Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.12.2023.2.JK

Uznanie dostawy za wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość oraz jej opodatkowanie.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostaw za wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość oraz jej opodatkowania. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 lutego 2023 r. (wpływ 20 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Firma jest firmą zajmującą się m.in. sprzedażą hurtową i detaliczną kosmetyków, wyposażenia salonów kosmetycznych, fryzjerskich, salonów SPA. Sprzedaż prowadzi na rzecz klientów z Polski, jak i z zagranicy.

Głównym przedmiotem działalności jest PKD 46.45.Z: Sprzedaż hurtowa perfum i kosmetyków. Pozostałe działalności skwalifikowane są pod PKD: 20.42.Z, 31.09.Z, 33.12.Z, 46.46.Z, 46.47.Z, 46.90.Z, 47.74.Z, 47.45.Z, 47.91.Z.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym również na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych VAT UE pod nr NIP (…). Spółka posiada również czynny nr EORI (...). Ponadto, od 1 lipca 2021 r. jest zgłoszona do procedury szczególnej OSS w Polsce. Sprzedaż dokonywana jest dla klientów w Polsce, w ramach WDT oraz osób prywatnych z innych krajów Unii Europejskiej, a także na eksport.

Spółka dokonała zgłoszenia do procedury szczególnej OSS i wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość dla konsumentów rozlicza w systemie OSS. Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka posiada dokumenty potwierdzające dostarczenie towaru do nabywców wskazanych we wniosku.

Spółka dokonuje również sprzedaży na rzecz podmiotów posiadających aktywny nr VAT UE, dokonując sprzedaży w ramach sprzedaży WDT. W przypadku podmiotów prowadzących działalność gospodarczą oraz zarejestrowanych do VAT UE na terenie innego kraju Unii Europejskiej, Spółka stosuje wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (po spełnieniu warunków opisanych w art. 42 ustawy o VAT).

W związku z rozwojem firmy, Spółka planuje dokonać sprzedaży wysyłkowej towaru na rzecz zagranicznych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, niezarejestrowanych na potrzeby VAT UE w krajach Unii Europejskiej.

Towar zostanie wysłany na zlecenie Wnioskodawcy za pośrednictwem firmy kurierskiej, spedytorskiej lub przewoźniczej z Polski do krajów wskazanych przez nabywców w Unii Europejskiej, co zostanie potwierdzone fakturą zakupu i dokumentem potwierdzającym wywóz. Pojawiła się wątpliwość jak potraktować taką sprzedaż.

Doprecyzowanie opisu sprawy

1.W odpowiedzi na zadane pytanie:

Czy zagraniczny podmiot, na rzecz którego dokonywać będą Państwo dostawy towarów jest:

a)podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, który nie ma obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, lub

b)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, który nie ma obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, lub

c)podmiotem niebędącym podatnikiem?

Udzielili Państwo odpowiedzi:

„Wskazaliśmy we wniosku, że sprzedaż ma być dokonywana na rzecz zagranicznego podmiotu, który:

-nie jest zarejestrowany dla potrzeb VAT UE: Jeżeli klient poda identyfikator, to jest on weryfikowany w systemie VIES i/lub w Izbie Skarbowej,

-nie podaje żadnego identyfikatora podatkowego: Nie mamy tutaj możliwości zweryfikowania identyfikatora, bo go po prostu nie ma.

Dodatkowo wskazaliśmy, że naszym zdaniem w przypadku sprzedaży na rzecz zagranicznego podmiotu, który nie jest zarejestrowany dla potrzeb VAT UE lub nie podaje żadnego identyfikatora podatkowego, należy sprzedaż potraktować jako wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość i opodatkować według właściwej stawki dla danego kraju w procedurze szczególnej OSS (z uwagi na to, że Spółka jest zarejestrowana do procedury szczególnej OSS).

Opisaliśmy nasze stanowisko szczegółowo we wniosku złożonym dnia 11 stycznia 2023 r., a w podsumowaniu zaznaczyliśmy: »Podsumowując, skoro jesteśmy zarejestrowani do procedury VAT-OSS możemy rozliczać VAT należny z tytułu WSTO w państwie członkowskim konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji. W konsekwencji, sprzedaż na rzecz zagranicznego podmiotu, który nie jest zarejestrowany dla potrzeb VAT UE lub nie podaje żadnego identyfikatora podatkowego (nie ma obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającemu wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9), stanowi WSTO i podlega opodatkowaniu właściwymi stawkami podatku VAT obowiązującymi w państwie kontrahenta (firmy zagranicznej). Natomiast, w związku z rejestracją do VAT-OSS możemy rozliczać podatek w ramach WSTO w Polsce«”.

