Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 30 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.161.2023.5.IG

Uznanie wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki Czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę wynikającego z wykonywanych przez Wspólników na jej rzecz świadczeń niepieniężnych oraz możliwości skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

  • prawidłowe, w zakresie uznania wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki Czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT oraz możliwości skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług,
  • nieprawidłowe, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę wynikającego z wykonywanych przez Wspólników na jej rzecz świadczeń.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki Czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę wynikającego z wykonywanych przez Wspólników na jej rzecz świadczeń niepieniężnych oraz możliwości skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 maja 2023 r. (wpływ 2 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadającą Zarząd i siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (dalej jako ,,Spółka” lub „Wnioskodawca”). Spółka prowadzi działalność w zakresie organizowania turystyki (kod PKD: 79.12.Z). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka świadczy m.in. usługi związane z organizowaniem jednodniowych wycieczek w Polsce, jak i za granicą.

Wspólnikami Spółki są dwie osoby fizyczne, posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wspólnicy Spółki, pełnią jednocześnie funkcje w Zarządzie Spółki, a umowa Spółki nie zakazuje wspólnikom prowadzenia działalności gospodarczej konkurencyjnej, w tym świadczenia usług, zarówno na rzecz Spółki, jak i podmiotów trzecich. Wobec faktu zmieniającego się otoczenia rynkowego oraz braku dostępu do wykwalifikowanej kadry pracowniczej, a także spodziewanego wzrostu kosztów świadczenia usług przez podmioty zewnętrzne, zarząd Spółki będzie proponował zmianę umowy Spółki oraz zobowiązanie obecnych wspólników Spółki do świadczenia na rzecz Spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych. Podstawą prawną zobowiązania wspólnika do okresowych świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki jest art. 176 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1578 ze zm. dalej: „k.s.h”). Obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie dotyczyć imiennie wskazanych w umowie spółki Wspólników. W skład powtarzających się świadczeń mogą wchodzić między innymi następujące czynności:

a)przeprowadzanie szkoleń wewnętrznych dla wskazanych przez Spółkę pracowników Spółki przynajmniej raz w danym miesiącu kalendarzowym, z jednego z następujących zakresów: obsługa klienta indywidualnego oraz biznesowego, sprzedaż stacjonarna, sprzedaż on-line, podstawy rachunkowości oraz obsługi programu (...), marketing usług i towarów,

b)tworzenie przynajmniej w danym miesiącu kalendarzowym nowych podstron na istniejących już stronach internetowych Spółki oraz dokonywanie optymalizacji funkcjonalności istniejących już stron internetowych Spółki,

c)tworzenie przynajmniej raz w danym miesiącu kalendarzowym materiałów marketingowych i reklamowych dla Spółki,

d)obsługa sprzedażowa klientów Spółki (grup powyżej 10 osób), przynajmniej raz na 3 miesiące kalendarzowe.

Powyższe czynności zwane dalej: „PŚN”. Opisane wyżej czynności, mają być świadczone przez Wspólników Spółki osobiście, okresowo (czynności powtarzalne) - w ustalonych samodzielnie przez Wspólników dniach miesiąca lub tygodnia, w zależności od ustalonego zakresu i potrzeb Spółki. Wykonywane czynności nie będą wykonywane pod kierownictwem Spółki, nie będą wykonywane w miejscu wyznaczonym przez Spółkę oraz nie będą wykonywane w dokładnym czasie wyznaczonym przez Spółkę. Zasady wykonywania czynności zostaną określone wprost w umowie Spółki, gdzie zostaną wskazane okresy świadczenia oraz zakres i rodzaj czynności. Wspólnik będzie zobowiązany do określonych świadczeń, które będzie zobowiązany wykonywać osobiście. Wspólnicy Spółki nie będą zatrudnieni w Spółce do wykonywania PNŚ w żadnym charakterze, w tym na podstawie umowy o pracę, umowy o dzieło czy umowy zlecenia. Zakres i rodzaj wykonywanych czynności będzie określała wyłącznie Umowa Spółki, natomiast w zakresie nieokreślonym przez Umowę Spółki, Wspólnik będzie posiadał swobodę co do sposobu wykonania czynności.

