Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 5 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.262.2023.1.MGO

Nieuznanie Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży działki nr 1 objętej współwłasnością małżeńską za podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą, a w konsekwencji brak opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży tej działki. Brak obowiązku wystawienia faktury dokumentującej ww. sprzedaż.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 6 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-nieuznania Pana z tytułu sprzedaży działki nr 1 objętej współwłasnością małżeńską za podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą, a w konsekwencji braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży tej działki,

-braku obowiązku wystawienia faktury dokumentującej ww. sprzedaż.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną a jego małżonka jest właścicielką gospodarstwa rolnego o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym.

Małżonka Wnioskodawcy prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ww. ustawy, a także posiada status podatnika podatku rolnego o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. aktu prawnego.

Aktualnie Wnioskodawca zamieszkuje w miejscowości ..., znajdującej się w gminie ... wraz z żoną. Wnioskodawca pobiera rentę i nie ma statusu rolnika i nie prowadzi działalności rolniczej. Nie prowadzi też działalności pozarolniczej wpisanej do CEIDG.

W marcu 2007 r. Wnioskodawca wraz z żoną zakupił od ... niezabudowaną nieruchomość rolną w postaci działki gruntu nr 1 o powierzchni 0,89 ha (osiemdziesiąt dziewięć arów) położoną w obrębie miejscowości ..., w gminie ..., za kwotę 8.200 zł brutto (słownie: osiem tysięcy dwieście złotych). W akcie notarialnym wskazano, cytuje Pan: "stawający na podstawie przepisów rozdziału 5 i 6 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (...) sprzedaje działkę gruntu nr 1 opisaną bliżej w paragrafie 1 tego aktu za cenę brutto 8 200,00 zł (osiem tysięcy dwieście złotych, w tym podatek VAT zwolniony) ...małżonkom ... (...). Wnioskodawca wraz z żoną nabył przedmiotowy grunt w drodze przetargu nieograniczonego.

Projekt aktu notarialnego nie był przygotowywany ani przez Wnioskodawcę ani przez małżonkę Wnioskodawcy. Z treści powyższego aktu wynika, że według ... nie wystąpił podatek VAT należny do zapłaty z tytułu transakcji zakupu. Wnioskodawca ani jego małżonka nie otrzymali od ... faktury VAT na której wskazane by było, że sprzedaż była zwolniona z podatku VAT lub opodatkowana podatkiem VAT. Ani Wnioskodawca ani jego małżonka nie otrzymali żadnej faktury VAT z tytułu zakupu działki nr 1 od ....

W wyniku nabycia ww. nieruchomość została włączona do majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz jego żony. W akcie notarialnym zostało wskazane, że do aktu okazano zaświadczenie wydane przez ...z dnia 15 lutego 2006r., z którego wynika że w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy ..., który utracił ważność z dniem 1 stycznia 2004 r. działka gruntu numer 1 przeznaczona była na cele rolne, przy czym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie przewiduje zmiany jej przeznaczenia.

W tym miejscu należy podkreślić, iż przed datą zawarcia opisanej wyżej transakcji zarówno Wnioskodawca jak i jego żona nie posiadali gospodarstwa rolnego w myśl art. ust. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, z uwagi na fakt, iż w obszar posiadanych przez nich gruntów nie przekraczał powierzchni 1 ha, jak i również nie posiadali oni wówczas statusu podatnika podatku rolnego, oraz nie prowadzili działalności rolniczej w myśl przepisów ww. ustawy. Obecnie działka nr 1 zarejestrowana jest pod następującym numerem ....

Następnie w czerwcu 2007 r. Wnioskodawca wraz z żoną dokonali zakupu od osób prywatnych kolejnej niezabudowanej nieruchomości gruntowej w postaci działki gruntu nr 2, o powierzchni 0,85 ha (osiemdziesiąt pięć arów), położonej w ..., w gminie ..., za kwotę 8.000 zł (słownie: osiem tysięcy złotych), w wyniku czego nabyta nieruchomość weszła w skład gospodarstwa rolnego położonego w miejscowości ... - prowadzonego przez żonę Wnioskodawcy.

