Interpretacja indywidualna z dnia 23 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.296.2023.2.AB

Sprzedaż niezabudowanych działek będzie stanowić działalność gospodarczą podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenie przyszłe w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

(...) kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 4 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy sprzedaż niezabudowanych działek będzie stanowić działalność gospodarczą podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT. Uzupełniła go Pani pismem z 6 czerwca 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni R.W. jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie umowy o częściowy dział spadku zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 1 grudnia 2017 r. otrzymała na wyłączną własność nieruchomość rolną, dla której sąd rejonowy w (…) wydział VIII ksiąg wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...). W skład tej nieruchomości wchodziły następujące działki gruntu: (...); (...); (...) oraz (...). W zakresie działki gruntu nr (...) Burmistrz Miasta (...) wydał w dniu 12 lutego 2022 r. decyzję (...), mocą której dokonano podziału działki (...) o powierzchni 2,7385 ha, na skutek czego powstały następujące działki: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...). Działka na (...) została przeznaczona pod (...) drogę publiczną (gminną). Decyzja o podziale nieruchomości została wydana pod warunkiem, że przy zbywaniu działek wydzielonych w wyniku podziału, które nie posiadają bezpośredniego dostępu do drogi publicznej, zostanie ustanowiona odpowiednia służebność drogowa. Za spełnienie tego warunku uznano także sprzedaż wydzielonych działek gruntu wraz ze sprzedażą udziału w prawie do działki gruntu stanowiącej drogę wewnętrzną. Celem zrealizowania warunku postawionego przez Burmistrza Miasta (...) zawarł z R.W. właścicielką sąsiedniej nieruchomości, dla której sąd rejonowy w (…) wydział VIII ksiąg wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…) w dniu 27 kwietnia 2022 r. Umowę zamiany w formie aktu notarialnego, na mocy której B i A.W. przenieśli na R.W. udział w wysokości ? części w działce gruntu nr (...), całą działkę gruntu nr (...), udział w wysokości ? części w działce gruntu nr (...).

W zamian R.W. przekazała na rzecz B i A.W. udział w wysokości ? części w działce gruntu nr (...). W dacie dokonywania zamiany R.W. była już właścicielką w ? części w działce gruntu nr (...) i (...). Oznacza to, że na skutek zawartej umowy zamiany stała się jedyną właścicielką działek. Przedmiotowe działki nr (...) oraz (...) zostały przeznaczone przez Wnioskodawczynię na drogę wewnętrzną tj. na wykonanie warunku postawionego przez burmistrza Miasta (...). Wnioskodawczyni wskazuje, że posiadane przez nią działki będące przedmiotem wniosku tj. działki nr: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), dla których sąd rejonowy w (...) wydział VIII ksiąg wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...), jak wskazano w decyzji Burmistrza Miasta (...) z dnia 15 lutego 2022 r. przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Działka o numerze (...) przeznaczona jest pod zabudowę usługową, działka o numerze (...) przeznaczona jest na drogę wewnętrzną.

Wnioskodawczyni w dniu 23 lutego 2023 r. mocą aktu notarialnego dokonała sprzedaży trzech działek o numerach: (...), (...), (...) wraz z udziałem we własności działki gruntu zapewniającego wspomnianym nieruchomościom dostęp do drogi publicznej. Wnioskodawczyni ma zamiar kontynuować sprzedaż następnych działek. Zamiar sprzedaży wynika z faktu, że wskazane działki nie są w żaden sposób wykorzystywane przez Wnioskodawczynię, nie znajdują się na nich żadne nieruchomości. Dokonanie podziału gruntu uzasadnione było okolicznościami praktycznymi tj. możliwością łatwiejszego znalezienia potencjalnego nabywcy działki o mniejszym areale. Wnioskodawczyni wskazuje, że działki będące przedmiotem wniosku są niezabudowane, nieogrodzone, jedyne nakłady zostały poniesione na ich częściowe uzbrojenie poprzez zawarcie wstępnej umowy o przyłączenie do sieci wodno - kanalizacyjnej. Poza powyższym, działki nie są wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w jakikolwiek sposób, zarówno osobistych jak i związanych z wykonywaniem działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie udostępnia posiadanych działek osobom trzecim oraz nie planuje tego robić w przyszłości. Wnioskodawczyni planuje dokonać sprzedaży wydzielonych działek za pomocą portali internetowych takich jak otodom, olx, morizon, nie zamierza korzystać z usług profesjonalnego pośrednika zajmującego się sprzedażą nieruchomości. Wnioskodawczyni nie ma zamiaru prowadzić aktywnej sprzedaży, jej działania ograniczą się do uiszczenia stosownych ogłoszeń na wskazanych wyżej portalach, w szczególności sprzedaż nie będzie prowadzona w sposób ciągły i regularny. Zamiarem Wnioskodawczyni nie jest rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej, która swoim zakresem objęłaby sprzedaż nieruchomości. Wnioskodawczyni posiada nieruchomości, których nie użytkuje, dlatego też zamierza dokonać jej sprzedaży. Środki pozyskane ze sprzedaży wskazanych nieruchomości zostaną przeznaczone na zaspokojenie potrzeb rodziny Wnioskodawczyni.

