Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 20 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.837.2022.2.KF

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 21 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 stycznia 2023 r. (wpływ 10 stycznia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEiDG). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z tym posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.) (dalej jako: „u.p.d.o.f.”). Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem o kodzie PKD 62.01.Z.

Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej 2 lipca 2022 r., a wybrana przez niego forma opodatkowania to podatek liniowy w wysokości 19% – podatkowa księga przychodów i rozchodów.

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej na podstawie art. 30ca u.p.d.o.f. w roku 2022 oraz latach następnych.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t.j. Dz. U. z dnia 2021 r. poz. 706).

Wnioskodawca nie prowadzi również działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani na terenie objętym decyzją o wsparciu nowej inwestycji.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie programów komputerowych. Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy wdrożenie oraz asystowanie przy uruchomieniach testowych.

Wnioskodawca specjalizuję się w projektowaniu (…), a więc tworzy kody źródłowe programów komputerowych zarówno w zakresie (…) jak i (…). W ramach świadczenia usług programistycznych Wnioskodawca korzysta z wielu języków programowania oraz frameworków) takich jak chociażby: (…).

Mając na uwadze powyższe, w wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe – utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062), (dalej jako: „ustawa o prawach autorskich”) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

W ramach działalności gospodarczej związanej z oprogramowaniem Wnioskodawca od założenia jednoosobowej działalności gospodarczej zawarł dwie umowy o współpracy w zakresie projektowania, tworzenia, a także rozwijania oprogramowania.

1. Umowa o współpracy w zakresie świadczenia usług programistycznych z 2 lipca 2022 r. zawarta z (...) GmbH mającą siedzibę w Niemczech (dalej jako: „Spółka B”).

Spółka B jest tzw. (…), który dostarcza oraz wdraża zindywidualizowane oprogramowania pod specjalne wymagania swoich klientów (klientów końcowych). Z racji tego, że oprogramowanie tworzone w (…) jest dużo bardziej złożone, skomplikowane, a co za tym idzie innowacyjne, realizacja określonych projektów wymaga dużo bardziej zaawansowanej wiedzy technicznej czy szczegółowej analizy biznesowej przed rozpoczęciem prac nad danym projektem.

Zgodnie z treścią umowy Spółka B nabywa całość autorskich praw majątkowych do utworów stanowiących program komputerowy za wynagrodzeniem z tytułu świadczenia usług programistycznych. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów odbywa się z momentem ich dostarczenia i obejmuje pola eksploatacji określone w art. 50 i art. 74 ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wynagrodzenie kalkulowane jest w oparciu o stawkę godzinową, tj. iloczyn czasu faktycznie poświęconego przez Wnioskodawcę na świadczenie usług programistycznych i stawki godzinowej, płatność następuje na podstawie prawidłowo wystawionej faktury. Strony w zawartej umowie przyjęły, iż wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych uzależnione jest od rzeczywistej pracy twórczej w danym projekcie – przez czas pracy twórczej należy rozumieć czas poświęcony bezpośrednio na projektowanie, a także tworzenie oraz rozwijanie oprogramowania komputerowego (tworzenie i projektowanie kodów źródłowych) z wyłączeniem czynności rutynowych oraz takich, którym nie można przypisać cech badawczo-rozwojowych (np. rutynowa poprawa błędów, cykliczne spotkania z zespołem projektowym, porządkowanie baz danych).

Wnioskodawca po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) podpisuje protokoły odbiorcze, które zawierają następujące pozycje:

-czas pracy ogółem poświęcony na realizację danego projektu;

-czas pracy twórczej poświęcony na realizację danego projektu;

-nazwę projektu.

W celu kalkulacji wynagrodzenia przypadającego bezpośrednio na działalność twórczą, a w konsekwencji na dochód przypadający ze sprzedaży kwalifikowanego IP, Wnioskodawca prowadzi ewidencję czynności wykonywanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności. Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie czasu świadczenia usług polegającego bezpośrednio na tworzeniu kodu źródłowego, dokumentacji technicznej (i w konsekwencji oprogramowania) oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz Spółki B, które nie są związane z działalnością twórczą, w efekcie której powstaje kwalifikowane IP jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego.

Od początku współpracy ze Spółką B Wnioskodawca uczestniczy w projekcie „X”, który skoncentrowany jest na rozbudowaniu poprzez nowe funkcjonalności oprogramowania (…). (…).

Wnioskodawca w ramach współpracy ze Spółką B realizuje zlecenia związane z tworzeniem bądź ulepszaniem/rozwijaniem oprogramowania samodzielnie jako członek zespołu programistów, w ramach którego każda osoba odpowiedzialna jest za wykonanie określonego zakresu prac w danym projekcie.

Proces wytwarzania oprogramowania, a także nowych funkcjonalności w przypadku tego projektu można podzielić na kilka etapów:

Etap numer 1: analiza wymagań nowych funkcjonalności – jest to jeden z najistotniejszych kroków podczas prac programistycznych. Etap ten zawiera w sobie identyfikacje oraz zbieranie wymagań dla nowego oprogramowania lub rozwoju już istniejącego, a także określanie ról w procesie tworzenia. Rezultatem etapu pierwszego jest zdefiniowanie różnych pojęć technicznych, które pozwalają osiągnąć zamierzony cel (wytworzenie bądź rozwinięcie programu komputerowego) przy jak najmniejszym ryzyku. Przykładem analizy nowych funkcjonalności z uwzględnieniem ryzyka rozwoju oprogramowania w omawianym projekcie jest porównanie istniejącego kodu jak i wielu modeli oraz rodzajów (…), na których instalowane jest nowe oprogramowanie.

Wnioskodawca jako członek zespołu projektowego odpowiedzialny jest za rozwijanie systemu poprzez tworzenie oraz implementację nowych funkcjonalności, przy czym każdorazowo Wnioskodawca zobowiązany jest do uwzględniania powyższych ograniczeń.

Etap numer 2: definiowanie wymagań – krok, w którym zostają jasno zdefiniowane i udokumentowane wymagania dotyczące danego oprogramowania. Efektem finalnym niniejszego etapu jest otrzymanie dokumentacji technicznej, która bierze pod uwagę specyfikę wymagań dotyczących oprogramowania. W zakresie realizowanego projektu dokumentacja techniczna zawarta jest w formie ogólnego zadania umiejscowionego w portalu do zarządzania projektem. Dokumentacja ta zawiera szczegółowe informacje na temat: sprzętu, w którym oprogramowanie będzie funkcjonować, mocki (przykładowe wizualizacje interfejsu użytkownika), a także informacje na temat informacji przychodzących bądź wychodzących z oprogramowania.

Wnioskodawca odpowiedzialny jest za dobieranie narzędzi w postaci bibliotek do rozwiązywania konkretnych problemów, wprowadzanie nowych funkcjonalności, bibliotek oraz frameworków. Wnioskodawca dba również o odpowiednią separację/podział funkcjonalności na moduły/paczki/pliki – jest to konieczne ze względu na ułatwienie dalszego rozwijania projektu.

Etap numer 4: budowa oraz rozwój produktu – etap ten jest ściśle związany z wytwarzaniem rzeczywistego kodu źródłowego w oparciu o wcześniej zdefiniowane rozwiązania architektoniczne. Na tym kroku Wnioskodawca oraz inni programiści tworzą nowe moduły/funkcjonalności przy wykorzystaniu narzędzi developerskich, do których zaliczają się (…) itp. W projekcie (…) warstwa odpowiedzialna za interfejs użytkownika wytwarzana jest przy użyciu języka (…) oraz języka (…). Komunikacja pomiędzy różnymi sensorami (stroną odpowiedzialną za (…) pisaną w języku (…)) wykonywana jest poprzez wykorzystanie (…). Warstwa odpowiedzialna za pobieranie informacji np. o (…) została zaprojektowana z wykorzystaniem (…).

Etap numer 5: testowanie i utrzymanie oprogramowania – na tym etapie wytwarzane jest oprogramowanie testujące, przy wykorzystaniu bibliotek testujących. Różne przypadki użycia (…) przez użytkownika. Istotnym aspektem jest kontrola przypadków krytycznych takich jak chociażby (…) – testy są wówczas uruchamiane na różnych konfiguracjach sprzętu i oprogramowania.

