Interpretacja indywidualna z dnia 6 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.180.2023.1.SG

Ustalenia: - czy osiągnięcie przez Wnioskodawcę wartościowego wzrostu przychodów ze sprzedaży nowych modeli produktów z serii S., a także nowych przyszłych Jego produktów, bez względu na jego wysokość, a więc też takiego wynoszącego choćby 1 zł, wystarczające będzie do uprawnienia Wnioskodawcy do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawy o CIT”), - czy wzrost przychodu ze sprzedaży nowych modeli produktów z serii S., a także nowych przyszłych produktów, który nastąpił/nastąpi tylko w jednym z wyznaczonych treścią przepisu art. 18eb ust. 4 Ustawy o CIT dwóch lat podatkowych uprawnia/uprawni Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb Ustawy o CIT, - czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wydatki poniesione na wzrost przychodów ze sprzedaży nowych dotychczas nieoferowanych modeli produktów z serii S. mogą stanowić koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy o CIT, - czy chcąc skorzystać z ulgi prowzrostowej, o której mowa w art. 18eb Ustawy o CIT, nie jest zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji czy też kont księgowych w celu szczególnego potwierdzenia/wykazania wymaganego przepisami art. 18eb ust. 4 Ustawy o CIT wzrostu przychodu ze sprzedaży nowych produktów

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie ulgi prowzrostowej - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 marca 2023 r. wpłynął za pośrednictwem platformy ePUAP Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

- czy osiągnięcie przez Wnioskodawcę wartościowego wzrostu przychodów ze sprzedaży nowych modeli produktów z serii S., a także nowych przyszłych Jego produktów, bez względu na jego wysokość, a więc też takiego wynoszącego choćby 1 zł, wystarczające będzie do uprawnienia Wnioskodawcy do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawy o CIT”),

- czy wzrost przychodu ze sprzedaży nowych modeli produktów z serii S., a także nowych przyszłych produktów, który nastąpił/nastąpi tylko w jednym z wyznaczonych treścią przepisu art. 18eb ust. 4 Ustawy o CIT dwóch lat podatkowych uprawnia/uprawni Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb Ustawy o CIT,

- czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wydatki poniesione na wzrost przychodów ze sprzedaży nowych dotychczas nieoferowanych modeli produktów z serii S. mogą stanowić koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy o CIT,

- czy chcąc skorzystać z ulgi prowzrostowej, o której mowa w art. 18eb Ustawy o CIT, nie jest zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji czy też kont księgowych w celu szczególnego potwierdzenia/wykazania wymaganego przepisami art. 18eb ust. 4 Ustawy o CIT wzrostu przychodu ze sprzedaży nowych produktów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, dalej: „Wnioskodawca”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich przychodów bez względu na miejsce ich osiągania zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT”). Wnioskodawca osiąga dochód na terytorium Polski i podlega opodatkowaniu 19% stawką podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2019 r. poz. 1402 ze zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2474).

Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani w ramach Polskiej Strefy Inwestycji, tj. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu.

Przedmiot działalności Wnioskodawcy:

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem funkcjonującym w branży (…). Produkty są wykonywane głównie z materiałów drewnopodobnych i/lub drewnopochodnych np. płyta MDF, wiórowo-otworowa, HPL, CPL, itd. Firma oferuje swoje wyroby na rynku polskim i europejskim. Przedmiot przeważającej działalności przedsiębiorcy skupiony jest wokół kodu PKD 16.23.Z „Produkcja pozostałych wyrobów stolarskich i ciesielskich dla budownictwa”.

Wnioskodawca wprowadził na rynek swój nowy produkt - kolekcję drzwi S., którego sprzedaż rozpoczęła się w 2022 r. Wnioskodawca odnotował przychód ze sprzedaży produktów z nowej kolekcji, a więc nastąpił wzrost przychodu ogółem ze sprzedaży nowych produktów. Seria drzwi S., o której mowa we wniosku, obejmuje produkty wytworzone przez Wnioskodawcę i dotychczas przez niego nieoferowane. W związku z wprowadzeniem na rynek nowej kolekcji Wnioskodawca poniósł w roku podatkowym - w którym uzyskał również przychód ze sprzedaży tych produktów - koszty związane z prowadzeniem działań reklamowych zmierzających do wypromowania oraz zwiększenia zainteresowania nowymi produktami.