W tym miejscu należy zaakcentować, że obie ww. działki gruntu, tj. zarówno działka nr 2 zakupiona w marcu 2007 r. jak i działka nr 1 zakupiona w czerwcu 2007 r. bezpośrednio ze sobą graniczą. W stosunku do działki gruntu nr 2 najpierw Wnioskodawca wraz z żoną zawarli warunkową umowę sprzedaży w dniu 14 maja 2007 r. Do umowy tej załączono wypis i wyrys przedmiotowej działki gruntu wydany przez ... z 4 maja 2007 r. gdzie w rubryce "opis" wpisano "grunty orne". Umowa ta została zawarta pod warunkiem, że ... nie wykona prawa pierwokupu. ...tego prawa pierwokupu nie wykonała i w związku z tym w czerwcu 2007 r. strony zawarły umowę o przeniesienie własności wyżej wskazanego gruntu.

Koniecznym jest podkreślenie, iż ww. nabyte działki gruntu mają status niezabudowanych nieruchomości rolnych, zaś Wnioskodawca oraz jego żona nie poczynili względem nich żadnych dodatkowych nakładów, w szczególności nie dokonali ich uzbrojenia, nie doprowadzili do nich podłączeń mediów, nie ogrodzili ich jak również nie dokonali ich dalszego podziału na działki o mniejszej powierzchni. Obecnie działka nr 2 zarejestrowana jest pod następującym numerem .... Kolejno w 2011 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli nieruchomość gruntową o powierzchni przekraczającej 2 ha, przeznaczoną do prowadzenia działalności rolniczej przez żonę Wnioskodawcy, położoną w obrębie gminy ..., która oddalona jest od zakupionych w 2007 r. działek o ponad 80 kilometrów.

W związku z powyższym, Wnioskodawca jego żona podjęli decyzję o zmianie miejsca zamieszkania i przeprowadzili się do miejscowości ... przynależnej do ww. gminy. W wyniku tego zdarzenia żona Wnioskodawcy rozpoczęła prowadzenie działalności rolniczej na gruntach położonych w gminie .... W zakresie działek nr 2 i 1 żona Wnioskodawcy pobierała dopłaty unijne. Działki te nie były wykorzystywane do uprawy warzyw i owoców. Zasiana na nich była trawa, która corocznie była koszona. Z uwagi na fakt, iż istniała znaczna odległość dzieląca grunty w Gminie ... i ... żona Wnioskodawcy nie była w stanie uprawiać nic na działkach nr 2 i 1. Koszty dojazdów do ... byłyby bardzo duże i nieopłacalna byłaby regularna jazda do tej miejscowości. Wnioskodawca ani jego żona nie wydzierżawiali działek nr 2 i 1. Zatem to sytuacja życiowa związana z przeprowadzką spowodowała, że działki nr 2 i 1 nie były uprawiane.

W sierpniu 2021 r. Wnioskodawca oraz jego żona na skutek złożonego wniosku otrzymali decyzję z dnia 11.08.202 r. o warunkach zabudowy wydaną przez Burmistrza ... ustalającą warunki zabudowy na działce ew. nr 2 i 1 obręb ... w ... w Gminie ... dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych i dwóch budynków gospodarczych wraz z niezbędnymi urządzeniami budowlanymi w ramach zabudowy zagrodowej, przy czym warunki zawarte w ww. decyzji dopuszczały możliwość realizacji jednego budynku mieszkalnego oraz jednego budynku gospodarczego na każdej z wnioskowanych działek.