2. Umowa o współpracy w zakresie świadczenia usług programistycznych z 2 lipca 2022 r. zawarta z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę w Polsce (dalej jako: „Spółka E”).

Spółka E podobnie jak Spółka B również jest tzw. (…), który dostarcza oraz wdraża zindywidualizowane oprogramowania pod specjalne wymagania swoich klientów (klientów końcowych).

W świetle przedmiotu umowy Wnioskodawca zobowiązany jest do:

-tworzenia oprogramowania w postaci kodu źródłowego;

-opracowywania dokumentacji technicznej dotyczącej tworzonego oprogramowania;

-wspierania procesu testowania;

-wspierania procesu instalacji;

-udziale w fazie analizy w projektowaniu tworzonych systemów.

Zgodnie z treścią umowy Wnioskodawca z chwilą powstania utworów przenosi na Spółkę B [powinno być: „Spółkę E” – przypis Organu] bez konieczności składania odrębnych oświadczeń, wszelkie autorskie prawa majątkowe.

Przeniesienie odbywa się na następujących polach eksploatacji:

1)w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

2)w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzenie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy utworu – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy;

3)w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony powyżej – publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych, o których mowa powyżej, w odniesieniu do elementów utworu, które stanowią program komputerowy, następuje w pełnym zakresie, określonym w art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności na następujących polach eksploatacji:

1)trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego;

2)tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, których tych zmian dokonała;

3)rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu programu komputerowego lub jego kopii.

W ramach współpracy ze Spółką E Wnioskodawca uczestniczy w projekcie „Y”, który ponownie jak projekt „X” oparty jest na podobnych etapach: planowanie, analizowanie, realizowanie i wdrażanie oprogramowania, gdyż są to cechy uniwersalne dla większości systemów informatycznych. Głównym celem tworzonego oprogramowania jest dostarczanie wysokowydajnego systemu (…), którego głównym celem jest (…). System w swoich założeniach projektowany był do przyjmowania i przetwarzania danych od klientów w różnych postaciach (najczęściej w formacie (…) oraz (…)). Kolejną jego cechą jest możliwość integracji z innymi systemami takimi jak chociażby (…).

Użytkownik posiadający dostęp do systemu jest w stanie (…) itd. Część wizualna oprogramowania (…) została napisana przy wykorzystaniu (…). Część odpowiedzialna za przetwarzanie danych i prezentacje ich użytkownikowi została zaprojektowania i napisana przy użyciu języka (…) oraz (…). Bardzo dużą uwagę w tym projekcie przywiązuje się do bezpieczeństwa, stąd też kładzie się duży nacisk na pokrycie napisanego kodu testami. W tym celu Wnioskodawca oraz pozostali członkowie posługują się biblioteką (…) oraz (…) po stronie (…), natomiast po stronie (…) jest to (…). Przed wydaniem każdej nowej funkcjonalności zostaje ona skanowana przeciwko potencjalnym wyciekom danych jak również istotnym błędom.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi lub planuje ponosić w szczególności następujące koszty:

1.Wydatki związane z zakupem sprzętu komputerowego niezbędnego do świadczenia usług programistycznych, a tym samym do tworzenia kodów źródłowych.

2.Wydatki związane zakupem podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych, np. mikrofon, słuchawki, myszka, pamięć do serwerów i dyski.

3.Odpisy amortyzacyjne, a także wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego (koszty napraw, paliwa, leasingu itp.).

4.Wydatki związane z prowadzeniem księgowości.

5.Wydatki związane z doradztwem podatkowym.

6.Wydatki związane z zakupem urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego) oraz usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i abonament za dostęp do Internetu).

7.Wydatki związane z zakupem infrastruktury chmurowej oraz serwerów.

8.Wydatki związane z odprowadzeniem składek na ubezpieczenia społeczne.

9.Wydatki związane z licencją na oprogramowanie komputerowe niezbędne do świadczenia usług programistycznych.

Przykładowo w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności związanej z tworzeniem oprogramowania / suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności związanej z tworzeniem oprogramowania x przychody z danego oprogramowania / suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych.

W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego oprogramowania przez wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust.4 u.p.d.o.f.

Na potrzeby ulgi IP Box Wnioskodawca od 2 lipca 2022 r. prowadzi i będzie prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb u.p.d.o.f. Ewidencja jest i będzie prowadzona na bieżąco w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f. przypadających na każde kwalifikowane IP, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca na potrzeby rozliczenia dochodu z uwzględnieniem preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego zamierza ustalać wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poprzez iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w danym roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy udzielając odpowiedzi na pytania Organu zawarte w wezwaniu.

Co należy rozumieć pod pojęciem „działalność Wnioskodawcy”; w szczególności prosimy wyjaśnić, czy chodzi o:

a)całość prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej,

b)wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (jeśli tak, prosimy wskazać, jakie to konkretnie zadania),

c)całość działań realizowanych przez Pana w ramach poszczególnych umów z Kontrahentami (jeśli tak, prosimy wskazać, o jakich konkretnych umowach mowa);

d)wyodrębnione zadania realizowane przez Pana w ramach poszczególnych umów z Kontrahentami (jeśli tak, jakie to konkretnie zadania, w ramach jakich konkretnych umów)?

Wnioskodawca w celu doprecyzowania treści pierwszego pytania wskazuje, że całokształt działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę ukierunkowany jest na tworzenie, a także rozwijanie/ulepszanie oprogramowania komputerowego.

Od dnia rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej tj. od 2 lipca 2022 r. współpracuje w tym zakresie wyłącznie z dwiema Spółkami na podstawie umów szczegółowo opisanych w stanie faktycznym niniejszego wniosku. Zatem Wnioskodawca nie otrzymuje innych przychodów niż te, które są bezpośrednio związane z tworzeniem, a także rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania komputerowego.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w ramach świadczenia usług programistycznych może wykonywać również czynności rutynowe takie jak chociażby spotkanie z zespołem czy rutynowa poprawa błędów w kodzie źródłowym – jednakże w tym zakresie Wnioskodawca nie zamierza objąć części wynagrodzenia przypadającego za wykonywanie tych czynności ulgą IP Box.

W związku z powyższym należy wskazać, że pod pojęciem „działalność Wnioskodawcy” należy rozumieć wyodrębnione zadanie realizowane przez Wnioskodawcę w ramach umów zawartych z kontrahentami.

Na potrzeby udzielenia odpowiedzi na pytanie Organu Wnioskodawca wskazuje szczegółowy zakres zadań związanych z tworzeniem, a także rozwijaniem oprogramowania komputerowego w ramach poszczególnych umów:

1)Umowa zawarta ze Spółką B – „Projekt X”

Wytworzenie oprogramowania umożliwiającego (…). Oprogramowanie polega na (…).

2)Umowa zawarta ze Spółką E – „Projekt Y”

Wytworzenie oprogramowania umożliwiającego (…). Następnie Wnioskodawca zaprojektował (…).

Wnioskodawca wskazuje, że do każdego projektu prowadzone są szczegółowe karty, które wskazują kamienie milowe, cele, harmonogram prac oraz ewentualne koszty z tym związane. Ponadto Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję, która umożliwia śledzenie postępu prac.

Czy w ramach działalności podejmowanej przez Pana polegającej na tworzeniu programów komputerowych samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jeśli tak, prosimy wskazać:

-jakie to badania; co było/jest ich przedmiotem i celem; w jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi;

-jakie metody badawcze Pan stosował/stosuje;

-czy badania przyniosły określone efekty (jakie)?

Czy w ramach opisanej we wniosku działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; jeśli tak, prosimy wskazać:

-w jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi;

-czego dotyczyły/dotyczą te prace rozwojowe; co było/jest ich celem lub celami; jakie czynności obejmowały/obejmują te prace;

-czy Pana prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem; jeśli tak, co jest/będzie tym wynikiem lub wynikami; czy wynik/wyniki prac rozwojowych mają/będą miały jakąś ustaloną formę (jaką); w jaki sposób ten wynik/te wyniki będą wykorzystane lub są wykorzystywane na potrzeby Pana działalności;

-czy w wyniku prac rozwojowych zaprojektował/zaprojektuje Pan i stworzył/stworzy nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, proces albo usługę (jeśli tak, prosimy wskazać – jaki konkretny produkt, proces bądź jaką usługę); czy oferuje Pan lub będzie Pan oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej;

-czy w stosunku do Pana dotychczasowej działalności te produkty, procesy lub usługi mają/będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; jeśli tak – czy nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług?