Działania reklamowe Spółki były prowadzone głównie w formie spotów reklamowych transmitowanych przez wiele kanałów telewizyjnych. Co więcej, nowa kolekcja Wnioskodawcy promowana była z wykorzystaniem wizerunku znanej w branży architektonicznej osoby na podstawie umowy o współpracy z A. B. (dalej: „Zleceniobiorca”). Działania ekspansyjne w tym zakresie dotyczyły reklamowania produktu - jego cech, funkcjonalności oraz zalet przez Zleceniobiorcę w krótkich piętnasto- oraz trzydziestosekundowych filmikach, które następnie były transmitowane w telewizji oraz udostępnione w serwisie YouTube. Wnioskodawca celem zwiększenia zasięgów u potencjalnych Klientów poniósł koszty wydruku katalogów produktowych dla nowo powstałej kolekcji drzwi S., które były udostępnione dla potencjalnych interesantów w salonach sprzedaży. Prowadzenie wyżej wskazanych działań marketingowych wiązało się z koniecznością poniesienia przez Wnioskodawcę wyszczególnionych na fakturach opłat za emisję reklam i wykupienie pakietów reklamowych, wydruk katalogów produktowych, a także wynagrodzenia zgodnie z umową o współpracy. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży produktów w całej Polsce. Działania marketingowe, które podjął miały na celu dotarcie do jak największego grona potencjalnych klientów. Na skutek tych działań Wnioskodawca uzyskał oraz wciąż uzyskuje coraz więcej klientów, co jest równoznaczne ze zwiększeniem przychodów ze sprzedaży. Wszystkie wskazane w opisie stanu faktycznego wydatki pochodzą zatem z jednego źródła.

Wszystkie opisane wyżej koszty:

- stanowią koszt podatkowy dla Wnioskodawcy;

- nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowy;

- nie są uwzględniane przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT lub art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT (przepisy o SSE lub PSI).

Pytania

 1. Czy osiągnięcie przez Wnioskodawcę wartościowego wzrostu przychodów ze sprzedaży nowych modeli produktów z serii S., a także nowych przyszłych Jego produktów, bez względu na jego wysokość, a więc też takiego wynoszącego choćby 1 zł, wystarczające będzie do uprawnienia Wnioskodawcy do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb Ustawy o CIT?

 2. Czy wzrost przychodu ze sprzedaży nowych modeli produktów z serii S., a także nowych przyszłych produktów, który nastąpił/nastąpi tylko w jednym z wyznaczonych treścią przepisu art. 18eb ust. 4 Ustawy o CIT dwóch lat podatkowych uprawnia/uprawni Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb Ustawy o CIT?

 3. Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wydatki poniesione na wzrost przychodów ze sprzedaży nowych dotychczas nieoferowanych modeli produktów z serii S. mogą stanowić koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy o CIT?

 4. Czy chcąc skorzystać z ulgi prowzrostowej, o której mowa w art. 18eb Ustawy o CIT, nie jest zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji czy też kont księgowych w celu szczególnego potwierdzenia/wykazania wymaganego przepisami art. 18eb ust. 4 Ustawy o CIT wzrostu przychodu ze sprzedaży nowych produktów?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, osiągnięcie przez Niego wartościowego wzrostu przychodów ze sprzedaży nowych modeli produktów z serii S., a także nowych przyszłych Jego produktów, bez względu na jego wysokość, a więc też takiego wynoszącego choćby 1 zł, wystarczające będzie do uprawnienia Wnioskodawcy do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb Ustawy o CIT.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy,  wzrost przychodu ze sprzedaży nowych modeli produktów z serii S. a także nowych przyszłych produktów, który nastąpił/nastąpi tylko w jednym z wyznaczonych treścią przepisu art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT dwóch lat podatkowych uprawnia/uprawni Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb Ustawy o CIT.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w opisie stanu faktycznego wydatki poniesione na wzrost przychodów ze sprzedaży nowych dotychczas nieoferowanych modeli produktów z serii S. mogą stanowić koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy o CIT.