W decyzji wskazano, że dla terenu wyznaczonego w części graficznej decyzji liniami rozgraniczającymi ustala się funkcję zabudowy i zagospodarowania terenu oraz sposób użytkowania obiektów budowlanych związany z zabudową mieszkalną jednorodzinną i towarzysząca jej zabudową gospodarczą. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca wraz z żoną zmienili miejsce zamieszkania oraz miejsce prowadzenia działalności rolniczej żony Wnioskodawcy które obecnie zlokalizowane są w obrębie gminy ..., oddalonej od ww. działek położonych w obrębie gminy ... o ok. 80 km, Wnioskodawca wraz z żoną podjęli decyzję o sprzedaży niezabudowanej nieruchomości rolnej w postaci działki gruntu nr 2 o pow. 0,85 ha. Sprzedaż tejże nieruchomości nastąpiła w dniu 16 listopada 2021 r. na rzecz osoby prywatnej, nieprowadzącej działalności rolniczej za kwotę 80.000 zł (słownie: osiemdziesiąt tysięcy złotych).

We wcześniejszym okresie czasu, Wnioskodawca nie był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i nie był wpisany również do CEIDG jako przedsiębiorca. Wnioskodawca od 2000 r. jest rencistą. Wnioskodawca nie prowadził działalności rolniczej ponieważ nie uprawiał roli ani nie zajmował się produkcją zwierzęcą. We wcześniejszym okresie Wnioskodawca nie świadczył usług rolniczych i nie dokonywał dostawy produktów rolnych.

Od kiedy działka nr 1 została zakupiona przez Wnioskodawcę i jego małżonkę to wyłącznie małżonka Wnioskodawcy wykorzystywała tę działkę do prowadzenia działalności rolniczej. Płody rolne uzyskiwane z działki nr 1 (koszona trwa) nie były przeznaczone do dalszej sprzedaży.

Działka nr 1 została nabyta w celu prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku rolnym przez żonę Wnioskodawcy. W dacie nabycia tej działki Wnioskodawca nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a w związku z tym nie odliczał podatku VAT.

Wnioskodawca nie planuje wykonywania działalności rolniczej ani działalności gospodarczej na działce nr 1 do daty jej sprzedaży, ani rejestrowania się jako czynny podatnik podatku VAT lub jako zwolniony podatnik podatku VAT. Do tej pory również Wnioskodawca nie rejestrował się jako czynny lub zwolniony podatnik podatku VAT. Wydanie decyzji z dnia 11.08.202 r. o warunkach zabudowy przez Burmistrza ... ustalającej warunki zabudowy na działce nr 2 i 1 nastąpiło na wniosek żony Wnioskodawcy. Wnioskodawca ani jego małżonka nie planują wykonania czynności polegających na uzbrojeniu działki nr 1 w media. Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać czy będzie zawarta umowa przedwstępna czy też nie w zakresie planowanej sprzedaży działki nr 1. Nie jest to okoliczność tylko od niego zależna, aby miał on pewność i mógł odpowiedzieć. Wnioskodawca nie może też określić praw i obowiązków wynikających z tej umowy, ponieważ również kwestia praw i obowiązków jest zależna od ustaleń obu strony (sprzedawcy i nabywcy).

Jeśli będzie zawarta umowa przedwstępna to na pewno zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego będzie ona musiała zawierać zapisy o terminie zawarcia umowy przyrzeczonej, o wynagrodzeniu i rodzaju działki która ma być zbyta.

W umowie przedwstępnej sprzedaży zostaną ustalone warunki, które muszą być spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działek na nabywcę, jednakże tak jak zostało wskazane powyżej Wnioskodawca nie dysponuje takim gotowym projektem umowy i nie może się na niego powołać. Projekt taki zostanie opracowany dopiero jak znajdzie się nabywca. Wnioskodawca nie wie na jakie zapisy umowy zgodzi się nabywca.

W zakresie planowanej sprzedaży działki nr 1 Wnioskodawca planuje jedynie umieszczenie ogłoszenia w Internecie. Jednakże Wnioskodawca nie wyklucza że jeżeli nie będzie w stanie sprzedać działki na podstawie ogłoszenia w Internecie będzie zmuszony skorzystać z usług biura pośrednictwa nieruchomości.