Czy w ramach opisanej we wniosku działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; jeśli tak – prosimy wskazać, jakie to działania i kiedy je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

Wnioskodawca wskazuje, że organy podatkowe są zobligowane do uwzględniania przepisów „pozapodatkowych”. Jak podkreślono w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 grudnia 2015 r., sygn. akt I FSK 1359/14, od pojęć uregulowanych w przepisach innej gałęzi prawa często zależy prawidłowa kwalifikacja określonego stanu podatkowoprawnego. Również inne liczne orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego m.in. wyrok NSA z 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt I GSK 789/14, wyrok NSA z 4 listopada 2010 r., sygn. akt II FSK 1019/09, wskazują na to, że przepisów prawa podatkowego nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. Ponadto zainteresowany ma prawo oczekiwać wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwających się wątpliwości, które dotyczą regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi regulacjami prawnymi.

W tym miejscu należy odwołać się do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 lutego 2021 r. o sygn. I FSK 815/19 zgodnie z którym: „Organy, dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego muszą niekiedy posiłkować się przepisami z innych dziedzin prawa dla wyjaśnienia znaczenia występujących w przepisach ustaw podatkowych pojęć i instytucji z tych innych dziedzin prawa.

Jeżeli norma prawnopodatkowa jest zbudowana nie tylko z przepisów prawa podatkowego, ale także z regulacji prawnych innych dziedzin prawa, obowiązkiem organu interpretacyjnego jest odniesienie się do takich przepisów.

Ilekroć ustawa podatkowa odsyła do przepisów np. Prawa bankowego, Prawa budowlanego, Kodeksu cywilnego itd., to stosowne przepisy ustaw niepodatkowych stanowią uzupełnienie lub wręcz wypełnienie normy podatkowej. Wówczas organ podatkowy ma obowiązek dokonywać wykładni tychże norm na tyle, na ile jest to niezbędne do stworzenia definicji lub pojęcia funkcjonującego na gruncie prawa podatkowego. Nie ma znaczenia, czy dane pojęcie definiuje np. słowniczek zawarty w art. 2 u.p.t.u. czy też przepis szczególny odsyła do ustawy z innej dziedziny prawa. Należy wówczas uznać, że sens normatywny, który danemu pojęciu umiejscowionemu w ustawie podatkowej nadaje odrębna ustawa, stanowi integralną część przepisu podatkowego, który nie został umiejscowiony w ustawie podatkowej wyłącznie ze względu na przyjęte techniki legislacyjne”.

W skierowanym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca zawarł pytanie:

„Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, działalność Wnioskodawcy spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?”.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że „jeżeli chodzi o ocenę realizowanych czynności pod kątem działalności badawczo-rozwojowej, to tego rodzaju kwalifikacji winien dokonać organ interpretacyjny i nie może tego ciężaru przerzucać na wnioskodawcę” – Wyrok WSA w Rzeszowie z 20 stycznia 2022 r., I SA/Rz 916/21.

Ponadto jak wskazał NSA w wyroku z 23 listopada 2021 r. o sygn. akt II FSK 1049/21 „w trybie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h O.p. nie można żądać od podatnika ubiegającego się o interpretację indywidualną, aby we własnym zakresie rozstrzygnął on, czy podejmowane przez niego czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f.”.

WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 3 września 2021 roku o sygn. I SA/GI 544/21 uznał, że „to, czy w danych okolicznościach sprawy podejmowane czynności mieszczą się w pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, czy też nie, należy do organu, który przepis ten będzie stosował (interpretował), a nie do strony, która jedynie wskazuje własne stanowisko i wątpliwości w tej sprawie. Organ nie może przerzucać ciężaru dokonania prawidłowej wykładni tego pojęcia na wnioskodawcę”.

Tożsame podejście sądów administracyjnych zostało przedstawione również m.in. w:

-wyroku WSA w Gdańsku z dnia 7 września 2021 r„ o sygn. I SA/Gd 876/21,

-wyroku WSA w Lublinie z dnia 22 października 2021 r„ o sygn. I SA/Lu 425/21,

-wyroku WSA w Gliwicach z dnia 8 marca 2022 r„ o sygn. I SA/GI 119/22.

Niemniej jednak Wnioskodawca wskazuje, że w zakresie tworzenia rozwijania/ulepszania oprogramowania komputerowego Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca systematycznie od 2 lipca 2022 r. prowadzi prace rozwojowe polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych bądź ulepszonych produktów. Prace rozwojowe prowadzone były w każdym miesiącu (okresie rozliczeniowym) z uwagi na założenia biznesowe danego projektu.

Prace rozwojowe każdorazowo dotyczyły tworzenia bądź ulepszania/rozwijania oprogramowania komputerowego, a celem tych prac jest stworzenie nowego lub ulepszonego produktu jakim jest program komputerowy (oprogramowanie komputerowe).

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego procedurę tworzenia/rozwijania oprogramowania komputerowego można podzielić na poszczególne etapy:

Etap numer 3: projektowanie architektury produktu – specyfikacja jest punktem odniesienia dla architektury opracowanego oprogramowania. Na tym etapie określane są technologie programistyczne, które mają zostać użyte w projekcie (platforma sprzętowa, język programowania, środowisko deweloperskie, środowisko do komunikacji i raportowania, silnik bazodanowy, technologia prezentacji. Wnioskodawca odpowiedzialny jest za dobieranie narzędzi w postaci bibliotek do rozwiązywania konkretnych problemów, wprowadzanie nowych funkcjonalności, bibliotek oraz frameworków. Wnioskodawca dba również o odpowiednią separację/podział funkcjonalności na moduły/paczki/pliki – jest to konieczne ze względu na ułatwienie dalszego rozwijania projektu.

Etap numer 5: testowanie i utrzymanie oprogramowania – na tym etapie wytwarzane jest oprogramowanie testujące, przy wykorzystaniu bibliotek testujących.

W wyniku prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę powstają nowe programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie wykorzystuje wyników prowadzonych prac w prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ tak stworzone programy komputerowe przenosi odpłatnie na rzecz Spółek.

W związku z tym w wyniku prowadzonych prac rozwojowych Wnioskodawca projektuje oraz tworzy nowe lub ulepszone produkty w postaci dedykowanego oprogramowania komputerowego w ramach projektu „X” oraz „Y”, a mianowicie następujące programy komputerowe:

1)Umowa zawarta ze Spółką B – „Projekt X”

Wytworzenie oprogramowania umożliwiającego (…). Oprogramowanie polega na (…).

2)Umowa zawarta ze Spółką E – „Projekt Y”

Wytworzenie oprogramowania umożliwiającego (…). Następnie Wnioskodawca zaprojektował (…).

Każdorazowo w stosunku do działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, a także działalności „klientów końcowych” tworzone produkty (oprogramowanie komputerowe) mają oraz będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter.

Jak Wnioskodawca wskazał, w ramach świadczenia usług programistycznych Wnioskodawca może wykonywać również czynności rutynowe takie jak chociażby spotkanie z zespołem projektowym czy rutynowa poprawa błędów w kodzie źródłowym. W toku prowadzonych prac mogą pojawić się również inne czynności niemające charakteru prac badawczo-rozwojowych – jednakże w tym zakresie Wnioskodawca nie zamierza objąć tej części wynagrodzenia przypadającego za wykonywanie tych czynności ulgą IP Box.

Czy efekty Pana pracy, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną", a „twórczą" realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów?

Tak, efekty pracy Wnioskodawcy były utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem prac, które wymagają do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i których rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów.

Czy każdorazowo efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana są/będą programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne podmioty – stanowi/będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych?

