Interpretacja indywidualna z dnia 30 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.165.2023.1.JK

Określenie miejsca świadczenia usług zarządzania i marketingu, świadczonych na rzecz Kontrahenta, który nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 30 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług zarządzania i marketingu, świadczonych na rzecz Kontrahenta, który nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą G.(dalej: Podatniczka, Wnioskodawczyni) i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Działalność gospodarcza Podatniczki obejmuje przede wszystkim świadczenie.

Aktualnie Podatniczka świadczy usługi na rzecz jednego, zagranicznego odbiorcy (dalej: Kontrahent, Usługobiorca). Jest to Spółka Y., Estonia – nieposiadająca siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski. W ramach zawartej umowy, Podatniczka zobowiązuje się świadczyć usługi zarządzania i marketingu, w tym badania sytuacji rynkowej i opinii publicznej na terytorium kraju. W ramach tych usług przez Podatniczkę realizowane są również działania związane z obsługą magazynu, w tym działania mające na celu zapewnienie materiałów niezbędnych do funkcjonowania magazynu. Powierzchnia magazynowa jest przez Podatniczkę wynajmowana i nie podlega dalszemu podnajmowi na rzecz innych podmiotów, w tym również na rzecz Usługobiorcy.

W celu realizacji usług, Podatniczka zatrudnia dwóch pracowników na umowę o pracę, którzy odpowiedzialni są za realizację działań marketingowych i badania rynku.

W ramach zawartej umowy Podatniczka podejmuje czynności, które związane są z planowanym rozpoczęciem działalności przez Kontrahenta w Polsce. Kontrahent nie podjął jeszcze ostatecznej decyzji dotyczącej rozpoczęcia działalności w Polsce oraz ewentualnego jej modelu (struktury). Usługi realizowane na rzecz tego Kontrahenta mają w rzeczywistości na celu zbadanie lokalnego rynku, a w szczególności zapotrzebowania w Polsce na oferowane przez Kontrahenta produkty. W ramach tych usług Podatniczka zbiera koszty działalności, niezbędne do zrealizowania tego celu (dotyczące m.in. najmu magazynu, wynagrodzeń pracowników, czy kosztów księgowości) i obciąża nimi Kontrahenta.

Kontrahent nie posiada w Polsce biura (własnego czy wynajętego), personelu, którym mógłby swobodnie dysponować (całość działań Kontrahenta w Polsce jest realizowana przy współpracy Podatniczki) ani żadnych aktywów. Właśnie dlatego, że Kontrahent nie ma w Polsce żadnej własnej infrastruktury, korzysta z usług Podatniczki. Ta forma organizacyjna jest jednak czysto tymczasowa — w przypadku podjęcia decyzji o wejściu na Polski rynek (a raczej decyzji w zakresie tego, jaki ma być przedmiot, zakres i struktura działalności Kontrahenta w Polsce), Kontrahent najprawdopodobniej utworzy w Polsce osobny podmiot (spółkę) do prowadzenia tej działalności. W takiej sytuacji działania Podatniczki na rzecz Kontrahenta zostaną znacząco ograniczone albo nawet okażą się zbędne.

Pytanie

Czy miejscem świadczenia usług zarządzania i marketingu na rzecz Kontrahenta, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, jest miejsce, w którym Kontrahent posiada siedzibę działalności gospodarczej, a tym samym usługi te nie podlegają opodatkowaniu VAT na terytorium kraju?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do świadczonych usług zastosowanie znajdzie ogólna zasada dotycząca ustalania miejsca świadczenia usług, określona w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. W efekcie usługi te powinny więc zostać opodatkowane na zasadzie odwrotnego obciążenia (reverse charge) w kraju, w którym Kontrahent posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Stosowanie zaś do ust. 2 ww. przepisu, w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na gruncie ustawy o VAT, od powyższej zasady występują jednak wyjątki. Jednym spośród tych wyjątków, wymagającym szerszej analizy, są usługi związane z nieruchomościami.

