Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 25 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.243.2023.2.AR

- Czy w celu utrzymania statusu podatnika Estońskiego CIT, Spółka będzie zobowiązania do zwiększenia zatrudnienia do trzech Pracowników na pełne etaty począwszy od 1 stycznia 2024 r., - Czy warunek zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT zostanie spełniony w razie zatrudnienia co najmniej trzech Pracowników, których przychody korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w ramach tzw. ulgi dla młodych (art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), - Czy w limicie zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT uwzględnić należy również Pracowników nieposiadających miejsca zamieszkania w Polsce, którzy w pełnym wymiarze czasu pracy będą ją wykonywać w całości na odległość, tj. w trybie zdalnym zgodnie z Rozdziałem II Kodeksu pracy (praca zdalna), - Czy warunek zatrudnienia z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT zostanie spełniony w razie zatrudnienia przez Spółkę, począwszy od drugiego roku podatkowego w Estońskim CIT, sześciu osób, na podstawie umów o pracę, w połowie wymiaru czasu pracy każdą.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 czerwca 2023 r. wpłynął wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- Czy w celu utrzymania statusu podatnika Estońskiego CIT, Spółka będzie zobowiązania do zwiększenia zatrudnienia do trzech Pracowników na pełne etaty począwszy od 1 stycznia 2024 r.,

- Czy warunek zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT zostanie spełniony w razie zatrudnienia co najmniej trzech Pracowników, których przychody korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w ramach tzw. ulgi dla młodych (art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),

- Czy w limicie zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT uwzględnić należy również Pracowników nieposiadających miejsca zamieszkania w Polsce, którzy w pełnym wymiarze czasu pracy będą ją wykonywać w całości na odległość, tj. w trybie zdalnym zgodnie z Rozdziałem II Kodeksu pracy (praca zdalna),

- Czy warunek zatrudnienia z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT zostanie spełniony w razie zatrudnienia przez Spółkę, począwszy od drugiego roku podatkowego w Estońskim CIT, sześciu osób, na podstawie umów o pracę, w połowie wymiaru czasu pracy każdą.

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie Organu 22 sierpnia 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. („Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką prawa handlowego i podlega rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. Spółka jest na dzień złożenia Wniosku polskim rezydentem podatkowym w podatku dochodowym od osób prawnych („CIT”), tj. posiada siedzibę działalności gospodarczej oraz miejsce zarządu w Polsce.

Spółka zamierza od czerwca 2023 r. zmienić formę opodatkowania w CIT na ryczałt od dochodów spółek, zgodnie z Rozdziałem 6b ustawy o CIT („Estoński CIT”). Na moment złożenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT, Wnioskodawca spełniać będzie wszystkie pozostałe warunki opodatkowania Ryczałtem z art. 28j ust. 1 ustawy o CIT, w tym w pierwszym roku obrotowym w Estońskim CIT będzie zatrudniać jednego pracownika, na pełny etat zgodnie z przepisami Kodeksu pracy („Kodeks pracy”). Spółka będzie w przyszłości (w kolejnych latach obrotowych w Estońskim CIT) zwiększać zatrudnienie, w tym zatrudniać pracowników w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy („Pracownicy”). Pracownikami Spółki mogą zostać zarówno osoby fizyczne zamieszkujące w Polsce lub poza granicami Polski, w tym zarówno obcokrajowcy jak i obywatele Polski. Umowy o prace będą zawierane na prawie polskim, będą podlegały ochronie przewidzianej w polskich przepisach prawa oraz o ich zawarciu zostaną poinformowane właściwe polskie organy. Pracownicy będą mogli wykonywać swoją pracę w każdym miejscu na świecie.

Na chwilę obecną Spółka jest małym podatnikiem w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT i będzie nim również w pierwszym roku obrotowym w Estońskim CIT, który zakończy się w dniu 31 grudnia 2023 r.

Pytania

1)Czy w celu utrzymania statusu podatnika Estońskiego CIT, Spółka będzie zobowiązania do zwiększenia zatrudnienia do trzech Pracowników na pełne etaty począwszy od 1 stycznia 2024 r.?

2)Czy warunek zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT zostanie spełniony w razie zatrudnienia co najmniej trzech Pracowników, których przychody korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w ramach tzw. ulgi dla młodych (art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) ?

3)Czy w limicie zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT uwzględnić należy również Pracowników nieposiadających miejsca zamieszkania w Polsce, którzy w pełnym wymiarze czasu pracy będą ją wykonywać w całości na odległość, tj. w trybie zdalnym zgodnie z Rozdziałem II Kodeksu pracy (praca zdalna) ?