Ad 4

Zdaniem Wnioskodawcy, chcąc skorzystać z ulgi prowzrostowej, o której mowa w art. 18eb Ustawy o CIT, nie jest zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji czy też kont księgowych w celu szczególnego potwierdzenia/wykazania wymaganego przepisami art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT wzrostu przychodu ze sprzedaży nowych produktów.

Uzasadnienie do stanowiska Wnioskodawcy

Regulacje dotyczące ulgi prowzrostowej zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że: podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

W myśl art. 18eb ust. 4 Ustawy o CIT, podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Z kolei, art. 18eb ust. 7 Ustawy o CIT stanowi, że za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

 1) uczestnictwa w targach poniesione na:

a) organizację miejsca wystawowego,

b) zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników,

 2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów,

 3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów,

 4) przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych,

 5) przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Ad 1

Ulga prowzrostowa będąca przedmiotem niniejszego wniosku pozwala na ponowne odliczenie od podstawy opodatkowania kosztów - będących kosztami uzyskania przychodu - poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych produktów. Odliczenie to dokonuje się w zeznaniu rocznym za poprzedni rok podatkowy.

Z wprowadzonych regulacji art. 18eb Ustawy o CIT wynika, że wymóg dwuletniego wzrostu przychodów ze sprzedaży nowych produktów należy uznać za spełniony w sytuacji, gdy przyrost przychodów względem dnia odniesienia (ostatniego dnia roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia wydatków uprawniających do pomniejszenia podstawy opodatkowania w związku z zastosowaniem ulgi) nastąpi choćby w jednym z wyznaczonych treścią przepisu art. 18eb ust. 4 Ustawy o CIT dwóch lat podatkowych.

Mając powyższe na uwadze - zdaniem Wnioskodawcy - w przypadku produkcji własnej spełnienie warunku zwiększenia przychodów ze sprzedaży stanowi uzyskanie wartościowego wzrostu przychodu ze sprzedaży również nowych modeli produktów z serii S. oraz także nowych przyszłych produktów wykazanego w odrębnej ewidencji Wnioskodawcy i zaksięgowanego na osobnych kontach księgowych do tych przychodów przeznaczonych, w stosunku do roku poprzedniego.

Zaznaczyć należy również, że przepisy nie precyzują dolnej ani górnej granicy wysokości wzrostu przychodu, a więc istotna jest po prostu wartość dodatnia tego wzrostu, która mogłaby wynieść choćby 1 złotych.

Ad 2

Literalne brzmienie wyżej wskazanego art. 18eb ust. 4 Ustawy o CIT wskazuje, że wymóg dwuletniego wzrostu przychodów należy uznać za spełniony w sytuacji, gdy przyrost przychodów nastąpi choćby w jednym z wyznaczonych treścią przepisu art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT dwóch lat podatkowych (względem ostatniego dnia roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia wydatków określonych w art. 18eb ust. 7 Ustawy o CIT).

Taką interpretację przepisu potwierdza Minister Finansów w odpowiedzi z dnia 2 stycznia 2023 r. na interpelację nr 37741. W związku z powyższym - określony w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT - warunek dotyczący zwiększenia przychodów nakłada obowiązek spełnienia go choćby w jednym z dwóch lat podatkowych w dwuletnim okresie.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby był uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb ustawy o CIT, za 2022 rok poprzez spełnienie warunku określonego w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, odnoszącego się do okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych wystarczające powinno być, aby zwiększył On przychody ze sprzedaży nowych, nieoferowanych produktów - w tym również modeli produktów z serii S. oraz nowych przyszłych produktów - tylko w jednym z dwóch lat, a więc np. tylko w 2022 roku w stosunku do przychodów ustalonych z tego tytułu na ostatni dzień 2021 roku.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że nie powinno być wymagane zwiększenie przez niego przychodów ze sprzedaży nowych produktów z kolekcji S. przez dwa lata z rzędu, czyli również w 2023 roku. To samo powinno dotyczyć następnych lat, w stosunku do których Wnioskodawca postanowi rozliczyć przedmiotową ulgę.