Wspólnik, wykonując czynności, nie będzie od nikogo zależny. Umowa Spółki nie będzie określać miejsca, w którym Wspólnik będzie zobowiązany wykonywać czynności. W tym stanie faktycznym, potencjalnie może istnieć sytuacja, w której Wspólnik wykona część świadczeń w miejscu generalnie kontrolowanym przez Spółkę. Powyższe nie uchybia jednak okoliczności, że co do zasady Wspólnik będzie posiadał całkowitą swobodę wyboru miejsca wykonywania czynności, które mogą, z uwagi na ich charakter, wymagać obecności w konkretnym miejscu. Przykładowo - należyte wykonywanie czynności związanych z przeprowadzeniem szkoleń wewnętrznych dla pracowników Spółki, będzie wymagało kontaktu osobistego z tymi pracownikami, a samo szkolenie będzie mogło znajdować się w miejscu generalnie kontrolowanym przez Spółkę. Umowa Spółki nie będzie określać sposobu wykonywania czynności, a jedynie zakres i rodzaj wykonywanych czynności. Umowa nie będzie określać także dokładnego czasu wykonywania czynności (przedziału godzinowego), a jedynie określenie poszczególnych okresów tych świadczeń. Nikt nie będzie miał uprawnienia do instruowania Wspólnika odnośnie sposobu wykonywania czynności. Wspólnik nie będzie posiadał ustalonych „godzin pracy”; „czasu przerw”; „urlopów”. Wspólnik będzie miał określone wyłącznie okresy, w których ma nastąpić wykonywanie poszczególnych czynności. W zakresie organizacji wykonywania czynności, Wspólnik będzie posiadał swobodę ograniczoną jedynie koniecznością ich wykonywania w określonych w Umowie Spółki okresach. Wspólnik zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie zobowiązany do dokumentowania ich wykonania i przedstawienia sprawozdania z ich wykonania. Wynagrodzenie dla poszczególnych Wspólników za PŚN zostanie określone w jednym z następujących wariantów:

1)w stałej miesięcznej wysokości, przy czym wysokość tego wynagrodzenia zostanie ustalona w oparciu o zakres usług oraz czasu niezbędnego do ich świadczenia,

2)wedle stawki godzinowej za świadczone usługi, przy czym wspólnik będzie miał obowiązek do świadczenia usług w zakresie nie mniejszym niż wskazany w umowie Spółki.

W przypadku, gdyby Wspólnikowi przysługiwało wynagrodzenie ryczałtowe oraz w danym miesiącu wspólnik nie świadczył usług w pełnym zakresie, wynikającym z umowy Spółki, czy to z uwagi na sytuacje losowe, czy też inne przyczyny uniemożliwiające mu świadczenie usług, wynagrodzenie wspólnika zostanie stosunkowo obniżone. Wysokość wynagrodzenia zostanie ustalona w oparciu o zakres świadczeń oraz ich częstotliwość, biorąc pod uwagę także takie czynniki, jak otoczenie rynkowe, czynniki makroekonomiczne czy wiedza, doświadczenie oraz unikalne umiejętności poszczególnych wspólników.

Wystąpienie powyższego zdarzenia przyszłego jest w obecnym stanie niepewne - uzależnione w szczególności od podjęcia przez Wspólników Spółki uchwały o zmianie umowy Spółki oraz jej skutecznego zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym. Wspólnik będzie ponosił ryzyko w przypadku wykonywania przez siebie czynności powtarzających się. Wspólnik, wykonując czynności powtarzające się będzie zobowiązany jedynie do określonego (starannego) działania jakim będzie powtarzalne i regularne, wykonywanie czynności wskazanych w umowie Spółki. Wspólnicy, jako osoby fizyczne, nie prowadzą działalności gospodarczej wpisanej do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej.

Dokonywane przez Wspólników świadczenia będą wykorzystywane w działalności Spółki, w tym w szczególności do podejmowania kluczowych decyzji w zakresie sposobu prowadzenia, rozwoju i zabezpieczenia możliwości prowadzenia działalności przez Spółkę, przy czym Spółka wykonuje działalność gospodarczą w zakresie czynności dającej jej pełne prawo do odliczenia naliczonego VAT (czynności opodatkowane VAT lub nieopodatkowane z prawem do odliczenia). Wspólnik uprawniony jest w związku ze świadczeniem opisanych usług na rzecz Spółki do wynagrodzenia w wysokości maksymalnie do 10.000 zł miesięcznie.

W przypadku uznania, że Czynności stanowią odpłatne świadczenie usług przez podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, dany Wspólnik nie będzie składał rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Wspólnik zamierza skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Dochód ten Wspólnik będzie opodatkowywał jako dochody z innych źródeł na podstawie art. 10 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako „uPIT”), gdyż nie są one dochodami z umowy zlecenia zgodnie z art. 750 Kodeksu cywilnego, lecz wynikają z art. 176 Kodeksu spółek handlowych.

