka podejmuje starania o umocnienie własnej pozycji względem konkurentów. Spółka nieustannie rozwija swoją sieć sprzedaży tak, aby dotrzeć ze swoją ofertą do coraz większej liczby klientów. Mając na uwadze wysoki poziom konkurencji na rynku  (…), Spółka wdrożyła system działań mających na celu przywiązanie klientów do (...)

Podejmowane przez Spółkę w ramach jej polityki handlowej działania marketingowo- reklamowe mają na celu zwiększenie wolumenu sprzedaży i uzyskiwanie wyższych przychodów, a także zachęcenie klientów do dokonywania zakupów w placówkach handlowych będących własnością Spółki, a nie w placówkach konkurencyjnych sieci handlowych.

Jednym z zobowiązań wdrożonych przez Spółkę jest tzw. „(…)”. Główną przesłanką opisywanej akcji jest tzw. ,,(…)” w sytuacji, gdyż Klient (...) w Spółce. Założenia akcji są następujące:

-w sytuacji gdy klient (…);

-klient posiada dowód (...);

-klient posiada dowód zakupu danego towaru w Spółce;

-dany produkt z oferty Spółki musi być (...);

Procedura zwrotu (…) przebiega następująco:

-zasadność zwrotu (…);

-wartością (…);

-klient potwierdza odbiór (...);

-operacja doładowania i wydania karty „(…)”.

Pytanie:

Czy w świetle przepisów art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, środki przeznaczone na wypłaty dla klientów w związku z realizacją akcji (…), Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 15 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów administracyjnych oraz linią interpretacyjną organów podatkowych, aby wydatki mogły zostać uznane za koszt uzyskania przychodów podatnika, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

-ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów;

-muszą pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością;

-nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT;

-muszą zostać poniesione przez podatnika;

-zostały właściwie udokumentowane;

-muszą mieć charakter definitywny.

Zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, że ponoszone przez nią wydatki na wypłaty dla klientów w związku z realizacją akcji (…) powinny zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Opisane w stanie faktycznym koszty są ponoszone w celu zarówno uzyskania, jak i zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodów oraz mają bezpośredni związek z działalnością Spółki.

Analizując charakter przedmiotowych kosztów należy stwierdzić, iż stanowią one wydatki o charakterze marketingowym, nakierowane na utrzymanie dotychczasowych klientów oraz pozyskanie nowych klientów. Ukazują one Spółkę jako przedsiębiorcę posiadającego (...).

Spółka podkreśla, że praktykowanie opisanej w stanie faktycznym polityki handlowej wpisuje się w jej strategię handlową. Spółka dąży w ten sposób do uatrakcyjnienia sprzedaży oferowanych towarów, aby zwiększyć obroty i umocnić się na (...).

Podejmowane działania mają na celu przekonanie klientów, że Spółka jest siecią handlową  (...), co przedstawia także: (…).

Wyrazem zapewnienia klientów o konkurencyjności Spółki jest jej gotowość do (…) towary (...). Działanie to służy budowaniu uczucia przywiązania wśród klientów oraz ugruntowania wizerunku Spółki jako firmy rzetelnej, uczciwej i dbającej o swoich klientów, wychodzącej naprzeciw ich oczekiwaniom.

W ocenie Spółki, tak prowadzona polityka handlowa jest skutecznym środkiem oddziaływania na potencjalnego nabywcę, zmierzającym do zmotywowania go do nabycia towarów w sieci handlowej Spółki.

Możliwość korzystania z akcji (…) ma na celu skłonienie klientów do zwiększenia częstotliwości zakupów w placówkach sieci handlowej Spółki.

Prowadzenie działalności gospodarczej w tak wymagającym pod względem konkurencyjności sektorze, jak ten, w którym funkcjonuje Spółka, wymaga nieustannego wysiłku w budowaniu renomy oraz indywidualnego podejścia Spółki do klienta.

