Interpretacja indywidualna z dnia 13 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.104.2023.5.RK

Sprzedaż opisanych działek, nie korzysta/nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ani ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. W konsekwencji dostawa przez Panią przedmiotowych działek jest/będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 2 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 24 maja 2023 r. (wpływ 29 maja 2023 r.) oraz pismem z 10 lipca 2023 r. (wpływ 11 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni (J.U.) samodzielnie nabyła przedmiotową nieruchomość 21 marca 1991 roku. Następnie 28 marca 1995 r. na podstawie Umowy majątkowej małżeńskiej przedmiotowa nieruchomość stała się własnością J.U. i A.U. na prawach wspólności majątkowej.

4 lipca 2011 r. na podstawie Umowy notarialnej o podział majątku wspólnego i Umowy darowizny, J.U. otrzymała przedmiotową nieruchomość od męża na własność, w całości i taki stan prawny istnieje w dniu składania niniejszego wniosku.

W okresie posiadania nieruchomość ta została uzbrojona w wodociąg i kanalizację i ulegała podziałowi na docelowo 33 działki budowlane.

W dniu składania wniosku przedmiotowa nieruchomość jest objęta Planem ZP (…) i jest przeznaczona pod budownictwo jednorodzinne w całości.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, ale jest podatnikiem VAT - osiąga przychody z najmu.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni zamierza zbyć działki budowlane nr ewidencyjne działek Obręb (...): 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, 1/18, 1/19, 1/20, 1/24, 1/25, 1/26, 1/31, 1/33, 1/35, 2, 3, 4, 5, 6, 8, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80 o łącznej powierzchni 1,8005 oraz 6/10 udziału w drodze, składającej się z działek nr 70 i 43/1. Na moment sprzedaży działki te nie będą zabudowane.

21 marca 1991 r. Wnioskodawczyni nabyła działki ewidencyjne nr 44, 45, 46, 47, 48, 49 obr. (…) działkę nr 69/3 obręb (…).

Nr działek ewidencyjnych z roku 1991, które Wnioskodawczyni zamierza sprzedać i które są objęte niniejszym wnioskiem to nr 44, 45, 46, 47.

W roku 1991 Wnioskodawczyni zawarła Umowę notarialną kupna tych działek. Jednakże 28 marca 1995 r., na podstawie Umowy majątkowej małżeńskiej Wnioskodawczyni wspólnie z mężem stała się współwłaścicielem tych działek a w roku 2011 była to darowizna notarialna na rzecz Wnioskodawczyni dokonana przez Jej męża jego 50 % części. I od tego czasu działki te stanowią 100% własność Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość jako lokata kapitału i miała charakter rolny.

21 marca 1991 r. Wnioskodawczyni nabyła tę działkę samodzielnie, tzn. bez formalnego udziału męża J.U., który był wówczas obywatelem (i jest również dzisiaj) szwedzkim i nie mógł wówczas nabywać nieruchomości w Polsce.

W latach 1999 do 2011 dokonywane były podziały tych działek na wniosek Wnioskodawczyni i Jej męża a później, w latach 2011 do 2023 działki były dalej dzielone na własny wniosek Wnioskodawczyni.

Działki były dzielone celem przygotowania ich do sprzedaży.

Działki objęte zakresem wniosku były/są wykorzystywane do roku 2011 były użytkowane przez Wnioskodawczynię rolniczo a od roku 2012 Wnioskodawczyni przygotowywała je do sprzedaży.

Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą od 11 kwietnia 1994 r. do 31 grudnia 2019 r. w zakresie pośrednictwa handlowego, doradztwa i wynajmu pracowników na rzecz firm trzecich. Aktualnie Wnioskodawczyni jest na emeryturze.

Działki nigdy nie były wykorzystywane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Działki zaspokajały potrzeby osobiste poprzez bezpieczne lokowanie kapitału.

Działki nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z działek będących przedmiotem wniosku nie były dokonywane zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych.

Wnioskodawczyni nie prowadziła działań marketingowych.

