Interpretacja indywidualna z dnia 1 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.829.2022.2.AW

Wnioskodawca, aby mógł skorzystać z obniżonej 5% stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, powinien zastosować przepisy tej umowy nie w odniesieniu do niemieckiej spółki komandytowej lecz wspólników tej spółki pod warunkiem dochowania należytej staranności i posiadania stosownych certyfikatów rezydencji podatkowej konkretnych wspólników spółki komandytowej

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenie przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy Spółka dokonując wypłat z tytułu odsetek od otrzymanej Pożyczki, przy dochowaniu należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, mogła i w dalszym ciągu może zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku u źródła na podstawie art. 11 ust. 2 UPO PL-DE.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 lutego 2023 r. (data wpływu 15 lutego 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka A Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „Pożyczkobiorca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „podatek CIT”) i polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich przychodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż hurtowa nawozów, środków ochrony roślin, nasion siewnych oraz płodów rolnych.

Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest niemiecka spółka A GmbH - odpowiednik polskiej spółki z o.o., niemiecki rezydent podatkowy (dalej: „Udziałowiec”, „Wspólnik”). Spółka oraz jej Udziałowiec należą do niemieckiej grupy X (dalej: „Grupa”), w której znajduje się również spółka-siostra B GmbH & Co. KG (dalej: „spółka-siostra” lub „Pożyczkodawca”) - spółka prawa niemieckiego, odpowiednik polskiej spółki komandytowej, niemiecki rezydent podatkowy, na gruncie niemieckiego prawa podatkowego nie posiada osobowości prawnej i nie jest podatnikiem podatku dochodowego (jest spółką transparentną podatkowo). 100% udziałów spółki-siostry posiada Udziałowiec Wnioskodawcy, który jest również podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Niemczech. Spółka-siostra nie prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej poprzez zakład w rozumieniu UPO PL-DE.

Wnioskodawca korzysta z możliwości finansowania działalności gospodarczej wewnątrz Grupy. W dniu 22 listopada 2016 r. Wnioskodawca zawarł umowę pożyczki (dalej: „Umowa” lub „Pożyczka”) w zakresie środków obrotowych w wysokości 50 mln EUR. Umowa została zawarta w Niemczech. Wypłaty dokonywane były oraz są w dwóch walutach na dwa rachunki bankowe, prowadzone w walucie EUR oraz PLN. Oprocentowanie i termin spłaty Pożyczki zostały sukcesywnie zmienione na podstawie kolejnych podpisanych aneksów do Umowy. Obecnie oprocentowanie wynosi 1,15% dla pożyczki udzielonej w EUR, natomiast 2,48% dla pożyczki w PLN. Na dzień 30 września 2022 r. do spłaty pozostało 10,5 mln EUR w części kapitałowej oraz naliczone odsetki. Dotychczas odsetki były naliczane co miesiąc, ale nie były kapitalizowane. W przyszłości warunki te pozostaną bez zmian.

Pożyczkodawca nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części odsetek otrzymywanych od Pożyczkobiorcy innemu podmiotowi. Wnioskodawca i Pożyczkodawca są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT. Pożyczkodawca decyduje samodzielnie (poprzez podmioty upoważnione do podejmowania decyzji w imieniu tej spółki) o przeznaczeniu otrzymanych odsetek i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z ich utratą.

Pożyczkodawca prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby (tj. w Niemczech). Należy mieć na uwadze, że Pożyczkodawca może przekazać swoim wspólnikom jedynie wypracowany w roku obrotowym zysk, ale nie poszczególne należności, które uzyskał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z zaciągnięciem Pożyczki, Wnioskodawca był i jest zobowiązany do zapłaty odsetek na rzecz Pożyczkodawcy. Płatność z tytułu odsetek następuje zgodnie z Umową na rachunek bankowy Pożyczkodawcy, zaś łączna kwota wypłacanych należności na rzecz Pożyczkodawcy nie przekraczała kwoty 2 mln PLN.

