Zmiana interpretacji indywidualnej z dnia 26 kwietnia 2023 r., Szef Krajowej Administracji Skarbowej, sygn. DOP3.8220.7.2023.HTCE

Możliwość ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na zakup reklam na portalu społecznościowym.

Zmiana interpretacji indywidualnej

Szanowna Pani,

w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 4 czerwca 2019 r. Nr 0113-KDIPT2-3.4011.221.2019.1.AC, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmieniam z urzędu^[1] wymienioną interpretację stwierdzając, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z 3 kwietnia 2019 r. (data wpływu 4 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe w zakresie możliwości ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na zakup reklam na portalu społecznościowym X na podstawie faktur bez daty wystawienia i nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 4 kwietnia 2019 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na zakup reklam na portalu społecznościowym X.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 2 maja 2014 r. prowadzi Pani pozarolniczą działalności gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, jest sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet sklasyfikowana jako PKD 47.91.Z. Sprzedaż towarów handlowych i wyrobów dokonywana jest za pośrednictwem sklepu internetowego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350, z późn. zm.), jako osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega Pani obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Od 2014 r. Pani dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowane były na zasadach ogólnych, według skali podatkowej. Od 2019 r. dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym 19%. Prowadzi Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów. Nie jest i nie była Pani zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r., poz. 395, z późn. zm.). Jest Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ewidencjonuje Pani koszty uzyskania przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dacie ich poniesienia. Zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów przyjmuje dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

W celu dotarcia do jak największej liczby odbiorców, których konsekwencją będzie podwyższenie osiąganych przychodów ze sprzedaży, korzysta Pani z możliwości zakupu reklam na portalu społecznościowym jakim jest X. Faktury za reklamę na X wystawia firma zarejestrowana w Irlandii: XYZ z siedzibą: (...), Ireland, o numerze identyfikacyjnym VAT Reg. No. XXXX. Przypuszcza Pani, że faktury wystawiane są zgodnie z prawem irlandzkim.

Podczas tworzenia pierwszej reklamy dodała Pani do konta metodę płatności. Metoda płatności to sposób zapłaty za tę reklamę oraz za wszystkie inne w przyszłości i wybrała kartę kredytową. Termin naliczania opłat za reklamy zależy od sposobu płatności.

Za reklamy na X można płacić na jeden z dwóch sposobów:

–płatności automatyczne – nie płaci Pani za reklamy od razu. W trakcie wyświetlania reklam naliczane są koszty. Jest Pani obciążana nimi automatycznie w dniu comiesięcznego rozliczenia oraz po wydaniu określonej kwoty zdefiniowanej jako próg rozliczeniowy. Może zdarzyć się to wielokrotnie w ciągu jednego miesiąca lub wcale, w zależności od kwoty progu rozliczeniowego, liczby wyświetlanych reklam i wysokości budżetów. Ponieważ można wielokrotnie osiągnąć próg rozliczeniowy, w danym miesiącu może zostać naliczonych wiele opłat. Płatność jest pobierana automatycznie z karty kredytowej;

–płatności samodzielne – dodaje Pani środki do konta przed wyemitowaniem reklam, a X odejmuje opłaty od tej kwoty nawet raz dziennie podczas emisji reklam. Środki do konta dodawane są za pomocą karty kredytowej.

Wycena reklam na X jest oparta na systemie aukcyjnym, w którym reklamy rywalizują o wyświetlenia na podstawie kryterium oferty i skuteczności. Podczas prezentowania reklamy należności są naliczane wyłącznie za liczbę jej kliknięć lub wyświetleń.

Fakturę za usługi reklamowe generuje Pani samodzielnie, pobierając ją z (...) w zakładce „(...)”. Nie ma Pani możliwości wpisania samodzielnie daty wystawienia, jak również nie jest ona automatycznie generowana na pobranym dokumencie.

Na fakturze od X znajdują się:

–informacja dla którego konta reklamowego została wystawiona wraz z jego identyfikatorem,

–data płatności,

–metoda płatności,

–identyfikator transakcji,

–typ produktu,

–status faktury,

–kwota w walucie, którą Wnioskodawczyni wybrała podczas tworzenia konta reklamowego oraz podsumowanie płatności,

–naliczony podatek VAT (jeśli Wnioskodawczyni kupuje reklamy na firmę VAT 0,00 i musi go samodzielnie rozliczyć),

–typ płatności,

–lista kampanii, których faktura dotyczy wraz ze szczegółowym podziałem kosztów,

–w stopce faktury znajdują się dane X (adres siedziby w Irlandii, numer VAT),

–dane Pani firmy, które skonfigurowała w ustawieniach,

–numer faktury,

Na końcu dokumentu widnieje dodatkowa informacja: „(...)”