26 listopada 2014 r. i 27 lipca 2015 r. oraz 14 sierpnia 2017 r. Wnioskodawczyni występowała z wnioskami do (…) Miasta (…) o ustanowienie aktualnie obowiązujących zapisów MPZP dla wszystkich działek Wnioskodawczyni (łącznie od nr 1/1 do 80 - nowe oznaczenia). Wnioskodawczyni nigdy nie występowała z wnioskami o zmianę MPZP dla każdej, w/w działki z osobna.

W stosunku do przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawczyni podejmowała działania takie jak: ogrodzenie niewielkiej części działek, wytyczenie dróg dojazdowych, zezwolenie (…) na doprowadzenie mediów, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, wystąpienie z wnioskami o zmianę przeznaczenia terenu na teren budowlany.

Sprzedaż wszystkich działek nastąpi w imieniu Wnioskodawczyni jednemu kupującemu jednorazowo.

Wnioskodawczyni podpisała umowę przedwstępną sprzedaży tych działek. Warunkiem zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży jest wpłata przez Kupującego ceny za działkę do depozytu notarialnego oraz (wyciąg z Umowy):

1. Strony umowy zgodnie oświadczają, że zawarcie umowy przyrzeczonej sprzedaży jest uzależnione od łącznej realizacji następujących warunków:

a) przedłożenia przez Sprzedającą aktualnych (wydanych nie później niż miesiąc przed dniem zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży) dokumentów dotyczących Nieruchomości,

b) stan prawny Nieruchomości opisany w niniejszej Umowie nie ulegnie zmianie.

2. Stawający postanawiają, że Umowa Przyrzeczona zawarta zostanie w terminie do dnia 17 października 2023 roku.

3. Wskazane wyżej warunki zastrzeżone są na korzyść Strony Kupującej, która do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej może złożyć oświadczenie o zrzeczeniu się każdego z warunków w formie pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym lub w treści umowy przyrzeczonej. W przypadku zrzeczenia się danego warunku przez Stronę Kupującą, warunek ten uważa się za niezastrzeżony.

W przypadku, gdyby opisane wyżej warunki nie zostały spełnione do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej (i jednocześnie w przypadku braku zrzeczenia się warunków przez Stronę Kupującą) każdej ze stron służy umowne prawo odstąpienia w terminie do dnia 31 grudnia 2023 roku.

4. Prawo odstąpienia wykonuje się przez pisemne oświadczenie przesłane drugiej stronie umowy listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru na adres wskazany w komparycji tego aktu.

5. W Umowie Przyrzeczonej strony zobowiązują się powtórzyć wszystkie zawarte w niniejszym akcie notarialnym oświadczenia i zapewnienia (z uwzględnieniem stosownej modyfikacji tych z nich, których zmiana wynika z niniejszego aktu notarialnego, bądź jest następstwem zdarzeń w nim przewidzianych), a oświadczenia i zapewnienia te będą wówczas nadal aktualne i prawdziwe.

6. Strony oświadczają, że wiadomym jest, że jeżeli na dzień zawarcia Umowy przyrzeczonej ze wskazanych w niniejszym paragrafie dokumentów wynikać będzie, że przedmiot umowy obciążony jest ustawowym prawem pierwokupu, umowa przyrzeczona stanowić będzie umowę sprzedaży zawartą pod warunkiem, że uprawniony podmiot nie skorzysta z przysługującego mu na podstawie ustawy prawa pierwokupu.

7. Sprzedająca zobowiązana jest przedłożyć do Umowy Przyrzeczonej następujące dokumenty:

a) wypis i wyrysy z rejestru gruntów dla Przedmiotów Umowy oraz Drogi,

b) wypis z rejestru gruntów dla 69/3,

c) zaświadczenie z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Przedmiotów Umowy,

d) zaświadczenie o rewitalizacji dla Przedmiotów Umowy,

e) zaświadczenie o lasach dla Przedmiotów Umowy,

f) dwa zaświadczenia o uregulowaniu podatków od spadków i darowizn z tytułu darowizn objętych powołanymi wyżej, tj. aktem notarialnym (...)/2022 z 8 listopada 2022 roku oraz aktem notarialnym (...)/2011 z 4 lipca 2011 roku.

Wnioskodawczyni nie udzielała przyszłym Kupującym żadnych Pełnomocnictw.

