Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 21 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.309.2022.1.AP

Obowiązek sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych podczas opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych podczas opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania

 A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

B spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Opis stanu faktycznego     

Wnioskodawcą jest A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), wpisana do rejestru przedsiębiorców w Sądzie Rejonowym dla (…) w (…), Wydział (…) pod numerem (…), NIP (…), REGON (…) (dalej także: „Spółka”). Spółka posiada status rezydenta podatkowego w Rzeczypospolitej Polskiej i podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości osiąganych dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych (dalej również: „ryczałt” lub „estoński CIT”), tj. zawiadomienie, o którym mowa w art. 28j ust. 5 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm. dalej: „CIT”). Pierwszy rok opodatkowania Wnioskodawcy estońskim CIT rozpoczął się dnia 01.09.2022 roku. Spółka spełniała wymogi uprawniające do stosowania ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych, przewidziane w art. 28j ust. 1 pkt 2-6 CIT. Zainteresowanym jest z kolei B spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), wpisana do rejestru przedsiębiorców w Sądzie Rejonowym dla (…) w (…), Wydział (…) pod numerem (…), NIP (…), REGON (…) (dalej: „Podmiot powiązany”, „B”). Wnioskodawca jest podmiotem powiązanym, w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 CIT z B (zachodzą powiązania osobowe). Wnioskodawca dokonuje transakcji kontrolowanych, w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 6 CIT z Podmiotem powiązanym, tj. B świadczy na rzecz Spółki m.in. usługi leasingu pracowniczego, usługi szkoleniowe, w zakresie rekrutacji, usługi IT. Podmiot powiązany w trakcie 2022 r. złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych, o którym mowa w art. 28j ust. 5 CIT (pierwszy rok opodatkowania ryczałtem rozpoczął się 01.09.2022 r.). B spełniała wymogi uprawniające do stosowania ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych, przewidziane w art. 28j ust. 1 pkt 2-6 CIT. Wnioskodawca, jak i Podmiot powiązany, w toku prowadzonej działalności: 1. nie korzystają ze zwolnień, o którym mowa w art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) 2. nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a CIT. Jednocześnie, w uwagi na fakt, że oba podmioty (Wnioskodawca i Podmiot powiązany) złożyły właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych, podmioty te ewidencjonują przychody i koszty w rozumieniu przepisów o rachunkowości i w ramach roku podatkowego wypracowują zysk lub stratę netto.

Pytanie

Czy Wnioskodawca i Zainteresowany, dokonując transakcji kontrolowanych w trakcie opodatkowania tych podmiotów ryczałtem (Wnioskodawcy i Podmiotu powiązanego), nie są zobligowani do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, na podstawie art. 11n pkt 1 CIT?

Stanowisko zainteresowanych w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca i Zainteresowany, dokonując transakcji kontrolowanych w trakcie opodatkowania tych podmiotów ryczałtem (Wnioskodawcy i Podmiotu powiązanego), nie są zobligowani do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, na podstawie art. 11n pkt 1 CIT.

Uzasadnienie:

