Interpretacja

TEMATY:

limit

TEMATY:

limit

Interpretacja indywidualna z dnia 13 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.118.2023.2.ZK

Czy w latach podatkowych rozpoczynających się po dniu 31 grudnia 2021 r. Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia w podatkowych kosztach uzyskania przychodów Kosztów usług niematerialnych, uprzednio wyłączonych z kosztów podatkowych, z pominięciem tego rodzaju kosztów roku bieżącego, tj. stosując limit wyznaczony na podstawie art. 15e ust. 1 i ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r. wyłącznie do kosztów lat ubiegłych?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lutego 2023 r., wpłynął Państwa wniosek, z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy w latach podatkowych rozpoczynających się po dniu 31 grudnia 2021 r., Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia w podatkowych kosztach uzyskania przychodów Kosztów usług niematerialnych, uprzednio wyłączonych z kosztów podatkowych, z pominięciem tego rodzaju kosztów roku bieżącego, tj. stosując limit wyznaczony na podstawie art. 15e ust. 1 i ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r. wyłącznie do kosztów lat ubiegłych. Uzupełnili Państwo braki formalne 23 marca 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X S.A. jest spółką akcyjną z siedzibą w Polsce, która podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (dalej: „Spółka”). W toku prowadzonej działalności, w okresie przed rokiem podatkowym 2022, Spółka ponosiła koszty związane z nabywaniem usług/ opłat/należności, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. (dalej: „Koszty usług niematerialnych”), na rzecz podmiotów powiązanych ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT (dalej: „podmioty powiązane”). W 2022 r., Spółka również ponosiła koszty usług niematerialnych na rzecz podmiotów powiązanych. W związku z derogacją art. 15e ustawy o CIT od 2022 r., Spółka nie stosuje limitowania Kosztów usług niematerialnych ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych. Ze względu na zastosowane uprzednio, w latach podatkowych poprzedzających rok podatkowy 2022, wyłączenie z kosztów na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, działając na podstawie art. 60 ust. 1 Polskiego Ładu, począwszy od 2022 r. Spółka postanowiła dokonywać rozliczenia w rachunku podatkowym Kosztów usług niematerialnych uprzednio wyłączonych z kosztów podatkowych.

Pytanie

Państwa stanowisko w sprawie

W latach podatkowych rozpoczynających się po dniu 31 grudnia 2021 r. Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia w podatkowych kosztach uzyskania przychodów Kosztów usług niematerialnych, uprzednio wyłączonych z kosztów podatkowych, z pominięciem tego rodzaju kosztów roku bieżącego, tj. stosując limit wyznaczony na podstawie art. 15e ust. 1 i ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r. wyłącznie do kosztów lat ubiegłych (tj. uprzednio wyłączonych z rachunku podatkowego). Dokonując w 2022 r., i latach następnych rozliczania w kosztach podatkowych Kosztów usług niematerialnych ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych, tj. działając na podstawie przepisów art. 60 ust. 1 Polskiego Ładu w trybie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r., Spółka musi wyznaczać w tych latach limit na podstawie art. 15e ust. 1 i ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r. W ramach takiego limitu dokonywane jest rozliczenie Kosztów usług niematerialnych ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych, wyłączonych uprzednio z kosztów podatkowych. Podkreślić trzeba, że art. 15e ustawy o CIT nie obowiązuje od 2022 r. W aktualnym stanie prawnym brak jest podstaw do stosowania wyłączania z kosztów podatkowych Kosztów usług niematerialnych ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych. To oznacza, że Spółka definiuje obecnie (tj. w latach następujących po 2021 r.) limit art. 15e ust. 1 i 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r., wyłącznie dla potrzeb zastosowania rozliczenia kosztów podatkowych w trybie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r., działając na podstawie przepisów art. 60 ust. 1 Polskiego Ładu. To oznacza, że w latach podatkowych rozpoczynających się po dniu 31 grudnia 2021 r., Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia w podatkowych kosztach uzyskania przychodów Kosztów usług niematerialnych, uprzednio wyłączonych z kosztów podatkowych, z pominięciem tego rodzaju kosztów roku bieżącego, tj. stosując limit wyznaczony na podstawie art. 15e ust. 1 i ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r. wyłącznie do kosztów lat ubiegłych (tj. uprzednio wyłączonych z rachunku podatkowego). Wykładania powyższa znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora KIS np.: z 5 września 2022 r. nr 0111-KDIB2-1.4010.474.2022.1.ES, z 2 lutego 2023 r. nr 0111-KDIB1-1.4010.811.2022.1.SH.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W myśl art. 15e ust. 1 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.), podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,

3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

- poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT – ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych – oznacza to:

a. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

- ten sam inny podmiot lub

- małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub

d. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej – spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT,

kwota kosztów, o których mowa w ust. 1, nieodliczona w danym roku podatkowym podlega odliczeniu w kolejnych 5 latach podatkowych, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-8 i 10-16 oraz w ramach obowiązujących w danym roku limitów wynikających z tych przepisów.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Spółka ponosiła koszty związane z nabywaniem usług/opłat/należności, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., na rzecz podmiotów powiązanych ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