Wnioskodawczyni posiada jeszcze działkę 69/3 obr. (…), którą zamierza sprzedać. W roku 1991 Wnioskodawczyni zawarła Umowę notarialną kupna tej działki. Jednakże 28 marca 1995 r., na podstawie Umowy majątkowej małżeńskiej wspólnie z mężem Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielem tej działki a w roku 2011 była to darowizna notarialna na rzecz Wnioskodawczyni dokonana przez męża Wnioskodawczyni 50 % części. I od tego czasu działka ta stanowi w 100% własność Wnioskodawczyni. Nieruchomości te zostały nabyte jako łąka i jako lokata kapitału.

Działka przeznaczona jest w Planie ZP symbolem ZN.6-tereny zieleni w parku krajobrazowym i jest niezabudowana.

Wnioskodawczyni nabyła nieruchomości na podstawie Umowy darowizny z 4 lipca 2011 r. Akt not. Nr Rep. (…)/2011

Nieruchomość I kat. 1903/1 o pow. 0,8946 ha objęta KW nr (…) została Wnioskodawczyni darowana przez męża. Nieruchomości byty użytkowane rolniczo od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży jako użytkowanie rolne. 3 lipca 2018 r. Rep. (…) Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży, gdyż potrzebowała środków finansowych.

Wnioskodawczyni sprzedała Nieruchomość l kat. (…) o pow. 0,8946 ha, objętą KW nr (…) - jedna działka rolna, niezabudowana. Przed odpłatnym zbyciem Wnioskodawczyni nie udostępniała tej działki nikomu i nie podpisywała żadnych tego typu umów.

Druga nieruchomość została nabyta na podstawie Umowy sprzedaży z 26 lutego 1997 r., Akt Not. Nr Rep. (…)/97 we współwłasności z mężem działki nr 70 o pow. 334 m² zabudowanej budynkiem mieszkalnym w (…), objętej KW nr (…). Zakupiony budynek był budynkiem mieszkalnym z lokatorami i po jego zakupie w dalszym ciągu był wynajmowany lokatorom. Nieruchomość 31 marca 2004 r. Rep. (…)/2004 została zbyta, gdyż Wnioskodawczyni potrzebowała środki finansowe na inne cele.

Sprzedana została jedna nieruchomość - działka o pow. 334 m² zabudowana budynkiem mieszkalnym w (…), objęta KW nr (…). Budynek mieszkalny był zakupiony z lokatorami i był lokatorom wynajmowany w czasie, gdy Wnioskodawczyni była jego współwłaścicielką.

Wnioskodawczyni na zbywanych działkach nie prowadziła żadnych działań - czy to zwolnionych czy to nie zwolnionych z VAT.

W latach 2000-tysięcznych dla działek były wydane warunki zabudowy i były one wydane z inicjatywy męża Wnioskodawczyni.

Działki będące przedmiotem zapytania na dzień sprzedaży nie są zabudowane.

W uzupełnieniu z 11 lipca 2023 r. Wnioskodawczyni jednoznacznie wskazała, że nr ewidencyjne działek Obręb (...) będących przedmiotem zapytania to: 1/1, 1/2, 1/3 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, 1/18, 1/19, 1/20, 1/24, 1/25, 1/26, 1/31, 1/33, 1/35, 2, 3, 4, 5, 6, 8, 71, 72, 73, 74,75, 76, 77, 78, 79, 80 o łącznej powierzchni 1,8005 oraz 6/10 udziału w drodze, składającej się z działek nr 370, łącznie 34 działki.

Wnioskodawczyni wskazała, że działka 43/1 nie stanowi przedmiotu zapytania.