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 28d CIT, podatnik opodatkowany ryczałtem jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób, który zapewni prawidłowe określenie wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku. Księgi rachunkowe powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i na bieżąco. Zatem informacje z nich pochodzące powinny zapewnić ustalenie podstawy opodatkowania zgodnie z przepisami podatkowymi, tj. powinny umożliwiać uzyskanie informacji co do zysku (straty) netto, transakcji z podmiotami powiązanymi, wydatków podatnika, przejmowanych składników majątku, etc. Księgi rachunkowe powinny zapewnić także prawidłowy odczyt każdej podstawy opodatkowania. Operacje gospodarcze powinny być właściwie udokumentowane zgodnie z rzeczywistym ich przebiegiem. W zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych stosuje się przepisy ustawy o rachunkowości, w tym rozdziału 2 tej ustawy. Należy podkreślić, że po wyborze ryczałtu od dochodów spółek (CIT estońskiego), przychody i koszty podatnika ustalane dla celów rachunkowych staną się również kategoriami podatkowymi. Przy ocenie prawidłowości kwalifikacji przychodów, kosztów, zysków, strat i innych kategorii rachunkowych uwzględnianych w wyniku finansowym netto, znaczenie zatem mają przyjęte w spółce zasady (polityka) rachunkowości, treść ekonomiczna zdarzeń oraz nadrzędne zasady rachunkowości (m.in. wiarygodności, przewagi treści nad formą, memoriału, współmierności przychodów i kosztów, ostrożności, istotności, ciągłości, kontynuacji działalności oraz indywidualnej wyceny). Podatnik obowiązany jest rzetelnie i jasno przedstawiać sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy jednostki, stosując przyjęte zasady (politykę) rachunkowości zgodne z przepisami ustawy o rachunkowości. Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 CIT, ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych – oznacza to: a) podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub b) podmioty, na które wywiera znaczący wpływ: – ten sam inny podmiot lub – małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub c) spółkę niebędącą osobą prawną i jej wspólnika, lub, ca) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub cb) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a, i jej wspólnika, lub d) podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej – spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład. Zgodnie z art. 11k ust. 1 CIT, podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania w postaci elektronicznej lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy, w terminie do końca dziesiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Stosownie do treści art. 11k ust. 2 CIT, lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość przekracza w roku podatkowym wskazane w ustawie progi dokumentacyjne. Wedle art. 11n pkt 1 CIT, obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, o którym mowa w art. 11k ust. 1, nie ma zastosowania do transakcji kontrolowanych: zawieranych wyłącznie przez podmioty powiązane mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w roku podatkowym, w którym każdy z tych podmiotów powiązanych spełnia łącznie następujące warunki: a) nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 6 CIT b) nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a CIT c) nie poniósł straty podatkowej. Wybór ryczałtowego opodatkowania od dochodów spółek (tzw. estońskiego CIT) wiąże się z wyłączeniem stosowania pewnych regulacji zawartych w ustawie CIT, niemniej dotyczy to tylko niektórych, enumeratywnie wskazanych przez ustawodawcę. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 22 sierpnia 2022 r., znak sprawy: 0111-KDIB1-2.4010.132.2022.1.ANK, wskazał, że „w przypadku regulacji dotyczących cen transferowych mamy do czynienia z przepisami, które są nadal przepisami właściwymi dla spółek opodatkowanych ryczałtem. Co istotne żaden przepis nie daje podstaw do twierdzenia, że przepisy dot. cen transferowych nie są stosowane przez spółki opodatkowane tzw. estońskim CIT. Zatem nawet jeżeli Spółka dokonała wyboru takiej formy opodatkowania to nadal musi stosować przepisy dot. cen transferowych, tym samym nadal musi sporządzać dokumentację cen transferowych, w sytuacji gdy występują ku temu przesłanki normatywne wynikające z tych przepisów. Z faktu, że w żadnym miejscu przepisy rozdziału 6b Ustawy CIT „Ryczałt od dochodów spółek”, nie odsyłają ani do przepisów art. 11k – art. 11t Ustawy CIT, ani do przepisu art. 11e Ustawy CIT nie można wysnuwać wniosku iż przepisy te nie obowiązują podatników opodatkowanych „estońskim CIT”. Zauważyć należy, że ustawodawca – w treści art. 11n ust. 1 pkt 1 lit. c) – odniósł się do pojęcia straty podatkowej. Jak wskazano w stanie faktycznym – zarówno Spółka jak i podmiot powiązany – ewidencjonują przychody i koszty w rozumieniu przepisów o rachunkowości i w ramach roku podatkowego wypracowują zysk lub stratę netto. Wobec tego podmioty te wykazać mogą jedynie stratę bilansową (w trakcie opodatkowania ryczałtem, nie jest możliwe wykazywanie przez te podmioty straty podatkowej, w rozumieniu art. 11n ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy CIT). Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 7 lutego 2020 r., 0111-KDIB2-1.4010.537.2019.1.BKD, zaznaczył, że „wskazana w art. 11n pkt 1 lit. c u.p.d.o.p. strata niewątpliwie stanowi stratę podatkową, a nie bilansową”. W wyroku WSA we Wrocławiu z 9.01.2020 r., I SA/Wr 861/19, skład orzekający uznał z kolei, że: „Konsekwentnie prawidłowa wykładnia art. 11n pkt 1 lit. c u.p.d.o.p. nakazuje, aby «stratę podatkową» – jako warunek do zwolnienia z obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych – definiować przez pryzmat ustawy podatkowej i prawa podatkowego w ogóle, w opozycji do prawa rachunkowego (bilansowego)”. W ocenie Wnioskodawcy, wykładnia literalna ww. przepisu prowadzi do wniosku, że w przypadku podatników opodatkowanych ryczałtem, przesłanka odnosząca się do straty podatkowej będzie zawsze spełniona. Podatnik opodatkowany ryczałtem nie może ponosić bowiem straty podatkowej (ta dotyczyć może jedynie podatników, opodatkowanych na zasadach ogólnych CIT). Uzasadnia to fakt, że ustawodawca wprowadzając regulacje dot. CIT estońskiego (czy to w jego pierwotnej wersji, obowiązującej od 01.01.2021 r. czy też w ramach nowelizacji „Polski Ład”), nie zdecydował się na nowelizację obowiązującej – od 01.01.2019 r. – treści art. 11n ust. 1 pkt 1 CIT, mimo, że przepisy dotyczące cen transferowych (w tym przywołany art. 11n ust. 1 pkt 1 CIT), stosuje się także do podatników, opodatkowanych ryczałtem. Tym samym, skoro ustawodawca nie zdecydował się na zmiany w tym zakresie, zatem przyjąć należy, że przesłanka, o której mowa w lit. c) tego przepisu, będzie spełniona w stosunku do każdej spółki, polegającej opodatkowaniu ryczałtem. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, skoro: 1) Spółka i B są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 CIT i posiadają siedziby na terytorium RP; 2) Spółka i Podmiot powiązany są opodatkowane ryczałtem (CIT estońskim) i w trakcie tego opodatkowania dokonują transakcji kontrolowanych; 3) Ani Spółka, ani Podmiot powiązany nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 6 CIT 4) Ani Spółka, ani Podmiot powiązany nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a CIT 5) Spółka jak i Podmiot powiązany w trakcie opodatkowania CIT estońskim podmioty te ewidencjonują przychody i koszty w rozumieniu przepisów o rachunkowości i w ramach roku podatkowego wypracowują zysk lub stratę netto (a więc nie jest możliwa do wykazania przez te podmioty strata podatkowa – podmioty te nie rozpoznają przychodów i kosztów na zasadach ogólnych CIT) – zatem Spółka (i Podmiot powiązany) nie będzie miała obowiązku – w trakcie opodatkowania CIT estońskim – sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych (nawet jeżeli którakolwiek ze spółek uczestniczących w transakcji kontrolowanej wykaże stratę bilansową). Jednocześnie, brak obowiązku sporządzenia dokumentacji nie zmienia faktu, że podmioty te obowiązane są stosować ceny rynkowe w dokonywanych pomiędzy sobą transakcjach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Państwa Spółka oraz Podmiot powiązany podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Państwa Spółka dokonuje transakcji kontrolowanych, w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT z Podmiotem powiązanym.