W uzupełnieniu wskazała Pani, że:

 a) Działki będące przedmiotem wniosku w okresie między ich nabyciem w drodze dziedziczenia a dokonaniem podziału wykorzystywane były do prowadzenia przez Wnioskodawczynię działalności rolniczej, w szczególności do produkcji roślinnej. Podejmowane działania stanowiły kontynuację działań prowadzonych przez poprzedniego właściciela nieruchomości tj. H.W., ojca Wnioskodawczyni, po którym to odziedziczyła grunt.

 b) Decyzja Burmistrza Miasta (...) z dnia 12 lutego 2022 r. wydana została na wniosek Wnioskodawczyni.

 c) Po śmierci H.W. Wnioskodawczyni przejęła obowiązki związane w prowadzoną przez spadkodawcę działalnością rolniczą. W roku 2017 r. Wnioskodawczyni została rolnikiem ryczałtowym, została zgłoszona do KRUS. Dodatkowo Wnioskodawczyni zatrudniona jest w oparciu o umowę o pracę.

 d) Jak to już zostało wskazane powyżej działki były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej. Działalność o takim charakterze prowadzona była do 2022 r. Wnioskodawczyni nie była czynnym podatnikiem podatku VAT.

 e) Z uwagi na powyższe, z tytułu Wnioskodawczyni dokonywała sprzedaży płodów rolnych pochodzących z działalności rolniczej. Sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem VAT. W związku zakupem płodów rolnych od Wnioskodawczyni nabywca wystawiał fakturę VAT RR dokumentującą transakcję.

f) Wnioskodawczyni nie czerpała i nie czerpie pożytków z tytułu najmu lub dzierżawy gruntów.

 g) Wnioskodawczyni nie występowała z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla działek będących przedmiotem wniosku.

 h) Wnioskodawczyni nie wnosiła o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działek będących przedmiotem wniosku.

i) Decyzja Burmistrza Miasta (...) z dnia 15 lutego 2022 r. w przedmiocie dokonania podziału działki gruntu (...) została wydana pod warunkiem, że przy zbywaniu działek wydzielonych w wyniku podziału, nieposiadających bezpośredniego dostępu do drogi publicznej zostanie ustanowiona służebność. W decyzji wskazano ponadto, że spełnienie tego warunku nastąpi także poprzez sprzedaż wydzielonych działek gruntu wraz ze sprzedażą udziału w prawie do działki gruntu stanowiącej drogę wewnętrzną. Powyższe oznacza, iż działania planowane przez Wnioskodawczynię tj. utwardzenie terenu i wysypanie kruszywa stanowią realizację warunku wskazanego w treści decyzji z 15 lutego 2022 r. Dodatkowo, aby móc zrealizować warunek wynikający z decyzji Burmistrza Miasta (...) konieczne jest nie tylko wydzielenie i poprowadzenie drogi wewnętrznej, lecz również dokonanie jej połączenia z drogą publiczną, tj. z ul. (...). Wnioskodawczyni zamierza podjąć działania celem połączenia drogi publicznej z prywatną drogą wewnętrzną. Wnioskodawczyni podkreśla, że wyżej wymienione działania prowadzi wraz z właścicielami sąsiednich nieruchomości, z uwagi na wytyczenie wspólnej drogi dojazdowej do poszczególnych działek gruntu.