Ad 3

Wskazane w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy o CIT, koszty działań promocyjno-informacyjnych w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów nie zostały ograniczone przez ustawodawcę żadnymi dodatkowymi warunkami. Możliwe jest zatem interpretowanie wymienionych rodzajów kosztów szeroko. Niezbędne jest oczywiście, aby były to koszty działań promocyjno-informacyjnych dotyczące produktów.

Według Wnioskodawcy, wskazana lista kosztów kwalifikowanych jest katalogiem otwartym, a wymienienie przez ustawodawcę przykładowych rodzajów działań ma na celu podkreślenie, że tego typu działania spełniają przedmiotową definicję działań promocyjno- informacyjnych.

Należy zauważyć, że prawo podatkowe nie zawiera definicji legalnej „działań promocyjno-informacyjnych”. Należy odnieść się zatem do językowego znaczenia tej definicji. Przez „działania promocyjno-informacyjne dotyczące produktów” należy rozumieć „działalność w zakresie promocji i informacji o produktach”. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „promocja” oznacza „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań”. Z kolei, „informacja” zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to „to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś”. Mając na uwadze powyższe słownikowe znaczenia pojęć „promocja” i „informacja” należy wskazać, że aby daną działalność można było uznać za działania promocyjno-informacyjne, niezbędne jest, aby była to działalność zmierzająca do zwiększenia popularności jakiegoś produktu i jednocześnie, aby była to działalność związana z komunikowaniem (informowaniem) o produktach.

Opisane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego (winno być: stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) działania, na które Spółka ponosi Koszty Promocji, są czynnościami podejmowanymi przez Wnioskodawcę z zamiarem zwiększenia popularności Jego nowych modeli produktów z serii S. i komunikowania (informowania) o istnieniu na rynku tych produktów oraz ich zastosowaniu, cechach czy też walorach użytkowych. Wnioskodawca zwiększa świadomość potencjalnych odbiorców o Jego produktach zarówno poprzez kampanie reklamowe emitowane w telewizji, jak i udostępnione w miejscach publicznych katalogi produktowe.

W związku z powyższym, zasadne wydaje się stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przedstawione w opisie stanu faktycznego (winno być: stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych modeli produktów z serii S., o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy o CIT.

Ad 4

Wnioskodawca w związku z przychodami uzyskiwanymi ze sprzedaży nowych modeli produktów z kolekcji S. prowadzi osobną ewidencję przychodów ze sprzedaży tych produktów. Z kolei przychód ten księgowany jest na koncie księgowym 701 „Przychody netto ze sprzedaży wyrobów gotowych” - tak jak przychody ze sprzedaży pozostałych produktów.

Wnioskodawca ma wątpliwości co do kwestii ewidencjonowania i księgowania przychodów ze sprzedaży nowych produktów w kontekście prawidłowego wykazania wymaganego przepisami art. 18eb ust. 4 Ustawy o CIT wzrostu przychodu ze sprzedaży nowych, nieoferowanych dotąd produktów.

Wnioskodawca zastanawia się, czy aby wykazać ten wzrost należy prowadzić inną, szczególną ewidencję lub konto analityczne/pomocnicze. Z wyżej wskazanego przepisu art. 18eb ust. 4 Ustawy o CIT wynika, że wymagany wzrost przychodów musi nastąpić względem dnia odniesienia (czyli ostatniego dnia roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia wydatków uprawniających do pomniejszenia podstawy opodatkowania w związku z zastosowaniem ulgi). Natomiast przepisy nie wskazują szczególnego sposobu dokumentowania wzrostu przychodu za rok podatkowy, w odniesieniu do którego poniesiono w poprzednim roku podatkowym kwalifikowalne wydatki ani też nie zabraniają określonego sposobu dokumentowania takiego wzrostu.