4)Czy warunek zatrudnienia z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT zostanie spełniony w razie zatrudnienia przez Wnioskodawcę, począwszy od drugiego roku podatkowego w Estońskim CIT, sześciu osób, na podstawie umów o pracę, w połowie wymiaru czasu pracy każdą ?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu utrzymania statusu podatnika Estońskiego CIT, Spółka będzie zobowiązania do zwiększenia zatrudnienia do trzech Pracowników na pełne etaty począwszy od 1 stycznia 2024 r.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, warunek zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT zostanie spełniony w razie zatrudnienia co najmniej trzech Pracowników, których przychody korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w ramach tzw. ulgi dla młodych (art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w limicie zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT uwzględnić należy również Pracowników nieposiadających miejsca zamieszkania w Polsce, którzy w pełnym wymiarze czasu pracy będą ją wykonywać w całości na odległość, tj. w trybie zdalnym zgodnie z rozdziałem II Kodeksu pracy (praca zdalna).

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy, warunek zatrudnienia z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT zostanie spełniony w razie zatrudnienia przez Wnioskodawcę, począwszy od drugiego roku podatkowego w Estońskim CIT, sześciu osób, na podstawie umów o pracę, w połowie wymiaru czasu pracy każdą.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 1

W ocenie Wnioskodawcy, preferencyjne wymogi zatrudnienia przewidziane w rozdziale 6b ustawy o CIT dotyczą małych podatników wyłącznie w pierwszym roku obrotowym w Estońskim CIT. Od drugiego roku obrotowego w Estońskim CIT, podatników Estońskiego CIT obowiązuje zwiększony limit zatrudnienia (trzech pracowników w przeliczeniu na pełen etat). Z przepisów ustawy o CIT wynika zatem, że do końca 2023 r. Spółka będzie musiała zatrudniać co najmniej jednego Pracownika, ale od 1 stycznia 2024 r. będzie musiała mieć już zatrudnionych co najmniej 3 Pracowników.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy wymóg zatrudnienia z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT zostanie również spełniony, gdy Spółka zatrudni osoby uprawnione do zastosowania tzw. ulgi dla młodych z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepisy ustawy o CIT nie ograniczają w ten sposób stosowania Estońskiego CIT. Nic zatem nie stoi na przeszkodzie, by wymóg posiadania 3 Pracowników był spełniony w Spółce poprzez zatrudnienie co najmniej 3 osób w wieku 18-26 lat, spełniających warunki z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 3

W ocenie Wnioskodawcy, nie ma prawnych przeszkód, by Pracownicy Spółki wykonywali swoją pracę w trybie tzw. pracy zdalnej. Podkreślenia wymaga, że przepis art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT stanowi wyłącznie o wymogu zatrudnienia co najmniej trzech osób, w przeliczeniu na pełne etaty. Ustawa o CIT nie reguluje kwestii samego wykonywania tej pracy przez takich pracowników.

Innymi słowy, forma i sposób wykonywania pracy przez pracowników stanowi wewnętrzne sprawy podatników Estońskiego CIT. Praca wykonywana przez Pracowników może być świadczona poza siedzibą Wnioskodawcy, w tym w innej części Europy lub na innym kontynencie, istotne jest wyłącznie to, by Pracownicy zostali zatrudnieni w przeliczeniu na 3 pełne etaty (co zostanie spełnione w przypadku Pracowników), a właściwe organy rejestrowe zostaną poinformowane o zatrudnieniu.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 4

Przepisy ustawy o CIT przewidują dla podatników Estońskiego CIT wymóg zatrudnienia co najmniej trzech osób w przeliczeniu na pełne etaty. Zastosowanie przez ustawodawcę w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT zwrotów „co najmniej” oraz „w przeliczeniu” oznacza zatem, że Wnioskodawca może zatrudnić większą liczbę Pracowników na ułamkowe części etatu, z zastrzeżeniem że zsumowane wymiary czasu pracy powinny wynosić co najmniej liczbę 3. Nic nie stoi zatem na przeszkodzie, by Wnioskodawca zatrudnił np. sześciu pracowników na pół etatu każdego. Finalnie Wnioskodawca spełni w ten sposób wymóg z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Od 2021 r. podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mają możliwość wyboru formy opodatkowania jaką jest ryczałt od dochodów spółek. Ten sposób opodatkowania będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zatytułowanym „Ryczałt od dochodów spółek” (dodano artykuły od 28c do 28t), a także w przepisach ogólnych ale związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

Wybór tej formy opodatkowania wiąże się jednak z koniecznością spełnienia określonych warunków wymienionych w przepisach o ryczałcie.

Zgodnie bowiem z art. 28j ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa CIT”):

Opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1) (uchylony)

2) mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:

a) z wierzytelności,

b) z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,

c) z części odsetkowej raty leasingowej,

d) z poręczeń i gwarancji,

e) z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,

f) ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,

g) z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 - w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma;

3) podatnik:

a) zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub

b) ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych lub płatnikiem składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych lub ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;

4) prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej, prostej spółki akcyjnej, spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, której odpowiednio udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne nieposiadające praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

5) nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

6) nie sporządza za okres opodatkowania ryczałtem sprawozdań finansowych zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy o rachunkowości;

7) złoży zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem, według ustalonego wzoru, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym ma być opodatkowany ryczałtem.