2.W odpowiedzi na zadane pytanie:

Czy posiadają Państwo siedzibę działalności gospodarczej, tylko na terytorium Polski? Jeżeli nie, to prosimy wskazać na terytorium jakich państw, innych niż terytorium Polski, posiadają Państwo siedzibę działalności gospodarczej?

Udzielili Państwo odpowiedzi:

„Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej tylko w Polsce”.

3.W odpowiedzi na zadane pytanie:

Czy towary będące przedmiotem wniosku są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, na którym posiadają Państwo siedzibę działalności gospodarczej?

Udzielili Państwo odpowiedzi:

„Towary będące przedmiotem wniosku będą wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego, na którym Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej”.

4.W odpowiedzi na zadane pytanie:

Czy suma całkowitej wartości dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych na terytorium państwa członkowskiego, na które towary będą wysyłane lub transportowane, oraz całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, na terenie którego posiadają Państwo siedzibę działalności gospodarczej, przy czym w przypadku gdy posiadają Państwo siedzibę działalności gospodarczej, tylko na terytorium kraju, wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł?

Udzielili Państwo odpowiedzi:

„Suma całkowitej wartości dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych na terytorium państwa członkowskiego, na które towary będą wysyłane lub transportowane, oraz całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, przekroczyła w trakcie roku podatkowego oraz w poprzednim roku podatkowym kwotę 10 000 euro lub jej równowartość wyrażoną w walucie krajowej państwa członkowskiego, na terenie którego Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej. Siedzibę działalności gospodarczej posiadamy tylko w Polsce – wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro przekroczyła 42 000 zł”.

5.W odpowiedzi na zadane pytanie:

Czy dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na odległość wskazali Państwo jako miejsce dostawy towarów miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy?

Udzielili Państwo odpowiedzi:

„We wniosku wskazaliśmy, że Spółka przystąpiła do procedury OSS i w związku z tym miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy. Zaznaczyliśmy, że opisane w art. 22a ustawy o VAT wyjątki nie mają zastosowania (Spółka nie spełnia warunku określonego w pkt 3)”.

6.W odpowiedzi na zadane pytanie:

Czy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, będą Państwo posiadali dowody, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów?

Udzielili Państwo odpowiedzi:

„Tak, Spółka przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, będzie posiadać dowody, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów”.

Pytanie

Czy w przypadku sprzedaży na rzecz zagranicznego podmiotu, który nie jest zarejestrowany dla potrzeb VAT UE lub nie podaje żadnego identyfikatora podatkowego, należy opodatkować transakcję stawką krajową VAT, czy też potraktować tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość i opodatkować według właściwej stawki dla danego kraju w procedurze szczególnej OSS (z uwagi na to, że Spółka jest zarejestrowana do procedury szczególnej OSS)?

Towar zostanie wysłany na zlecenie Wnioskodawcy za pośrednictwem firmy kurierskiej, spedytorskiej lub przewoźniczej z Polski do krajów wskazanych przez nabywców w Unii Europejskiej, co zostanie potwierdzone fakturą zakupu i dokumentem potwierdzającym wywóz.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży na rzecz zagranicznego podmiotu, który nie jest zarejestrowany dla potrzeb VAT UE lub nie podaje żadnego identyfikatora podatkowego, należy sprzedaż potraktować jako wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość i opodatkować według właściwej stawki dla danego kraju w procedurze szczególnej OSS (z uwagi na to, że przedsiębiorca jest zarejestrowany do procedury szczególnej OSS).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które, stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. art. 2 pkt 3 ustawy, przez terytorium Unii Europejskiej – rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej, z tym że na potrzeby stosowania tej ustawy:

a)Księstwo Monako traktuje się jako terytorium Republiki Francuskiej, suwerenne strefy Akrotiri i Dhekelia traktuje się jako terytorium Republiki Cypru,

b)następujące terytoria poszczególnych państw członkowskich traktuje się jako wyłączone z terytorium Unii Europejskiej:

