Interpretacja indywidualna z dnia 31 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.262.2023.3.MK

Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego - ulga na powrót.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 marca 2023 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami złożonymi 16 maja 2023 r. i 24 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od urodzenia Wnioskodawca mieszkał z rodzicami w ich mieszkaniu, gdzie jest zameldowany do dnia dzisiejszego. W listopadzie 2014 r. Wnioskodawca wyjechał do Niemiec, gdzie jest zatrudniony do dnia dzisiejszego przez niemieckiego pracodawcę na podstawie umowy o pracę. Od grudnia 2014 r. Wnioskodawca wynajmuje mieszkanie w Niemczech, w którym jest zameldowany. Przez ten okres rozlicza się z podatku w Niemczech, składa w Polsce PIT-36 wraz z załącznikiem ZG w celu przedłożenia niemieckiemu urzędowi skarbowemu zaświadczenia o braku dochodów w Polsce. Centrum interesów życiowych Wnioskodawcy przez ten okres od 2014 r. jest terytorium Niemiec, do Polski przyjeżdża w celu odwiedzenia bliskich lub na urlop. W 2023 r. Wnioskodawca planuje powrót do Polski i rozpoczęcie pracy w oparciu o umowę o pracę lub założenie działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

- centrum interesów życiowych i gospodarczych przeniesie do Polski … 2023 r., na stałe powróci do Polski,

-na pytanie Organu: „od kiedy posiada/będzie Pan posiadał w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy?”, Wnioskodawca wskazał: „nieograniczony obowiązek podatkowy będę posiadał w Polsce od 2023 roku”,

-w latach 2020, 2021, 2022 Wnioskodawca przebywał mniej niż 183 dni na terytorium Polski,

-na pytanie Organu: „czy w latach podatkowych od 2014, tj. od momentu wyprowadzenia się do Niemiec, do końca 2022 r. posiadał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Niemczech zgodnie z wewnętrznym prawem tego kraju? (proszę jednoznacznie wskazać konkretny rok i odpowiednio „stałe miejsce zamieszkania dla celów podatkowych”)”, Wnioskodawca wskazał: „od grudnia 2014 roku do grudnia 2022 miałem wynajęte mieszkanie w Niemczech (mam je wynajęte dalej, zakończę wynajem 2023 roku) oraz byłem zatrudniony u niemieckiego pracodawcy na umowę o pracę, co obligowało mnie do rozliczania się z podatku w Niemczech. Moim stałym miejscem zamieszkania było wynajęte mieszkanie w …”,

-na pytanie Organu: „czy do dnia poprzedzającego dzień, w którym w którym powrócił/powróci Pan do Polski na stałe, nie miał Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?”, Wnioskodawca wskazał: „nie mam miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski”,

-w Niemczech Wnioskodawca ma pracę, mieszkanie, dziewczynę, znajomych, kredyt, w Polsce ma rodziców,

-w momencie powrotu Wnioskodawca chce mieć powiązania tylko z Polską, planuje otworzyć tu działalność gospodarczą i wynająć lub kupić mieszkanie, nie chce mieć powiązań z Niemcami,

-na pytanie Organu: „czy od dnia definitywnego powrotu do Polski (na stałe) – to z Polską ma i będzie mieć Pan powiązania osobiste i majątkowe? (jakie ewentualnie inne powiązania osobiste i majątkowe będzie mieć Pan od tego powrotu na stałe z innym krajem/krajami (w szczególności rodzina, posiadane nieruchomości, inwestycje, znajomi, ubezpieczenia na życie lub majątkowe, itp.)?”, Wnioskodawca wskazał: „tak, od momentu powrotu chcę prowadzić aktywność społeczną, polityczną i kulturalną”,,

-od momentu powrotu Wnioskodawca będzie przebywał zazwyczaj w Polsce,

-od 2024 r. Wnioskodawca będzie przebywał znacząco powyżej 183 dni w Polsce, w 2023 r. wróci …, więc do końca roku pozostanie … dni (jednak podczas pierwszej połowy roku był ponad 5 razy odwiedzić rodziców na weekend – co daje minimalne 10 dni), więc w 2023 roku również będzie w Polsce powyżej 183 dni,

-na pytanie Organu: „czy z ulgi na powrót zamierza Pan skorzystać: w trakcie roku podatkowego, czy po jego zakończeniu w zeznaniu rocznym?”, Wnioskodawca wskazał: „z ulgi na powrót zamierzam skorzystać w trakcie roku podatkowego, począwszy od stycznia 2024 roku przez 4 kolejne lata”,

-na pytanie Organu: „czy posiada Pan certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie pobytu za granicą?”, Wnioskodawca wskazał: „od 2014 roku posiadam niemiecki meldunek, wynajęte mieszkanie, umowę o pracę w Niemczech”,

-po powrocie do Polski Wnioskodawca będzie otwierał działalność gospodarczą.