Kwestią do rozstrzygnięcia jest obowiązek sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych podczas opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Na podstawie art. 28j ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy CIT.

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa CIT wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 28h ust. 1 ustawy CIT:

Podatnika opodatkowany ryczałtem nie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 19, art. 24b, art. 24ca i art. 24d.

Przepis art. 28h ustawy o CIT wskazuje, że dla ustalenia podstawy opodatkowania w ryczałcie nie stosuje się innych przepisów ustawy o CIT regulujących analogiczne kwestie, tj. w zakresie ustalenia dochodu, podstawy opodatkowania, stawki podatkowej, a także podatku od przychodów z budynków czy podatku minimalnego, których rozliczenie jest bezpośrednio związane z podstawowymi (klasycznymi) zasadami rozliczania podatku CIT. Przepis art. 28h ustawy o CIT nie wyłącza jednak stosowania innych przepisów tej ustawy, regulujących odrębne obowiązki podatkowe, tj. w zakresie cen transferowych (rozdział 1a). Oznacza to, że podatnicy opodatkowani w formie ryczałtu od dochodów spółek co do zasady obowiązani są do stosowania przepisów ustawy CIT w zakresie cen transferowych (rozdział 1a ustawy), w tym do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych.

W art. 11n pkt 1 ustawy CIT wymieniono warunki wyłączenia z obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych, o którym mowa w art. 11k ust. 1. Zgodnie z tym przepisem:

Obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, o którym mowa w art. 11k ust. 1, nie ma zastosowania do transakcji kontrolowanych zawieranych wyłącznie przez podmioty powiązane mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w roku podatkowym, w którym każdy z tych podmiotów powiązanych spełnia łącznie następujące warunki:

a) nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 6,

b) nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a i 34a,

c) nie poniósł straty podatkowej;

Z treści przepisu wynika, że zwolnienie jest możliwe, gdy podatnik spełni wszystkie wymienione warunki łącznie.

Podatnik ryczałtu od dochodów spółek nie korzysta ze zwolnień podatkowych wynikających z art. 6 i 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy CIT. Warunki wymienione w art. 11n pkt 1 lit. a i b są więc w jego przypadku spełnione. Spełnienie warunku zawartego w pkt 1 lit. c wymaga ustalenia, czy podatnik ryczałtu nie poniósł w roku podatkowym, w którym zamierza skorzystać ze zwolnienia w sporządzaniu dokumentacji, straty podatkowej. Dokonując ustaleń w tym zakresie podatnik ryczałtu powinien posłużyć się definicją zysku (straty) netto w rozumieniu art. 28c pkt 4 ustawy CIT, który to przepis odsyła do rozumienia tych pojęć zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Jak stanowi art. 28c pkt 4 ustawy CIT:

Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o zysku (stracie) netto – oznacza to zysk (stratę) netto ustalany na podstawie przepisów o rachunkowości.

Jak wynika z odpowiedzi na interpelację poselską nr 38761 z 27 lutego 2023 roku w sprawie obowiązków podatników ryczałtu od dochodów spółek (pytanie nr 4), wobec braku odmiennej definicji, pojęcie „straty podatkowej” występujące w rozdziale 1a ustawy CIT należy rozumieć jako stratę przyjętą dla celów podatku CIT, bez względu na formę rozliczenia tego podatku. W związku z powyższym, w przypadku podatników ryczałtu od dochodów spółek pojęcie straty podatkowej użyte w art. 11n pkt 1 lit. c ustawy CIT odnosi się do pojęcia straty netto w rozumieniu art. 28c pkt 4 ustawy CIT.

W związku z powyższym w trakcie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, Państwa Spółka oraz Podmiot powiązany będą mieli obowiązek sporządzania dokumentacji cen transferowych, jeśli którakolwiek ze spółek uczestniczących w transakcji kontrolowanej wykaże stratę, ustaloną zgodnie z art. 28c pkt 4 ustawy CIT.

Tym samym, Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

A Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00