Wnioskodawca wskazuje, że jego zdaniem efekty jego prac zawsze były odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługiwały osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych wyników prac.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca jest (…) – w dużym skrócie jest to osoba, która potrafi posługiwać się minimum dwoma językami programowania, które dzielą się na te odpowiedzialne za wytwarzanie interfejsu graficznego (…) oraz te, które odpowiadają za całą mechanikę działania systemu (…). Zatem Wnioskodawca posiada umiejętności, wiedzę oraz kompetencje do tworzenia odrębnych programów komputerowych od początku do końca. Z racji szybko rozwijającego się rynku IT proces tworzenia oprogramowania z uwagi na wysoki stopień złożoności jest rozbity na poszczególne elementy programu komputerowego, stąd też funkcjonują poszczególne specjalizacje takie jak: (…). Wnioskodawca łączy cechy umiejętności wszystkich specjalizacji.

Praca (…) jest dość złożona. Polega ona na wytwarzaniu kodu źródłowego związanego z pełnym cyklem życiowym danych, tj. przetrzymywanie danych w bazie danych, przetwarzanie danych po stronie (…) oraz wyświetlanie ich przy użyciu interfejsu graficznego. Tworząc nowy projekt koniecznym krokiem jest dobór odpowiednich narzędzi, tj. rodzaju bazy danych, języka (…) oraz (…). Obecnie bardziej myśli się w kategoriach frameworków, czyli języki ze zdefiniowanym sposobem wytwarzania i poruszania się po kodzie, aniżeli samych języków programowania. Po stronie (…) należy stworzyć nowy projekt (folder zawierający podstawowe pliki projektowe), posługując się typowym dla programistów (…). W rezultacie tych działań tworzony jest szablon projektu z narzędziem odpowiedzialnym za zarządzanie zależnościami w projekcie (dwa najbardziej popularne to (…) i (…)). Kolejnym krokiem jest dodanie do (…) zależności, które w danym projekcie będą używane.

W początkowym etapie projektu są to biblioteki takie jak: (…). W miarę rozwoju projektu oraz dochodzących wymagań na późniejszym etapie mogą być dodawane kolejne definicje bibliotek jak chociażby związane z integracją z innymi systemami. Po zdefiniowaniu bibliotek należy skonfigurować kilka niezbędnych rzeczy. Pierwszą z nich jest połączenie z bazą danych. W tym celu wymagane jest utworzenie po stronie serwera bazodanowego użytkownika oraz schematu bazy danych. Na typ etapie dochodzą konfiguracje związane z ruchem na bazie danych, uprawnieniami użytkowników, czasem trwania poszczególnych sesji, stopnia zrównoleglenia połączeń i wiele innych. Po udanym utworzeniu użytkownika należy przy użyciu (…) zdefiniować proces autentykacji serwera (…) z bazodanowym. Dodatkowo w tym procesie Wnioskodawca decyduje jaki framework będzie zarządzał stanem encji bazodanowych – głównie jest to (…). Po tym kroku należy przejść do stworzenia warstwy danych czyli modelowania danych w oparciu o encje zdefiniowane w modelu. Konwencją jest przechowywanie wszystkich definicji obiektów zawartych w systemie w folderze model. Kolejnym krokiem jest skonfigurowanie sposobu autentykacji i autoryzacji dostępu do zasobów serwera. Główną rzeczą jaką w tym kroku należy zaimplementować to sposób przechowywania danych wrażliwych (zazwyczaj używa się do tego różnych funkcji haszujących) oraz sposobu identyfikacji użytkowników. Do tego celu wykorzystuje się (…). Gdy konfiguracje związane ze sposobem zapisu, modelowania i ochrony danych są już gotowe można przejść do warstwy biznesowej. W tym kroku chodzi głównie o wytwarzanie kodu, który będzie pobierał/zapisywał/aktualizował dane poprzez odpowiednie wywołanie (zazwyczaj do tego celu używa się (…)).

Gdy strona (…) jest już skonfigurowana przechodzi się do tworzenia projektu (…). Podobnie jak w przypadku strony (…) używa się do tego narzędzi takich jak chociażby (…), które to generuje projekt z podstawową konfiguracją. Po stronie dewelopera zostaje wybór jakimi to narzędziami będzie tworzony interfejs graficzny. Chodzi tutaj głównie o rozróżnienie na (…). W (…) stosuje się głównie podział komponentów w oparciu o funkcjonalność dlatego też wszystkie (…) znajdują się w obrębie jednej funkcjonalności, z którą są powiązane. Dość istotną rzeczą jest konfiguracja (…) w aplikacji. Podobnie jak po stronie (…), aby użytkownik mógł wczytać podstronę w pierwszej kolejności (…). Do tworzenia widoków wykorzystuje się popularne biblioteki takie jak (…) – pomagają one w (…). Po stronie dewelopera pozostaje implementacja obsługi wszelkich błędów wynikających z niewłaściwego używania aplikacji bądź walidacji danych, dobór podejścia reaktywnego bądź dynamicznego, definicja serwisów odpowiedzialnych za pobieranie danych z serwera (…) czy konfiguracja (…) do testowania aplikacji.

W związku z powyższym Wnioskodawca, z uwagi na funkcję (…), samodzielnie tworzy odrębne programy komputerowe zarówno w części wewnętrznej – kod źródłowy odpowiedzialny za logikę wykonywanego programu (silnik), ale także w części zewnętrznej, czyli tej którą widzą użytkownicy (część (…), część graficzna).

W sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Pana powstaje/powstawać będzie część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne podmioty – stanowi/będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, należy dodatkowo jednoznacznie doprecyzować, czy przenosi Pan na Kontrahenta (w wyniku współtworzenia oprogramowania) jedynie prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania (które nie stanowią samodzielnego programu komputerowego) i z tego tytułu otrzymuje Pan wynagrodzenie, czy współtwórcy (w tym Pan) przenoszą łącznie na Kontrahenta (w ramach jednej umowy) prawa do stworzonego przez nich oprogramowania, będącego programem komputerowym, podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, i Pan z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie?

Wnioskodawca wskazuje, że z uwagi na swoją specjalizację tworzy on kompletne i odrębne programy komputerowe, które mogą funkcjonować niezależnie od innych poszczególnych części większego oprogramowania, np. odrębne oprogramowanie do (…) w ramach projektu „X”.

W związku z powyższym, Wnioskodawca tworzy wyłącznie odrębne programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czy w każdym przypadku tworzenie/rozwijanie przez Pana programu komputerowego wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; czy prowadził Pan albo prowadzi Pan odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia/ rozwinięcia każdego poszczególnego programu komputerowego, który jest efektem Pana pracy?

Tak, w każdym przypadku tworzenie/rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania komputerowego wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca wskazuje, że prace rozwojowe były oraz są nadal prowadzone w odniesieniu do wyodrębnionych zadań związanych z realizacją dwóch projektów „X” oraz „Y” szczegółowo opisanych w niniejszym wniosku. W efekcie tych prac powstają odrębne i zdatne do użytkowania programy komputerowe (kwalifikowane prawa własności intelektualnej) podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że proces tworzenia oraz rozwijania/ulepszania oprogramowania obejmuje zarówno działania twórcze jak i działania nietwórcze, takie jak np. rutynowa poprawa kodu źródłowego czy spotkania z zespołem projektowym – Wnioskodawca tą część wynagrodzenia nie zamierza objąć ulgą IP Box.

Czy Pana działania polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Tak, działania Wnioskodawcy polegające na modyfikacji/ulepszaniu/rozwijaniu oprogramowania komputerowego zmierzały (oraz nadal zmierzają) do poprawy użyteczności lub funkcjonalności modyfikowanego oprogramowania.

Czy w przypadku rozwoju oprogramowania – efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań (nowych funkcjonalności), bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Tak, efekty prac Wnioskodawcy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do wytworzonych programów komputerowych.

W przypadku rozwoju oprogramowania lub jego części, Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem oprogramowania, ale tego które sam wytworzył w wyniku modyfikacji bazowego oprogramowania. Rozwój/ulepszanie oprogramowania za każdym razem następuje na zlecenie danego kontrahenta, w związku z tym Wnioskodawca nie będzie więc właścicielem oprogramowania modyfikowanego, ale czasowo właścicielem wytworzonych składowych (części) oprogramowania, które powoduje finalnie ulepszenie bazowego oprogramowania.

Nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego to nowe funkcjonalności, które są odrębnym programem komputerowym. Więc owe dodane funkcjonalności są częściami oprogramowania, które jest również przedmiotem praw autorskich oraz podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Właścicielem programu komputerowego, które powoduje ulepszenie oprogramowania właściwego (ulepszanego) stanie się więc finalnie Kontrahent. W wyniku ulepszania/modyfikacji powstają więc nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania, a więc nowy program komputerowy stanowiący nowe prawo własności intelektualnej.

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – chodzi tu o elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (Wyrok TS z dnia 22 grudnia 2010 r., C-393/09, Bezpečnostní softwarová asociace, ECLI:EU:C:2010:816).

Końcowo Wnioskodawca chciałby odnieść się do wydanych przez Ministerstwo Finansów objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej. W punkcie 89 objaśnień wskazano, że „pojęcie program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs”.

Oprogramowania każda funkcjonalność stworzona przez Wnioskodawcę stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W przypadku rozwoju oprogramowania Wnioskodawca jako twórca nowych funkcjonalności staje się w momencie stworzenia ich właścicielem, a więc przysługują mu autorskie prawa majątkowe do tych nowych funkcjonalności, które również stanowią odrębne programy komputerowe.

Czy:

-usługi świadczone przez Pana na rzecz Kontrahenta, zgodnie z zawartą umową, są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;

-wykonując te usługi, ponosi Pan ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością;

-odpowiedzialność wobec osób trzecich (innych niż Kontrahent) za rezultat czynności podejmowanych przez Pana oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi Pan czy zlecający wykonanie tych czynności?

Wnioskodawca wskazuje, że usługi świadczone na rzecz kontrahentów, zgodnie z zawartymi umowami nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca ma dowolność w kształtowaniu sposobu i czasu świadczenia usług, tj. ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest związany sztywnymi godzinami pracy.

Wnioskodawca wykonując te usługi ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością, ponieważ w razie niepowodzenia projektu straci kontrahenta (zaprzestanie z nim współpracy).

Wnioskodawca ponosi również odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat podejmowanych przez siebie czynności oraz ich wykonywanie.

Czy faktury, które wystawia Pan na rzecz Kontrahentów, wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta; jeśli nie, prosimy wskazać dlaczego?

Nie, faktury wystawiane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółek nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac wykonywanych na ich rzecz, ponieważ z samych umów, ewidencji a także protokołów zdawczo-odbiorczych wynika jaka część wynagrodzenia przypada za przeniesienie autorskich praw majątkowych. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie miał obowiązku wyodrębniać tą część wynagrodzenia w odrębnej pozycji na fakturze.

W jaki sposób poszczególne umowy z Kontrahentami regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Pana programów komputerowych?

Wnioskodawca wskazuje, że szczegółowe zapisy umowy oraz tryb przeniesienia autorskich praw majątkowych konkretnych programów komputerowych Wnioskodawca opisał w stanie faktycznym niniejszego wniosku. Niemniej jednak Wnioskodawca mając na względzie ciągłość postępowania ponownie przedstawia co następuje:

1. Umowa o współpracy w zakresie świadczenia usług programistycznych z 2 lipca 2022 r. zawarta z (...) GmbH mającą siedzibę w Niemczech („Spółka B”).

Zgodnie z treścią umowy Spółka B nabywa całość autorskich praw majątkowych do utworów stanowiących program komputerowy za wynagrodzeniem z tytułu świadczenia usług programistycznych. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów następuje w maksymalnym zakresie dozwolonym przez prawo, przeniesienie odbywa się z momentem dostarczenia utworów i obejmuje pola eksploatacji określone w art. 50 i art. 74 ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wskazane w umowie pola eksploatacji obejmują:

a) Nieograniczone w czasie i przestrzeni korzystanie z programu komputerowego, na dowolnej liczbie urządzeń technicznych i stanowiskach komputerowych, w tym prawo do uruchamiania, wyświetlania, uzyskiwania dostępu do programu komputerowego, wprowadzania danych, aktualizowania danych, usuwania danych, eksportu danych, powielania, tłumaczenia formy i modyfikacji kodu źródłowego;

b)Trwałe i/lub czasowe odtwarzanie, kopiowanie zarówno całości jak i części programu komputerowego dowolnymi środkami technicznymi i na dowolnej liczbie nośników, w tym kopii zapasowych oprogramowania, które mogą być wykorzystywane jednocześnie z programem komputerowym;

c)Wyświetlanie, wykorzystywanie, przesyłanie, przechowywanie programu komputerowego w pamięci komputera i innych urządzeń;

d)Wykorzystywanie, wyświetlanie, przesyłanie i przechowywanie, niezależnie od formatu, systemu lub standardu;

e)Tworzenie nowych wersji i adaptacji (tłumaczenie, dostosowywanie, zmiana układu lub jakiekolwiek inne zmiany);

f)Publiczne rozpowszechnianie, w szczególności udostępnianie w sposób umożliwiający każdej osobie dostęp do niego w miejscu i czasie przez nią wybranym, w szczególności udostępnianie drogą elektroniczną na żądanie;

g)Rozpowszechnianie w Internecie i w sieciach zamkniętych;

h)Umożliwienie tworzenia kompilacji i przeróbek programu komputerowego oraz rozporządzanie i korzystanie z takich kompilacji na wszystkich polach eksploatacji określonych w niniejszym dokumencie;

i)Tłumaczenie, dostosowywanie, zmiana układu lub jakiekolwiek inne zmiany w programach komputerowych;

j)Wprowadzanie danych, aktualizacja danych, usuwanie danych, eksport danych;

k)Dokonywanie zmian w celu modyfikacji i adaptacji na potrzeby zmiany/rozbudowy programu komputerowego/modułu programu komputerowego;

l)Otrzymanie kodu źródłowego programu komputerowego i prawa do korzystania z niego w celu utrzymania i rozwoju programów komputerowych;

m)Odtwarzanie kodu źródłowego programu komputerowego i jego modyfikacji oraz kompilacji lub tłumaczenia jego formy, dekompilacji, w tym prawo do trwałego lub czasowego odtwarzania w całości lub w części przy użyciu jakichkolwiek środków i w jakiejkolwiek formie bez ograniczania warunków takich działań, w szczególności w celu, ale nie tylko, wykorzystania go do celów współpracy z programami komputerowymi lub opracowania, wyprodukowania lub wprowadzenia do obrotu, użyczenia, wydzierżawienia lub do innych form wykorzystania o podobnej lub zbliżonej formie.

Wnioskodawca po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) podpisuje protokoły odbiorcze, które zawierają następujące pozycje:

-czas pracy ogółem poświęcony na realizację danego projektu;

-czas pracy twórczej poświęcony na realizację danego projektu;

-nazwę projektu.

2) Umowa o współpracy w zakresie świadczenia usług programistycznych z 2 lipca 2022 r. zawarta z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę w Polsce („Spółka E”).

Przeniesienie odbywa się na następujących polach eksploatacji:

1)w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

2)tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, których tych zmian dokonała,

3)rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu programu komputerowego lub jego kopii.

W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent); co potwierdza przeniesienie tych praw?

Zgodnie z umową zawartą ze Spółką B wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych uzależnione jest od liczby godzin pracy twórczej określonej i przyjętej przez Strony w protokole zdawczo-odbiorczym. Każdorazowo Wnioskodawca na koniec przyjętego okresu rozliczeniowego podpisuje takowe protokoły celem potwierdzenia przeniesienia autorskich praw majątkowych.

W relacjach ze Spółką E wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego i przeniesienie autorskich praw majątkowych przysługujących Wnioskodawcy następuje poprzez wgranie wyników swoich prac do repozytorium kodu, a wszelkie wyniki prac są na bieżąco dokumentowane w wewnętrznym systemie zarządzania.

Czy usługi świadczone dla Spółki B są/będą wykonywane w Polsce czy w Niemczech, a jeśli w Niemczech to prosimy wskazać, czy działalność gospodarcza na terenie Niemiec jest/będzie prowadzona przez Pana za pośrednictwem zakładu w rozumieniu art. 5 Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku?

Wnioskodawca wskazuje, że usługi świadczone dla Spółki B są wykonywane w Polsce w sposób zdalny. W związku z powyższym Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej za pośrednictwem zakładu w rozumieniu art. 5 Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku.