Po zakończeniu roku podatkowego Wspólnik otrzymujący wynagrodzenie za świadczenia niepieniężne, skumuluje je z innymi dochodami roku podatkowego opodatkowanymi na zasadach ogólnych. Wspólnikowi nie przysługują koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 ust. 9 pkt 4 uPIT.

Spółka wypłacająca wynagrodzenie za niepieniężne świadczenie nie jest płatnikiem podatku dochodowego od tego wynagrodzenia. Cały obowiązek podatkowy spoczywa na Wspólniku, jako na świadczącym powtarzające się niepieniężne świadczenie. Spółka zamierza zaliczyć wypłacone wspólnikowi świadczenie niepieniężne wynikające z art. 176 k.s.h. do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT w dacie ich wypłaty lub pozostawienia do dyspozycji jako kosztu pośredniego stanowiącego koszt uzyskania przychodów.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wysokość wynagrodzenia za powtarzające się świadczenia niepieniężne ustalana jest przez Spółkę. Zgodnie z zasadami w art. 176 § 2 Kodeksu spółek handlowych wynagrodzenie to nie będzie przewyższać stawek przyjętych w obrocie. Tym samym, Wspólnicy nie mają bezpośredniego wpływu na wysokość wynagrodzenia.

Wynagrodzenie, które otrzymają Wspólnicy Spółki za wykonywanie czynności na rzecz Spółki, nie będzie stanowiło przychodu wymienionego w art. 12 pkt 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wynagrodzenie, które otrzymają Wspólnicy Spółki za wykonywanie czynności na rzecz Spółki, nie będzie stanowiło przychodu wymienionego w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakres czynności wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki nie będzie obejmował czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy.

Ryzyko gospodarcze za czynności wykonywane przez Wspólnika będzie ponosiła Spółka. Wspólnik nie będzie ponosił odpowiedzialności za wykonywanie Czynności wobec osób trzecich, zaś wobec Spółki będzie ponosić odpowiedzialność na zasadach ogólnych.

Spółka nie udostępni Wspólnikowi materiałów czy urządzeń koniecznych do wykonywania czynności, przy czym istnieje możliwość, że Wspólnik będzie korzystał z poszczególnych materiałów czy urządzeń Spółki - wynika to z charakteru świadczeń. Przykładowo, nie ma możliwości należytego wykonania czynności szkolenia pracowników bez korzystania z systemu informatycznego Spółki. W konsekwencji, o ile będzie to konieczne, przy wykonywaniu czynności Spółka będzie wręcz musiała udostępnić Wspólnikowi swoje urządzenia.

Spółka, jak i inny podmiot nie będą mieli możliwości nakładania kar dyscyplinarnych. Narzędzia prawne umożliwiające Spółce dochodzenie należytej jakości wykonywanych czynności zostaną określone w Umowie Spółki lub będą wynikać z bezwzględnie obowiązujących przepisów Kodeksu spółek handlowych oraz Kodeksu cywilnego. Spółka zastrzega jednak, że Umowa Spółki może przewidywać karę umowną na wypadek niewykonania danych czynności, przy czym w takim wypadku, nie będzie to kara dyscyplinarna, a kara umowa w rozumieniu art. 484 Kodeksu cywilnego.

Za możliwością zastrzeżenia kary umownej w Umowie Spółki w oparciu o art. 2 k.c. w związku z art. 484 k.c. opowiada się doktryna (przykładowo: Bilewska K., Jastrzębski J., Kary umowne w umowach spółek kapitałowych i w umowach wspólników lub akcjonariuszy, Przegląd Prawa Handlowego, nr 2006/10/4-12).

Wspólnicy prowadzą własne działalności gospodarcze, jednakże rodzaj wykonywanych świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki nie pokrywa się z przedmiotem ich działalności – w tym zakresie aktualne są informacje podane niniejszym piśmie, a nie we wniosku głównym.

Pytania

1)Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Czynności wykonywane przez Wspólnika na rzecz Spółki będą uznawane za odpłatne świadczenie usług przez podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

2)Jeżeli świadczenia niepieniężne Wspólników wykonywane zgodnie z umową Spółki na podstawie art. 176 KSH podlegają opodatkowaniu VAT to czy Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT naliczonego w związku z tymi świadczeniami niepieniężnymi Wspólników? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

3)Czy Wspólnik będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)

Państwa stanowisko w sprawie

1)Zdaniem Wnioskodawcy, opisywane w ramach zdarzenia przyszłego świadczenia niepieniężne Wspólników wykonywane zgodnie z umową Spółki na podstawie art. 176 KSH podlegają opodatkowaniu VAT.