Od spłaconych odsetek, zgodnie z postanowieniami UPO PL-DE, Wnioskodawca pobrał zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych (dalej: „podatek u źródła”) w wysokości 5%. Spółka przed potrąceniem podatku u źródła od wypłacanych odsetek gromadzi niezbędne dokumenty w celu ustalenia czy Pożyczkodawca może skorzystać z preferencyjnej stawki (tj. ważny certyfikat rezydencji Pożyczkodawcy, oświadczenie o byciu właścicielem rzeczywistym, przeprowadzenie procedury należytej staranności). Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji Pożyczkodawcy, potwierdzający, że jest ona niemieckim rezydentem podatkowym (Spółka jest także w posiadaniu certyfikatu rezydencji wspólnika Pożyczkodawcy). Przy dokonywaniu wypłat odsetek od pożyczki Wnioskodawca dochował i będzie dochowywał należytej staranności w zakresie weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku, wynikającej z przepisów UPO PL-DE.

Wnioskodawca nie jest w posiadaniu obowiązującej opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b Ustawy CIT. Spółka nie planuje również złożenia wniosku o wydanie ww. opinii.

W odpowiedzi na wezwanie pismem z 15 lutego 2023 r. Wnioskodawca uzupełniając wniosek wskazał dane identyfikacyjne podmiotu zagranicznego.

Pytanie

Czy Spółka dokonując wypłat z tytułu odsetek od otrzymanej Pożyczki, przy dochowaniu należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, mogła i w dalszym ciągu może zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku u źródła na podstawie art. 11 ust. 2 UPO PL-DE?

Państwa stanowisko w sprawie

W opinii Wnioskodawcy, Spółka dokonując wypłat z tytułu odsetek od otrzymanej Pożyczki mogła i w dalszym ciągu może zastosować preferencyjną stawkę podatku u źródła w wysokości 5%, wynikającą z art. 11 ust. 2 UPO PL-DE.

W świetle art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jak wskazuje ust. 3 tegoż artykułu, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

4a. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

6. niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Dodatkowo art. 3 ust. 5 ustawy o CIT wskazuje, że za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know- how) wynosi 20% przychodów. W związku z tym należy uznać, że odsetki wypłacane z tytułu otrzymanej Pożyczki będą mieściły się w katalogu przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dochody z tytułu otrzymanych odsetek przez Pożyczkodawcę podlegały i będą podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, gdyż przychody z odsetek stanowią przychód osiągany przez Pożyczkodawcę na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Jednocześnie przepis zawarty w art. 21 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że przepisy ust. 1 tego artykułu stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z powyższego wynika, że dzięki obowiązywaniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, podatnicy mają możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki podatku u źródła. W przypadku umów opartych na Konwencji Modelowej OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (dalej: „Konwencja Modelowa”), w tym także UPO PL-DE, z tych przywilejów mogą korzystać wyłącznie podmioty uprawnione, czyli osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub obu państwach będących stronami danej umowy, w którym podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (por. art. 1 w zw. z art. 4 ust. 1 UPO PL-DE).

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. b UPO PL-DE: określenie „osoba” oznacza osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób - a więc należy uznać, że określenie „inne zrzeszenie osób” w przepisach będzie stanowiło każdy rodzaj połączenia osób, czyli każdy rodzaj współdziałania między podmiotami (osobami fizycznymi, osobami prawnymi czy innymi podmiotami, które dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną), co potwierdza, że w tym pojęciu zawiera się również spółka osobowa (podobne stanowisko zostało zaprezentowane w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 21 września 2020 r., sygn. akt I SA/Gl 121/20).

Analizując dalej przepisy należy mieć na uwadze art. 4 ust. 4 UPO PL-DE, którego brzmienie jest następujące: uważa się, że spółka osobowa ma siedzibę w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu.

Jednakże artykuły od 6 do 23 mają zastosowanie tylko do dochodu lub majątku spółki osobowej, który podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie, w którym uważa się, że ma ona siedzibę.

