Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 16 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.281.2023.1.MŻ

W zakresie kwestii prawa do odliczenia podatku VAT.

Interpretacja indywidualna  

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwestii prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w sytuacji kiedy Gmina będzie zarządzała i nieodpłatnie udostępniała świetlicę wybudowaną w ramach zadania pn. (...)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (...) (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego wykonującą swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - w wykonaniu tych zadań występuje jako organ władzy publicznej realizując zadania własne gminy. Gmina jednocześnie prowadzi działalność publiczną oraz gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Gmina wykonuje zatem czynności niestanowiące działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, jak i czynności stanowiące działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

Gmina, będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest jednostką samorządu terytorialnego, która wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40) zadania własne Gminy polegają na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej gminy. Obejmują m.in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (w tym świetlic wiejskich zlokalizowanych w różnych miejscowościach położonych na terenie gminy).

Świetlice wiejskie będące budynkami użyteczności publicznej wykorzystywane są przede wszystkim przez organy gminne oraz jednostki pomocnicze gminy, w tym sołectwa do organizacji różnego rodzaju spotkań oraz konsultacji związanych ze sprawami publicznymi o znaczeniu lokalnym (np. zebrania wiejskie). Ponadto, służą mieszkańcom gminy do spędzania wolnego czasu, rekreacji, rozwijania zainteresowań oraz integracji lokalnej społeczności.

Gmina (...) (dalej Gmina) złożyła wniosek o przyznanie pomocy na zadanie inwestycyjne pn. „(...)” w ramach działania 19 „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER”, poddziałanie 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na operacje, które odpowiadają warunkom przyznania pomocy w zakresie rozwoju ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej - obiekty infrastruktury.

W ramach wymienionego projektu zostanie wybudowany nowy budynek świetlicy wiejskiej w (…) dla (...) wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną. Projektowany obiekt świetlicy jest parterowy o pow. 72,40 m², pow. użytkowej 56,40 m² oraz kubaturze 308,30 m³. Obiekt składa się z sali o pow. 40,80 m², kuchni o pow. użytkowej ok. 6,90 m² - przeznaczonej wyłącznie dla działalności koła gospodyń wiejskich, toalety o pow. użytkowej 5,70 m² oraz pomieszczenia porządkowego o pow. użytkowej 3,00 m². Budynek zostanie wyposażony w oświetlenie oprawami na stropowymi LED oraz w ogrzewanie elektryczne grzejnikami elektrycznymi o mocy 500 W, konwektorowymi z elektronicznymi programowalnymi regulatorami temperatury.

Będzie to obiekt ogólnodostępny, zgodnie z projektem budowlano-wykonawczym, dostosowany dla osób niepełnosprawnych poprzez bezpośredni dostęp z terenu, bez progów utrudniających przemieszczanie się oraz toalety również dostosowanej do potrzeb osób niepełnosprawnych. Świetlica będzie własnością Gminy. Projekt nie będzie generował żadnych przychodów. Nie planuje się przekazania prawa własności wybudowanej infrastruktury. Nabywane towary i usługi w związku z realizacją wymienionego zadania nie będą wykorzystywane przez Gminę, co do zasady, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jak i efekty przedmiotowej inwestycji nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług (VAT). Świetlica wybudowana w ramach projektu nie będzie udostępniana odpłatnie.

Gmina nie wyklucza, że budynek świetlicy będzie sporadycznie nieodpłatnie udostępniany na podstawie umowy użyczenia mieszkańcom okolicznych miejscowości w celu organizacji prywatnych imprez okolicznościowych typu: urodziny, chrzciny. Niemniej jednak w tym przypadku osoby korzystające ze świetlicy zobowiązane byłyby do pokrycia kosztów mediów wynikających z faktycznego zużycia (m.in. energii elektrycznej, wody i wywozu ścieków) bez jakiegokolwiek wynagrodzenia za korzystanie z obiektu. Gmina nie będzie z tego tytułu osiągała żadnego zysku i nie będzie wykorzystywać świetlicy w charakterze komercyjnym. Zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Gmina nie będzie prowadzić działań marketingowych mających na celu intensyfikowanie częstotliwości udostępniania budynku świetlicy wiejskiej osobom prywatnym.

Celem głównym projektu jest poprawa standardu życia na obszarze (...). Celem szczegółowym jest powstanie i rozwój atrakcyjnej bazy rekreacyjnej, kulturalnej, turystycznej i zabytkowej do 2023 r. Projekt jest realizowany w 2023 r. Obiekt będzie służył prowadzeniu działalności kulturalnej i uaktywnieniu się mieszkańców do rozwijania lokalnej kultury i dziedzictwa kulturowego. Będzie miejscem spędzania wolnego czasu przez mieszkańców, ich integracji oraz odpoczynku dla rowerzystów uczestniczących w rajdach gminnych.

Gmina ubiega się o uznanie podatku od towarów i usług (VAT) jako kosztu kwalifikowalnego. Realizując zadanie pn. „(...)” Gmina na podstawie faktur wystawionych na Gminę będzie ponosiła wydatki zawierające podatek od towarów i usług.