Kosztów zakupu jakiego konkretnie sprzętu komputerowego dotyczy Pana wniosek; kiedy poniósł Pan te koszty; czy sprzęt został kupiony dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych?

Na moment składania odpowiedzi na niniejsze wezwanie Wnioskodawca nie poniósł kosztów związanych z zakupem sprzętu komputerowego. We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazał bowiem, że „ponosi lub planuje ponosić” poszczególne wymienione wydatki.

W przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza, iż zakupi laptopa, komputer stacjonarny, monitory, a także serwery i pamięci zewnętrzne.

Jakie wydatki ma Pan na myśli pod pojęciem wydatków związanych z doradztwem podatkowym; czy wydatki te obejmują również opłatę za złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej?

Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem wydatków związanych z doradztwem podatkowym należy rozumieć doradztwo podatkowe związane z wdrożeniem ulgi IP Box, a także z przygotowaniem oraz złożeniem wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Wydatki te nie obejmują samej opłaty za złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej – Wnioskodawca nie zamierza uwzględniać jej w kalkulacji wskaźnika nexus.

Czy którekolwiek z opisanych wydatków, których dotyczy Pana trzecie pytanie, były lub są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Pana konkretnych prac rozwojowych albo badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym?

Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie wymienione koszty były ponoszone w celu prowadzenia prac rozwojowych w ramach projektu X oraz Y.

W odniesieniu do kosztów, których dotyczy Pana trzecie pytanie, tj. kosztów które chciałby Pan uwzględnić we wskaźniku nexus, prosimy wskazać jaki jest funkcjonalny ich związek z poszczególnymi działaniami, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe; (w opisie stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych wskazał Pan ogólnie, że wymienione koszty dotyczą prowadzonej działalności; nie wyjaśnił Pan jednak kwestii powiązań poszczególnych kosztów z konkretnymi działaniami, które chciałby Pan uznać za prace rozwojowe albo badania naukowe)?

Wnioskodawca wskazuje, że w okresie od 2 lipca do 31 grudnia 2022 roku ponosił następujące wydatki:

1)Koszty związane z usługami księgowymi

Koszty związane z obsługą księgową są niezbędne w celu prawidłowego prowadzenia ewidencji zdarzeń gospodarczych na potrzeby ulgi IP Box. Koszty te są nieodzowne, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego.

2)Koszty związane z zakupem podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych: Stojak do laptopa

Sam sprzęt komputerowy w postaci laptopów bądź komputerów stacjonarnych nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia i modyfikowania oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków programowania.

W szybko zmieniającym się świecie technologii informatycznych niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Tym samym koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych jest niezbędny do świadczenia usług programistycznych, a tym samym tworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

3)Koszty związane z eksploatacją samochodu osobowego:

-Koszty zakupu paliwa;

-Koszty serwisu;

-Koszty związane z częściami samochodowymi;

-Koszty związane z odpisami amortyzacyjnym.

W okresie objętym wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej Wnioskodawca korzysta z samochodu, który został wprowadzony do środków trwałych.

Samochód jest Wnioskodawcy niezbędny w celu przemieszczania się do siedziby kontrahenta (polskiego), a także w celu przewożenia specjalistycznego sprzętu komputerowego. W związku z tym koszty te są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą związaną z tworzeniem, rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania komputerowego.

4)Wydatki związane z prowadzeniem księgowości

Ponadto Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów mają więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego.

W związku z powyższym wydatki związane z księgowością w sposób bezpośredni związane są z wytwarzaniem programów komputerowych, ponieważ w przeciwnym wypadku Wnioskodawca nie mógłby prowadzić pozarolniczej działalności gospodarczej.

5)Wydatki związane z opłatami za Internet

Internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w pracy programisty. Dzięki Internetowi Wnioskodawca ma możliwość wyszukiwania informacji i rozszerzania wiedzy programistycznej, ponadto Internet umożliwia Wnioskodawcy kontakt z kontrahentami.

6)Wydatki związane z doradztwem podatkowym

Koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej), jak i samego złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. W tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową i tym samym czy może skorzystać z ulgi.

Pytania

1.Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, działalność Wnioskodawcy spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy prawa autorskie do utworów szczegółowo opisanych w niniejszym wniosku stanowią kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy obliczając wskaźnik nexus Wnioskodawca będzie miał prawo uwzględnić w literce „a” koszty opisane w niniejszym wniosku, a w przypadku braku możliwości przypisania kosztów wspólnych bezpośrednio do przychodu z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca może dokonać ich odpowiedniej alokacji z zastosowaniem tzw. klucza przychodowego, o którym mowa w art. 22 ust. 3 u.p.d.o.f.?

4.Czy w przedstawionym stanie faktycznym wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawcę stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania dochodu uzyskanego z tego tytułu z zastosowaniem 5% stawki podatku, o której mowa w art. 30ca wyżej wskazanej ustawy?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 – działalność gospodarcza związana z projektowaniem/tworzeniem/rozwijaniem oprogramowania komputerowego spełnia przesłanki, aby uznać ją za działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej zasobów, w celu tworzenia nowych zastosowań. Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” oznacza, że dla uznania działalności gospodarczej podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczające jest prowadzenie przez niego badań naukowych lub prac rozwojowych.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 u.p.d.o.f. W myśl art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe z kolei w myśl art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f. należy odczytywać poprzez definicję zawartą w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W świetle art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei stosownie do treści art. 4 ust. 3 omawianej ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Według podręcznika Frascati działalność badawczo-rozwojowa musi być nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

W opinii Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność związana z oprogramowaniem spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Wnioskodawca nabywa, łączy oraz kształtuje i wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności z zakresu technologii programistycznych do projektowania i tworzenia nowych bądź ulepszonych programów komputerowych (oprogramowania), które w efekcie przyczyna się do zwiększenia jego zasobów wiedzy oraz umiejętności. Zdobytą wiedzę i umiejętności Wnioskodawca może wykorzystać oraz wykorzystuje w ramach realizacji bieżących bądź przyszłych projektów. Tworzenie dedykowanych rozwiązań informatycznych w postaci oprogramowania komputerowego wymaga od Wnioskodawcy podjęcia określonego wysiłku intelektualnego. Wskazać należy, że z uwagi na stopień skomplikowania technicznego rozwiązań tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach dotychczas realizowanych projektach, Wnioskodawca musi zlokalizować oraz zidentyfikować aktualnie dostępną wiedzę z zakresu technologii programistycznych. Jednak z uwagi na dynamiczny rozwój szeroko rozumianego IT Wnioskodawca musi odpowiednio tą wiedzę wyselekcjonować według kryterium przydatności na potrzeby realizacji danego projektu.

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę nie jest wynikiem mechanicznych działań – tworzenie dedykowanych rozwiązań w postaci oprogramowania komputerowego wymaga od Wnioskodawcy podjęcia określonego wysiłku intelektualnego. W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca świadczy również usługi polegające na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian w oprogramowaniu, jednak Wnioskodawca nie zamierza objąć ulgą IP Box wynagrodzenia przypadającego na wykonywanie tych usług.

Rozwojowy charakter działalności Wnioskodawca objawia się przede wszystkim przy tworzeniu kodu źródłowego oprogramowania, który stanowi wyraz jego kreatywności, a tak wytworzony program komputerowy stanowi nowy wytwór intelektu. Wnioskodawca realizując dany projekt programistyczny musi w sposób twórczy przełożyć oczekiwania Kontrahenta na określoną strukturę kodu źródłowego lub algorytmów, a przy tym procesie nieodzowne jest wykorzystywanie własnej wiedzy, doświadczenia oraz kreatywności przy obsłudze narzędzi programistycznych, aby móc dane założenie wdrożyć jako sprawnie działający program komputerowy. Wnioskodawcy nie jest narzucony żaden konkretny sposób stworzenia oprogramowania, wobec czego korzysta ze swobody w tym zakresie.

Aby daną działalność można było uznać za działalność badawczo-rozwojową, musi ona łącznie spełniać następujące kryteria:

a)twórczości;

b)systematyczności; oraz

c)zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś).