W ocenie Wnioskodawcy przepis ten wskazuje wprost, że przepisy UPO PL-DE również mają zastosowanie do spółek osobowych, w tym spółek komandytowych.

W związku z tym, że należności wypłacane na rzecz nierezydenta dotyczą odsetek z tytułu pożyczki należy również zwrócić uwagę na art. 11 ust. 1 UPO PL-DE, który wskazuje, że: odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednocześnie art. 11 ust. 2 UPO PL-DE stanowi, że takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.

Z przywołanych powyżej przepisów UPO PL-DE wynika, że jeśli podmiot polski (tj. Wnioskodawca) dokonuje wypłaty odsetek na rzecz innego podmiotu (tj. Pożyczkodawcy), który ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niemczech, to przy zastosowaniu przepisów UPO PL-DE podatek u źródła potrącany przy wypłacie tych należności nie może przekroczyć 5% kwoty brutto wypłacanych odsetek.

Jednocześnie należy pamiętać o art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, z którego wynika, że zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku, zgodnie z taką umową, jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. A więc rezydencja podatkowa osoby uprawnionej do zastosowania stawki preferencyjnej albo niepobrania podatku z uwagi na postawienie umowy powinna być potwierdzona certyfikatem rezydencji wystawionym przez właściwy organ podatkowy.

Zdaniem Spółki zastosowanie preferencyjnej stawki podatku, wynikającej z UPO PL-DE, możliwe jest w przypadku udokumentowania siedziby podmiotu uprawnionego do otrzymania odsetek, po uzyskaniu od tego podmiotu certyfikatem rezydencji podatkowej. W związku z tak sformułowanymi przepisami warto zweryfikować czy Pożyczkodawca jako spółka komandytowa jest podmiotem uprawnionym zgodnie z art. 11 ust. 2 UPO PL-DE.

Wnioskodawca w pierwszej kolejności pragnie wskazać, że przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne wobec przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. Zgodnie z treścią art. 91 Konstytucji ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy Umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dają podatnikom możliwość skorzystania z obniżonej stawki podatku u źródła, jednak należy pamiętać, że z tych przywilejów mogą korzystać wyłącznie podmioty uprawnione.

Zakres podmiotowy UPO PL-DE reguluje jej art. 1 zgodnie z którym umowa dotyczy osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu umawiających się państwach.

Zatem pierwszą przesłanką warunkującą objęcie określonego podmiotu umową UPO PL-DE jest posiadanie przez ten podmiot statusu „osoby”.

W tej mierze trzeba zauważyć, że definicję tego pojęcia zawiera art. 3 pkt 1 lit. b) UPO PL-DE, który stanowi, że w rozumieniu tej umowy, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej określenie „osoba” oznacza osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób. Nie ma wątpliwości, że spółka osobowa jaką jest spółka komandytowa to inne zrzeszenie osób, a zatem w rozumieniu UPO PL-DE jest spółka ta będzie spełniała definicję „osoby”.

Drugą przesłanką objęcia danego podmiotu zakresem podmiotowym zgodnie z UPO PL-DE jest jego rezydencja podatkowa w Polsce lub w Niemczech, czyli „miejsce zamieszkania lub siedziba w jednym z umawiających się państw”.

Zasadniczo rezydencję podatkową statuuje art. 4 ust. 1 UPO PL-DE na podstawie tego, czy dana „osoba” podlega opodatkowaniu w danym państwie zgodnie z prawem tego państwa z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże, analizując dalsze przepisy UPO PL-DE znaleźć można dokładną regulację odnoszącą się do rezydencji podatkowej spółek osobowych. Zgodnie bowiem z treścią art. 4 ust. 4 UPO PL-DE zdanie pierwsze wprost wskazuje, że spółka osobowa ma siedzibę w tym umawiającym się państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu.

W opinii Wnioskodawcy powyższe przepisy udowadniają, że spółki osobowe (czyli również spółka komandytowa, którą jest Pożyczkodawca) są objęte zakresem podmiotowym tej umowy.