Zgodnie z art. 28e ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Jednakże, aby móc uznać daną usługę za usługę związaną z nieruchomościami, musi ona pozostawać w wystarczająco bezpośrednim związku z tymi nieruchomościami. W uproszczeniu, konieczne jest, aby przedmiotem świadczenia usług była sama nieruchomość, która jest centralnym i nieodzownym elementem tego świadczenia (por. wyrok TSUE z 27 czerwca 2013 r. w sprawie C-155/12 RR Donnelley Global Turnkey Solutions Poland Sp. z o.o.).

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczone przez nią usługi nie mogą być uznane za związane z nieruchomościami.

Po pierwsze, w ocenie Wnioskodawczyni, świadczone w ramach umowy usługi (badania rynku, marketingu i obsługi magazynu), spełniają definicję świadczenia złożonego, ponieważ poszczególne czynności w ramach realizowanych usług są ze sobą nierozerwalnie związanie i obiektywnie tworzą jedną całość w aspekcie gospodarczym, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Usługi te realizowane są w ramach jednej umowy (por. interpretacja Dyrektora KIS z 23 sierpnia 2017 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.374.2017.1.RM).

Kluczowe jednak jest to, że świadczenia te mają jeden wspólny cel, jakim jest zbadanie polskiego rynku i wejście na niego.

Dla prawidłowej oceny kompleksowości świadczenia kluczowa jest perspektywa usługobiorcy. Niewątpliwie, celem Kontrahenta nie jest nabywanie poszczególnych świadczeń opisanych w Umowie, ale realizacja kompleksowych projektów biznesowych, polegających na zbadaniu potrzeb i możliwości polskiego rynku. Najem nieruchomości jest tylko jednym z elementów kosztowych, takim jak wynagrodzenia pracowników czy podatki.

Tym samym, podejmowane przez Podatniczkę czynności należy na gruncie VAT traktować jako świadczenie złożone (kompleksowe), w którym świadczeniem głównym jest usługa badania lokalnego rynku. Z całą pewnością Wnioskodawczyni nie świadczy osobnych usług, które podlegają opodatkowaniu na odrębnych zasadach, właściwych z osobna dla każdej z tych usług. Tym bardziej nie sposób uznać, że Wnioskodawczyni świadczy kompleksową usługę najmu, będącą usługą związaną z nieruchomością, a pozostałe elementy stanowią elementy poboczne w stosunku do takiej usługi głównej.

Po drugie, związek świadczonych usług z nieruchomością ma charakter tylko pośredni. Usługi związane z obsługą magazynu stanowić będą usługi związane z nieruchomością wyłącznie wówczas, gdy spełnione zostaną łącznie dwie przesłanki, tj. (i) przechowywanie towarów stanowi główne świadczenie jednolitej usługi i (ii) usługobiorcy jest przyznane prawo używania całości lub części wyraźnie określonej nieruchomości (por. interpretacja Dyrektora KIS z 28 lutego 2018 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.689.2017.2.PC, oraz z 30 marca 2020 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.749.2019.2.JŻ).

Zatem, w analizowanym stanie faktycznym obie przesłanki nie są spełnione, bowiem:

·nie występuje bezpośredni związek nieruchomości ze świadczonymi usługami;

·głównym elementem świadczenia kompleksowej usługi jest badanie rynku, a nie usługa obsługi magazynu, która jest elementem pomocniczym;

·Kontrahent nie ma prawa do używania nieruchomości zarówno w całości, jak i w części – nieruchomość nie jest przedmiotem umowy podnajmu na rzecz Kontrahenta. Koszty związane z obsługą magazynu są refakturowane na rzecz Kontrahenta, ale jest to wyłącznie element kosztowy działalności Kontrahenta, a nie osobna usługa.