-wyspę Helgoland, terytorium Buesingen z Republiki Federalnej Niemiec,

-Ceutę, Melillę, Wyspy Kanaryjskie – z Królestwa Hiszpanii,

-Livigno, Campione d'Italia, włoską część jeziora Lugano – z Republiki Włoskiej,

-francuskie terytoria, o których mowa w art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – z Republiki Francuskiej,

-Górę Athos – z Republiki Greckiej,

-Wyspy Alandzkie – z Republiki Finlandii,

-(uchylone),

c)(uchylona),

d)Irlandię Północną traktuje się jako terytorium Unii Europejskiej w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

Natomiast w świetle art. 2 pkt 5 ustawy, przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się: przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług:

1.Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

2.Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1)podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2)osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4)podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się więc wywóz towarów z terytorium kraju (w ramach dokonywanej dostawy) na terytorium państwa członkowskiego Unii inne niż terytorium kraju. Przy czym nabywca towaru musi być podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 22a ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość – rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:

a)podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub

c)podmiotem niebędącym podatnikiem

– pod warunkiem, że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy, miejscem dostawy towarów w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość – jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy (wyjątki opisane w art. 22a ust. 1 ustawy nie mają zastosowania do Spółki).

Co do zasady miejscem dostawy (opodatkowania) w przypadku WSTO jest kraj, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy – czyli kraj konsumenta. Natomiast w sytuacji, gdy są spełnione warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy, za miejsce opodatkowania dostawy towarów uznaje się kraj rozpoczęcia wysyłki/transportu towarów.

Zatem wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na odległość dotyczy dostawy do podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W ocenie Wnioskodawcy, obowiązek rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów mają podmioty zidentyfikowane na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, co potwierdzone jest nadaniem numeru VAT UE. Do tego ten numer VAT UE musi być podany przez nabywcę Wnioskodawcy, aby mógł on dokonać weryfikacji. Zatem jeśli kontrahent Spółki nie jest zarejestrowany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych lub nie podaje żadnego identyfikatora podatkowego, to Wnioskodawca nie ma prawa do opodatkowania tej transakcji stawką podatku w wysokości 0%. Wtedy należy taką transakcję opodatkować stawką właściwą dla danego towaru obowiązującą w kraju tego kontrahenta w procedurze szczególnej OSS.

Podsumowując, skoro Wnioskodawca jest zarejestrowany do procedury VAT-OSS może rozliczać VAT należny z tytułu WSTO w państwie członkowskim konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji. W konsekwencji, sprzedaż na rzecz zagranicznego podmiotu, który nie jest zarejestrowany dla potrzeb VAT UE lub nie podaje żadnego identyfikatora podatkowego (nie ma obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającemu wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9), stanowi WSTO i podlega opodatkowaniu właściwymi stawkami podatku VAT obowiązującymi w państwie kontrahenta (firmy zagranicznej). Natomiast, w związku z rejestracją do VAT-OSS Wnioskodawca może rozliczać podatek w ramach WSTO w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług oraz odpłatna dostawa towarów, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy:

Przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.1).

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej, z tym że na potrzeby stosowania tej ustawy:

a)Księstwo Monako traktuje się jako terytorium Republiki Francuskiej, suwerenne strefy Akrotiri i Dhekelia traktuje się jako terytorium Republiki Cypru,

b)następujące terytoria poszczególnych państw członkowskich traktuje się jako wyłączone z terytorium Unii Europejskiej:

-wyspę Helgoland, terytorium Buesingen – z Republiki Federalnej Niemiec,

-Ceutę, Melillę, Wyspy Kanaryjskie – z Królestwa Hiszpanii,

-Livigno, Campione d’Italia, włoską część jeziora Lugano – z Republiki Włoskiej,

-francuskie terytoria, o których mowa w art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – z Republiki Francuskiej,

-Górę Athos – z Republiki Greckiej,

-Wyspy Alandzkie – z Republiki Finlandii,

-(uchylone),

c)(uchylona),

d)Irlandię Północną traktuje się jako terytorium Unii Europejskiej w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

Jak wynika z art. 2 pkt 4 ustawy:

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 22a ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość (dalej: WSTO) rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:

a)podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub

c)podmiotem niebędącym podatnikiem

– pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest Spółką zajmującą się m.in. sprzedażą hurtową i detaliczną kosmetyków, wyposażenia salonów kosmetycznych, fryzjerskich, salonów SPA. Sprzedaż prowadzi na rzecz klientów z Polski, jak i z zagranicy. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym również na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych VAT UE. Spółka posiada również czynny nr EORI. Ponadto, od 1 lipca 2021 r. jest zgłoszona do procedury szczególnej OSS w Polsce. Sprzedaż dokonywana jest dla klientów w Polsce, w ramach WDT oraz osób prywatnych z innych krajów Unii Europejskiej, a także na eksport.