j) Wnioskodawczyni nie zawierała i nie zamierza zawierać umów przedwstępnych z przedsiębiorstwami. Jedynym wyjątkiem jest możliwość zawarcia umowy przedwstępnej z osobą fizyczną, dla której to zawarcie takiej umowy stanowi warunek konieczny zawarcia umowy kredytu na sfinansowanie zakupu działki gruntu od Wnioskodawczyni. Dotychczas Wnioskodawczyni zawarła jedną taką umowę sporządzoną w formie pisemnej, w której treści znalazły się następujące dane: opis działki gruntu, cena, termin zakupu, kwota wpłaconego przez kupującego zadatku, zapis o karach umownych;

 k) Umowa przedwstępna, o której mowa w pkt. j powyżej została zawarta bezpośrednio przez Wnioskodawczynię. W przypadku jej zawarcia Wnioskodawczyni nie działała poprzez pełnomocnika;

l) Wnioskodawczyni udzieliła pełnomocnictwa ogólnego do reprezentowania jej i występowania w jej imieniu względem (...) Sp. z o.o w (...), w związku z budową sieci wodociągowej oraz połączeniem drogi wewnętrznej z ulicą (...);

m) Działania marketingowe podjęte przez Wnioskodawczynię polegały na nagraniu filmu przy użyciu drona, na którym to widnieją działki gruntu będące przedmiotem wniosku z naniesionym na nie planem podziału. Nagranie to udostępnione zostało w serwisach ogłoszeniowych. Nie jest to jednak równoznaczne z opublikowaniem ogłoszeń sprzedażowych. Obecnie żadna z działek gruntu będących przedmiotem wniosku nie widnieje w serwisach ogłoszeniowych. Wnioskodawczyni planuje zakup i umieszczenie banneru informującego o zamiarze sprzedaży działek gruntu. Baner ten ma zostać umieszczony na działce gruntu znajdującej się bezpośrednio przy drodze publicznej. Wnioskodawczyni dotychczasowe działania prowadziła samodzielnie, bez korzystania z usług profesjonalnych pośredników sprzedaży nieruchomości bądź agencji marketingowych. W przyszłości także nie zamierza korzystać z usług ww. podmiotów.

 n) Konieczność sprzedaży działek podyktowana jest dynamicznie zmieniającymi się okolicznościami związanymi z możliwością i dostępnością korzystania z nieruchomości w sposób dotychczas przyjęty tj. celem prowadzenia działalności rolniczej. Na sytuację tę mają wpływ następujące czynniki:

 1. planowane prace w zakresie uzyskania połączenia kolejowego z miastem (...); budowa centrum handlowego przy drodze publicznej, znajdującej się tuż przy drodze dojazdowej do działek - działania ta sprawiają, że dojazd do nieruchomości dużym sprzętem rolniczym np. kombajnem będzie utrudniony w sposób znaczny, praktycznie uniemożliwiający korzystanie z nieruchomości w sposób dotychczasowy;

2. zmiana planu zagospodarowania przestrzennego - planowane powstanie wokół nieruchomości należącej do Wnioskodawczyni terenów mieszkalnych i usługowych w miejsce dotychczasowych terenów przeznaczonych pod uprawy rolne; znajdowanie się pod powierzchnią nieruchomości systemów melioracyjnych - prowadzenie na takiej nieruchomości prac rolnych z użyciem sprzętów rolniczych, w połączeniu z powstającymi zabudowaniami oraz sadzonymi przez właścicieli sąsiednich nieruchomości roślin z mocno rozwiniętym systemem korzeniowym mogłoby spowodować awarię systemu melioracyjnego, czego konsekwencją byłoby nieodprowadzanie wód z pól uprawnych, co znacznie utrudni a nawet uniemożliwi prowadzenie działalności rolniczej, działki gruntu, których właścicielką jest Wnioskodawczyni, na skutek działania osób trzecich oraz czynników zewnętrznych mogłyby więc stać się niezdatne do użytku w dotychczasowym zakresie;