Prace wykonywane są w sposób twórczy, tj. prowadzą do powstania nowych utworów podlegających ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawach autorskich. Tworzone lub ulepszane oprogramowanie stanowi nowy wytwór intelektu oraz posiada cechę nowości. Wnioskodawca realizując dany projekt określa dla niego cele, zasoby, a także wyznacza odpowiedni harmonogram. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie są wynikiem mechanicznych działań, a także nie są to czynności o charakterze rutynowym. Realizacja każdego projektu wymaga indywidualnego podejścia do problemu, a także zgromadzenia i wyselekcjonowania wiedzy oraz dobrania odpowiednich narzędzi informatycznych, za pomocą którego zostanie osiągnięty cel jakim jest wytworzenie oprogramowania komputerowego.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza robiący coś regularnie i starannie, o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu: też o efektach takich działań: planowy, metodyczny.

W opinii Wnioskodawca, prowadzi działalność w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Minister Finansów w punkcie 40 objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box wskazuje, że: „wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”. Wnioskodawca z uwagi na przedmiot swojej działalności gospodarczej regularnie realizuje określone projekty programistyczne, które nakierowane są na tworzenie nowych rozwiązań niewystępujących dotychczas w jej praktyce gospodarczej, ani w praktyce gospodarczej Kontrahentów. Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru jednorazowego, lecz prowadzone są w sposób ciągły i zorganizowany zgodnie z profesjonalnymi standardami.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie projektowania i tworzenia kodu źródłowego nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). Systematyczność działań Wnioskodawcy w zakresie świadczenia usług programistycznych na rzecz Spółki przejawia się w tym, że Wnioskodawca planuje realizację projektów i prowadzi te projekty przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogramy realizacji i dostępne mu zasoby. Działalność ta ma zawsze określony cel, a mianowicie dąży do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań należy odnosić do wewnętrznej działalności danego podmiotu.

Jak wskazano w objaśnieniach podatkowych IP Box: „głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowych jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowszych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu”.

Realizacja zleconych projektów programistycznych z uwagi na ich charakter oraz stopień skomplikowania każdorazowo wymaga od Wnioskodawcy zlokalizowania obecnie istniejącej wiedzy i zasobów w celu ustalenia i zaimplementowania najbardziej optymalnego rozwiązania. Jednocześnie Wnioskodawca z uwagi na obszerność informacji musi zdobytą wiedzą odpowiednio wyselekcjonować pod względem jest przydatności na potrzeby realizacji danego zlecenia. Wnioskodawca z każdym projektem rozwija swoją specjalistyczną wiedzę i umiejętności, a następnie wykorzystuje oraz będzie wykorzystywał do bieżących bądź przyszłych projektów.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez niego działalność gospodarcza z zakresu świadczenia usług programistycznych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 – autorskie prawa majątkowe do utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę oraz opisanych w niniejszym wniosku spełniają przesłanki, aby uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualnej zgodnie z treścią art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.

W świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Katalog kwalifikowanych IP zawartych w wyżej omawianym przepisie jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że tylko i wyłącznie dochód uzyskiwany z tych praw może zostać opodatkowany preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego.

W świetle art. 74 ust. 1-2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej jako: „ustawa o prawach autorskich”) programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W polskim porządku prawnym ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „programu komputerowego”, co zdaniem większości doktryny prawa autorskiego należy zaaprobować (przykładowo: E. Ferenc- Szydełko, komentarz do art. 74 [w:] Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2021). Wobec tego przy próbie jego definicji należy odwołać się do literatury branżowej, doktryny prawa autorskiego, dyrektyw unijnych, a także orzecznictwa.

Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996-1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178).

Poprawne zastosowanie preferencji IP Box wymaga także uwzględnienia zapisów zawartych w Raporcie OECD BEPS Plan działania nr 5 zgodnie z którym dla autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać znaczenie funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające. Zgodnie z akapitem 34 wspomnianego raportu „copyrighted software”, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu.

W Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ono ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przy czym należy podkreślić, że zgodnie z omawianą ustawą przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych podatnika.

Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box (dalej jako: „Objaśnienia podatkowe”) wskazuje, że mając na uwadze akapit 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych „należy uznać, że pojęcie „program komputerowy” utożsamiane jest z pojęciem „oprogramowanie”. Synonimiczność (niemalże tożsamość) pojęć „program komputerowy” oraz „oprogramowanie” wynika również z orzecznictwa Europejskiego Urzędu Patentowego (sprawy o sygnaturach: T 0424/93, T 0761/11, T 2263/11, T 0204/93, T1173/97, T 1541/16). Europejski Urząd Patentowy zwraca uwagę na ścisły, często nierozerwalny związek pomiędzy pojęciem programu komputerowego a oprogramowania. W szczególności, z decyzji Europejskiego Urzędu Patentowego wynika, że program komputerowy to seria kroków (instrukcji), które są podejmowane przez komputer podczas wykonywania programu. Komponentami programu komputerowego są między innymi sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje, cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne”.

W świetle art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych synonimiczność pojęć „program komputerowy” oraz „oprogramowanie” wynika również z publikacji doktryny prawa autorskiego (J. Pisuliński, Licencja na oprogramowanie a rozporządzanie rzeczą, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego 2018, nr 2, s. 74-84.).

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy zindywidualizowane rozwiązania informatyczne na potrzeby danego kontrahenta, tworząc przy tym kod źródłowy oprogramowania. W związku z tym stoi stanowisko, że autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów stanowią kwalifikowane IP.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 3 – zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 u.p.d.o.f., wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa wyżej, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej związanej z tworzeniem oraz rozwijaniem oprogramowania Wnioskodawca ponosi lub planuje ponosić następujące wydatki:

1.Wydatki związane z zakupem sprzętu komputerowego niezbędnego do świadczenia usług programistycznych, a tym samym do tworzenia kodów źródłowych.

Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie.

2.Wydatki związane zakupem podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych, np. mikrofon, słuchawki, myszka, pamięć do serwerów, monitory, dyski.

Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia i modyfikowania oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków programowania.

3.Odpisy amortyzacyjne, a także wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego (koszty napraw, paliwa, polisy itp.).

Samochód jest Wnioskodawcy niezbędny w celu przemieszczania się do siedziby Spółki, a także w celu przewożenia specjalistycznego sprzętu komputerowego. Wnioskodawca w związku z tym potrzebuje sprawnego samochodu, dlatego w jego opinii odpisy amortyzacyjne, koszty paliwa, obowiązkowych polis, ale także czynności serwisowe są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością gospodarczą związaną z tworzeniem oprogramowania.

4.Wydatki związane z prowadzeniem księgowości.

5.Wydatki związane z doradztwem podatkowym.

Przez koszty związane z doradztwem podatkowym należy rozumieć porady prawno-podatkowe dotyczące możliwości skorzystania z ulgi IP Box, w tym przygotowanie i złożenie wniosku o wydanie interpretacji podatkowej.

6.Wydatki związane z zakupem urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego), usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i abonament za dostęp do Internetu).

Wnioskodawca nie świadczy usług we wskazanym miejscu i czasie oraz posiada dowolność w zakresie kształtowania miejsca świadczenia usług, gdyż jego obecność w konkretnym miejscu i czasie nie jest wymagana. Wnioskodawca dla sprawnej i terminowej realizacji konkretnego projektu musi mieć jednak możliwość szybkiego głosowego kontaktu na odległość z klientem, a klient musi mieć możliwość skontaktowania się z Wnioskodawcą w razie konieczności. Z uwagi na powyższe, posiadanie urządzenia telekomunikacyjnego w postaci telefonu komórkowego jest niezbędne. Natomiast Internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które jest niezbędne w celu świadczenia programistycznych. Ponadto za pomocą Internetu Wnioskodawca ma możliwość wyszukiwania informacji i rozszerzania wiedzy informatycznej.

7.Wydatki związane z zakupem infrastruktury chmurowej oraz serwerów.

Powyższe koszty związane są bezpośrednio z tworzeniem oraz rozwijaniem oprogramowania komputerowego. Infrastruktura chmurowa, dzięki swojej mocy obliczeniowej jest wykorzystywana do opracowywania oraz testowania nowych rozwiązań, z kolei serwery służą do magazynowania i udostępniania dużych ilości danych.