Mając powyższe na uwadze, do świadczonych przez Podatniczkę usług na rzecz Kontrahenta, nie znajdzie zastosowania zasada opodatkowania określona w art. 28e ustawy o VAT. W ocenie Wnioskodawczyni, w odniesieniu do świadczonych usług na rzecz Kontrahenta, znajdą zastosowanie zasady określone w art. 28b ustawy o VAT.

Na koniec należy dodać, że omawiane usługi nie są świadczone na rzecz położonego w Polsce stałego miejsca działalności gospodarczej, ponieważ takiego miejsca Wnioskodawczyni w Polsce nie posiada.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem TSUE, stałe miejsca prowadzenia działalności gospodarczej wymaga stałej obecności zasobów ludzkich i technicznych niezbędnych do świadczenia określonych usług. Wymaga ono zatem wystarczającego stopnia trwałości oraz struktury, która z punktu widzenia zasobów ludzkich i technicznych jest w stanie umożliwić samodzielne świadczenie usług. W sytuacji, gdy struktura jest pozbawiona własnego personelu, w efekcie nie będziemy mieć do czynienia ze stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej (por. wyrok TSUE z 3 czerwca 2021 r. w sprawie C-931/19).

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Kontrahent nie podjął jeszcze decyzji o rozpoczęciu działalności w Polsce, a tym samym nie posiada w Polsce jakichkolwiek struktur i zasobów ludzkich (pracowników), które umożliwiałoby mu samodzielne świadczenie usług na terytorium kraju. To właśnie brak stałego miejsca prowadzenia działalności Kontrahenta w Polsce powoduje, że usługi Podatniczki są nabywane. Gdyby Kontrahent posiadał w Polsce jakiekolwiek struktury, nie musiałby korzystać z tych usług. Kontrahent celowo nie tworzy takich struktur, ponieważ nie jest jeszcze w stanie określić, w jaki sposób i w jakim zakresie te struktury mają być zorganizowane i właśnie zbadaniu tych kwestii służy usługa Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni jest jedynie usługodawcą Kontrahenta i nie zapewnia mu żadnej struktury, która byłaby po pierwsze stała, a po drugie „własna” - Kontrahent nie otrzymuje od Wnioskodawczyni możliwości korzystania w swobodny sposób z jakichkolwiek zasobów (np. nie jest mu podnajmowany magazyn). Taka formuła współpracy z Kontrahentem ma ze swej natury przejściowy, organizacyjny charakter i w związku z tym w żadnym razie nie może być uznana za „stałą” w jakimkolwiek sensie.

Zatem, Kontrahent nie posiada na terytorium kraju stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawczyni, świadczone w ramach Umowy usługi nie są związane z nieruchomościami, ani nie są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Wobec powyższego należy uznać, że nie podlegają one opodatkowaniu VAT w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług oraz odpłatna dostawa towarów, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Regulacje prawne w zakresie określania miejsca świadczenia usług, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

W myśl art. 28a ustawy:

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

Z powołanych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast, według art. 28e ustawy:

Przepis art. 28e ustawy – jak wynika z jego brzmienia – stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według jej miejsca położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące – determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości – jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Aktualnie świadczy Pani usługi na rzecz jednego, zagranicznego odbiorcy (Kontrahenta). Jest to Spółka z Estonii, nieposiadająca siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski. W ramach zawartej umowy, zobowiązuje się Pani świadczyć usługi zarządzania i marketingu, w tym badania sytuacji rynkowej i opinii publicznej na terytorium kraju. W ramach tych usług realizowane są również działania związane z obsługą magazynu, w tym działania mające na celu zapewnienie materiałów niezbędnych do funkcjonowania magazynu. Powierzchnia magazynowa jest przez Panią wynajmowana i nie podlega dalszemu podnajmowi na rzecz innych podmiotów, w tym również na rzecz Usługobiorcy.

W celu realizacji usług, zatrudnia Pani dwóch pracowników na umowę o pracę, którzy odpowiedzialni są za realizację działań marketingowych i badania rynku.