Pytanie

Czy w sytuacji, kiedy Gmina będzie zarządzała świetlicą i świetlica będzie udostępniania nieodpłatnie na rzecz mieszkańców (z wyłączeniem kosztów eksploatacyjnych), Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego?

Państwa stanowisko w sprawie

W sytuacji, kiedy Gmina (...) będzie zarządzała świetlicą i świetlica będzie udostępniana nieodpłatnie na rzecz mieszkańców (z wyłączeniem kosztów eksploatacyjnych) - Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, o którym mowa w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z realizacją wyżej opisanego projektu, gdyż poniesione wydatki nie będą służyły wykonaniu czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Pomimo, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług nie przysługuje jej prawo zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki (art. 86 i art. 87 ustawy o podatku od towarów i usług), tzn. odliczenia podatku dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Poniesione wydatki nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi.

W ocenie Gminy, w związku z tym, że od początku realizacji inwestycji głównym celem była:

  • realizacja zadań publicznych - zaspokojenie przez Gminę zbiorowych potrzeb wspólnoty poprzez realizację spraw z zakresu gospodarki nieruchomościami oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych,
  • wykorzystanie jej przez mieszkańców Gminy,

Gmina w zakresie realizacji tej inwestycji formalnie występuje jako podatnik VAT (otrzymuje faktury jako nabywca, zarejestrowany jako podatnik VAT), jednakże nie nabywa tego w celu realizacji działalności gospodarczej.

Gmina nie zamierza osiągać jakichkolwiek zysków, nie będzie wykorzystywać świetlicy w charakterze komercyjnym - Gmina inaczej niż każdy inny przedsiębiorca w takich warunkach zamierza udostępniać świetlicę nieodpłatnie na rzecz mieszkańców (przy poborze zwrotu kosztów za media w przypadku udostępnienia świetlicy na rzecz organizacji imprez przez mieszkańców).

Wskazać należy, że co prawda Gmina zamierza pobierać opłaty za zużyte media, jednakże te opłaty będą wynikać z faktycznego zużycia mediów a nie korzystania ze świetlicy. Tym samym w ocenie Gminy nie można uznać, że pobieranie opłat eksploatacyjnych powoduje, że świetlica w jakiejś części jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Pomimo, że Gmina zakłada możliwość pobierania jedynie kwoty stanowiącej pokrycie kosztów zużytych mediów (m.in. energia elektryczna, ogrzewanie, woda), jednakże „refakturowane” na rzecz użytkowników świetlic koszty tzw. „mediów” (tj. energii elektrycznej, ogrzewania, wody) dotyczą tylko faktu zużycia przez tych użytkowników ww. mediów. Natomiast budowa przedmiotowej świetlicy nie wiąże się bezpośrednio ze zużyciem wody, energii elektrycznej czy ogrzewania. W analizowanym zdarzeniu nie będzie dochodzić bowiem do przeniesienia na użytkowników świetlicy (w drodze refakturowania) kosztów budowy przedmiotowej świetlicy.

W związku z tym Gmina będzie realizowała przedmiotowy projekt poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co w konsekwencji skutkować będzie brakiem możliwości odliczenia podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

  • podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
  • podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 15 cyt. ustawy:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,

15) utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i złożyła wniosek o przyznanie pomocy na zadanie inwestycyjne pn. „(...)” w ramach działania objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na operacje, które odpowiadają warunkom przyznania pomocy w zakresie rozwoju ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej - obiekty infrastruktury.

W ramach wymienionego projektu zostanie wybudowany nowy budynek świetlicy wiejskiej wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną. Będzie to obiekt ogólnodostępny, zgodnie z projektem budowlano-wykonawczym, dostosowany dla osób niepełnosprawnych i będzie własnością Gminy. Projekt nie będzie generował żadnych przychodów. Nie planuje się przekazania prawa własności wybudowanej infrastruktury. Świetlica wybudowana w ramach projektu nie będzie udostępniana odpłatnie. Celem głównym projektu jest poprawa standardu życia, a celem szczegółowym jest powstanie i rozwój atrakcyjnej bazy rekreacyjnej, kulturalnej, turystycznej i zabytkowej na terenie Gminy. Obiekt będzie służył prowadzeniu działalności kulturalnej i uaktywnieniu się mieszkańców do rozwijania lokalnej kultury i dziedzictwa kulturowego. Będzie to miejsce spędzania wolnego czasu przez mieszkańców, ich integracji oraz odpoczynku dla rowerzystów uczestniczących w rajdach gminnych. Projekt jest realizowany w 2023 r. Realizując zadanie Gmina na podstawie wystawionych na Nią faktur będzie ponosiła wydatki zawierające podatek od towarów i usług. Nabywane towary i usługi w związku z realizacją wymienionego zadania nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jak i efekty przedmiotowej inwestycji nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Gmina nie wyklucza, że budynek świetlicy będzie sporadycznie nieodpłatnie udostępniany na podstawie umowy użyczenia mieszkańcom okolicznych miejscowości w celu organizacji prywatnych imprez okolicznościowych typu: urodziny, chrzciny. Niemniej jednak w tym przypadku osoby korzystające ze świetlicy zobowiązane byłyby do pokrycia kosztów mediów wynikających z faktycznego zużycia (m.in. energii elektrycznej, wody i wywozu ścieków) bez jakiegokolwiek wynagrodzenia za korzystanie z obiektu. Gmina nie będzie z tego tytułu osiągała żadnego zysku i nie będzie wykorzystywać świetlicy w charakterze komercyjnym. Gmina nie będzie prowadzić działań marketingowych mających na celu intensyfikowanie częstotliwości udostępniania budynku świetlicy wiejskiej osobom prywatnym.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Gminy dotyczą ustalenia, czy Gmina w sytuacji, kiedy będzie zarządzała świetlicą i świetlica będzie udostępniania nieodpłatnie na rzecz mieszkańców (z wyłączeniem kosztów eksploatacyjnych), będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków dotyczących wybudowania świetlicy wiejskiej.

