Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.379.2023.AC

Dotyczy skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych w postaci zwrotu przysługującej Panu równowartości udziału w wierzytelności Spółki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 28 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych w postaci zwrotu przysługującej Panu równowartości udziału w wierzytelności Spółki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Umową z dnia 2 lipca 2012 r., w celu osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego, zawiązana została spółka cywilna A. (NIP: (...)), dalej jako "Spółka", do której przystąpił Pan z dniem 13 maja 2014 r. na skutek aneksu do umowy.

Począwszy od dnia 14 maja 2014 r. do dnia jej rozwiązania wspólnikami spółki cywilnej pozostawał Pan oraz Pan D.W. Z treści § 9 umowy spółki wynikało, że zysk wypracowany w związku ze wspólnie prowadzoną działalnością będzie dzielony w równych częściach (po 50% dla obu wspólników).

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w ramach Spółki wzniesiono na gruncie stanowiącym własność jednego ze Wspólników, Pana D.W. tj. na nieruchomości położonej w miejscowości (...), w granicach działki nr 1 (aktualnie po podziale działki nr 2, halę magazynowo-produkcyjną stanowiącą środek trwały Spółki wzniesiony na obcym gruncie, czyniąc w tym względzie nakłady na nieruchomość jednego ze wspólników.

Na skutek konfliktu pomiędzy wspólnikami, pismem z dnia 28 września 2022 r. Pan D.W. wypowiedział swój udział w Spółce ze skutkiem na koniec roku obrotowego 2022 r., powodując rozwiązanie umowy Spółki z końcem 2022 r., czego konsekwencją jest przeprowadzenie likwidacji wspólnego majątku na zasadach określonych w art. 875 k.c.

Przed rozwiązaniem umowy Spółki wspólnik Pan D.W. przeprowadził remanent likwidacyjny dla celów podatku od towarów i usług (VAT) na dzień 28 września 2022 r., w wyniku którego Spółka uregulowała należne zobowiązania publicznoprawnej, w tym podatek VAT powstały na skutek wzniesienia hali magazynowo-produkcyjnej w łącznej kwocie 86 378,58 zł pochodzący po połowie ze środków obu wspólników.

Biorąc pod uwagę, że w skład majątku wspólnego powstałego w wyniku rozwiązania Spółki wchodziła wierzytelność pieniężna Spółki o zwrot nakładów na nieruchomości Pana D.W. powstałych wskutek wzniesienia na niej hali magazynowo-produkcyjnej, przysługująca Wspólnikom w udziale po połowie, pisemną umową z dnia 8 marca 2023 r. wspólnicy dokonali podziału majątku wspólnego pozostałego po likwidacji Spółki.

Wartość wierzytelności z tytułu wzniesienia środka trwałego na obcym gruncie (budowli), wspólnicy wycenili na kwotę 470 000 zł brutto. W treści umowy wspólnicy postanowili, że w celu pełnego podziału majątku wspólnego powstałego w wyniku rozwiązania Spółki, Pan D.W., na którego nieruchomości Spółka czyniła nakłady, stał się wyłącznie uprawnionym z tytułu wierzytelności Spółki, która wygasła wskutek konfuzji i z tego tytułu zobowiązał się do zapłaty na rzecz Pana kwoty 235 000 zł stanowiącej równowartość przysługującego Panu udziału w majątku Spółki.

Powyższa kwota została przekazana na rachunek bankowy Pana w dniu 9 marca 2023 r., tj. w terminie wskazanym w umowie.

Wspólnicy dokonali także przed zawarciem umowy podziału rzeczy ruchomych, tym samym cały majątek likwidowanej Spółki został podzielony pomiędzy wspólników.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego

W odpowiedzi na wezwanie wskazał Pan, że nakłady na nieruchomości w postaci hali magazynowo- biurowej były zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów Spółki; nie podlegały amortyzacji. Wszelkie zakupy związane z przedmiotową inwestycją były rejestrowane w ewidencji VAT nabycia towarów i usług, a następnie wykazywane w deklaracjach rozliczeniowych.

Jednocześnie wskazuje Pan, że w dniu 31 marca 2022 r. Wspólnik Pan D.W. wystawił fakturę wewnętrzną VAT obejmującą halę magazynowo-produkcyjną, w wyniku której powstał obowiązek uiszczenia podatku od towarów i usług (VAT) w kwocie 82 275,17 zł. Natomiast przed rozwiązaniem umowy Spółki Wspólnik Pan D.W. przeprowadził również remanent likwidacyjny dla celów podatku od towarów i usług (VAT) na dzień 28 września 2022 r., w wyniku którego Spółka uregulowała wszelkie należne zobowiązania publicznoprawnej, w tym podatek VAT powstały na skutek wzniesienia hali magazynowo-produkcyjnej, w łącznej kwocie 86 378,58 zł pochodzący po połowie ze środków obu wspólników.

W analizowanej sprawie Spółce przysługiwała wierzytelność pieniężna o zwrot nakładów na nieruchomości jednego ze wspólników, Pana D.W., powstałych wskutek wzniesienia na należącej do niego nieruchomości hali produkcyjno-magazynowej.