Wnioskodawca nie planuje przed sprzedażą działki nr 1 udzielić pełnomocnictwa (ani pełnomocnictwa będącego zgodą lub upoważnieniem) przyszłemu nabywcy działki nr 1 w celu występowania w imieniu Wnioskodawcy w sprawach dotyczących ww. działki.

Mając na względzie przytoczone wyżej okoliczności sprawy, a w szczególności zaistniałą zmianę miejsca zamieszkania oraz prowadzenia działalności rolniczej, Wnioskodawca wraz z żoną w niedalekiej przyszłości planują zbyć również drugą z działek położonych w obrębie gminy ..., tj. działkę nr 1.

Żona Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod numerem NIP: .... Zgodnie z danymi zawartymi w CEIDG przedmiotem działalności gospodarczej żony Wnioskodawcy jest: 85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane - działalność przeważająca 93.21.Z Działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki, 93.29.Z Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna. Działalność powyższą żona Wnioskodawcy rozpoczęła w dniu 2019-08-05.

Pytanie

Czy Wnioskodawca w zakresie planowanej sprzedaży niezabudowanej nieruchomości rolnej w postaci działki gruntu nr 1 położonej w obrębie miejscowości ..., w Gminie ..., której jest współwłaścicielem wraz z żoną w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej opisanej w stanie faktycznym niniejszego wniosku będzie działać jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT i sprzedaż ta będzie formą prowadzenia działalności gospodarczej o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT, a w konsekwencji czy planowana transakcja sprzedaży ww. działki powinna być opodatkowana podatkiem VAT i czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT w rozumieniu art. 106b ust. 1 pkt. 1 lub ust. 3 pkt. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy w zakresie planowanej sprzedaży niezabudowanej nieruchomości rolnej w postaci działki gruntu nr 1 położonej w obrębie miejscowości ..., w Gminie ..., której jest współwłaścicielem wraz z żoną w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej opisanej w stanie faktycznym niniejszego wniosku nie będzie działać jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT i sprzedaż ta nie będzie formą prowadzenia działalności gospodarczej o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT, a w konsekwencji planowana transakcja sprzedaży ww. działki nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT i Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT w rozumieniu art. 106b ust. 1 pkt. 1 lub ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe wynika z następujących okoliczności.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, że osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości może zostać zakwalifikowana jako podatnik VAT, wyłącznie w przypadku stwierdzenia, iż prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ww. ustawy.

W związku z powyższym, nie ulega wątpliwości, że w realiach niniejszej sprawy, planowana sprzedaż nieruchomości rolnej opisanej w niniejszym wniosku nie nastąpiłaby w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lecz w ramach zarządu majątkiem prywatnym, zaś sama transakcja miałaby charakter czynności okazjonalnej, podyktowanej istotną zmianą warunków życiowych Wnioskodawczyni, a w szczególności zmianą miejsca zamieszkania oraz miejsca prowadzenia działalności rolniczej. Powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie m. in. w aktualnym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zgodnie z którym, cyt. „czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców (...). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym” (Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych J. S. przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz E. K. i H. J.- K. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Należy podkreślić, iż tożsamy pogląd wielokrotnie wyrażany był w orzeczeniach wydawanych przez polskie Sądy (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 18 grudnia 2019 r. I SA/GI 798/19,LEX nr 2761101) oraz interpretacjach organów podatkowych, m. in. w Interpretacji podatkowej z dnia 21 czerwca 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.128.2021.2.MW czy też Interpretacji podatkowej z dnia 10 marca 202 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.59.202.2.AJB.