8.Wydatki związane z odprowadzeniem składek na ubezpieczenia społeczne.

Pod pojęciem wydatków związanych z odprowadzaniem składek na ubezpieczenia społeczne Wnioskodawca rozumie takie wydatki jak: składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe oraz wpłaty na Fundusz Pracy.

Składki na ubezpieczenia społeczne stanowią obciążenia obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych.

Nie można zapominać również o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnić środki pieniężne w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jego zdolność zawodową.

9.Wydatki związane z zakupem licencji na oprogramowanie komputerowe niezbędne do świadczenia usług programistycznych.

Licencje na oprogramowanie potrzebne są do usprawnienia procesu świadczenia usług programistycznych, Wnioskodawca tworząc kod źródłowy potrzebuje środowiska uruchomieniowego dla wytwarzanego oprogramowania.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez odjęcie od przychodów ze sprzedaży praw autorskich kosztów uzyskania przychodu.

Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe lub dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o których mowa w art. 22 ust. 3 u.p.d.o.f., do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności związanej z tworzeniem oprogramowania / suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności związanej z tworzeniem oprogramowania x przychody z danego oprogramowania (jako osobnego kwalifikowanego IP) / suma przychodów z każdego oprogramowania.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wyżej wymienione koszty mogą zostać uwzględnione w literce „a” wskaźnika nexus, a w razie występowania kosztów wspólnych Wnioskodawca może stosować klucz podziału kosztów, o którym mowa w art. 22 ust. 3 u.p.d.o.f.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 4 – biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz stanowisko Wnioskodawcy wyrażone w punktach 1-3, w jego ocenie, oprogramowanie, które podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, powstałe w wyniku prowadzenia przez niego działalności badawczo-rozwojowej stanowi kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8. Wnioskodawca za wynagrodzeniem przenosił oraz przenosi na rzecz Spółek autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych wytworzonych w wyniku realizacji poszczególnych zleceń.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy dochód ten podlega opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt Pana sprawy, należy podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy również zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że w zakresie tworzenia rozwijania/ulepszania oprogramowania komputerowego prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Systematycznie od 2 lipca 2022 r. prowadzi Pan prace rozwojowe polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych bądź ulepszonych produktów. Prace rozwojowe prowadzone były w każdym miesiącu (okresie rozliczeniowym) z uwagi na założenia biznesowe danego projektu. Prace rozwojowe każdorazowo dotyczyły tworzenia bądź ulepszania/rozwijania oprogramowania komputerowego, a celem tych prac jest stworzenie nowego lub ulepszonego produktu jakim jest program komputerowy (oprogramowanie komputerowe). W wyniku prowadzonych prac rozwojowych projektuje Pan oraz tworzy nowe lub ulepszone produkty w postaci dedykowanego oprogramowania komputerowego w ramach projektu „X” oraz „Y” opisanych we wniosku. Każdorazowo w stosunku do działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana, a także działalności „klientów końcowych” tworzone produkty (oprogramowanie komputerowe) mają oraz będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter.

Z opisu sprawy wynika zatem, że Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych (w tym przez ulepszenie i rozwój) w opisanym zakresie jest/będzie działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem spełnione są następujące cechy:

-działalność ta ma charakter twórczy,

-obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, co wyartykułował Pan w opisie sprawy,

-podejmowana jest w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Tym samym, przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślenia przy tym wymaga, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych przez Pana usług, ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak wynika z opisu sprawy, z uwagi na swoją specjalizację tworzy Pan kompletne i odrębne programy komputerowe, które mogą funkcjonować niezależnie od innych poszczególnych części większego oprogramowania. W wyniku prowadzonych przez Pana prac rozwojowych powstają nowe programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku rozwoju oprogramowania, jako twórcy nowych funkcjonalności, przysługują Panu autorskie prawa majątkowe do tych nowych funkcjonalności, które również stanowią odrębne programy komputerowe. Przy czym, każda funkcjonalność stworzona przez Pana stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że autorskie prawa do programów komputerowych chronionych powyższym przepisem, tworzonych i rozwijanych w ramach Pana działalności gospodarczej – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem Pana prac badawczo-rozwojowych – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Z powyższych przepisów wynika, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Jak wynika z treści wniosku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi Pan lub planuje ponosić następujące koszty:

1.Wydatki związane z zakupem sprzętu komputerowego niezbędnego do świadczenia usług programistycznych, a tym samym do tworzenia kodów źródłowych.

2.Wydatki związane zakupem podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych.

3.Odpisy amortyzacyjne, a także wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego.

4.Wydatki związane z prowadzeniem księgowości.

5.Wydatki związane z doradztwem podatkowym.

6.Wydatki związane z zakupem urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego) oraz usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i abonament za dostęp do Internetu).

7.Wydatki związane z zakupem infrastruktury chmurowej oraz serwerów.

8.Wydatki związane z odprowadzeniem składek na ubezpieczenia społeczne.

9.Wydatki związane z licencją na oprogramowanie komputerowe niezbędne do świadczenia usług programistycznych.

Wskazał Pan, że kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe lub dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas stosuje Pan przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do poszczególnych rodzajów przychodów.

Odnosząc się zatem do Pana wątpliwości dotyczących ustalania wskaźnika nexus, wskazujemy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Ponadto w objaśnieniach podatkowych wskazano na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazano natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W myśl natomiast art. 22 ust. 3a ww. ustawy:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Pana w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w danym okresie.

Mając na uwadze powyższe, przyjąć trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, powinien Pan ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Wobec tego, ponoszone przez Pana wydatki, opisane we wniosku, wobec których wskazał Pan przesłanki przemawiające za bezpośrednim ich powiązaniem z prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, może Pan uwzględnić w lit. „a” przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie, w przypadku braku możliwości przypisania kosztów wspólnych bezpośrednio do przychodów z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej może Pan dokonać ich odpowiedniej alokacji z zastosowaniem tzw. klucza przychodowego, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że przenosi Pan autorskie prawa majątkowe do stworzonych przez siebie programów komputerowych na swoich kontrahentów (Spółkę B i Spółkę E). Prawa autorskie przechodzą z chwilą przekazania utworu na kontrahenta, a ten nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów odnośnie do wszystkich znanych w momencie zawarcia umowy pól eksploatacji – szczegółowo wskazanych w tej umowie.

W przypadku Spółki B otrzymuje Pan wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową, tj. iloczyn czasu faktycznie poświęconego na świadczenie usług programistycznych i stawki godzinowej. W celu kalkulacji wynagrodzenia przypadającego bezpośrednio na działalność twórczą, a w konsekwencji na dochód przypadający ze sprzedaży kwalifikowanego IP, prowadzi Pan stosowne ewidencje.

W przypadku Spółki E natomiast w zawartej umowie przyjęto, że wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych wynosi 80% wynagrodzenia przysługującego Panu za dany miesiąc świadczenia usług. W relacjach ze Spółką E wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego i przeniesienia przysługujących Panu praw majątkowych następuje poprzez wgranie wyników sowich prac do repozytorium kodu, a wszelki wyniki prac są na bieżąco dokumentowane w wewnętrznym systemie zarządzania.

Tym samym, osiąga Pan dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej z tytułu ich sprzedaży, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, na potrzeby ulgi IP Box, od 2 lipca 2022 r. prowadzi Pan i będzie prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja jest i będzie prowadzona na bieżąco, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Zatem spełnia Pan warunki ewidencyjne wskazane w art. 30cb ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w konsekwencji spełnia także przesłanki do skorzystania z omawianej preferencji podatkowej i opodatkowania 5% stawką podatkową kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnych, tj. praw autorskich do programów komputerowych podlegających ochronie prawnej i tworzonych bezpośrednio przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Podsumowując, może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać za 2022 r. oraz za lata przyszłe pod warunkiem, że Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń oraz

-zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Weryfikacja zasadności stosowania opisanej we wniosku metody podziału kosztów według określonej proporcji możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania organów podatkowych. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy – nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy.

Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA.

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Ulgi podatkowe na innowacje i rozwój

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 20 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.837.2022.2.KF