W 2022 r., Spółka również ponosiła koszty usług niematerialnych na rzecz podmiotów powiązanych. W związku z derogacją art. 15e ustawy o CIT od 2022 r., Spółka nie stosuje limitowania Kosztów usług niematerialnych ponoszonych na rzecz pomiotów powiązanych. Ze względu na zastosowane uprzednio, w latach podatkowych poprzedzających rok podatkowy 2022, wyłączenie z kosztów na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, działając na podstawie art. 60 ust. 1 Polskiego Ładu, począwszy od 2022 r., Spółka postanowiła dokonywać rozliczenia w rachunku podatkowym Kosztów usług niematerialnych uprzednio wyłączonych z kosztów podatkowych.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy w latach podatkowych rozpoczynających się po dniu 31 grudnia 2021 r. Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia w podatkowych kosztach uzyskania przychodów Kosztów usług niematerialnych, uprzednio wyłączonych z kosztów podatkowych, z pominięciem tego rodzaju kosztów roku bieżącego, tj. stosując limit wyznaczony na podstawie art. 15e ust. 1 i ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r., wyłącznie do kosztów lat ubiegłych.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105 – dalej: „Ustawa Nowelizująca”), zgodnie z art. 2 pkt 30 ww. ustawy z dniem 1 stycznia 2022 r. uchylony został przepis art. 15e.

Oznacza to, że art. 15e ustawy o CIT, limitujący wysokość kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez podatnika na nabycie określonych usług lub praw niematerialnych z 1 stycznia 2022 r., zostaje uchylony, jednak przepisy definiujące to rozwiązanie zostają odpowiednio włączone do regulacji art. 24ca ust. 2 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 24ca ust. 2 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 2023 r., dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa w ust. 1, nie uwzględnia się m.in.:

1) zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne, kosztów wynikających z nabycia, wytworzenia lub ulepszenia środków trwałych lub wykorzystywania środków trwałych na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający;

2) przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio lub pośrednio związanych z tymi przychodami odpowiednio osiągniętych albo poniesionych w związku z transakcją, jeżeli:

a) cena lub sposób określenia ceny przedmiotu transakcji wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych oraz

b) podatnik w roku podatkowym poniósł stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych z transakcji, o której mowa w lit. a, albo osiągnął udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych w przychodach innych niż z zysków kapitałowych wynikający z takiej transakcji w wysokości nie większej niż 2%, przy czym obliczenia straty i udziału dochodów w przychodach dokonuje się odrębnie dla transakcji tego samego rodzaju;

3) zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów opłat ustalonych w umowie określonej w art. 17a pkt 1;

4) przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z tymi przychodami z tytułu zbycia wierzytelności na rzecz instytucji finansowej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, której przedmiotem działalności jest świadczenie usług finansowych polegających na odpłatnym nabywaniu od wierzyciela wierzytelności powstałych w wyniku zawarcia umowy sprzedaży towarów lub świadczenia usług pomiędzy tym wierzycielem a dłużnikiem;

5) wzrostu kosztów uzyskania przychodów z tytułu zakupu energii elektrycznej, cieplnej lub gazu przewodowego, stanowiącego dodatnią różnicę między kosztami uzyskania przychodów poniesionymi z tego tytułu w roku podatkowym, za który należny jest minimalny podatek dochodowy, a kosztami uzyskania przychodów poniesionymi z tego tytułu w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym ten rok;

6) zapłaconych przez podmiot do tego obowiązany kwot:

a) podatku akcyzowego,

b) podatku od sprzedaży detalicznej,

c) podatku od gier,

d) opłaty paliwowej,

e) opłaty emisyjnej;

7) zaliczonej odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów kwoty podatku akcyzowego zawartego w cenie wyrobów akcyzowych kupowanych i sprzedanych przez podatnika dokonującego obrotu tymi wyrobami;

8) 20% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 4g-4h.

W myśl art. 60 ust. 1 Ustawy Nowelizującej:

podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują prawo do tego odliczenia po dniu 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie.

Z powyższego wynika, że podatnicy, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9, zachowują uprawnienie do odliczenia w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie (tj. w kolejnych 5 latach podatkowych w ramach obowiązujących w danym roku limitów).

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w art. 15e ust. 9 ustawy CIT ustawodawca sformułował uprawnienie do odliczenia w kolejnych 5 latach podatkowych, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-8 i 10-16 oraz w ramach obowiązujących w danym roku limitów wynikających z tych przepisów dla kwoty kosztów, o których mowa w ust. 1, nieodliczonej w danym roku podatkowym.

Powyższy przepis (ani inne regulacje zawarte w ustawie) nie określa jednak, w jakiej kolejności należy ujmować kwotę kosztów nieodliczoną w danym roku podatkowym (powyżej limitu) w przypadku gdy w kolejnym roku limit ustalony zgodnie z art. 15e ust. 1 i 12 ustawy CIT zostanie przekroczony.

Jednocześnie, ustawodawca nie pozbawił podatników prawa do takiego odliczenia, które ograniczone jest wobec tego jedynie pięcioletnim terminem określonym w art. 15e ust. 9 ustawy CIT.

Innymi słowy, dla celów ustalenia limitu warunkującego prawo do odliczenia należy, zgodnie z art. 60 ust. 1 Polskiego Ładu, przyjmować założenie, że art. 15e ustawy o CIT nadal jest stosowany.

Dotyczy to jednakże wyłącznie zasad ustalania limitu odliczeń dla tych podatników, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT.

Zatem, w latach podatkowych rozpoczynających się po dniu 31 grudnia 2021 r., Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia w podatkowych kosztach uzyskania przychodów Kosztów usług niematerialnych, uprzednio wyłączonych z kosztów podatkowych, z pominięciem tego rodzaju kosztów roku bieżącego, tj. stosując limit wyznaczony na podstawie art. 15e ust. 1 i ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r., wyłącznie do kosztów lat ubiegłych.

W świetle powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Ulgi podatkowe na innowacje i rozwój

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 13 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.118.2023.2.ZK