Interpretacja indywidualna z dnia 8 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.377.2023.2.PS

Brak opodatkowania wniesienia aportem Oświetlenia oraz brak prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków na zakup Oświetlenia.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania wniesienia aportem Oświetlenia oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków na zakup Oświetlenia. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 2 sierpnia 2023 r. (wpływ 2 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (…) (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: ustawa o samorządzie gminnym) należą sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Gmina wybudowała w 2022 r. infrastrukturę oświetlenia ulicznego przy ul. (...) w (…) (dalej: Oświetlenie). Data oddania do użytkowania środka trwałego to 29 grudnia 2022 r. Wydatki na Oświetlenie zostały sfinansowane ze środków własnych Gminy i udokumentowane fakturami VAT wystawianymi na Gminę z NIP Gminy.

Gmina w grudniu 2020 r. podpisała umowę przedwstępną ze spółką (…) Sp. z o.o. (dalej: Spółka), w której Gmina zobowiązała się wybudować Oświetlenie i przekazać w ramach wkładu niepieniężnego do Spółki.

Po wybudowaniu w 2022 r. przedmiotowej infrastruktury stanowiła ona środek trwały Gminy i do czerwca 2023 r. służyła do zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie zapewnienia oświetlenia ulicznego. Gmina w okresie od grudnia 2022 r. do czerwca 2023 r. nie osiągała żadnych dochodów z tytułu funkcjonowania przedmiotowej infrastruktury.

Gmina nie dokonała odliczenia VAT od wydatków na Oświetlenie.

W czerwcu 2023 r. Gmina dokonała wkładu niepieniężnego Oświetlenia do Spółki w zamian za udziały w tej Spółce.

Wątpliwości Gminy dotyczą opodatkowania VAT dla transakcji wniesienia wkładu niepieniężnego do Spółki w postaci Oświetlenia i ewentualnego prawa Gminy do odliczenia VAT od poniesionych wydatków inwestycyjnych.

Pytania

1.Czy dostawa przez Gminę Oświetlenia w ramach transakcji wniesienia wkładu niepieniężnego do Spółki w zamian za udziały podlega opodatkowaniu VAT?

2.Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT od wydatków na zakup Oświetlenia?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Dostawa przez Gminę Oświetlenia w ramach transakcji wniesienia wkładu niepieniężnego do Spółki w zamian za udziały nie podlega VAT.

2.Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT od wydatków na zakup Oświetlenia.

Uzasadnienie stanowiska Gminy

Ad. 1

W świetle art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Wniesienie aportem środków trwałych w zamian za udziały na gruncie VAT stanowi czynność podlegającą ustawie o VAT. W przypadku, gdy przedmiotem aportu są rzeczy i dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. W analizowanej sytuacji wynagrodzeniem Gminy za przeniesienie prawa do rozporządzania Oświetleniem jak właściciel jest wartość otrzymanych udziałów w Spółce.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu VAT musi być wykonana przez podatnika.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ponadto, w świetle art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należą sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