2)Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli świadczenia niepieniężne Wspólników wykonywane zgodnie z umową Spółki na podstawie art. 176 KSH podlegają opodatkowaniu VAT, to Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT naliczonego w związku z tymi świadczeniami niepieniężnymi Wspólników.

3)Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnik będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisywane w ramach zdarzenia przyszłego świadczenia niepieniężne Wspólników wykonywane zgodnie z umową Spółki na podstawie art. 176 KSH podlegają opodatkowaniu VAT.

Na podstawie art. 176 § 1 i 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.), jeżeli Wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń. Wynagrodzenie Wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez Spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie.

Z kolei opodatkowaniu VAT podlega m.in. wykonywana przez podatnika odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług. Podatnikami są natomiast osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Z art. 15 ust. 3 pkt 1-3 ustawy o VAT wynika, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności:

a)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.);

b)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem możliwość stosowania przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT i tym samym, możliwość wyłączenia z grona podatników osoby fizycznej będącej wspólnikiem spółki, wymaga łącznego spełnienia wszystkich wymienionych w ww. przepisie kryteriów, w tym zaliczenia przychodów z tytułu wykonania tych czynności do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) lub w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wynagrodzenie wypłacane na podstawie art. 176 KSH (niepieniężne świadczenia na rzecz spółki) jest kwalifikowane jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z tego też powodu, nie spełnia ono kryteriów wyłączenia z VAT, o których mowa w art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestia opodatkowania świadczenia niepieniężnego na rzecz Sp. z o.o. była rozpatrywana przez Dyrektora KIS w interpretacji indywidualnej z 17 stycznia 2022 r. nr 0111-KDIB3- 1.4012.943.2021.2.KO.

Ad 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tak jak to zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, świadczenia niepieniężne są przez Spółkę wykorzystywane bezpośrednio i wyłącznie na potrzeby wewnętrzne samej Spółki. Ich celem, i korzyścią dla Spółki jest osiąganie lepszych rezultatów prowadzonej działalności opodatkowanej VAT, w szczególności w zakresie kierunków rozwoju i działalności Spółki - które mają kluczowe znaczenie i wpływ na działalność opodatkowaną Spółki.

Ponadto, Spółka jest podatnikiem czynnym VAT i świadczy wyłącznie usługi opodatkowane podatkiem VAT.

W efekcie należy uznać, że w związku z tym, że świadczenia niepieniężne Wspólników na rzecz Spółki mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością, i w konsekwencji, w przypadku uznania takich świadczeń za podlegające opodatkowaniu VAT, Spółka zachowuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z opodatkowania VAT tych świadczeń.

Tym samym należy stwierdzić, że wykonywanie przez Wspólników czynności na rzecz Spółki, zgodnie z umową Spółki na podstawie art. 176 KSH, należy oceniać według zasad ogólnych. Zatem, jeżeli Wspólnicy wykonują czynności, w zamian za które otrzymują wynagrodzenie, stanowiące przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to działalność taka stanowi działalność gospodarczą. Czynności te są usługami w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, świadczonymi przez podatnika prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym, jeżeli świadczenia niepieniężne Wspólników wykonywane zgodnie z umową Spółki na podstawie art. 176 KSH podlegają opodatkowaniu VAT, to wówczas Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT naliczonego w związku z tymi świadczeniami niepieniężnymi Wspólników.

Ad 3.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tak jak to zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, świadczenia niepieniężne są przez Spółkę wykorzystywane bezpośrednio i wyłącznie na potrzeby wewnętrzne samej Spółki. Ich celem i korzyścią dla Spółki jest osiąganie lepszych rezultatów prowadzonej działalności opodatkowanej VAT, w szczególności w zakresie kierunków rozwoju i działalności Spółki - które mają kluczowe znaczenie i wpływ na działalność opodatkowaną Spółki.

Ponadto, Spółka jest podatnikiem czynnym VAT i świadczy wyłącznie usługi opodatkowane podatkiem VAT. W efekcie należy uznać, że w związku z tym, że świadczenia niepieniężne Wspólników na rzecz Spółki mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością, i w konsekwencji, w przypadku uznania takich świadczeń za podlegające opodatkowaniu VAT, Spółka zachowuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z opodatkowania VAT tych świadczeń.