W tym miejscu należy podkreślić, że zarówno Wnioskodawca jak i jego żona nie prowadzili działalności gospodarczej (teraz jak i w przeszłości) związanej z obrotem nieruchomościami. Również działka która potencjalnie miałaby zostać sprzedana w niedalekiej przyszłości nie była w żaden sposób wykorzystywana do prowadzenia opodatkowanej podatkiem VAT działalności gospodarczej.

W realiach niniejszej sprawy istotny jest również fakt, iż zarówno Wnioskodawca jak i jego żona nie prowadzili zorganizowanych czynności związanych z planowaną sprzedażą działki, takich jak np. nabycie terenu w formie zakupu w celu odsprzedaży, uzbrojenia terenu, ogrodzenia działki, wydzielenia dróg wewnętrznych, podłączenia mediów. Reasumując, Wnioskodawca jak i jego żona nie wykazali jakichkolwiek aktywności w przedmiocie planowanego zbycia nieruchomości porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wartym zaznaczenia jest fakt, iż bliźniaczy stan faktyczny i prawny został przedstawiony w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 marca 2019 roku, 0111-KDIB3-2.4012.791.2018.2.MGO, w której treści wskazano, że cyt. „jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym”.

Teren gminy ... to około 80 km od Miejscowości ... (wcześniej Wnioskodawca i jego żona mieszkali 20 km od tych nieruchomości). W gminie ... nabyli ponad 2 ha gruntów i tam przenieśli gospodarstwo rolne żony Wnioskodawcy. W związku z powyższym osobiste prowadzenie działalności rolnej na gruntach w ... - między innymi z racji na odległość - stało się nieopłacalne dla żony Wnioskodawcy.

Całokształt okoliczności niniejszej sprawy, a w szczególności motyw działania wskazuje, że czynności planowanej sprzedaży przez Wnioskodawcę należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym w kontekście planowanej sprzedaży nieruchomości i nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom.

Uwzględniając przedstawiony opis stanu faktycznego, ww. przepisy oraz przywołane orzecznictwo należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania, że w przypadku planowanej sprzedaży niezabudowanej nieruchomości rolnej w postaci działki gruntu nr 1 położonej w obrębie miejscowości ..., w Gminie ... opisanej w niniejszym wniosku, Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku VAT. Mając na uwadze powyższe, zasadnym jest stwierdzenie zgodnie z którym transakcja planowanej sprzedaży nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zaś Wnioskodawca nie będzie obowiązany do wystawienia faktury VAT z tego tytułu, albowiem planowana sprzedaż nie będzie formą prowadzenia działalności gospodarczej.

Dlatego też stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 202 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1)określone udziały w nieruchomości,

2)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-21 ustawy z dnia 1 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 202 r. poz. 1360, ze zm.).

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego:

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.

Stosownie do art. 198 ustawy Kodeks cywilny:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1359 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 powołanego wyżej Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego,

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 i § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

§ 1. Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

§ 2. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przytoczonych regulacji prawnych wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Zatem dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Trybunał w orzeczeniu tym potwierdził, że dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Zatem „majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie, w celu dokonania sprzedaży gruntów sprzedający podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia jednej z wymienionych czynności, tylko wtedy działania Sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE orzekł w tej sprawie, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ze wskazanych regulacji należy wywnioskować, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest uznanie Pana z tytułu sprzedaży działki nr 1 objętej współwłasnością małżeńską za podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą, a w konsekwencji opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży tej działki oraz obowiązek wystawienia faktury dokumentującej ww. sprzedaż.

Zgodnie z opisem sprawy jest Pan osobą fizyczną, pobiera Pan rentę i nie ma statusu rolnika i nie prowadzi działalności rolniczej, nie prowadzi Pan też działalności pozarolniczej wpisanej do CEIDG. We wcześniejszym okresie czasu, nie był Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i nie był wpisany również do CEIDG jako przedsiębiorca. Nie dokonywał Pan dostawy produktów rolnych.