Dodatkowo wskazać należy, że przepisy o ryczałcie wyłączają wprost niektóre kategorie podatników z zakresu podmiotowego tej regulacji.

Ustawodawca jako jeden z warunków możliwości korzystania z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek wymienił w przepisie art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT spełnienie kryterium zatrudnienia.

Dodatkowo z art. 28j ust. 3 ustawy CIT wynika, że:

W przypadku podatnika będącego małym podatnikiem, w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem, warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3:

1) lit. a, uznaje się za spełniony, jeżeli mały podatnik zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 1 osobę w przeliczeniu na pełne etaty, niebędącą udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem tego podatnika, przez okres wskazany w tym przepisie;

2) lit. b, uznaje się za spełniony, jeżeli mały podatnik ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzenia na rzecz zatrudnionej na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 1 osoby fizycznej, niebędącej udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem tego podatnika oraz w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych lub płatnikiem składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych lub ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1 dotyczą ustalenia czy w celu utrzymania statusu podatnika Estońskiego CIT, Spółka będzie zobowiązania do zwiększenia zatrudnienia do trzech Pracowników na pełne etaty począwszy od 1 stycznia 2024 r. Z opisu sprawy wynika bowiem, że w pierwszym roku obrotowym w Estońskim CIT będziecie Państwo zatrudniać jednego pracownika na pełny etat, zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, ponieważ na chwilę obecną jesteście małym podatnikiem w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT i będziecie nim również w pierwszym roku obrotowym w Estońskim CIT, który zakończy się w dniu 31 grudnia 2023 r.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że aby skorzystać z ryczałtu od dochodu spółek podatnik powinien zatrudniać na podstawie umowy o pracę (w przeliczeniu na etaty w pełnym wymiarze czasu pracy), nie mniej niż 3 pracowników niebędących wspólnikami, co najmniej przez okres 300 dni roku podatkowego. W przypadku, gdy rok podatkowy podatnika nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – okres 300 dni podlega proporcjonalnemu dostosowaniu.

Do minimalnego poziomu zatrudnienia wlicza się zarówno osoby fizyczne, które podatnik zatrudniał przed przystąpieniem do Ryczałtu od dochodów spółek jak i osoby, które zostały zatrudnione przez podatnika już w trakcie opodatkowania Ryczałtem.

Jednocześnie wskazać należy, że w przypadku podatnika będącego małym podatnikiem, w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem, warunek dotyczący zatrudnienia na podstawie umowy o pracę uznaje się za spełniony, jeżeli mały podatnik zatrudnia co najmniej 1 osobę fizyczną w przeliczeniu na pełne etaty, przez okres wskazany w tym przepisie, tj. co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym.

Do limitu osób zatrudnionych nie wlicza się wspólników tego podatnika.

W kolejnych latach, tj. począwszy od drugiego roku opodatkowania ryczałtem, mały podatnik zobowiązany jest już w pełni spełniać warunek dotyczący zatrudnienia. Dotyczy to zarówno zatrudnienia na podstawie umowy o pracę oraz na podstawie innej umowy.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w celu utrzymania statusu podatnika Estońskiego CIT, Spółka będzie zobowiązana do zwiększenia zatrudnienia do trzech pracowników w przeliczeniu na pełny etat (niebędących wspólnikami Spółki) począwszy od drugiego roku opodatkowania ryczałtem, tj. od 1 stycznia 2024 r.

Państwa stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości zawartej w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 2 wskazać należy, że warunek zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT zostanie spełniony również w sytuacji zatrudnienia co najmniej trzech pracowników w rozumieniu kodeksu pracy, których przychody korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w ramach tzw. ulgi dla młodych. Przepisy regulujące kwestie spełnienia warunków dotyczących zatrudnienia w estońskim CIT nie zawierają bowiem ograniczenia w powyższym zakresie.

Jak wynika z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy z dnia 2 grudnia 2022 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm. ):

Wolne od podatku dochodowego są przychody:

a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy,

b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c) z tytułu odbywania praktyki absolwenckiej, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz.U. z 2018 r. poz. 1244),

d) z tytułu odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe,

e) z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

- otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł.

Z powyższego przepisu regulującego tzw. ulgę dla młodych wynika, że stanowi ona zwolnienie podmiotowe przeznaczone dla młodych podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. osób które nie ukończyły 26. roku życia i osiągają przychody z pracy (czyli ze stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy, stosunku służbowego lub stosunku pracy nakładczej) i z umów zlecenia zawartych z firmą.