Tym samym należy stwierdzić, że wykonywanie przez Wspólników czynności na rzecz Spółki, zgodnie z umową Spółki na podstawie art. 176 KSH, należy oceniać według zasad ogólnych. Zatem, jeżeli Wspólnicy wykonują czynności, w zamian za które otrzymują wynagrodzenie, stanowiące przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to działalność taka stanowi działalność gospodarczą. Czynności te są usługami w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, świadczonymi przez podatnika prowadzącego samodzielnie działalność.

Odnośnie natomiast możliwości skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy, wskazać należy, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy o VAT: Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)transakcji związanych z nieruchomościami,

b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)usług ubezpieczeniowych - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy o VAT:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na mocy art. 113 ust. 9 ustawy o VAT:

Zwalnia się od podarku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy o VAT:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 ustawy o VAT:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Jak wynika z art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu;

3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zgodnie z opisem przyszłego zdarzenia, Wspólnicy jako osoby fizyczne, nigdy nie byli zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży z tytułu wykonywanych powtarzających się czynności niepieniężnych nie przekroczy kwoty 200.000 zł w danym roku podatkowym. Wspólnicy nie będą wykonywać na rzecz Spółki czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się zatem do możliwości korzystania przez Wspólników ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wskazać należy, że w sytuacji, gdy dany Wspólnik rozpocznie po otrzymaniu niniejszej interpretacji, wykonywanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności w zakresie opisanym we wniosku, i nie są to ani nie będą - jakiekolwiek czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy, to dany Wspólnik będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 9 ustawy, dopóki nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

W związku z tym, że - jak wynika z wniosku - wartość sprzedaży z tytułu wykonywanych powtarzających się świadczeń niepieniężnych, nie przekroczy kwoty 200 000 zł zarówno w roku rozpoczęcia wykonywania czynności, jak i w latach następnych i dany Wspólnik nie zrezygnuje z ww. zwolnienia, to w kolejnych latach Wspólnik będzie mógł korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Prawo do omawianego zwolnienia dany Wspólnik utraci, gdy zacznie wykonywać którąkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

  • prawidłowe, w zakresie uznania wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki Czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT oraz możliwości skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług,
  • nieprawidłowe, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę wynikającego z wykonywanych przez Wspólników na jej rzecz świadczeń.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do pytań oznaczonych we wniosku nr 3-5 dotyczących podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie pytań nr 1 i 2 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, art. 15 ust. 3 ustawy stanowi, że:

Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1–6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2) (uchylony);

3) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Przywołany przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług jest wynikiem dostosowania prawodawstwa krajowego do prawodawstwa wspólnotowego – art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

Zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 1 Dyrektywy:

 „Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Natomiast art. 10 Dyrektywy stanowi, że:

Warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

A zatem, wyłączone z opodatkowania są czynności, których prawodawca, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że uzyskiwane przychody są przychodami, o których mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podmioty uzyskujące te przychody związane są ze zlecającym ich wykonanie więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków ich wykonania, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności. Odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności, to odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczą Państwo m.in. usługi związane z organizowaniem jednodniowych wycieczek w Polsce, jak i za granicą.

Państwa Wspólnikami są dwie osoby fizyczne, posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wspólnicy Spółki pełnią jednocześnie funkcje w Zarządzie Spółki, a umowa Spółki nie zakazuje Wspólnikom prowadzenia działalności gospodarczej konkurencyjnej, w tym świadczenia usług, zarówno na rzecz Spółki, jak i podmiotów trzecich. Państwa zarząd będzie proponował zmianę umowy Spółki oraz zobowiązanie Państwa obecnych Wspólników Spółki do świadczenia na Państwa rzecz powtarzających się świadczeń niepieniężnych. Podstawą prawną zobowiązania Wspólnika do okresowych świadczeń niepieniężnych na Państwa rzecz jest art. 176 ustawy Kodeks spółek handlowych. Obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie dotyczyć imiennie wskazanych w umowie spółki Wspólników. W skład powtarzających się świadczeń mogą wchodzić między innymi następujące czynności:

a)przeprowadzanie szkoleń wewnętrznych dla wskazanych przez Państwa pracowników Spółki przynajmniej raz w danym miesiącu kalendarzowym, z jednego z następujących zakresów: obsługa klienta indywidualnego oraz biznesowego, sprzedaż stacjonarna, sprzedaż on-line, podstawy rachunkowości oraz obsługi programu (...), marketing usług i towarów,

b)tworzenie przynajmniej w danym miesiącu kalendarzowym nowych podstron na istniejących już Państwa stronach internetowych oraz dokonywanie optymalizacji funkcjonalności istniejących już Państwa stron internetowych,

c)tworzenie dla Państwa przynajmniej raz w danym miesiącu kalendarzowym materiałów marketingowych i reklamowych,

d)obsługa sprzedażowa Państwa klientów, przynajmniej raz na 3 miesiące kalendarzowe.