Brak wskazania na fakturze daty jej wystawienia został zaliczony przez orzecznictwo do błędów mniejszej wagi (NSA w wyroku z dnia 28 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 1722/97, Lex nr 41504).

Zgodnie z art. 106k ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), po stwierdzeniu braku daty wystawienia faktury, wystawiła Pani faktury zwane notą korygującą. Niestety do dnia złożenia wniosku nie otrzymała Pani akceptacji wystawcy faktur.

Na portalu społecznościowym X oprócz faktur ma Pani możliwość generowania także raportu rozliczenia, zawierającego zestawienie wszystkich transakcji za dany miesiąc. Raport rozliczenia zawiera:

1)szczegółowe dane dostawcy i nabywcy (nazwę, adres siedziby, numer identyfikacyjny),

2)dokładne określenie okresu, którego raport dotyczy np. „Raport rozliczenia: 1.11.2018-30.11.2018”,

3)określenie usługi, której raport dotyczy, tj. płatność za reklamę na X,

4)metodę płatności,

5)wykaz poszczególnych transakcji (data rozliczenia, identyfikator transakcji, naliczona kwota PLN),

6)podsumowanie wszystkich transakcji.

Na końcu dokumentu widnieje dodatkowa informacja: „(...)”

Każda wyszczególniona transakcja dokładnie odpowiada pojedynczej wystawionej fakturze. Raport rozliczenia zawiera dane określone w § 12 ust. 3 pkt 2, lit. a, c, d Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475), czyli: wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość, Pani podpis jako osoby uprawnionej do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych. Raport rozliczenia nie zawiera daty wystawienia dowodu, jednak zgodnie z § 12 ust. 3 pkt 2 lit. b Rozporządzenia, jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty, to możemy uznać, że wystarczające jest podanie jednej daty, którą będzie okres dokonania operacji gospodarczej (raport obejmuje pełny miesiąc kalendarzowy).

Wydatki na reklamę na X ewidencjonuje Pani w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dacie płatności wskazanej na fakturze. Data płatności jest jednocześnie datą zakończenia kampanii reklamowej, której dotyczy faktura, a więc jest datą wykonania usługi reklamowej. Wydatki na reklamę na X zostały uznane za koszty uzyskania przychodów w dacie płatności wskazanej na fakturze.

Pytania

1.Czy wydatki za zakupione reklamy na portalu społecznościowym X mogą być ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie faktur wystawionych przez XYZ, jeśli na wygenerowanej przez portal fakturze nie widnieje data wystawienia faktury i nie otrzymała Pani akceptacji wystawcy faktury dla wystawionych not korygujących?

2.Czy wydatki za zakupione reklamy na portalu społecznościowym X mogą być ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie faktur wystawionych przez XYZ nieposiadających daty wystawienia, do których z powodu braku daty wystawienia zostały wystawione noty korygujące, jeśli otrzyma Pani akceptację wystawcy faktury dla wystawionych not korygujących?

3.Czy wydatki za zakupione reklamy na portalu społecznościowym X mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zbiorczym zapisem w ostatnim dniu miesiąca na podstawie raportu rozliczenia zakwalifikowanego jako dowód księgowy?

Pani stanowisko w sprawie

Stanowisko do pytania 1

Wydatki za zakupione reklamy na portalu społecznościowym X mogą być ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie faktur wystawionych przez XYZ, jeśli na wygenerowanej przez portal fakturze nie widnieje data wystawienia faktury i nie otrzymano akceptacji wystawcy faktury dla wystawionych not korygujących.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, co należy do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Co do zasady, aby wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów muszą być spełnione dwie przesłanki: celem wydatku musi być osiąganie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów. Zakup reklamy na portalu społecznościowym X zdecydowanie służy osiąganiu przychodów, gdyż jedyną formą sprzedaży towarów handlowych i wyrobów jest sprzedaż za pośrednictwem sieci Internet. Ponadto zakup usług reklamowych nie został wymieniony w art. 23 ustawy i nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów.