W marcu 2007 r. wraz z żoną zakupił Pan od ...niezabudowaną nieruchomość rolną w postaci działki gruntu nr 1 o powierzchni 0,89 ha. W wyniku nabycia ww. nieruchomość została włączona do majątku wspólnego Pana oraz Pana żony. Działka nr 1 ma status niezabudowanej nieruchomości rolnej, zaś Pan oraz Pana żona nie poczyniliście względem niej żadnych dodatkowych nakładów, w szczególności nie dokonaliście ich uzbrojenia, nie doprowadziliście do nich podłączeń mediów, nie ogrodziliście ich jak również nie dokonaliście ich dalszego podziału na działki o mniejszej powierzchni.

W zakresie działki nr 1 Pana żona pobierała dopłaty unijne. Działka ta nie była wykorzystywana do uprawy warzyw i owoców. Zasiana na nich była trawa, która corocznie była koszona. Od kiedy działka nr 1 została zakupiona przez Pana i Pana małżonkę to wyłącznie Pana małżonka wykorzystywała tę działkę do prowadzenia działalności rolniczej. Płody rolne uzyskiwane z działki nr 1 (koszona trwa) nie były przeznaczone do dalszej sprzedaży.

Pan i Pana żona nie wydzierżawialiście działki nr 1.

W sierpniu 2021 r. Pan oraz Pana żona na skutek złożonego wniosku otrzymaliście decyzję z dnia 11.08.202 r. o warunkach zabudowy wydaną przez Burmistrza ... ustalającą warunki zabudowy na działce nr 2 i 1 dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych i dwóch budynków gospodarczych wraz z niezbędnymi urządzeniami budowlanymi w ramach zabudowy zagrodowej, przy czym warunki zawarte w ww. decyzji dopuszczały możliwość realizacji jednego budynku mieszkalnego oraz jednego budynku gospodarczego na każdej z wnioskowanych działek.

W zakresie planowanej sprzedaży działki nr 1 planuje Pan jedynie umieszczenie ogłoszenia w Internecie. Jednakże nie wyklucza Pan, że jeżeli nie będzie w stanie sprzedać działki na podstawie ogłoszenia w Internecie będzie zmuszony skorzystać z usług biura pośrednictwa nieruchomości.

Nie planuje Pan przed sprzedażą działki nr 1 udzielić pełnomocnictwa (ani pełnomocnictwa będącego zgodą lub upoważnieniem) przyszłemu nabywcy działki nr 1 w celu występowania w Pan imieniu w sprawach dotyczących ww. działki.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż przez Pana działki nr 1 objętej współwłasnością małżeńską nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W związku z powyższym, w rozpatrywanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że sprzedając działkę nr 1 objętą współwłasnością małżeńską będzie Pan występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, w związku ze sprzedażą przez Pana działki nr 1 objętej współwłasnością małżeńską nie będzie Pan działał jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, w konsekwencji sprzedaż przez Pana tej działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej obowiązku wystawienia faktury dokumentującej ww. dostawę wskazuję, że zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w Dziale XI ustawy, w Rozdziale 1 – Faktury.

I tak, w myśl art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W świetle art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Na mocy art. 2 pkt 2 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Jednakże nie ma przeszkód, aby w takich sytuacjach podatnik wystawiał fakturę.

Jak wyżej rozstrzygnięto w związku ze sprzedażą działki nr 1 objętej współwłasnością małżeńską nie będzie Pan działał jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji sprzedaż przez Pana tej działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Skoro nie będzie Pan występował w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w związku ze sprzedażą działki nr 1 i nie będzie Pan dokonywał czynności opodatkowanej tym podatkiem, to nie będzie Pan zobowiązany do dokumentowania fakturą czynności sprzedaży ww. działki nr 1 objętej współwłasnością małżeńską.

Tym samym, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla Pana małżonki.

Ponadto, należy wskazać, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Pana zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 202 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi Pan się zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 201 r. poz. 259 ze zm. dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 202 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00