Opisane wyżej czynności, mają być świadczone przez Państwa Wspólników osobiście, okresowo (czynności powtarzalne) - w ustalonych samodzielnie przez Wspólników dniach miesiąca lub tygodnia, w zależności od ustalonego zakresu i Państwa potrzeb. Wykonywane czynności nie będą wykonywane pod Państwa kierownictwem, nie będą wykonywane w miejscu przez Państwa wyznaczonym oraz nie będą wykonywane w dokładnym czasie przez Państwa wyznaczonym. Zasady wykonywania czynności zostaną określone wprost w umowie Spółki, gdzie zostaną wskazane okresy świadczenia oraz zakres i rodzaj czynności. Wspólnik będzie zobowiązany do określonych świadczeń, które będzie zobowiązany wykonywać osobiście. Państwa Wspólnicy nie będą zatrudnieni w Spółce do wykonywania wskazanych czynności w żadnym charakterze, w tym na podstawie umowy o pracę, umowy o dzieło czy umowy zlecenia. Zakres i rodzaj wykonywanych czynności będzie określała wyłącznie Umowa Spółki, natomiast w zakresie nieokreślonym przez Umowę Spółki, Wspólnik będzie posiadał swobodę co do sposobu wykonania czynności.

Wspólnik, wykonując czynności, nie będzie od nikogo zależny. Umowa Spółki nie będzie określać miejsca, w którym Wspólnik będzie zobowiązany wykonywać czynności. Potencjalnie może istnieć sytuacja, w której Wspólnik wykona część świadczeń w miejscu przez Państwa kontrolowanym. Powyższe nie uchybia jednak okoliczności, że co do zasady Wspólnik będzie posiadał całkowitą swobodę wyboru miejsca wykonywania czynności, które mogą, z uwagi na ich charakter, wymagać obecności w konkretnym miejscu. Przykładowo - należyte wykonywanie czynności związanych z przeprowadzeniem szkoleń wewnętrznych dla Państwa pracowników, będzie wymagało kontaktu osobistego z tymi pracownikami, a samo szkolenie będzie mogło znajdować się w miejscu generalnie przez Państwa kontrolowanym. Umowa Spółki nie będzie określać sposobu wykonywania czynności, a jedynie zakres i rodzaj wykonywanych czynności. Umowa nie będzie określać także dokładnego czasu wykonywania czynności (przedziału godzinowego), a jedynie określenie poszczególnych okresów tych świadczeń. Nikt nie będzie miał uprawnienia do instruowania Wspólnika odnośnie sposobu wykonywania czynności. Wspólnik nie będzie posiadał ustalonych „godzin pracy”; „czasu przerw”; „urlopów”. Wspólnik będzie miał określone wyłącznie okresy, w których ma nastąpić wykonywanie poszczególnych czynności. W zakresie organizacji wykonywania czynności, Wspólnik będzie posiadał swobodę ograniczoną jedynie koniecznością ich wykonywania w określonych w Umowie Spółki okresach. Wspólnik zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie zobowiązany do dokumentowania ich wykonania i przedstawienia sprawozdania z ich wykonania. Wynagrodzenie dla poszczególnych Wspólników zostanie określone w jednym z następujących wariantów:

1) w stałej miesięcznej wysokości, przy czym wysokość tego wynagrodzenia zostanie ustalona w oparciu o zakres usług oraz czasu niezbędnego do ich świadczenia,

2) wedle stawki godzinowej za świadczone usługi, przy czym Wspólnik będzie miał obowiązek do świadczenia usług w zakresie nie mniejszym niż wskazany w umowie Spółki.

W przypadku, gdyby Wspólnikowi przysługiwało wynagrodzenie ryczałtowe oraz w danym miesiącu Wspólnik nie świadczył usług w pełnym zakresie, wynikającym z umowy Spółki, czy to z uwagi na sytuacje losowe, czy też inne przyczyny uniemożliwiające mu świadczenie usług, wynagrodzenie Wspólnika zostanie stosunkowo obniżone. Wysokość wynagrodzenia zostanie ustalona w oparciu o zakres świadczeń oraz ich częstotliwość, biorąc pod uwagę także takie czynniki, jak otoczenie rynkowe, czynniki makroekonomiczne czy wiedza, doświadczenie oraz unikalne umiejętności poszczególnych Wspólników.