W kwestii możliwości skorzystania przez Gminę z prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur w związku z realizacją opisanego projektu pn. „(...)” należy wskazać, że w świetle art. 86 ust. 1 ustawy najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego. Zauważyć należy, że system odliczenia ma na celu uwolnienie podatnika od ciężaru podatku od towarów i usług, zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia wykonywanie czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. W tym miejscu wskazać trzeba, że drugi warunek, wymieniony w art. 86 ust. 1 ustawy dający prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to posiadanie statusu podatnika, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Podkreślić w tym miejscu należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że jej realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tutejszego Organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zauważyć należy, że czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych na Gminę odrębnymi przepisami prawa, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których Gmina nie uzyskuje wpływów, pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem w tym zakresie działa jako organ władzy w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy.

Analizując zatem kwestię możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków w związku z wybudowaniem świetlicy wiejskiej realizowanego z zadania inwestycyjnego, należy wskazać, że Gmina nie będzie wykorzystywać tego obiektu do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W przedmiotowej sprawie wybudowana świetlica będzie bowiem udostępniana:

a) nieodpłatnie na cele gminne, tj. na cele społeczności lokalnej jako baza rekreacyjna, kulturalna, turystyczna i zabytkowa na terenie Gminy. Obiekt będzie służył prowadzeniu działalności kulturalnej i uaktywnieniu się mieszkańców do rozwijania lokalnej kultury i dziedzictwa kulturowego. Będzie to miejsce spędzania wolnego czasu przez mieszkańców, ich integracji oraz odpoczynku dla rowerzystów uczestniczących w rajdach gminnych,

b) oraz nieodpłatnie na podstawie umowy użyczenia mieszkańcom okolicznych miejscowości w celu organizacji prywatnych imprez okolicznościowych typu: urodziny, chrzciny.

Należy w tym miejscu wskazać, że stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z przepisu tego wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Umowa użyczenia jest umową uregulowaną w art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm. dalej: k.c.).

W myśl art. 710 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Istotnymi cechami tej umowy są zatem dwa elementy, tj. oddanie rzeczy do używania w pewnym czasie i nieodpłatność. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Oznacza to, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Jak stanowi art. 8 ust. 2 ustawy:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,

2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Gmina udostępniając świetlice w opisany wyżej sposób będzie realizowała zadanie własne, wymienione w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Nieodpłatne udostępnienie wybudowanej świetlicy w ramach ww. zadania inwestycyjnego nie będzie prowadzone w celu osiągania zysku, a wynikać będzie jedynie z realizacji ww. zadania własnego.

Tym samym wybudowana w ramach przedmiotowej inwestycji świetlica, która będzie służyła do realizacji zadań własnych Gminy oraz będzie udostępniana nieodpłatnie – będzie wykorzystywana przez Gminę wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Jak wskazano wyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Pobieranie od podmiotów trzecich (mieszkańców) opłat za media, stanowiących zwrot kosztów zużytych mediów w czasie korzystania przez te podmioty z majątku Gminy (świetlicy), należy traktować jako odrębne świadczenie, które nie ma jednak wpływu na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji. Wydatki poniesione na budowę świetlicy nie będą związane bezpośrednio ze zużyciem mediów, gdyż w analizowanej sprawie nie będzie dochodzić do przeniesienia na użytkowników świetlicy (w drodze refakturowania) kosztów jej budowy.

Tym samym należy stwierdzić, że świetlica – która będzie udostępniana nieodpłatnie – nie będzie wykorzystywana przez Gminę do czynności podlegających opodatkowaniu. Gmina będzie realizowała przedmiotowy projekt jako zadanie własne pozostające poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co w konsekwencji skutkować będzie brakiem prawa do odliczenia podatku VAT.

Podsumowując, nie będą mieli Państwoprawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ efekty powstałe w ramach inwestycji pn. „(...)” nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Oceniając Państwa stanowisko uznaję je za prawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że pojęcie „koszty kwalifikowane” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywa się ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną, Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00