Zgodnie z wcześniejszą analizą zakresu podmiotowego UPO PL-DE, należy uznać, że również spółki osobowe (w tym Pożyczkodawca) jest także podmiotem uprawnionym do korzystania z przywilejów wynikających z tej umowy, gdyż spełnia następujące przesłanki:

- zgodnie z zakresem przedmiotowym wskazanym w art. 1 UPO PL-DE Pożyczkodawca jest „osobą” mającą siedzibę w jednym z Państw Umawiających, tj. w Niemczech,

- spełnia definicję „osoby” określonym w art. 3 ust. 1 lit. b UPO PL-DE, czyli spółka komandytowa (Pożyczkodawca) jest innym zrzeszeniem osób,

- w art. 4 ust. 4 UPO PL-DE spółka osoba została wskazana wprost w przepisach, a więc potwierdza to, że w zakresie przedmiotowym spółka osobowa jest podmiotem, którego przepisy UPO PL-DE bezpośrednio dotyczą.

W konsekwencji Wnioskodawca jako płatnik, pobierając podatek u źródła (przy spełnieniu innych wymaganych warunków) z tytułu odsetek wypłaconych Pożyczkodawcy jest uprawniony do zastosowania obniżonej stawki podatku, przewidzianej przez UPO PL-DE, o ile Pożyczkodawca przedstawi stosowny certyfikat rezydencji podatkowej.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca dysponuje certyfikatami rezydencji podatkowej niemieckiej spółki komandytowej, której były, są i będą wypłacane odsetki z tytułu udzielonej Pożyczki, co stanowi, że niemiecki organ podatkowy potwierdził, że Pożyczkodawca posiada rezydencję podatkową w Republice Federalnej Niemiec.

Jak już powyżej wskazano przepis zawarty w art. 11 ust. 2 UPO PL-DE stanowi, że odsetki mogą zostać również opodatkowane w umawiającym się państwie (czyli w Niemcach), pod warunkiem, że osoba uprawniona do tych odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie, jednak z zastrzeżeniem, że podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 % kwoty brutto tych odsetek.

Należy w tym miejscu podkreślić, że w powyższym przepisie jest mowa o preferencyjnym opodatkowaniu odsetek w odniesieniu do „osoby uprawnionej” do tychże należności, a nie jak to czasem jest intepretowane przez organy podatkowe, w odniesieniu do „podatnika” uzyskującego przychód z tego tytułu. Pomimo tego, że spółka komandytowa w Niemczech jest spółką transparentną i nie jest podatnikiem podatku dochodowego nie można wykluczyć jej na tej podstawie z zakresu podmiotowego tejże umowy. Pojęcia „osoby uprawnionej” nie można utożsamiać z „podatnikiem”, ponieważ to pojęcie zostało użyte jedynie w art. 29 UPO PL-DE mający odmienne znaczenie w porównaniu do „osoby uprawnionej” zawartej w art. 11 UPO PL-DE odnoszącym się do wypłaty odsetek. A więc należy podkreślić, że nadanie różnym pojęciom używanym w tekście prawnym tego samego znaczenia byłoby sprzeczne z zakazem wykładni synonimicznej, stanowiącym podstawę wykładni językowej.

Podobne stanowisko potwierdzające możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatku u źródła w odniesieniu do wypłacanych odsetek z tytułu pożyczki na rzecz spółki komandytowej zostało również przedstawione w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 21 września 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 121/20, w którym wskazano, że:

„Zatem, skoro strony umowy UPO w art. 10, 11 i 12 nie wprowadziły wymogu, aby podmiotem uprawnionym do dywidendy, odsetek, czy należności licencyjnych (a o takich mowa we wniosku o wydanie interpretacji) był podatnik, tylko „osoba uprawniona”, a jednocześnie w art. 4 ust. 4 umowy UPO spółka osobowa uznana została za rezydenta, to choć sama spółka komandytowa nie jest podatnikiem, dochód osiągany przez nią może korzystać z preferencji podatkowych wynikających z umowy (np. w postaci niższych stawek podatkowych u źródła).