Pytanie

Czy po rozpoczęciu pracy w Polsce Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z ulgi na powrót, opisanej w art. 21 ust. 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Zdaniem Wnioskodawcy, może On skorzystać z ulgi na powrót w latach 2023-2026, ponieważ zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy) oraz udzielonymi w uzupełnieniu odpowiedziami, zostały spełnione warunki zezwalające na skorzystanie z ulgi, tj.:

-3 lata poprzedzające przeprowadzenie się do Polski, Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Niemczech,

-zmiana miejsca zamieszkania nastąpi po 31 grudnia 2021 r.,

-Wnioskodawca jest obywatelem Polski,

-Wnioskodawca nie korzystał uprzednio w całości lub w części z tego zwolnienia,

-Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą i będzie polskim rezydentem podatkowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 powołanej ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Art. 4a ww. ustawy określa, że:

Zatem, aby podatnik mógł skorzystać z preferencji podatkowej, nazwanej umownie „ulgą na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, ust. 43 i ust. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku wynika, że planuje Pan wrócić na stałe do Polski … 2023 r. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski będzie Pan polskim rezydentem podatkowym. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następne warunki określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2023, w którym wróci Pan na stałe do Polski, miał Pan na terytorium RP ograniczony obowiązek podatkowy, bowiem od listopada 2014 r. do powrotu do Polski w 2023 r. mieszkał i pracował Pan w Niemczech. Zatem, spełnił Pan wymagania wskazane w ww. przepisie.

Spełnił Pan również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, ponieważ posiada Pan polskie obywatelstwo.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest – stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z treści ww. regulacji wynika, że udokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że na potwierdzenie miejsca zamieszkania w Niemczech posiada Pan m.in. niemiecki meldunek, wynajęte mieszkanie, umowę o pracę z niemieckim pracodawcą. Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, spełnił Pan również zastrzeżenie wynikające z art. 53 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, ponieważ przeniósł Pan swoje miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Z powołanych powyżej przepisów art. 3 ust. 1 i ust. 1a ww. ustawy wynika, że osoba fizyczna przebywając na terytorium Polski powyżej 183 dni spełni określony w art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunek pozwalający uznać, że posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski.

Przy czym, podkreślić należy, że w myśl art. 3 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która „przebywa” na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Przy obliczaniu 183 dni stosuje się metodę określającą „dni fizycznej obecności”. W ramach tej metody każda część dnia, nawet bardzo krótka, spędzona przez podatnika w danym państwie, liczy się jako dzień obecności w tym państwie przy obliczaniu okresu 183 dni. Jako dzień obecności liczone są: dzień przybycia i wyjazdu, wszystkie inne dni spędzone w danym państwie, także soboty i niedziele, święta narodowe, urlopy przed, w czasie i po zakończeniu działalności, dni choroby oraz dni zajęte z powodu śmierci lub choroby w rodzinie. Nie bierze się pod uwagę dni spędzonych w tym państwie w czasie przejazdu między dwoma miejscami położonymi poza tym państwem. Każdy pełny dzień spędzony natomiast poza danym państwem, czy to w celach wakacyjnych, służbowych, czy z innej przyczyny, nie może być brany pod uwagę.

Jak wynika z opisu sprawy, w roku 2023 powróci Pan do Polski w dniu …. Ponadto w 2023 r., przebywał Pan wcześniej w Polsce podczas weekendowych urlopów przez co najmniej 10 dni, co w sumie daje powyżej wymaganych 183 dni. Zatem, od dnia … 2023 r. w Polsce będzie Pan miał centrum interesów osobistych oraz okres przebywania na terytorium Polski wyniesie powyżej 183 w roku podatkowym, co jest równoznaczne z tym, że w Polsce będzie Pan podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy uznać, że w latach 2023-2026 (albo od początku roku następnego, licząc od początku roku, w którym przeniósł Pan miejsce zamieszkania), będzie przysługiwać Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania będzie obejmowało przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. a)-d) powołanej ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydającyinterpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do stanowiska prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości stanu faktycznego, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).