Na moment sprzedaży działki nie są zabudowane. Dla wszystkich działek będących przedmiotem zapytania istnieje PZP o następujących postanowieniach:

Zgodnie z zaświadczeniem o przeznaczeniu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wydanym 25 stycznia 2023 roku z upoważnienia (…) Miasta (…), z którego wynika, że działki nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, 1/10, 1/11, 1/12, 1/18, 1/19, 1/20, 1/22, 1/23, 1/24, 1/25, 1/26, 1/27, 1/31, 1/32, 1/33, 1/34, 1/35, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 70, 43/1 (nie stanowi przedmiotu zapytania) obr. (...), położone w (…) podlegają ustaleniom obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru „(…)", zatwierdzonego Uchwałą Nr (…)/18 Rady Miasta (…) z 6 czerwca 2018 r. zgodnie z którym znajdują się w:

• dz. nr 1/1, 1/2, 1/3 w obszarze oznaczonym na rysunku planu symbolem MN.10 - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz KDD.3 - tereny dróg publicznych klasy dojazdowej,
• dz. nr 1/4, 69 w obszarze oznaczonym na rysunku planu symbolem MN.10 tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, KDD.3 tereny dróg publicznych klasy dojazdowej oraz KDW.2 - tereny dróg wewnętrznych,
• dz. nr 1/5 w obszarze oznaczonym na rysunku planu symbolem MN.14 tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, KDD.3 - tereny dróg publicznych klasy dojazdowej oraz KDW.2 - tereny dróg wewnętrznych,
• dz. nr 1/6, 1/7, 1/8 w obszarze oznaczonym na rysunku planu symbolem MN.14 – tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz KDD.3 - tereny dróg publicznych klasy dojazdowej,
• dz. nr 1/10, 1/11, 1/12, 1/22, 1/23, 1/24, 1/25, 1/26, 1/27, 1/32, 1/34 w obszarze oznaczonym na rysunku planu symbolem MN.14 tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej,
• dz. nr 1/18, 1/19, 1/20, 2, 3, 4, 5, 6 w obszarze oznaczonym na rysunku planu symbolem MN.10 - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej,
• dz. nr 1/31 w obszarze oznaczonym na rysunku planu symbolem KDD.3 - tereny dróg publicznych klasy dojazdowej,
• dz. nr 1/33, 1/35 w obszarze oznaczonym na rysunku planu symbolem KDW.3 tereny dróg wewnętrznych,
• dz. nr 7, 8 w obszarze oznaczonym na rysunku planu symbolem MN.14 - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz KDW.2 - tereny dróg wewnętrznych,
• dz. nr 70 w obszarze oznaczonym na rysunku planu symbolem MN.10 - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz KDW.2 - tereny dróg wewnętrznych,
• dz. nr 43/1 (która nie stanowi przedmiotu zapytania) leży w obszarze oznaczonym na rysunku planu symbolem MN.10 - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz ZN.22 - tereny zieleni w parku krajobrazowym.

Wnioskodawczyni oświadczyła, że działki będące przedmiotem zapytania są tożsame z działkami wymienionymi w powyższym Zaświadczeniu o przeznaczeniu terenu, chociaż niektóre z nich zmieniły w międzyczasie oznaczenie numeryczne.

Wszystkie działki są niezabudowane - nie istnieją na żadnej działce jakiekolwiek naniesienia.

Żadne z działek objętych zapytaniem nigdy nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Działki Nr 44, 45, 46, 47, 48 i 49 i działka nr 69/3 obręb (…) Wnioskodawczyni nabyła w roku 1991 do wspólnego majątku z małżonkiem.

28 marca 1995 r., w oparciu o akt notarialny Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła Umowę majątkową małżeńską, w której oświadczyli, że „rozszerzamy istniejący między nami ustrój wspólności ustawowej na wszelkie przedmioty i prawa majątkowe nabyte przez każdego z nas z jakiegokolwiek tytułu”. W grudniu roku 2005 wprowadzili „ustrój rozdzielności małżeńskiej na wszystkie rzeczy i prawa majątkowe nabyte przez każdego z nas z jakiegokolwiek tytułu”, ale nie nastąpił wówczas jakikolwiek podział majątku wspólnego. W roku 2011 nastąpił podział majątku wspólnego pomiędzy Wnioskodawczynią a jej małżonkiem na mocy aktu notarialnego Rep. (…)/2011. Na mocy tego aktu, a miała wówczas miejsce m.in. darowizna notarialna na rzecz Wnioskodawczyni, stała się Ona „właścicielem w całości działek nr 44, 45, 46 i 47/2, z których później powstały działki z aktualnymi oznaczeniami geodezyjnymi (1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, 1/18, 1/19, 1/20, 1/24, 1/25, 1/26, 1/31, 1/33, 1/35, 2, 3, 4, 5, 6, 8, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80 o łącznej powierzchni 1,8005 oraz 6/10 udziału w drodze, składającej się z działek nr 70. Łącznie 34 działki, objęte wnioskiem o interpretację indywidualną.