Spółka dokonała zgłoszenia do procedury szczególnej OSS i wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość dla konsumentów rozlicza w systemie OSS. Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka posiada dokumenty potwierdzające dostarczenie towaru do nabywców wskazanych we wniosku.

W związku z rozwojem firmy, Spółka planuje dokonać sprzedaży wysyłkowej towaru na rzecz zagranicznych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, niezarejestrowanych na potrzeby VAT UE w krajach Unii Europejskiej.

Towar zostanie wysłany na zlecenie Wnioskodawcy za pośrednictwem firmy kurierskiej, spedytorskiej lub przewoźniczej z Polski do krajów wskazanych przez nabywców w Unii Europejskiej, co zostanie potwierdzone fakturą zakupu i dokumentem potwierdzającym wywóz. Sprzedaż ma być dokonywana na rzecz zagranicznego podmiotu, który:

-nie jest zarejestrowany dla potrzeb VAT UE: Jeżeli klient poda identyfikator, to jest on weryfikowany w systemie VIES i/lub w Izbie Skarbowej,

-nie podaje żadnego identyfikatora podatkowego: Wnioskodawca nie ma tutaj możliwości zweryfikowania identyfikatora, bo go po prostu nie ma.

Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej tylko w Polsce.

Towary będące przedmiotem wniosku będą wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego, na którym Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Suma całkowitej wartości dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych na terytorium państwa członkowskiego, na które towary będą wysyłane lub transportowane, oraz całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1 ustawy, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2 ustawy, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, przekroczyła w trakcie roku podatkowego oraz w poprzednim roku podatkowym kwotę 10 000 euro lub jej równowartość wyrażoną w walucie krajowej państwa członkowskiego, na terenie którego Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej. Siedzibę działalności gospodarczej posiadamy tylko w Polsce – wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro przekroczyła 42 000 zł.

Spółka przystąpiła do procedury OSS i w związku z tym miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy. Wskazali Państwo również, że opisane w art. 22a ustawy wyjątki nie mają zastosowania (Spółka nie spełnia warunku określonego w pkt 3).

Spółka przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, będzie posiadać dowody, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Państwa wątpliwości dotyczą określenia, czy w przypadku sprzedaży na rzecz zagranicznego podmiotu, który nie jest zarejestrowany dla potrzeb VAT UE lub nie podaje żadnego identyfikatora podatkowego, należy opodatkować transakcję stawką krajową VAT, czy też potraktować tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość i opodatkować według właściwej stawki dla danego kraju w procedurze szczególnej OSS (z uwagi na to, że przedsiębiorca jest zarejestrowany do procedury szczególnej OSS).

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1-1a ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku

1)towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy;

1a)wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy:

Przepis art. 22 ust. 1 pkt 1a nie ma zastosowania, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)dostawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;

2)towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;

3)suma całkowitej wartości dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych na terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku dostawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.

W świetle art. 22a ust. 3 ustawy:

Dostawca, do którego ma zastosowanie przepis ust. 1, może wskazać jako miejsce dostawy miejsce, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1a. Dostawca, którego towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, wskazuje miejsce dostawy przez złożenie zawiadomienia o takim wyborze w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wyboru, na zasadach określonych w art. 28p.

Jak wynika z przywołanych przepisów wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość ma miejsce jeżeli towary są wysyłane lub transportowane z jednego państwa członkowskiego (nie musi to być Polska) do innego państwa członkowskiego, a dostawa towarów musi być dokonywana na rzecz:

-podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, w przypadku których nie występuje opodatkowanie tego nabycia jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,

-każdej innej osoby niebędącej podatnikiem.

Przedmiotem WSTO mogą być towary wyprodukowane w Unii Europejskiej lub towary, które zostały już dopuszczone do swobodnego obrotu w Unii, które znajdują się na jej terytorium i są dostarczane nabywcom w Unii Europejskiej. WSTO nie stosuje się w odniesieniu do:

-nowych środków transportu,

-towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz,

-dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków, towarów używanych – jednak tylko wówczas, gdy podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z procedurami szczególnymi określonymi w art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy.