Z przepisów nie wynika zatem, aby Wnioskodawca zobowiązany był do prowadzenia odrębnej ewidencji lub kont analitycznych celem wykazania wymaganego wzrostu przychodów i porównania tego wzrostu z przychodami z roku poprzedniego.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, zasadne wydaje się stanowisko, zgodnie z którym nie jest on zobowiązany do prowadzenia innych niż dotychczas ewidencji/kont celem wykazania wzrostu przychodów ze sprzedaży nowych modeli produktów z kolekcji S. oraz nowych przyszłych produktów w porównaniu z przychodami osiągniętymi w poprzednim roku podatkowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 tej ustawy:

Według art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

Ad 1 i 2

Zgodnie z treścią powołanego już wyżej art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Z wprowadzonych regulacji art. 18eb ustawy o CIT, wynika, że wymóg dwuletniego wzrostu przychodów należy uznać za spełniony w sytuacji, gdy przyrost przychodów względem dnia odniesienia (ostatniego dnia roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia wydatków uprawniających do pomniejszenia podstawy opodatkowania w związku z zastosowaniem ulgi) nastąpi choćby w jednym z wyznaczonych treścią przepisu art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT dwóch lat podatkowych.

Potwierdza to odpowiedź z 2 stycznia 2023 r. na interpelację poselską nr 37741 w której Minister Finansów wskazał, że „sposób rozumienia wymogu dwuletniego wzrostu przychodów należy uznać, że będzie on spełniony, jeśli przyrost przychodów względem dnia odniesienia (…) nastąpi choćby w jednym z wyznaczonych treścią interpretowanego przepisu dwóch lat podatkowych”.

Mając powyższe na uwadze zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że w przypadku produkcji własnej spełnienie warunku zwiększenia przychodów stanowi uzyskanie wyłącznie wartościowego wzrostu przychodów ze sprzedaży również nowych modeli produktów z serii S. oraz także nowych przyszłych produktów, w stosunku do roku poprzedniego nawet jeśli przyrost przychodów ze sprzedaży wyniesie chociażby 1 zł, bowiem ustawa o CIT nie określa wysokości kwoty przyrostu jaki należy osiągnąć w celu skorzystania z ulgi .

Ponadto należy również zgodzić się z Wnioskodawcą, że wymóg dwuletniego wzrostu przychodów należy uznać za spełniony w sytuacji, gdy przyrost przychodów nastąpi choćby w jednym z wyznaczonych treścią przepisu art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT dwóch lat podatkowych (względem ostatniego dnia roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia wydatków określonych w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT).

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy do pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2, należało uznać za prawidłowe, o ile zwiększenie przychodów dotyczy odpłatnego zbycia produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Ad 3

Ustalając, czy wskazane we wniosku koszty stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT należy pamiętać, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko wydatki w nim wskazane mogą być odliczone jako koszty kwalifikowane. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Zgodnie z powołanym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT:

W cytowanym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT ustawodawca, w ramach kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów wymienia koszty poniesione na działania promocyjno-informacyjne.

Ustawodawca nie zdefiniował tego typu działań, lecz wskazał jedynie przykładowe rodzaje kosztów, które wchodzą w zakres wskazanego przepisu.

W związku z brakiem definicji ustawowej „działań promocyjno-informacyjnych”, posłużyć się należy definicją zawartą w słowniku języka polskiego. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, poprzez pojęcie „promocja” należy rozumieć m.in. „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia”. Natomiast, poprzez pojęcie „informacja” rozumieć należy czynności związane z „udzielaniem informacji, wskazówek, podawaniem do wiadomości”. Tym samym, zgodnie z powyższymi definicjami, „działaniami promocyjno-informacyjnymi” będą działania, których zamiarem będzie zwiększenie popularności danego produktu oraz udzielanie w jego zakresie potrzebnych informacji.