 3. bliskie sąsiedztwo terenów mieszkaniowych także utrudnia Wnioskodawczyni prowadzenie działalności rolniczej z uwagi na wyrzucane na jej teren śmieci, niszczenie upraw przez zwierzęta należące do właścicieli sąsiednich mieszkań oraz domów;

Wnioskodawczyni podkreśla, że przyczyny wymienione w ppkt 1-4 oraz opisane w nich skutki spowodowałyby uniemożliwienie bądź znaczne utrudnienie prowadzenia działalności rolniczej w dotychczasowym zakresie. Powyższe oznacza, iż zmiana przeznaczenia gruntów była koniecznością wynikłą z zaistniałych zmian, które zaszły na przestrzeni lat użytkowania działek gruntu będących przedmiotem wniosku przez Wnioskodawczynię oraz jej poprzedników.

 o) Wnioskodawczyni nie dokonywała wcześniej sprzedaży nieruchomości;

 p) Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, inne nieruchomości znajdujące się w posiadaniu Wnioskodawczyni wykorzystuje i zamierza ona wykorzystywać w dotychczasowym celu tj. w celu prowadzenia działalności rolniczej.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym sprzedaż wydzielonych, niezabudowanych działek należących do majątku prywatnego Wnioskodawcy nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.)? [dalej: ustawa o VAT]

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni sprzedaż wydzielonych, niezabudowanych działek należących do jej majątku prywatnego nie będzie stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT oraz nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju natomiast, zgodnie z definicją wskazaną wart. 2 pkt 6 ustawy o VAT poprzez towary rozumie się rzeczy oraz ich części. A także wszelki postacie energii w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT poprzez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczami jak właściciel.

W oparciu o wskazane powyżej definicje ustawowe należy wskazać, że niezabudowana nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru. A więc jej sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów. W tym miejscu należy wskazać, że nie dostawa towaru w rozumieniu art. 7 stanowić będzie czynność prawną opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W oparciu o powyższe uznać należy, że podatnikiem podatku od towarów i usług nie będzie osoba fizyczna, która dokonuje okazjonalnej lub jednorazowej sprzedaży, realizowanej poza prowadzoną działalnością gospodarczą, np. poprzez sprzedaż towarów należących do majątku prywatnego uznanie, że dana działalność osoby fizycznej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wymaga każdorazowej oceny tego, czy dana działalność przybiera formę profesjonalną.

W tym miejscu należy podkreślić, że ocena profesjonalnego charakteru działalności powinna być podejmowana każdorazowo po uwzględnieniu okoliczności danego stanu faktycznego wskazał tak m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 maja 2022 r. (sygn. akt I FSK 190/22) każdorazowego zbadania wymaga więc zbadania czy środki podejmowane przez Wnioskodawczynię są podobne do środków podejmowanych przez podmioty profesjonalne, wskazano tak m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 16 mara 2022 r. w sprawie prowadzonej pod sygn. akt I SA/Bk 24/22. W ocenie Wnioskodawczyni działania podejmowane przez nią stanowią przejaw normalnego gospodarowania nieruchomością, niewykraczający poza granice zwykłego zarządu przykładem działalności o profesjonalnym charakterze wskazanym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 26 stycznia 2022 r. (sygn. akt I SA/Sz 887/21) jest powtarzalne nabywanie różnych nieruchomości w celu dalszej ich odsprzedaży i z tego tytułu (dostaw towaru) osiąganie stałego dochodu w celu kontynuowania tej działalności w tym miejscu podkreślić należy, że nabycie nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie jest powodowane celową działalnością Wnioskodawczyni własność przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła na skutek dziedziczenia oznacza to, że prawo własności przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni zyskała nie podejmując żadnych zorganizowanych działań, w szczególności bez ponoszenia nakładów finansowych.