Koszty reklam na portalu internetowym są wysokie i ponoszone w celu osiągania przychodów, poprzez dotarcie do jak największej liczby odbiorców. Nie ma Pani wpływu na system portalu, na którym generowane są faktury. Nie wie także, czy przepisy w innym kraju (w tym przypadku Irlandii) nakładają na wystawcę wymóg ujmowania daty wystawienia. Ponadto, mimo braku tej daty, jest Pani zobowiązana do rozliczenia podatku VAT z tytułu importu usług, z racji dokonanej płatności, której data jest umieszczona na fakturze. Faktury zostały wystawione w dacie wykonania usługi reklamowej, będącej datą zakończenia kampanii reklamowej i będącej jednocześnie datą płatności za wykonaną kampanię reklamową. Pani zdaniem faktury powinny być zaewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dacie płatności wskazanej na fakturze. Bez znaczenia pozostaje fakt braku akceptacji wystawcy faktury dla wystawionych not korygujących.

Stanowisko do pytania 2

Wydatki za zakupione reklamy na portalu społecznościowym X mogą być ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie faktur wystawionych przez XYZ nieposiadających daty wystawienia, do których z powodu braku daty wystawienia zostały wystawione noty korygujące i otrzymano akceptację wystawcy faktur dla wystawionych not korygujących.

Jak opisano w uzasadnieniu stanowiska do pytania 1, zakup reklamy na portalu społecznościowym X spełnia definicję kosztu uzyskania przychodów zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakup został udokumentowany fakturą niezawierającą daty wystawienia. Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), faktura powinna zawierać datę wystawienia.

Brak wskazania na fakturze daty jej wystawienia został zaliczony przez orzecznictwo do błędów mniejszej wagi (NSA w wyroku z dnia 28 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 1722/97, Lex nr 41504).

Zgodnie z art. 106k ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, po stwierdzeniu braku daty wystawienia faktury, zostały wystawione faktury zwane notą korygującą. W przypadku potwierdzenia not korygujących przez wystawcę faktur należy przyjąć za datę wystawienia faktur datę wskazaną w notach korygujących i w tej dacie należy zaewidencjonować faktury w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Stanowisko do pytania 3

Wydatki za zakupione reklamy na portalu społecznościowym X mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zbiorczym zapisem w ostatnim dniu miesiąca na podstawie raportu rozliczenia zakwalifikowanego jako dowód księgowy.

Jak opisano w uzasadnieniu stanowiska do pytania 1, zakup reklamy na portalu społecznościowym X spełnia definicję kosztu uzyskania przychodów zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są inne dowody księgowe, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

a)wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,

b)datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,

c)przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,

d)podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

–oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Raport rozliczenia spełnia wymogi uznania go za dowód księgowy zgodnie z § 12 ust. 3 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zawiera wiarygodne określenie wystawcy oraz nabywcy, zawiera wskazanie okresu dokonania operacji gospodarczej, tj. konkretny miesiąc, zawiera opis przedmiotu operacji i jego wartość oraz podpis właściciela firmy. Nie zawiera co prawda daty wystawienia dowodu, jednak zgodnie z brzmieniem § 12 ust. 3 pkt 2 lit. b rozporządzenia, w sytuacji gdy data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty. Na raporcie rozliczenia został podany okres dokonania operacji oraz daty poszczególnych rozliczeń, będące jednocześnie datami wykonania poszczególnych kampanii reklamowych. Zatem raport rozliczenia należy uznać za dowód księgowy, na podstawie którego mogą być dokonywane zapisy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 4 czerwca 2019 r. Nr 0113-KDIPT2-3.4011.221.2019.1.AC uznał Pani stanowisko we wniosku za nieprawidłowe.