Wnioskodawczyni oświadczyła, że od 4 lipca 2011 r. (czyli od 12 lat) jest jedyną i 100 % właścicielką działek objętych aktualnym wnioskiem.

Te 34 działki (z działką nr 70), które mają być przedmiotem sprzedaży, powstały z działek nr 44, 45, 46 i 47 (później 47/2) obr. (…), które zostały zakupione 21 marca 1991 r. Działki te podlegały licznym podziałom na przestrzeni ostatnich 30 lat a ostatni podział (Decyzja nr (…)/2023), który doprowadził do aktualnych oznaczeń tych działek miał miejsce 4 stycznia 2023 r.

Pytania

1.Czy sprzedaż tych wszystkich działek jednej osobie prawnej będzie opodatkowana podatkiem VAT?

2.Czy sprzedaż tych wszystkich działek jednej osobie fizycznej będzie opodatkowana podatkiem VAT?

3.Czy sprzedaż tych działek pojedynczo, różnym osobom fizycznym i prawnym będzie opodatkowana podatkiem VAT?

Pani stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż będzie opodatkowana podatkiem VAT 23%.

2.Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż będzie opodatkowana podatkiem VAT 23%.

3.Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż będzie opodatkowana podatkiem VAT 23%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ww. ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, gdyż w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Przy czym dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, który stanowi, że:

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy:

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych działań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił TSUE – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z opisu sytuacji wynika, że nabyła Pani przedmiotową nieruchomość 21 marca 1991 roku. Następnie 28 marca 1995 r. na podstawie Umowy majątkowej małżeńskiej przedmiotowa nieruchomość stała się własnością Pani i Pana A.U. na prawach wspólności majątkowej. 4 lipca 2011 r. na podstawie Umowy notarialnej o podział majątku wspólnego i Umowy darowizny, otrzymała Pani przedmiotową nieruchomość od męża na własność, w całości i taki stan prawny istnieje w dniu składania niniejszego wniosku.

Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej, ale jest podatnikiem VAT - osiąga przychody z najmu.

Zamierza Pani zbyć działki budowlane nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, 1/18, 1/19, 1/20, 1/24, 1/25, 1/26, 1/31, 1/33, 1/35, 2, 3, 4, 5, 6, 8, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80 oraz 6/10 udziału w działce nr 70 łącznie 34 działki.

Te 34 działki powstały z działek nr 44, 45, 46, 47 (później 47/2) (które zakupione były w 1991 r.) i podlegały licznym podziałom. Działki były dzielone celem przygotowania ich do sprzedaży.

Na moment sprzedaży działki nie są zabudowane. Dla wszystkich działek będących przedmiotem zapytania istnieje PZP z przeznaczeniem terenu pod zabudowę.

Działki objęte zakresem wniosku były/są wykorzystywane do roku 2011 były użytkowane przez Panią rolniczo a od roku 2012 przygotowywała je Pani do sprzedaży.

Prowadziła Pani działalność gospodarczą od 11 kwietnia1994 do 31 grudnia 2019 w zakresie pośrednictwa handlowego, doradztwa i wynajmu pracowników na rzecz firm trzecich.

Działki nigdy nie były wykorzystywane w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Nie prowadziła Pani działań marketingowych. Działki zaspokajały potrzeby osobiste poprzez bezpieczne lokowanie kapitału. Działki Nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Z działek będących przedmiotem wniosku nie były dokonywane zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych.

Występowała Pani z wnioskami do (…) Miasta (…) o ustanowienie aktualnie obowiązujących zapisów MPZP dla wszystkich Pani działek (łącznie od nr 1/1 do 80 - nowe oznaczenia).