Jednym z przejawów podejmowania działalności o profesjonalnym charakterze są działania marketingowe. W treści wniosku wskazano, że Wnioskodawczyni nie ma zamiaru korzystać z usług profesjonalnych pośredników sprzedaży nieruchomości bądź informować o zamiarze sprzedaży nieruchomości korzystając np. z reklam wielkopowierzchniowych. Jedyne działania, jakie Wnioskodawczyni zamierza podjąć sprowadzać się będą do umieszczenia ogłoszeń w internecie, na popularnych portalach ogłoszeniowych. Zdaniem Wnioskodawczyni działania te nie powinny być uznane za przejaw działalności profesjonalnej, a tym samym nie powinny przesądzać o nadaniu Wnioskodawczyni statutu podatnika podatku od towarów i usług. Stanowisko to znajduje poparcie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 października 2022 r. (sygn. I FSK 1635/18), w którym wprost wskazano, że umieszczanie ogłoszeń w internecie nie stanowi przejawu działalności marketingowej. Która ma stanowić przejaw działalności profesjonalnej przesądzającej o nadaniu Wnioskodawczyni statutu podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 2 uvat.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska- Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wskazano, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonywanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Trybunał wskazał, że zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami wykonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy. A czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą zdaniem Trybunału dużych transakcji można dokonywać również jako czynności osobistych. Podobnie okoliczności, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim transakcje te następowały, ani wysokość przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego w pkt 36 wspomnianego orzeczenia wskazano, że nie mogą być uznawane za dokonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Za przedstawioną przez Wnioskodawczynię tezą, zgodnie z którą Wnioskodawczyni nie można uznać za podatnika podatku od towarów i usług przemawia wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 kwietnia 2019 r. (sygn. I FSK 578/17), w którym wprost wskazano, że dokonanie podziału nieruchomości celem sprzedaży mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Ponadto w wyroku NSA z 5 listopada 2020 r. (sygn. I FSK 1039/20) wskazano, że podział nieruchomości celem uzyskania wyższej ceny nie przesądza o przyznaniu osobie fizycznej statusu podatnika podatku od towarów i usług. Wyodrębnienie drogi wewnętrznej, także nie stanowi okoliczności przeświadczającej o statusie podatnika podatku VAT. Wskazuje na to bezpośrednio art. 93 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U z 2023 r. poz. 344). W wyroku z dnia 27 kwietnia 2022 r. (sygn. I FSK 1589/18) NSA wskazał, iż nie można przyjąć, że jakakolwiek aktywność osoby sprzedającej nieruchomość (taka jak złożenie wniosku o wydanie decyzji o ustalenie warunków zabudowy, scalenie, a następnie nowy podział gruntów czy ogłoszenie o sprzedaży działek w internecie za pośrednictwem biura nieruchomości) powoduje już, iż można ją kwalifikować jako podatnika VAT, jeżeli te czynności mają na celu jedynie umożliwienie w ogóle sprzedaży danej nieruchomości, czy też zwiększenie jej atrakcyjności. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 1 lutego 2023 r (sygn. akt I SA/Sz 8(...)/22) wskazuje, że nawet skorzystanie ze specjalnego pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości nie przesądza o profesjonalnym charakterze podejmowanych działań.

Za istotne w niniejszej sprawie należy uznać stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z 3 marca 2015 r. (sygn. akt I FSK 1859/(...)), w którym organ stwierdził, że podział gruntu, jego uzbrojenie oraz uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy nie świadczy o prowadzeniu działalności gospodarczej przez właściciela nieruchomości. Zdaniem NSA dopiero podjęcie działań marketingowych wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia przeświadczą o prowadzeniu działalności gospodarczej. Przenosząc stanowisko NSA na grunt niniejszej sprawy należy dojść do przekonania, że działania podjęte przez Wnioskodawczynię nie stanowią działalności gospodarczej w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W innym orzeczeniu Naczelny Sąd Administracyjny z dnia 7 grudnia 2022 r (sygn akt I FSK 1939/19) wskazuje, że art. 15 ust. 2 nie pozwala jednoznacznie wskazać kiedy mamy do czynienia ze sprzedażą majątku prywatnego a kiedy z podejmowaniem działań określanych jako działalność gospodarcza. Jak słusznie wskazuje NSA przed sprzedażą nieruchomości właściciel może podejmować różne działania przygotowawcze, np. w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego wystąpić o wydanie decyzji w sprawie warunków zagospodarowania nieruchomości, wystąpić o zatwierdzenie podziału nieruchomości na mniejsze działki budowlane i doprowadzenie do wydzielenia działki pod drogę, oraz inicjować postępowania administracyjne w sprawie zmiany funkcji nieruchomości z rolnej na budowlaną tego rodzaju działania oraz ilość wydzielonych działek. Same przez się nie dają jednak podstaw do kwalifikowania, że są one typowe dla działań „handlowca”, tj. podatnika podatku od towarów i usług.