Uzasadnienie zmiany interpretacji

Po zapoznaniu się z aktami sprawy stwierdzam, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych^[2] w art. 22 ust. 1 definiuje koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z tą definicją:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego wynika, że przesłanką konieczną do zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie związku przyczynowego pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskanym przychodem, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Związek ten wykazać musi zarówno podatnik prowadzący księgi rachunkowe, jak i ten prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w postaci sprzedaży towarów handlowych i wyrobów za pośrednictwem sklepu internetowego. W celu dotarcia do jak największej liczby odbiorców, których konsekwencją będzie podwyższenie osiąganych przychodów ze sprzedaży, korzysta Pani z możliwości zakupu reklam na portalu społecznościowym jakim jest X. Faktury za reklamę na X wystawia firma zarejestrowana w Irlandii: XYZ z siedzibą: (...), Ireland, o numerze identyfikacyjnym VAT Reg. No. XXXX. Fakturę za usługi reklamowe generuje Pani samodzielnie, pobierając ją z (...) w zakładce „(...)”. Nie ma Pani możliwości wpisania samodzielnie daty wystawienia, jak również nie jest ona automatycznie generowana na pobranym dokumencie. Po stwierdzeniu braku daty wystawienia faktury, wystawiła Pani faktury zwane notą korygującą. Niestety do dnia złożenia wniosku nie otrzymała Pani akceptacji wystawcy faktur. Na portalu społecznościowym X oprócz faktur Wnioskodawczyni ma możliwość generowania także raportu rozliczenia, zawierającego zestawienie wszystkich transakcji za dany miesiąc. Każda wyszczególniona transakcja w raporcie dokładnie odpowiada pojedynczej wystawionej fakturze. Podkreśla Pani, że raport rozliczenia zawiera dane określone w § 12 ust. 3 pkt 2, lit. a, c, d Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Raport rozliczenia nie zawiera daty wystawienia dowodu (raport obejmuje pełny miesiąc kalendarzowy). Wydatki na reklamę na X ewidencjonuje Pani w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dacie płatności wskazanej na fakturze. Data płatności jest jednocześnie datą zakończenia kampanii reklamowej, której dotyczy faktura, a więc jest datą wykonania usługi reklamowej. Wydatki na reklamę na X zostały uznane za koszty uzyskania przychodów w dacie płatności wskazanej na fakturze.

W świetle powyższego, został wykazany związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatków na reklamę na X a uzyskaniem przychodu ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Ponadto wydatki na reklamę na X nie zostały wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie przepisu art. 23 ustawy PIT.

Odrębną kwestią jest natomiast prawidłowe udokumentowanie poniesionego wydatku na reklamę i jego ujęcie w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów^[3].

Rozporządzenie to określa rodzaje dowodów księgowych, stanowiących podstawę zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Faktura wystawiona zgodnie z odrębnymi przepisami, jest jednym z dowodów księgowych mogącym stanowić podstawę ujęcia poniesionego kosztu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Zasady wystawiania faktur, w tym elementy, które powinna zawierać faktura, regulują z kolei przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług^[4].

Przy czym brak wskazania daty wystawienia faktury nie pozbawia jej skutków prawnych na gruncie przepisów ustawy VAT. Nie ma tym samym przeszkód aby faktura VAT, która nie zawiera daty jej wystawienia, mogła być ujęta w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jeśli na gruncie ustawy PIT, określony wydatek kwalifikowany jest jako koszt uzyskania przychodów, to akt niższego rzędu jakim jest rozporządzenie, nie może tego zmienić.

W związku z tym Pani stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie możliwości ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na zakup reklam na portalu społecznościowym X na podstawie faktur bez data wystawienia i nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

W konsekwencji dokonuję z urzędu zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej z 4 czerwca 2019 r. Nr 0113-KDIPT2-3.4011.221.2019.1.AC wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, gdyż stwierdzam jej nieprawidłowość.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawiła Pani we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Szef Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

•Na podstawie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

•Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pani w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie stanu faktycznego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

•Wskazuję, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego przez Pani we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

•Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej:

zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która pełni funkcję gwarancyjną (ochronną) interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.

•Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się Pani do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji.

•Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, może Pani nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono Pani zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 Ordynacja podatkowa).

•Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się Panią do interpretacji (art. 14k § 1 i art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej) oraz złożenie przez Panią wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.

•Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się przez Panią do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacja podatkowa).

•Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw^[5] wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi^[6]).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

•w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00‑916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi)

lub

•w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP(art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skarga na pisemną interpretację indywidualnej może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

^[1] art. 13 § 2 pkt 4 oraz art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), dalej „Ordynacja podatkowa”.

^[2] Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, ze zm., dalej: „ustawa PIT”.

^[3] Rozporządzenie z dnia 23 grudnia 2019 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 2544).

^[4] Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm., dalej: „ustawa VAT”.

^[5] Dz. U. poz. 2193.

^[6] Dz. U. z 2023 r. poz. 259.