Takiej interpretacji nie sprzeciwia się użycie w art. 4 ust. 4 zdanie drugie umowy UPO wyrażenia nawiązującego do „dochodu spółki osobowej". Co prawda opodatkowaniu w Polsce i w Niemczech (jak wynika z wniosku o wydanie interpretacji) podlegają nie dochody spółki komandytowej, lecz dochód osiągany przez każdego ze wspólników, ale to stwierdzenie nie daje jednak podstaw do wnioskowania, że spółka komandytowa, jako spółka osobowa nie osiąga dochodów (przychodów). (...)

Z tych wszystkich powodów Sąd uznał, że spółka komandytowa na podstawie art. 4 ust. 4 umowy UPO jest objęta zakresem podmiotowym tejże umowy. To oznacza, że preferencje podatkowe przewidziane w umowie UPO, zmierzające do wyeliminowania albo ograniczenia zjawiska międzynarodowego podwójnego opodatkowania, co jest celem tej umowy, dotyczą także dochodu spółki komandytowej, pomimo tego, że jest on opodatkowywany na poziomie jej wspólników.”

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA” w wyroku z 6 lipca 2021 r. sygn. akt II FSK 101/21, w którym wskazano:

„wobec L. M. oraz L. H, niemieckich spółek komandytowych będących odbiorcami należności wypłacanych przez skarżącą, pomimo iż nie są one podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 4 ust. 4 UPO, możliwe jest zastosowanie fikcji prawnej rezydencji spółki osobowej w Niemczech. Spółki te, zgodnie z art. 4 ust. 4 UPO posiadają siedzibę na terytorium Niemiec oraz dochód osiągany przez te spółki obejmujący m.in. należności wypłacane przez skarżącą, jako dochód przypisany do znajdującego się w Niemczech zakładu ich wspólników, będących rezydentami luksemburskimi, podlega opodatkowaniu w Niemczech. Tym samym, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub niepobranie podatku na podstawie Umowy UPO od wypłacanych na ich rzecz przez skarżącą należności jest zasadne pod warunkiem posiadania przez skarżącą ważnych certyfikatów rezydencji L. M. oraz L. H.”

Mając na uwadze powyższe stanowiska sądów oraz przedstawiony stan faktyczny zaprezentowany na wstępnie wniosku, zdaniem Wnioskodawcy, posiadanie certyfikatu rezydencji podatkowej niemieckiej spółki komandytowej w chwili dokonywania przez Wnioskodawcę wypłaty odsetek z tytułu udzielonej Pożyczki było i będzie wystarczające, aby Wnioskodawca mógł zastosować preferencyjną stawkę podatku u źródła w wysokości 5% wypłacanych odsetek, wynikającą z art. 11 ust. 2 UPO PL-DE.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Spółka działając jako płatnik, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, przy wypłacie odsetek z tytułu Pożyczki na rzecz Pożyczkodawcy będącego spółką komandytową, była i będzie uprawniona do zastosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 5% na podstawie art. 11 ust. 2 UPO zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zakres podmiotowy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza bądź siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”):

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy o CIT:

Jak wynika z art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy:

W myśl art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Katalog takich przychodów został określony w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 21 ust. 2 ustawy o CIT:

Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 26 ust. 1f ustawy o CIT:

Na podstawie art. 22a ustawy o CIT:

Mając na uwadze brzmienie art. 21 ust. 2 ustawy o CIT oraz art. 22a ustawy o CIT, zasadne jest zatem odwołanie się do przepisów Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90, dalej: „umowa polsko-niemiecka”, „UPO PL-DE”).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej:

Stosownie do art. 11 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej:

W myśl art. 11 ust. 4 umowy polsko-niemieckiej:

Zgodnie z art. 11 ust. 5 umowy polsko-niemieckiej:

Zgodnie z art. 1 umowy polsko-niemieckiej:

Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt b i c umowy polsko-niemieckiej:

Z regulacji zawartych w ww. umowie polsko-niemieckiej wynika, iż spółka osobowa (jaką jest spółka komandytowa) nie jest spółką w rozumieniu tej umowy, jeżeli zgodnie z regulacjami prawa wewnętrznego nie jest traktowana jako osoba prawna dla celów podatkowych.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej:

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia, czy Spółka dokonując wypłat odsetek od otrzymanej Pożyczki, przy dochowaniu należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, mogła i w dalszym ciągu może zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku u źródła na podstawie art. 11 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej.

