Interpretacja indywidualna z dnia 29 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.238.2023.1.GG

Obowiązki płatnika dotyczące zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z zapewnieniem pracownikom posiłków profilaktycznych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca, jako pracodawca (zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. 2022 poz. 1510, dalej k.p.), zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT), jest zobowiązany, jako płatnik obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują wynagrodzenie w ramach stosunku pracy.

Zgodnie z art. 232 Kodeksu pracy, pracownikom zatrudnionym u Wnioskodawcy na stanowiskach: leśniczy, podleśniczy, stażysta, strażnik leśny, inżynier nadzoru, leśniczy do spr. LN w okresie od listopada do marca przysługują posiłki profilaktyczne. Wnioskodawca w roku 2018 ustalił krąg osób uprawnionych do świadczenia dokonując obliczenia wydatku energetycznego skróconą metodą Lehmana. Świadczenia są przyznawane zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz.U. 1996 nr 60 poz. 279) oraz Ponadzakładowego Układu Zbiorowego obowiązującego w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych.

W związku z powyższym na Wnioskodawcy ciąży obowiązek zapewnienia nieodpłatnie profilaktycznych posiłków i napojów w przypadkach określonych w przepisach, oraz regulacjach wewnętrznych.

Z uwagi na charakter oraz specyfikę wykonywanej pracy, tj. pracownicy znajdują się w znacznym oddaleniu od siebie, nie można z góry przewidzieć, kiedy niezbędne będzie wykonywanie pracy na wolnym powietrzu, a także względów organizacyjnych, tj. brak odpowiedniego zaplecza, Wnioskodawca nie ma możliwości zapewnienia posiłków samodzielnie. W związku z powyższym Wnioskodawca przyznał takim pracownikom bony żywieniowe. Zgodnie z wewnętrznymi regulacjami Wnioskodawcy, bony przysługują w okresie od 1 listopada do 31 marca, za pracę na wolnym powietrzu minimum 4 godziny dziennie. Bony są przyznawane na podstawie oświadczeń pracowników, którzy wskazują w jakie dni wykonywali pracę w ww. sposób. Za pozostałe dni bony nie przysługują i nie są wydawane. Wnioskodawca zawarł umowę z podmiotem zewnętrznym (dostawcą) odpowiednio uregulował dostawę bonów żywnościowych, w ten sposób, że pracownik jest uprawniony do uzyskania na ich podstawie artykułów spożywczych służących do przyrządzenia posiłków we własnym zakresie. Zgodnie z umową, za bon żywnościowy można nabyć tylko artykuły spożywcze do przygotowania posiłku profilaktycznego, nie będzie można nabyć produktów przemysłowych i chemicznych oraz produktów tytoniowych i alkoholu. Bony żywnościowe będą mogły być realizowane tylko w wyznaczonych placówkach handlowych akceptujących zasady korzystania z bonów żywieniowych. Produkty mogą zostać wydane tylko osobie, której bon przysługuje. Pracownicy nie mają możliwości wymieniać bonów na gotówkę oraz nie otrzymują reszty, gdy wartość bonu jest wyższa od wartości zakupionych produktów.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca, jako pracodawca na podstawie art. 32 ust. 1 PIT oraz 38 ust. 1 PIT w związku z art. 21 ust. 1 pkt 11 PIT jest zobowiązany do obliczania i obliczania stosownych zaliczek na podatek dochodowy od nieodpłatnych świadczeń w postaci wydawania pracownikom zatrudnionym na określonych stanowiskach wymienionych w formie bonów żywnościowych w celu nabycia produktów do przygotowania posiłków profilaktycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy nie ciążą na nim obowiązki określone w art. 32 ust. 1 PIT i art. 38 ust. 1 PIT, ponieważ nieodpłatne świadczenie w postaci bonu żywnościowego uprawniających do otrzymania na ich podstawie produktów lub posiłków, przekazywanych pracownikom na warunkach określonych w opisie zdarzenia przyszłego, stanowi wywiązanie się z obowiązków pracodawcy wynikających z przepisów Kodeksu pracy i rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie posiłków profilaktycznych oraz Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy i w związku z tym Wnioskodawca będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 11b PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenie, przy czym musi być ono przez podatnika otrzymane lub postawione do jego dyspozycji.

Stosownie do art. 12 omawianej ustawy:

Biorąc powyższe pod uwagę, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą.

Stosownie do art. 32 tej ustawy:

Z art. 21 ust. 1 pkt 11b omawianej ustawy wynika, że:

Zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy (t. j. Dz. U z 2022 r. poz. 1510 ze zm.):

Rozporządzeniem, o którym mowa w powyższym przepisie jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (t. j. Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 279).

Na mocy § 1 ww. rozporządzenia:

W myśl § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia - w brzmieniu obowiązującym od dnia 9 lipca 2019 r. w związku ze zmianą tego przepisu dokonaną przez § 1 rozporządzenia z dnia 12 czerwca 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1160):

Z kolei § 3 ust. 1 omawianego rozporządzenia stanowi, że:

Stosownie do § 5 ww. rozporządzenia:

Z § 8 omawianego rozporządzenia wynika, że:

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane powyżej przepisy prawa w pierwszej kolejności zauważyć należy, że ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wskazuje, że wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych – objęta jest zwolnieniem przedmiotowym.

Wobec tego wartość finansowanych przez Wnioskodawcę bonów żywieniowych na posiłki profilaktyczne – przekazywane pracownikom celem wywiązania się przez Wnioskodawcę z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, które umożliwiają ich nabycie będzie stanowiła dla pracowników przychód ze stosunku pracy jednakże zwolniony od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym na Wnioskodawcy, jako płatniku, nie będzie ciążył obowiązek obliczania, pobierania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wydawanych bonów żywieniowych na posiłki profilaktyczne na podstawie art. 32 ust. 1 i 38 ust. 1 ww. ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili we wniosku i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).