Co do zasady miejscem dostawy (opodatkowania) w przypadku WSTO jest kraj, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy – czyli kraj konsumenta. Natomiast w sytuacji gdy są spełnione warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy, za miejsce opodatkowania dostawy towarów uznaje się kraj rozpoczęcia wysyłki/transportu towarów. Przy czym podatnik uprawniony do stosowania ww. zasady szczególnej może z niej zrezygnować (przez złożenie stosownego zawiadomienia) i rozliczać dostawy na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 130a pkt 2 ustawy (na potrzeby rozdziału 6a ustawy – Procedura unijna dotycząca niektórych dostaw towarów oraz świadczenia niektórych usług):

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które:

a)dokonują wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub

b)ułatwiają dostawę towarów zgodnie z art. 7a ust. 2, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem dostawy rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego, lub

c)posiadają siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale nie posiadają siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego konsumpcji oraz świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a.

Stosownie do art. 130a pkt 2a ustawy:

Przez państwo członkowskie konsumpcji rozumie się:

a)w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość – państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy,

b)w przypadku dostaw towarów dokonanych przez podatnika ułatwiającego takie dostawy zgodnie z art. 7a ust. 2, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem takich dostaw rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego – to państwo członkowskie,

c)w przypadku świadczenia usług – państwo członkowskie, na terytorium którego ma miejsce świadczenie usług.

Na podstawie art. 130a pkt 2b ustawy:

Przez państwo członkowskie identyfikacji rozumie się państwo członkowskie:

a)w którym podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej albo

b)w którym podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo

c)w którym podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury unijnej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo

d)rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, a w przypadku większej liczby takich państw członkowskich – państwo członkowskie, które podatnik wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury unijnej, pod warunkiem, że nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 130a pkt 3 ustawy:

Przez procedurę unijną rozumie się rozliczenie VAT należnego z tytułu czynności określonych w pkt 2 lit. a-c państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.

W świetle art. art. 130b ust. 1 ustawy:

Podatnik może złożyć zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej w państwie członkowskim identyfikacji. Procedura unijna ma zastosowanie do wszystkich dostaw towarów lub każdego świadczenia usług objętych tą procedurą, dokonywanych przez podatnika na terytorium Unii Europejskiej.

Ww. przepisy wprowadzają procedurę tzw. One Stop Shop (OSS). Procedura ta ma na celu uproszczenie obowiązków w zakresie podatku VAT nałożonych na podatników dokonujących dostaw towarów i świadczących usługi osobom niebędącym podatnikami (konsumentom) na terytorium UE, poprzez umożliwienie im:

-elektronicznej rejestracji dla celów podatku VAT w jednym państwie członkowskim;

-deklarowania i płacenia należnego podatku VAT w ramach jednej elektronicznej kwartalnej deklaracji;

-współpracy z administracją podatkową państwa członkowskiego siedziby działalności gospodarczej, nawet jeśli dokonywane dostawy/świadczenie usług mają charakter transgraniczny.

Na podstawie ww. procedury podatnicy, m.in. dokonujący WSTO, nie muszą rejestrować się do celów podatku VAT we wszystkich państwach członkowskich, w których dokonywane są dostawy. Zamiast tego podatek VAT należny od tych transakcji mogą zadeklarować i zapłacić w jednym państwie członkowskim (państwie członkowskim identyfikacji) za pośrednictwem OSS.

Wskazali Państwo, że planują dokonywać sprzedaży wysyłkowej towaru na rzecz zagranicznych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, którzy:

-nie są zarejestrowani na potrzeby VAT UE w krajach Unii Europejskiej,

-nie podają żadnego identyfikatora.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy, należy wskazać, że w sytuacji kiedy będą dokonywać Państwo sprzedaży towarów na rzecz zagranicznych firm, będących podmiotami wymienionymi w art. 2 pkt 22a ustawy, które nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającemu wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, a towary te będą wysyłane lub transportowane przez Państwa lub na Państwa rzecz, z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej oraz spełnione zostaną pozostałe warunki wynikające z art. 2 pkt 22a ustawy, to transakcje te będą stanowiły wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość (WSTO), w rozumieniu ww. art. 2 pkt 22a ustawy.