Wspólnik będzie ponosił ryzyko w przypadku wykonywania przez siebie czynności powtarzających się. Wspólnik, wykonując czynności powtarzające się, będzie zobowiązany jedynie do określonego starannego działania jakim będzie powtarzalne i regularne, wykonywanie czynności wskazanych w umowie Spółki.

Dokonywane przez Wspólników świadczenia będą wykorzystywane w Państwa działalności, w tym w szczególności do podejmowania kluczowych decyzji w zakresie sposobu prowadzenia, rozwoju i zabezpieczenia możliwości prowadzenia przez Państwa działalności, przy czym wykonują Państwo działalność gospodarczą w zakresie czynności dającej jej pełne prawo do odliczenia naliczonego VAT (czynności opodatkowane VAT lub nieopodatkowane z prawem do odliczenia). Wspólnik uprawniony jest w związku ze świadczeniem opisanych usług na Państwa rzecz do wynagrodzenia w wysokości maksymalnie do 10.000 zł miesięcznie.

W przypadku uznania, że Czynności stanowią odpłatne świadczenie usług przez podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, dany Wspólnik nie będzie składał rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Wspólnik zamierza skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wysokość wynagrodzenia za powtarzające się świadczenia niepieniężne jest ustalana przez Państwa. Zgodnie z zasadami w art. 176 § 2 Kodeksu Spółek Handlowych wynagrodzenie to nie będzie przewyższać stawek przyjętych w obrocie. Tym samym, Wspólnicy nie mają bezpośredniego wpływu na wysokość wynagrodzenia.

Wynagrodzenie, które otrzymają Państwa Wspólnicy za wykonywanie czynności na rzecz Spółki, nie będzie stanowiło przychodu wymienionego w art. 12 pkt 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wynagrodzenie, które otrzymają Państwa Wspólnicy za wykonywanie czynności na Państwa rzecz, nie będzie stanowiło przychodu wymienionego w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakres czynności wykonywanych przez Wspólnika na Państwa rzecz, nie będzie obejmował czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy.

Wspólnicy prowadzą własne działalności gospodarcze, jednakże rodzaj wykonywanych świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki nie pokrywa się z przedmiotem ich działalności.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą tego, czy czynności wykonywane przez Wspólnika na Państwa rzecz będą stanowiły odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uznanie czynności usługowych za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy sprowadza się przede wszystkim do spełnienia wymogu samodzielności (niezależności) przy realizacji tych czynności.

Przy czym z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym, pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że wynagrodzenie, które Wspólnik otrzyma od Państwa za wykonywanie Czynności, nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem pytania, w pierwszej kolejności należy wskazać, że skoro wynagrodzenie otrzymywane za wykonywanie Czynności nie stanowi przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to dla ww. czynności świadczonych przez Wspólnika nie jest spełniony warunek, o którym mowa w art. 15 ust. 3 pkt 1 ustawy.

Ponadto z cytowanego powyżej przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną, za które uzyskuje przychody wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

  • wykonywania tych czynności,
  • wynagrodzenia oraz
  • odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem, użycie słowa „samodzielnie” w kontekście art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzi (stosunek podporządkowania) między pracodawcą a pracownikiem co do (w zakresie) warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko powinny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W analizowanej sprawie ze wskazanych przez Państwo okoliczności wynika, że wynagrodzenie, które Wspólnik otrzyma od Państwa za wykonywanie Czynności, nie stanowi przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem analiza pozostałych warunków, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, jest bezprzedmiotowa. Tym samym, świadczenie opisanych usług nie mieści się w dyspozycji ww. przepisu.

Zgodnie natomiast z treścią powołanego wyżej art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Odnośnie odpłatności za ww. świadczenia należy zauważyć, że ustawa nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Należy w tym miejscu również wskazać, że na podstawie art. 176 § 1 - 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

Jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń.

Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie.

W przypadku określonym w § 1 zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału, bądź obciążenie udziału, może nastąpić jedynie za zgodą spółki, o której mowa w art. 182, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Przepis art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych umożliwia tworzenie swoistych relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwalają im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki oznacza to pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, zaś dla wspólnika możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia.

W omawianej sprawie Czynności Wspólnika - świadczenia niepieniężne Wspólnika wykonywane zgodnie z umową Spółki na podstawie art. 176 KSH - mają charakter odpłatny, zatem świadczenia te wypełnią wskazaną przesłankę uznania tych czynności za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji uznać należy, że Czynności wykonywane przez Wspólnika na Państwa rzecz podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, a Wspólnika z tego tytułu uznać należy za podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, do której nie mają zastosowania ograniczenia wynikające z art. 15 ust. 3 tej ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie objętym pytaniem nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również tego, czy Wspólnik będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług (pytanie nr 5 wniosku).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy stanowi, że:

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na mocy art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Jak wynika z art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że Wspólnicy prowadzą własne działalności gospodarcze, jednakże rodzaj wykonywanych świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki nie pokrywa się z przedmiotem ich działalności. Ponadto w opisie sprawy wprost Państwo wskazali, że dany Wspólnik nie będzie składał rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 4 ustawy o VAT.