Powyższa ulga, która daje możliwość zwolnienia z opodatkowania przychodu osiągniętego przez określoną grupę podatników nie zmienia jednak charakteru zatrudnienia osób do niej uprawnionych. Zatem okoliczność, że zatrudnieni przez Państwa pracownicy korzystać będą z ww. ulgi dla młodych pozostanie bez wpływu na spełnienie przez Państwa warunku zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało zatem uznać za prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do pytania oznaczonego we wniosku nr 3, zgodzić się z Państwem należy, że przepisy regulujące ryczałt od dochodów spółek w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT mówią wyłącznie o obowiązku zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osób w przeliczeniu na pełne etaty. Powyższe regulacje nie zawierają natomiast żadnych obwarowań w zakresie miejsca zamieszkania osób, które świadczą pracę na rzecz podatnika na podstawie umowy o pracę oraz sposobu świadczenia tej pracy (w tym w formie pracy zdalnej).

Z opisu sprawy wynika, że pracownikami Spółki mogą zostać zarówno osoby fizyczne zamieszkujące w Polsce lub poza granicami Polski, w tym zarówno obcokrajowcy jak i obywatele Polski. Umowy o prace będą zawierane na prawie polskim, będą podlegały ochronie przewidzianej w polskich przepisach prawa oraz o ich zawarciu zostaną poinformowane właściwe polskie organy. Pracownicy będą mogli wykonywać swoją pracę w każdym miejscu na świecie.

Odnosząc się zatem do Państwa wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z przepisami prawa pracy umowę o pracę można zawrzeć nie tylko z obywatelem polskim. Bez znaczenia pozostaje także miejsce zamieszkania obcokrajowca. Jak bowiem stanowi art. 2 ustawy z dnia z dnia 9 czerwca 2022 r. kodeks pracy (t.j. Dz. U z 2022 r. poz. 1510 ze zm., dalej: „kp”)

Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

Ponadto przepisy kodeksu pracy wyraźnie przewidują możliwość świadczenia pracy w miejscu zamieszkania pracownika.

Jak bowiem stanowi art. 6718 kp

Praca może być wykonywana całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym pod adresem zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość (praca zdalna).

W myśl art. 6719 § 1. ww. ustawy

Uzgodnienie między stronami umowy o pracę dotyczące wykonywania pracy zdalnej przez pracownika może nastąpić:

1) przy zawieraniu umowy o pracę albo

2) w trakcie zatrudnienia.

Skoro zatem przepisy prawa pracy przewidują możliwość zawarcia umowy o pracę także z osobą niebędącą polskim obywatelem (w tym niezależnie od tego czy jego miejsce zamieszkania jest w Polsce czy za granicą), jak również świadczenia tej pracy całkowicie w sposób zdalny to w limicie zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT mogą Państwo uwzględnić również pracowników nieposiadających miejsca zamieszkania w Polsce, którzy w pełnym wymiarze czasu pracy będą ją wykonywać w całości na odległość, tj. w trybie zdalnym. Państwa stanowisko w powyższym zakresie również należy uznać za prawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości zawartej w pytaniu nr 4 jest z kolei kwestia ustalenia czy warunek zatrudnienia z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT zostanie spełniony w razie zatrudnienia przez Państwa, począwszy od drugiego roku podatkowego w Estońskim CIT, sześciu osób, na podstawie umów o pracę, w połowie wymiaru czasu pracy każdej.

Zauważyć należy, że w przepisie art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy CIT wyraźnie mowa jest o zatrudnieniu na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osób w przeliczeniu na pełne etaty. Z treści ww. przepisu wynika zatem konieczność ustalenia zatrudnia nie według liczby osób zatrudnionych tylko według etatów, gdzie np. dwie osoby zatrudnione w wymiarze 4 godzin dziennie to 2 x pół etatu czyli łącznie 1 etat.

Powyższe prowadzi zatem do wniosku, że aby spełnić warunek zatrudnienia określony w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT podatnik estońskiego CIT nie musi zatrudniać  trzech osób na pełne etaty ale jak wynika z treści przepisu „co najmniej” czyli również więcej niż 3 osoby, których łączny etat zatrudnienia w przeliczeniu da 3 pełne etaty. Gdyby bowiem wolą ustawodawcy było aby podatnik estońskiego CIT zatrudniał 3 osoby na pełny etat, w przepisie nie użyłby zwrotu „w przeliczeniu na pełne etaty”.

Zatem Państwa stanowisko zgodnie z którym, warunek zatrudnienia z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT zostanie spełniony w razie zatrudnienia przez Państwa, począwszy od drugiego roku podatkowego w Estońskim CIT, sześciu osób, na podstawie umów o pracę, w połowie wymiaru czasu pracy każdą – należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie wskazanym sformułowanymi przez Państwa we wniosku pytaniami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00