W stosunku do przedmiotowych nieruchomości podejmowała Pani działania takie jak: ogrodzenie niewielkiej cześć działek, wytyczenie dróg dojazdowych, zezwolenie (…) na doprowadzenie mediów, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, wystąpienie z wnioskami o zmianę przeznaczenia terenu na teren budowlany.

Nie udzielała Pani przyszłym Kupującym żadnych Pełnomocnictw.

Pani wątpliwości dotyczą skutków podatkowych sprzedaży opisanych działek.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania sprzedaży gruntów podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów, budynków i budowli) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W celu wyjaśnienia Pani wątpliwości należy ustalić, czy w odniesieniu do opisanej sprzedaży, będzie Pani występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy, w świetle przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż działek nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, 1/18, 1/19, 1/20, 1/24, 1/25, 1/26, 1/31, 1/33, 1/35, 2, 3, 4, 5, 6, 8, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80 oraz 6/10 udziału w działce nr 70 nie nastąpiła/nie nastąpi w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym, lecz stanowiła/stanowi sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a Pani działa/będzie działała jako podatnik, w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika taka Pani aktywność, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Podjęła Pani ciąg działań, które wskazują na aktywność Pani w zakresie obrotu nieruchomościami. Z opisu sprawy wynika, że dokonała Pani podziału nieruchomości łącznie na 34 działki, część działek została ogrodzona, wydzieliła Pani drogi dojazdowe do tych działek, wystąpiła Pani o zezwolenie na doprowadzenie mediów. Ponadto wystąpiła Pani o zmianę przeznaczenia terenu na teren budowlany oraz o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Jak sama Pani wskazuje nabyte nieruchomości zostały nabyte jako lokata kapitału. Wskutek powyższego od momentu nabycia przez Panią nieruchomość rolna do momentu zbycia grunt została poddana działaniom wpływającym na jego uatrakcyjnienie. Za uznaniem Pani za profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przemawia m.in. to, że po nabyciu gruntu, dokonała Pani podziału działki oraz wystąpiła Pani o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a także działki zostały uzbrojone w media, co wpłynęło na podniesienie wartości i uatrakcyjnienie nieruchomości dla nabywców oraz łatwiejsze zbycie majątku. Podejmowane przez Panią działania nie stanowiły zwykłego zarządzania majątkiem prywatnym. Tego rodzaju rozporządzanie majątkiem stanowi o jego zarobkowym charakterze i determinuje jego wyłączenie z Pani majątku osobistego.

Zatem stwierdzić należy, że tak opisane czynności podejmowane przez Panią w odniesieniu do sprzedaży przedmiotowych działek jednoznacznie wskazują na fakt, że transakcji sprzedaży opisanych 34 działek nie można uznać za zbycie majątku prywatnego i w konsekwencji za czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy uznać, że w analizowanej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Pani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, tym samym czynność sprzedaży działek będących przedmiotem zapytania podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT:

Na mocy art. 2 pkt 33 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977):

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o VAT art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W konsekwencji, w przypadku nieruchomości gruntowych niezabudowanych opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Z opisu sprawy wynika, że działki będące przedmiotem sprzedaży objęte są jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym przeznaczone są pod budownictwo jednorodzinne, tym samym stanowią one tereny budowlane, w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

W związku z powyższym dostawa wszystkich działek będących przedmiotem zapytania, nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT:

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że: „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na okoliczność, że nabycie nieruchomości nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, nie można uznać, że nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. Ponadto ww. działki nigdy nie były wykorzystywane w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej – a więc nie służyły wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, oba warunki do zastosowania zwolnienia nie zostały spełnione.

W związku z powyższym, sprzedaż opisanych działek, nie korzysta/nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ani ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. W konsekwencji dostawa przez Panią przedmiotowych działek jest/będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki VAT.

Zaznaczyć dodatkowo należy, że sprzedaż wszystkich działek stanowi/będzie stanowić czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy niezależnie od podmiotu nabywającego ww. nieruchomości.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy o VAT podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Wystąpienie z wnioskiem o wydanie WIS jest możliwe od 1 listopada 2019 r. – przy czym WIS dotyczy stanu prawnego obowiązującego od 1 lipca 2020 r. Zatem kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy

Należy podkreślić, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).