W ramach zawartej umowy podejmuje Pani czynności, które związane są z planowanym rozpoczęciem działalności przez Kontrahenta w Polsce. Kontrahent nie podjął jeszcze ostatecznej decyzji dotyczącej rozpoczęcia działalności w Polsce oraz ewentualnego jej modelu (struktury). Usługi realizowane na rzecz tego Kontrahenta mają w rzeczywistości na celu zbadanie lokalnego rynku, a w szczególności zapotrzebowania w Polsce na oferowane przez Kontrahenta produkty. W ramach tych usług zbiera Pani koszty działalności, niezbędne do zrealizowania tego celu (dotyczące m.in. najmu magazynu, wynagrodzeń pracowników czy kosztów księgowości) i obciąża nimi Kontrahenta.

Kontrahent nie posiada w Polsce biura (własnego czy wynajętego), personelu, którym mógłby swobodnie dysponować (całość działań Kontrahenta w Polsce jest realizowana przy Pani współpracy) ani żadnych aktywów. Właśnie dlatego, że Kontrahent nie ma w Polsce żadnej własnej infrastruktury, korzysta z Pani usług.

Na tle przedstawionego opisu sprawy Pani wątpliwości dotyczą określenia, czy miejscem świadczenia usług zarządzania i marketingu na rzecz Kontrahenta jest miejsce, w którym Kontrahent posiada siedzibę działalności gospodarczej, a tym samym usługi te nie podlegają opodatkowaniu VAT na terytorium kraju.

W odniesieniu do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że w analizowanym przypadku do świadczonych przez Panią usług zarządzania i marketingu, nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. Jak bowiem Pani wskazała, w ramach zawartej z Kontrahentem umowy, zobowiązuje się Pani świadczyć usługi zarządzania i marketingu, w tym badania sytuacji rynkowej i opinii publicznej na terytorium kraju. W ramach tych usług podejmuje Pani czynności, które związane są z planowanym rozpoczęciem działalności przez Kontrahenta w Polsce, jak również działania związane z obsługą magazynu, w tym działania mające na celu zapewnienie materiałów niezbędnych do funkcjonowania magazynu. Ponadto, usługi realizowane na rzecz tego Kontrahenta mają w rzeczywistości na celu zbadanie lokalnego rynku, a w szczególności zapotrzebowania w Polsce na oferowane przez Kontrahenta produkty. W ramach tych usług zbiera Pani koszty działalności, niezbędne do zrealizowania tego celu (dotyczące m.in. najmu magazynu, wynagrodzeń pracowników czy kosztów księgowości) i obciąża nimi Kontrahenta. Dlatego też, nie można uznać, że świadczy Pani usługę związaną z nieruchomością. W analizowanej sprawie działania związane z obsługą magazynu, w tym działania mające na celu zapewnienie materiałów niezbędnych do funkcjonowania magazynu, mają wyłącznie charakter pośredni, a głównym elementem usługi jest badanie rynku.

W związku z powyższym, świadczone przez Panią usługi zarządzania i marketingu nie są usługami związanymi z nieruchomością, o których mowa w art. 28e ustawy. Zatem, do świadczonych przez Panią usług zarządzania i marketingu na rzecz Kontrahenta nieposiadającego siedziby działalności na terytorium kraju, zastosowanie znajduje ogólna zasada ustalania miejsca świadczenia, wyrażona w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którą miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym miejscem świadczenia usług zarządzania i marketingu na rzecz Kontrahenta jest miejsce siedziby działalności gospodarczej Kontrahenta zagranicznego, tj. terytorium Estonii. Zatem świadczone przez Panią usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski.

Podsumowując, miejscem świadczenia usług zarządzania i marketingu, świadczonych przez Panią na rzecz Kontrahenta nieposiadającego siedziby działalności na terytorium Polski, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, jest miejsce, w którym Kontrahent zagraniczny posiada siedzibę działalności gospodarczej, a tym samym świadczone przez Panią usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).