Z obowiązywaniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wiążą się dla podatników korzyści, takie jak m.in. redukcja stawki podatku u źródła. Z przywilejów wynikających z umowy mogą korzystać wyłącznie podmioty uprawnione. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, oparte na Konwencji Modelowej OECD, dotyczą osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub obu państwach będących stronami danej umowy. Oznacza to, że z przywilejów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania korzystają zasadniczo osoby fizyczne, osoby prawne oraz inne jednostki organizacyjne, podlegające nieograniczonemu obowiązkowi w jednym z państw będących stronami danej umowy bilateralnej (tj. „mające miejsce zamieszkania lub siedzibę”). Rezydencja podatkowa powinna być potwierdzona certyfikatem rezydencji wystawianym przez właściwy organ podatkowy.

Z regulacji zawartych w ww. umowie polsko-niemieckiej wynika, iż niemiecka spółka komandytowa, która nie posiada siedziby w Umawiającym się Państwie, jest traktowana jako posiadająca siedzibę w tym Umawiającym się Państwie, ale tylko w takim zakresie, w jakim dochód pochodzący z drugiego Umawiającego się Państwa lub położony w tym drugim Państwie majątek może być opodatkowany w tym pierwszym wymienionym Państwie. Jednakże, niemiecka spółka komandytowa, co potwierdził również Wnioskodawca, na gruncie niemieckiego prawa podatkowego nie posiada osobowości prawnej i nie jest podatnikiem podatku dochodowego (jest transparentna podatkowa).

W świetle powyższego, mając na uwadze treść cytowanego wyżej art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT niemiecka spółka komandytowa nie jest również podatnikiem na gruncie ustawy o CIT.

Jeżeli zatem spółka komandytowa nie jest podmiotem podatku dochodowego w Niemczech, to nie może korzystać z przywilejów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego podatkowania. Osobami korzystającymi z przywilejów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są wspólnicy tej spółki.

W odniesieniu do dokonywanych przez Wnioskodawcę płatności odsetek od pożyczki, podatnikami podatku dochodowego będą wspólnicy niemieckiej spółki komandytowej i w stosunku do tych podmiotów należy ustalić na podstawie właściwej umowy o unikania podwójnego opodatkowania, czy i jaką stawką należy opodatkować wypłacone przez Wnioskodawcę (polskiego rezydenta podatkowego) odsetki od pożyczki.

Skoro spółka niemiecka jest spółką transparentną podatkowo zgodnie z przepisami prawa niemieckiego to podatnikami zamiast niemieckiej spółki komandytowej będą jej wspólnicy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w odniesieniu do opisanych we wniosku odsetek, uiszczanych przez Wnioskodawcę na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT na rzecz Pożyczkodawcy - B GmbH & Co. KG, Spółka jako płatnik nie jest uprawniona do zastosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 5% na podstawie art. 11 ust. 2 UPO PL-DE.

Wnioskodawca aby mógł skorzystać z obniżonej 5% stawki podatku wynikającej z ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania powinien zastosować przepisy tej umowy w odniesieniu do wspólników niemieckiej spółki komandytowej pod warunkiem dochowania należytej staranności i posiadania stosownych certyfikatów rezydencji podatkowej konkretnych wspólników spółki komandytowej.

Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że Spółka jako płatnik dokonując wypłat odsetek od otrzymanej pożyczki na rzecz Pożyczkodawcy (spółki komandytowej) była i będzie uprawniona do skorzystania z preferencyjnej stawki na podstawie art. 11 ust. 2 UPO PL-DE.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).