Przed rozwiązaniem Spółki jej wspólnicy (w udziale wynikającym z umowy Spółki, tj. po połowie) partycypowali w kosztach zobowiązań publicznoprawnych z tytułu należnego podatku od towarów i usług w związku z rozliczeniem VAT powstałym na skutek wzniesienia przedmiotowej hali. Wartość poczynionych przez Spółkę nakładów na budowę hali (wierzytelności Spółki) została zatem pomniejszona o należny podatek od towarów i usług.

Z powyższych ustaleń wynika zatem, że otrzymane przez Pana jako jednego ze wspólników Spółki środki pieniężne pochodzące od drugiego ze wspólników spółki, stanowiące równowartości udziału w wierzytelności Spółki z tytułu zwrotu nakładów poniesionych przez nią na nieruchomości jednego ze wspólników w związku ze wzniesieniem budowli, stanowi świadczenie otrzymane z tytułu likwidacji spółki cywilnej, a zatem objęte zwolnieniem określonym w art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f.

Pytanie

Czy otrzymane przez Wnioskodawcę jako wspólnika rozwiązanej spółki cywilnej środki pieniężne w postaci zwrotu przysługującej jemu równowartości udziału w wierzytelności Spółki z tytułu zwrotu nakładów poniesionych przez nią na nieruchomości jednego ze wspólników w związku ze wzniesieniem budowli stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Pana, otrzymane przez jednego ze wspólników spółki cywilnej środki pieniężne pochodzące od drugiego ze wspólników spółki, stanowiące równowartości udziału w wierzytelności Spółki z tytułu zwrotu nakładów poniesionych przez nią na nieruchomości jednego ze wspólników w związku ze wzniesieniem budowli nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, (dalej powoływana jako u.p.d o.f.) do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki. Zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że przepisy u.p.d.o.f., odnoszące się do likwidacji działalności gospodarczej, należy interpretować w związku z przepisami Kodeksu cywilnego odnoszącymi się do rozwiązania spółki cywilnej, a nie do procesu jej likwidacji.

Zatem, w przypadku rozwiązania spółki osobowej - zarówno w sytuacji przeprowadzenia likwidacji, jak i bez przeprowadzania procesu likwidacji - na gruncie u.p.d.o.f. nie ma to znaczenia, zaś zarówno likwidacja, jak i rozwiązanie spółki osobowej, na gruncie powołanej u.p.d.o.f wywołują te same konsekwencje podatkowe.

Należy przy tym zauważyć, że wyżej cytowane, a dotyczące spółki osobowej przepisy u.p.d.o.f. nie odnoszą się wyłącznie do sytuacji, w której dochodzi do zakończenia bytu prawnego takiej spółki na skutek przeprowadzenia formalnego postępowania likwidacyjnego. Pod pojęciem "likwidacji" użytym w tym przepisie należy rozumieć każdy, dopuszczalny i zgodny z przepisami prawa sposób ustania bytu prawnego takiej spółki, w wyniku którego dochodzi m.in. do podziału między wspólników majątku spółki Jeżeli zatem przepisy regulujące ustrój (tworzenie, funkcjonowanie i rozwiązywanie) danego typu spółki przewidują możliwość jej rozwiązania bez przeprowadzania formalnego procesu likwidacji, np. na skutek jednomyślnej decyzji wszystkich wspólników, to skutki podatkowe takiego rozwiązania spółki także należy oceniać na podstawie treści omawianych przepisów (por. Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 3 września 2020 r., nr 0113- KDWPT.4011.80.2020.3.IL).

W myśl art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce określone na podstawie art. 8 ust 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z powyższej regulacji wynika, że z przychodów podlegających opodatkowaniu wyłączono przychód odpowiadający wartości środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika z tytułu likwidacji (rozwiązania) spółki niebędącej osobą prawną.

Jednocześnie w myśl art. 14 ust. 8 u.p.d.o.f. przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 3 pkt 10 i 11, rozumie się również wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki - z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika.

Z powyższych ustaleń wynika zatem, że otrzymane przez Pana jako jednego ze wspólników spółki cywilnej środki pieniężne pochodzące od drugiego ze wspólników spółki, stanowiące równowartości udziału w wierzytelności Spółki z tytułu zwrotu nakładów poniesionych przez nią na nieruchomości jednego ze wspólników w związku ze wzniesieniem budowli stanowi świadczenie otrzymane z tytułu likwidacji spółki cywilnej, a zatem objęte zwolnieniem określonym w art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że przepis art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f. nie budzi wątpliwości, w szczególności nie stwarza on podstaw do różnicowania skutków podatkowych związanych z rozliczeniami wspólników w związku z likwidacją spółki osobowej w zależności od tego, czy spłata dla wspólnika pochodzi z dochodów już opodatkowanych, np. z pozostawionych w spółce zysków, czy od innego wspólnika (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 10 sierpnia 2021 r., sygn. akt I SA/Rz 471/21).