Z opisu sprawy wynika, że działania reklamowe Spółki były prowadzone głównie w formie spotów reklamowych transmitowanych przez wiele kanałów telewizyjnych. Co więcej, nowa kolekcja Wnioskodawcy promowana była z wykorzystaniem wizerunku znanej w branży architektonicznej osoby na podstawie umowy o współpracy z A. B. (dalej: „Zleceniobiorca”). Działania ekspansyjne w tym zakresie dotyczyły reklamowania produktu - jego cech, funkcjonalności oraz zalet przez Zleceniobiorcę w krótkich piętnasto- oraz trzydziestosekundowych filmikach, które następnie były transmitowane w telewizji oraz udostępnione w serwisie YouTube. Wnioskodawca celem zwiększenia zasięgów u potencjalnych Klientów poniósł koszty wydruku katalogów produktowych dla nowo powstałej kolekcji drzwi S., które były udostępnione dla potencjalnych interesantów w salonach sprzedaży.

W wyniku dokonania oceny ponoszonych wydatków należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że kosztami działań promocyjno-informacyjnych, o których mowa w art. 18d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, będą ponoszone przez Spółkę wydatki na:

- emisję reklam i wykupienie pakietów reklamowych,

- wydruk katalogów produktowych

- wynagrodzenia zgodnie z umową o współpracy.

Reasumując, ww. koszty ponoszone na promocje produktów z serii S., stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy do pytania oznaczonego we wniosku nr 3, należało uznać za prawidłowe.

Ad 4

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy chcąc skorzystać z ulgi prowzrostowej, o której mowa w art. 18eb ustawy o CIT, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji czy też kont księgowych w celu szczególnego potwierdzenia/wykazania wymaganego przepisami art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT wzrostu przychodu ze sprzedaży nowych produktów wskazać należy, że przepisy Ustawy o CIT w zakresie dotyczącym ulgi prowzrostowej zawarte w art. 18eb nie wskazują na wymóg prowadzenia dodatkowej ewidencji, czy sposób ujmowania w księgach podatkowych przychodów/kosztów dotyczących tej ulgi aby skorzystać z prawa do odliczenia tej ulgi zgodnie z art. 18 eb Ustawy o CIT. Zatem zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wynika zatem, aby Wnioskodawca zobowiązany był do prowadzenia odrębnej ewidencji lub kont analitycznych celem wykazania wymaganego wzrostu przychodów i porównania tego wzrostu z przychodami z roku poprzedniego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy do pytania oznaczonego we wniosku nr 4, należało uznać za prawidłowe.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

- czy osiągnięcie przez Wnioskodawcę wartościowego wzrostu przychodów ze sprzedaży nowych modeli produktów z serii S., a także nowych przyszłych Jego produktów, bez względu na jego wysokość, a więc też takiego wynoszącego choćby 1 zł, wystarczające będzie do uprawnienia Wnioskodawcy do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb Ustawy o CIT – jest prawidłowe,

- czy wzrost przychodu ze sprzedaży nowych modeli produktów z serii S., a także nowych przyszłych produktów, który nastąpił/nastąpi tylko w jednym z wyznaczonych treścią przepisu art. 18eb ust. 4 Ustawy o CIT dwóch lat podatkowych uprawnia/uprawni Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb Ustawy o CIT – jest prawidłowe,

- czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wydatki poniesione na wzrost przychodów ze sprzedaży nowych dotychczas nieoferowanych modeli produktów z serii S. mogą stanowić koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy o CIT – jest prawidłowe.

- czy chcąc skorzystać z ulgi prowzrostowej, o której mowa w art. 18eb Ustawy o CIT, nie jest zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji czy też kont księgowych w celu szczególnego potwierdzenia/wykazania wymaganego przepisami art. 18eb ust. 4 Ustawy o CIT wzrostu przychodu ze sprzedaży nowych produktów – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).