W perspektywie długookresowej zwracanie klientom Spółki (…) ma przyczyniać się do ugruntowania wzajemnej dobrej relacji. Poprzez działanie (…) Spółka dąży bowiem do:

-zapewnienia długofalowej współpracy z klientami;

-rozpowszechniania przez zadowolonych klientów z oferowanych przez Spółkę warunków handlowych pozytywnych informacji o Spółce innym osobom - potencjalnym klientom;

-kształtowania lojalności klientów wobec Spółki, ponieważ na skutek takiej akcji promocyjnej klienci będą skłonni do dokonywania kolejnych zakupów w placówkach Spółki, a nawet do rezygnacji z dokonywania zakupów w sklepach konkurentów.

Osiągnięcie powyższych celów długofalowo skutkuje zintensyfikowaniem przez Spółkę obrotów handlowych, co w efekcie ma gwarantować zarówno wzrost wartości, jak i zabezpieczenie osiąganych przez Spółkę przychodów w długim okresie.

Z uwagi na fakt, że za pomocą opisanych działań możliwe jest stymulowanie popytu na oferowane przez Spółkę produkty należy stwierdzić, że przedmiotowe koszty stanowią dla Spółki koszty racjonalne i gospodarczo uzasadnione.

Koszty te przyczyniają się do intensyfikacji poziomu zakupów dokonywanych przez klientów w placówkach handlowych Spółki, a przez to do uzyskiwania przez nią przychodów. W konsekwencji należy uznać, że w przypadku wydatków związanych (…), wydatki te są ponoszone zarówno w celu osiągnięcia, jak i zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodów Spółki.

Ponadto, Spółka podkreśla, że art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie przewiduje bezpośredniego wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków o charakterze marketingowym, poniesionych w związku z wypłatą zwrotu (…) dla klientów Spółki.

Zdaniem Spółki, przedmiotowe wydatki z tytułu wypłat dla klientów w związku z realizacją akcji (…) stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ:

-ich ponoszenie ma na celu zarówno uzyskanie przychodów, jak i w perspektywie długookresowej zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów Spółki, ponieważ niewątpliwie wydatki te mają przełożenie na wzrost przychodów uzyskiwanych przez Spółkę ze sprzedaży oferowanych towarów;

-są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą;

-nie zostały zawarte w katalogu wyłączeń kosztów podatkowych z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”).

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 updop,

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo–skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

-przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

-potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Należy wyjaśnić, iż pomimo, że ustawodawca w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów dla celów podatkowych (art. 16 ust. 1 ustawy), nie wymienia wydatków o charakterze marketingowym, poniesionych w związku z wypłatą (…) dla klientów, to należy mieć zawsze na względzie, że podstawowym warunkiem zakwalifikowania tego typu wydatków do kosztów podatkowych jest ich związek z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.

W tym miejscu należy podkreślić, iż koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Istotnym jest, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża podatnika.

Dodatkowo zauważyć należy, że w celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów. W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej polityki handlowej podejmuje starania o umocnienie własnej pozycji względem konkurentów. Mając na uwadze (…), Spółka  „(…)”. Ma ona na celu zwiększenie wolumenu sprzedaży i uzyskiwanie wyższych przychodów, a także zachęcenie klientów do dokonywania zakupów w placówkach handlowych będących własnością Spółki, a nie w placówkach (...). W ramach ww. kampanii Spółka będzie (…).

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, powołane przepisy prawa podatkowego oraz analizując charakter przedmiotowych kosztów należy stwierdzić, iż co do zasady wszystkie racjonalne wydatki związane z działalnością gospodarczą podatnika o charakterze marketingowym (w tym na działania promocyjno-reklamowe oraz w zakresie public relations), takie jak nagrody dla klientów w akcjach promocyjnych, koszty programów lojalnościowych itp., nakierowane na utrzymanie klientów lub pozyskanie nowych, spełniają zarówno przesłankę (...).

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż Spółka będzie miała prawo do zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wypłatą środków dla klientów w związku z realizacją akcji (…).

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy w świetle przepisów art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, środki przeznaczone na wypłaty dla klientów w związku z realizacją akcji (…), Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00