Jednocześnie w związku z przekroczeniem limitu kwoty 10 000 euro, o którym mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3 ustawy, a co za tym idzie również wyrażonej w złotych równowartości kwoty w euro, tj. 42 000 zł, nie zostaną łącznie spełnione warunki wynikające z art. 22a ust. 1 ustawy. Zatem miejscem dostawy towarów na rzecz podmiotów wymienionych w art. 2 pkt 22a ustawy, dokonywanych w ramach WSTO – stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy – jest państwo członkowskie zakończenia wysyłki. Przy czym, w związku z rejestracją do VAT-OSS powinni Państwo podatek podlegający uiszczeniu w państwie członkowskim zakończenia wysyłki, rozliczyć w ramach tej procedury w Polsce.

Podsumowując, w przypadku sprzedaży towarów, które będą wysyłane z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, na rzecz zagranicznego podmiotu, który nie jest podmiotem zobowiązanym do rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy, należy potraktować tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość (WSTO) i w związku z rejestracją do VAT-OSS opodatkować według właściwej stawki dla danego kraju w procedurze szczególnej OSS.

Zauważyć ponadto należy, że zgodnie z przepisami ustawy dotyczącymi WSTO (art. 2 pkt 22a ustawy) procedura ta ma miejsce, gdy m.in. nabywca nie jest podmiotem zobowiązanym do rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy.

Przepisy do transakcji wewnątrzwspólnotowych są zharmonizowane w krajach UE, zatem zasady rozliczeń WNT w poszczególnych krajach UE powinny być spójne.

Art. 9 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1) nabywcą towarów jest:

a)podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b)osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

– z zastrzeżeniem art. 10.

2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

W art. 10 zostały wskazane wyłączenia z WNT. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:

1)dotyczy towarów, do których miałyby odpowiednio zastosowanie przepisy art. 45 ust. 1 pkt 9, art. 80, art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18, z uwzględnieniem warunków określonych w tych przepisach;

2)dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:

a)rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,

b)podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,

c)podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

d)osoby prawne, które nie są podatnikami

– jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50 000 zł;

Jednocześnie zgodnie z art. 10 ust. 3 pkt 2 ustawy:

Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, jeżeli przedmiotem nabycia są wyroby akcyzowe.

Mając na uwadze wskazane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że brak rejestracji do VAT UE, bądź nie podanie przez podmiot zagraniczny żadnego identyfikatora podatkowego nie musi oznaczać, że dany podmiot nie jest zobowiązany do rozpoznania w swoim (tj. przeznaczenia czy zakończenia wysyłki/transportu towarów) kraju wewnątrzwspólnotowego nabycia, w przypadku gdy nabycie spełnia ustawowe warunki do uznania go za takie.

Tym samym nie można zgodzić się z Państwem, że w przypadku sprzedaży na rzecz zagranicznego podmiotu, który nie jest zarejestrowany dla potrzeb VAT UE lub nie podaje żadnego identyfikatora podatkowego, należy sprzedaż potraktować jako wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość.

Podkreślenia wymaga fakt, że ciężar odpowiedzialności w zakresie wykazania okoliczności uzasadniających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 2 pkt 22a ustawy, spoczywa na podatniku. Posiadane przez podatnika dokumenty i dowody mają potwierdzić określony stan faktyczny i tym samym potwierdzać rzetelność opodatkowania transakcji.

Zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Zgodnie zaś z art. 181 Ordynacji podatkowej:

Dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być w szczególności księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku działalności analitycznej Krajowej Administracji Skarbowej, czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe.

Weryfikacja zgodności informacji zawartych w zgromadzonej dokumentacji, może być dokonana wyłącznie w ramach prowadzonego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej. W ramach tych postępowań/kontroli przedmiotem oceny mogą być zatem wszelkie okoliczności dotyczące danej transakcji począwszy od nawiązania współpracy z kontrahentem, aż po rozliczenie transakcji czy procedury reklamacyjne.

Tym samym oceniając całościowo Państwa stanowisko uznano jeza nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że Organ w postępowaniu interpretacyjnym dokonuje wyłącznie subsumpcji przedstawionego przez stronę stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego pod określony przepis prawa podatkowego. W związku z powyższym, w niniejszej sprawie, Organ nie dokonał oceny, czy podmioty zagraniczne, na rzecz których będą Państwo dokonywali dostawy towarów mają bądź nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jak również zachowania bądź niezachowania przez podatnika, należytej staranności przy kwalifikowaniu danej transakcji za WSTO, czy też za dostawę krajową.

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm. ).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00