W analizowanej sprawie Spółce przysługiwała wierzytelność pieniężna o zwrot nakładów na nieruchomości jednego ze wspólników, Pana D.W., powstałych wskutek wzniesienia na należącej do niego nieruchomości hali produkcyjno-magazynowej. Co istotne, przed rozwiązaniem Spółki jej wspólnicy (w udziale wynikającym z umowy Spółki, tj. po połowie) partycypowali w kosztach zobowiązań publicznoprawnych z tytułu należnego podatku od towarów i usług w związku z rozliczeniem VAT. Wartość brutto owej hali wyniosła 439 993,30 zł, w tym 82 275,17 zł VAT, który został odprowadzony.

W tym stanie rzeczy zachodzą okoliczności powołane w art. 14 ust. 8 u.p.d.o.f. Zatem wartość wyżej określonej wierzytelność przysługujących Spółce korzysta ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 14 ust. 3 pkt 10 u p d.o.f.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pana we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy art. 860- 875 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.).

Zgodnie z art. 860 § 1 cyt. ustawy :

Spółka cywilna jest umową zawartą przez wspólników w celu dążenia do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Właścicielami majątku wykorzystywanego w prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej są wspólnicy tej spółki w ramach współwłasności łącznej wspólników spółki cywilnej, a nie spółka. Jeżeli wspólnik spółki cywilnej jest właścicielem składnika majątku poza spółką, to może wnieść do spółki cywilnej prawo własności lub prawo do używania tego składnika. W przypadku wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku stanowiącego wyłączną własność wspólnika, z chwilą wniesienia do spółki ta wyłączna własność przekształca się we współwłasność łączną wspólników spółki cywilnej.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce niebędącej podatnikiem podatku dochodowego uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

Wątpliwość Pana budzi kwestia czy otrzymane przez Pana jako wspólnika rozwiązanej spółki cywilnej środki pieniężne w postaci zwrotu przysługującej Panu równowartości udziału w wierzytelności Spółki z tytułu zwrotu nakładów poniesionych przez nią na nieruchomości jednego ze wspólników w związku ze wzniesieniem budowli stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy,

Cytowany wyżej art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera ogólną definicję przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, natomiast w art. 14 ust. 2 wymienione zostały przykładowe zdarzenia powodujące powstanie tego przychodu. Oznacza to, że co do zasady przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia majątkowe, uzyskane w związku z tą działalnością, o ile ustawa nie wyłącza ich z tej kategorii.

W art. 14 ust. 2 ww. ustawy, ustawodawca wskazał przykładowe oraz szczególne rodzaje korzyści, które dla podatnika stanowią przychód ze źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy:

Odnosząc się szczegółowo do tego unormowania, należy wskazać, że „zwrot” w języku powszechnym oznacza oddanie, zwrócenie czegoś.

Użyte w art. 14 ust. 3 pkt 3a omawianej ustawy, określenie „inne wydatki” koresponduje natomiast z poprzedzającym go punktem 3 art. 14 ust. 3 tej ustawy, dotyczącym zwrotu określonego rodzaju wydatków. Przez inne wydatki należy zatem rozumieć wydatki inne niż wymienione w art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym. Takie rozwiązanie wynika literalnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, posługując się zasadami wnioskowania a contrario, z treści art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mając ponadto na względzie art. 14 ust. 1, można wyprowadzić zasadę, że zwrócone wydatki zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, stanowią przychody podatnika.

Tym samym, skutki podatkowe związane ze zwrotem wydatków są generalnie uzależnione od tego, czy wydatki, które będą zwracane podlegały zaliczeniu do kosztów podatkowych, czy też nie. Jeżeli zwracane wydatki podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, wówczas kwota zwrotu powinna podlegać zaliczeniu do przychodów. Natomiast, jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanych przepisów stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia - czy otrzymana przez Pana jako wspólnika rozwiązanej spółki cywilnej środki pieniężne w postaci zwrotu przysługującej Panu równowartości udziału w wierzytelności Spółki z tytułu zwrotu nakładów poniesionych przez nią na nieruchomości jednego ze wspólników - stanowić będzie przychód mają regulacje art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem bowiem do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Z unormowania tego wynika, że wartość dokonanego zwrotu nakładów odpowiadająca tym wydatkom stanowić będzie – w momencie jego otrzymania – przychód podatkowy w sytuacji, gdy uprzednio podlegały one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że wydatki poniesione na nakłady na nieruchomości w postaci hali magazynowo- biurowej zostały zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

W związku z tym stwierdzić należy, że dokonany w takich warunkach zwrot tychże nakładów stanowi dla Pana przychód z działalności gospodarczej rozliczony zgodnie z zasadami przewidzianymi dla tego źródła przychodu.

Wbrew twierdzeniu Pana środki pieniężne otrzymane z tytułu zwrotu nakładów poniesionych na nieruchomość nie zostały objęte zwolnieniem określonym w art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy, zgodnie z którym:

W stanie faktycznym wskazał Pan, że są to środki pieniężnez tytułu zwrotu nakładów poniesionych przez Spółkę na nieruchomości będącej własnością jednego ze wspólników, czyli z tytułu wzniesienia środka trwałego na obcym gruncie. Wobec tego wskazany przepis art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy nie znajduje zastosowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego obowiązujcego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5 , 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).