Naczelny Sąd Administracyjny rozważał już stan faktyczny znacznie zbliżony do sytuacji opisywanej w treści niniejszego wniosku, w wyroku z 8 grudnia 2022 r. (sygn. akt I FSK 863/19) organ wskazał, że działania takie jak wystąpienie o wydanie decyzji w sprawie warunków zagospodarowania nieruchomości, wystąpienie z wnioskiem o zatwierdzenie podziału nieruchomości na mniejsze działki budowlane. Doprowadzenie do wydzielenia działki gruntu z przeznaczeniem na drogę wewnętrzną oraz zainicjowanie postępowania administracyjnego, którego celem jest zmiana przeznaczenia gruntu z działki rolnej na działkę budowlaną nie daje podstaw do wskazania, że działania te czynią z osoby jej podejmującej podatnika podatku od towarów i usług oznacza to, że Naczelny Sąd Administracyjny w pełni poparł stanowisko prezentowane przez Wnioskodawczynię w treści niniejszego wniosku

W przedmiotowej sprawie należy pochylić się także nad wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2014 r. (sygn. akt I FSK 781/(...)), w którym sąd wskazał, że w przypadku, gdy podmiot nabył daną nieruchomość bez zamiaru jej odsprzedaży to sama sprzedaż wspomnianej nieruchomości nie stanowi działalności handlowej w omawianej sprawie doszło do nabycia nieruchomości w związku z dziedziczeniem, które to nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Przytoczone orzeczenie stanowi zatem kolejny wyraz aprobaty stanowiska Wnioskodawczyni wyrażonego przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Na uwzględnienie zasługuje także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 maja 2014 r. (I FSK 811/(...)), w którym wskazano, że fakt pojedynczych, czy niepowiązanych zachowań nie przesadza o aktywności handlowca. Zaś zarówno podział nieruchomości, jak i ogłoszenia o sprzedaży mogą odnosić się do zarządu majątkiem prywatnym.

Tym samym, w przedstawionym stanie faktycznym nie można uznać, że czynności podejmowane przez Wnioskodawczynię mają charakter profesjonalny wszystkie podjęte przez Wnioskodawczynię czynności zostały uznane w świetle przytoczonego orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego za czynności związane z wykonywaniem prawa własności, niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanych wyżej przepisów i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości (także udziału w nieruchomości) dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1, ze zm.):