Zatem, jeżeli Wspólnik (Wspólnicy) z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikami podatku od towarów i usług rozliczającym się z tego podatku na zasadach ogólnych, to Wspólnik (Wspólnicy), będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku dla czynności wykonywanych na Państwa rzecz, przy spełnieniu wszystkich innych warunków wynikających z art. 113 ustawy, w ramach limitu do kwoty 200.000 zł.

Innymi słowy, odnosząc się zatem do możliwości korzystania przez Wspólnika ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wskazać należy, że w sytuacji, gdy Wspólnik rozpocznie wykonywanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności w zakresie opisanym we wniosku i nie będą to - jak wprost Państwo wskazali - czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy, to Wspólnik będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 9 ustawy, dopóki nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Jednakże należy wyraźnie podkreślić, że do limitu zwolnienia, o którym mowa z art. 113 ust. 1 powinny być wliczone nie tylko czynności wykonywane na rzecz Spółki (powtarzające się świadczenia niepieniężne, do których Wspólnicy zostali zobowiązani na podstawie art. 176 ustawy Kodeks spółek handlowych), ale również inne czynności wykonywane przez Wspólnika w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej (nawet jeżeli, ich zakres nie pokrywa się ze świadczeniami na Państwa rzecz), jeżeli też korzystają one ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Należy również zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego, w którym Wspólnik rozpocznie wykonywanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności w zakresie opisanym we wniosku, a wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Wspólnika działalności gospodarczej (czynności wykonywanych na Państwa rzecz oraz Jego pozostałej działalności) w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym przekroczy kwotę 200.000 zł – stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy – zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona.

Prawo do omawianego zwolnienia Wspólnik straci także, gdy zacznie wykonywać którąkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Podsumowując, Wspólnik z tytułu wykonywania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Czynności opisanych we wniosku na rzecz Spółki będzie miał prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 9 ustawy, przy spełnieniu wskazanych w tych przepisach warunków. Prawo to będzie Mu przysługiwało, jeżeli zakres wykonywanych przez Niego czynności nie będzie obejmował czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Ponadto należy jeszcze raz podkreślić, że do limitu zwolnienia, o którym mowa z art. 113 ust. 1 powinien wliczyć nie tylko czynności wykonywane na rzecz Spółki, ale również inne wykonywane przez Niego czynności w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jeżeli też korzystają one ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie objętym pytaniem nr 2 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również tego, czy jeżeli świadczenia niepieniężne wspólników wykonywane zgodnie z umową Spółki na podstawie art. 176 KSH podlegają opodatkowaniu VAT, to czy są Państwo uprawnieni do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z tymi świadczeniami.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z treści cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wyżej rozstrzygnięto, Czynności wykonywane przez Wspólnika (Wspólników) na rzecz Spółki podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, a Wspólnik (Wspólnicy) z tego tytułu będzie (będą) podatnikiem podatku VAT.

Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że z opisu sprawy wynika, że Wspólnik (Wspólnicy) zamierza skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 9 ustawy i nie będzie składał rezygnacji ze zwolnienia, o której mowa w art. 113 ust. 4 ustawy.

Zatem w sytuacji, gdy Wspólnik (Wspólnicy) wykonujący wskazane we wniosku Czynności na Państwa rzecz będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 9 ustawy, to nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na zaistnienie w niniejszej sytuacji przesłanki negatywnej wynikającej z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy – czynność udokumentowana przez Wspólnika będzie zwolniona od podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy Wspólnik (Wspólnicy) wykonujący wskazane we wniosku Czynności na Państwa rzecz, zrezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy lub utraci prawo do tego zwolnienia to Państwu – zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi VAT – będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu świadczonych przez Wspólnika na Państwa rzecz usług, do których się zobowiązał.

Państwa stanowisko w zakresie objętym pytaniem nr 3 jest zatem nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy również zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku, w zakresie zadanych przez Państwa pytań. Inne kwestie, nieobjęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Ponadto niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Państwa i nie ma zastosowania dla innych podmiotów, tj. Wspólników Spółki.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00