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego w celu dokonania sprzedaży Nieruchomości podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/(...)8/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że na podstawie umowy o częściowy dział spadku zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 1 grudnia 2017 r. otrzymała Pani na wyłączną własność nieruchomość rolną. W skład tej nieruchomości wchodziły następujące działki gruntu: (...), (...), (...) oraz (...). W zakresie działki gruntu nr (...) Burmistrz Miasta, na Pani wniosek, wydał w dniu 12 lutego 2022 r. decyzję, mocą której dokonano podziału działki (...) o powierzchni 2,7385 ha, na skutek czego powstały działki będące przedmiotem wniosku tj. działki nr: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...). W dniu 23 lutego 2023 r. mocą aktu notarialnego dokonała Pani sprzedaży trzech działek o numerach: (...), (...), (...) wraz z udziałem we własności działki gruntu zapewniającego wspomnianym nieruchomościom dostęp do drogi publicznej. Działki będące przedmiotem wniosku w okresie między ich nabyciem w drodze dziedziczenia a dokonaniem podziału wykorzystywane były do prowadzenia przez Panią działalności rolniczej, w szczególności do produkcji roślinnej. Podejmowane działania stanowiły kontynuację działań prowadzonych przez poprzedniego właściciela nieruchomości. W roku 2017 r. została Pani rolnikiem ryczałtowym. Dokonywała Pani sprzedaży płodów rolnych pochodzących z działalności rolniczej. Poniosła Pani nakłady na ich częściowe uzbrojenie poprzez zawarcie wstępnej umowy o przyłączenie do sieci wodno-kanalizacyjnej. Decyzja Burmistrza z dnia 15 lutego 2022 r. w przedmiocie dokonania podziału działki gruntu (...) została wydana pod warunkiem, że przy zbywaniu działek wydzielonych w wyniku podziału, nieposiadających bezpośredniego dostępu do drogi publicznej zostanie ustanowiona służebność. W decyzji wskazano ponadto, że spełnienie tego warunku nastąpi także poprzez sprzedaż wydzielonych działek gruntu wraz ze sprzedażą udziału w prawie do działki gruntu stanowiącej drogę wewnętrzną. Powyższe oznacza, iż działania planowane przez Panią tj. utwardzenie terenu i wysypanie kruszywa stanowią realizację warunku wskazanego w treści decyzji. Dodatkowo, aby móc zrealizować warunek wynikający z decyzji Burmistrza Miasta konieczne jest nie tylko wydzielenie i poprowadzenie drogi wewnętrznej, lecz również dokonanie jej połączenia z drogą publiczną. Zamierza Pani podjąć działania celem połączenia drogi publicznej z prywatną drogą wewnętrzną.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie podjęła Pani w odniesieniu do działek będących przedmiotem sprzedaży.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Bowiem, co do zasady, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie są podatnikami podatku VAT.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy działa Pani w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowała Pani działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać, nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Panią świadomych działań mających na celu sprzedaż działek będących przedmiotem wniosku, które nie mogą zostać uznane za incydentalne i sporadyczne.

Za powyższym faktem przemawiają czynności podjęte przez Panią tj. podział pierwotnej działki (...), z której powstały mniejsze działki przeznaczone do sprzedaży objęte przedmiotowym wnioskiem tj. działki nr (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), sprzedaż w dniu 23 lutego 2023 r. trzech działek. Ponadto jak wynika z opisu sprawy poniosła Pani nakłady na częściowe uzbrojenie działek będących przedmiotem sprzedaży poprzez zawarcie wstępnej umowy o przyłączenie do sieci wodno-kanalizacyjnej, zobowiązana Pani została również wydzielenia i poprowadzenie drogi wewnętrznej tj. utwardzenie terenu i wysypanie kruszywa i połączenia jej z drogą (...). Wskazała Pani również, że sprzedaż wydzielonych działek nastąpi wraz ze sprzedażą udziału w prawie do działki gruntu stanowiącej drogę wewnętrzną.

Zatem z całokształtu opisanego ciągu konkretnych czynności wynika, że sprzedaż działek będących przedmiotem wniosku będzie mieć miejsce w warunkach wskazujących na handlowy charakter. Zdaniem tut. Organu podejmowane przez Panią działania nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Poczynione przez Panią działania niewątpliwie zwiększą atrakcyjność sprzedawanych przez Panią działek.

Zatem dokonując opisanych we wniosku czynności, podjęła Pani działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazała aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. W przedmiotowej sprawie wystąpił ciąg czynności, który pozwala uznać Panią za podatnika podatku VAT tj. podział działki na mniejsze, sprzedaż trzech działek, poniesienie nakładów na uzbrojenie terenu, wydzielenie oraz poprowadzenie drogi wewnętrznej do działek.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży ww. działek, nie korzysta Pani z prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. Należy zatem uznać, że dokonuje Pani czynności opisanych we wniosku, mających na celu uatrakcyjnienie sprzedawanych działek, to takie działania wykluczają sprzedaż opisanych działek w ramach zarządu Pani majątkiem osobistym.

W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Sprzedającą ww. działania, wykluczają sprzedaż działek w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż działek będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Pani będzie działała jako podatnik zdefiniowany w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Panią za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącą działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży działek opisanych we wniosku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych w stanowisku wyroków sądu należy podkreślić, że nie mają one mocy powszechnie obowiązującej. Sąd wyrokiem lub postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, o czym stanowi art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.). Zatem powołane wyroki nie posiadają waloru wykładni powszechnej, co w praktyce oznacza, że nie stanowią one podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez organy podatkowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. (...) § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.