W przedmiotowej sprawie Gmina nabyła Oświetlenie celem realizacji zadań własnych i zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty. Po oddaniu do użytkowania Gmina wykorzystywała infrastrukturę do czynności niepodlegających VAT. Oświetlenie służyło lokalnej społeczności. W ocenie Wnioskodawcy, wniesienie do Spółki aportem Oświetlenia w zamian za udziały w tej spółce nie powinno być traktowane jako działalność gospodarcza Gminy. Celem Gminy jest zapewnienie oświetlenia ulicznego mieszkańcom. Tym samym, analizowana transakcja w ogóle nie powinna podlegać VAT na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Gmina działa w tym zakresie jako organ władzy publicznej realizujący swoje zadania własne.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. W interpretacji indywidualnej z dnia 8 marca 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.12.2023.2.HW czytamy, że: „Gmina przystąpiła do budowy Infrastruktury oświetleniowej z zamiarem wniesienia jej aportem do spółki A. Budowa infrastruktury oświetleniowej na terenie Gminy jest wypełnianiem zadań publicznoprawnych, ale Gmina budowała urządzenia elektroenergetyczne oświetlenia ulicznego i drogowego z zamiarem wniesienia ich jako wkład niepieniężny (aport) do spółki A. Na potwierdzenie tego, że Infrastruktura oświetleniowa od początku realizacji inwestycji miała zostać wniesiona aportem do spółki A Gmina posiada umowy przedwstępne zawarte w tej sprawie przed rozpoczęciem realizacji inwestycji odpowiednio w grudniu 2019 r. oraz w grudniu 2021 r.”. W przedmiotowej interpretacji, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że „Przedstawione okoliczności sprawy analizowane w kontekście przywołanych przepisów oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pozwalają stwierdzić, że - skoro infrastruktura oświetleniowa nie została nabyta (wybudowana) na potrzeby działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, lecz jako służąca wyłącznie do wykonywania działalności publicznoprawnej - Wnioskodawca dokonując aportu tej infrastruktury nie działał dla tej czynności w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Odpłatnego przeniesienia prawa własności ww. infrastruktury wykorzystywanej do wykonywania zadań własnych nie sposób traktować w kategorii działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że wniesienie aportem do Spółki opisanej infrastruktury oświetleniowej nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, czynność prawna wniesienia aportem ww. Infrastruktury oświetleniowej do Spółki A nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Podobne podejście zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej z dnia 4 marca 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.39.2022.1.EB, zgodnie z którą „Przedstawione okoliczności sprawy analizowane w kontekście przywołanych przepisów oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pozwalają stwierdzić, że - skoro infrastruktura oświetleniowa nie została nabyta (wybudowana) na potrzeby działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, lecz jako służąca wyłącznie do wykonywania działalności publicznoprawnej - Wnioskodawca dokonując aportu tej infrastruktury nie będzie działał dla tej czynności w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Odpłatnego przeniesienia prawa własności ww. infrastruktury wykorzystywanej do wykonywania zadań własnych nie sposób traktować w kategorii działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że wniesienie aportem do Spółki opisanej infrastruktury oświetleniowej nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, transakcja aportu środków trwałych w postaci Infrastruktury z 2018 r. i Infrastruktury z 2019 r. za wynagrodzeniem w formie udziałów w zwiększonym kapitale zakładowym Spółki nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.649.2021.1.ST, „Przedstawione okoliczności sprawy analizowane w kontekście przywołanych przepisów oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pozwalają stwierdzić, że - skoro infrastruktura oświetleniowa nie została nabyta (wybudowana) na potrzeby działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, lecz jako służąca wyłącznie do wykonywania działalności publicznoprawnej - Wnioskodawca dokonując aportu tej infrastruktury nie będzie działał dla tej czynności w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Odpłatnego przeniesienia prawa własności ww. infrastruktury wykorzystywanej do wykonywania zadań własnych nie sposób traktować w kategorii działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że wniesienie aportem do Spółki opisanej infrastruktury oświetleniowej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, dostawa przez Gminę Oświetlenia w ramach transakcji wniesienia wkładu niepieniężnego do Spółki w zamian za udziały nie podlega VAT.

Ad. 2

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami.

Dodatkowo, art. 88 ustawy o VAT, określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższego wynika zatem, że możliwe jest dokonanie odliczenia VAT od dokonywanych wydatków wówczas, gdy łącznie spełnione są następujące przesłanki:

• wydatek ponoszony jest przez podatnika,
• wydatek jest związany z dokonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi VAT,
• nie ma zastosowania art. 88 ustawy o VAT.

Tym samym, nie jest możliwe dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji Gmina nie występuje w charakterze podatnika VAT. Nabywając Oświetlenie Gmina wykonywała w ramach reżimu publicznoprawnego zadania własne, o których mowa w ustawie o samorządzie gminnym. Ponadto, dokonany przez Wnioskodawcę aport Oświetlenia nie stanowi jak wyjaśniła we wcześniejszej części wniosku Gmina transakcji podlegającej opodatkowaniu VAT.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że w świetle art. 86 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, Gmina nie ma prawa do odliczenia VAT od wydatków na nabycie Oświetlenia.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 26 listopada 2020 r., sygn. 0114-KDIP4‑3.4012.550.2020.1.JJ, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że „rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika VAT do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ z okoliczności sprawy nie wynika, że towary i usługi nabywane w ramach realizowanego zadania są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, Zainteresowany nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji ww. Projektu”.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 5 marca 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.45.2019.1.AP, w której wskazano, iż „Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie został spełniony, skoro - jak wynika z wniosku - planowana inwestycja nie będzie związana z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Gminie nie przysługuje, prawo do odliczenia podatku naliczonego”.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 22 listopada 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.563.2022.1.ALN, w której stwierdzono, że „Przy tak przedstawionym opisie sprawy nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z przebudową boiska, ponieważ przy realizacji opisanego projektu nie występują Państwo w charakterze podatnika VAT. Jak bowiem wskazaliście Państwo, inwestycję realizujecie w ramach zadań własnych, które wynikają z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym. Projekt dotyczy przebudowy boiska, które udostępniliście Państwo (...) celem zarządzania i administrowania tym obiektem. Za zarządzanie i administrowanie boiskiem nie pobieracie żadnych opłat, więc nie generujecie z tego tytułu dochodów. Nie rozpoczęliście Państwo żadnej działalności gospodarczej w związku z tą inwestycją.

Zatem nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (...)”.

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 3 kwietnia 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.52.2023.1.KK, w której uznał, że „Mając zatem na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że nie będziecie mieli Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z budową placu zabaw w ramach operacji pn. „(...)”. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ wskazane we wniosku zadanie będziecie Państwo realizować w ramach przydzielonych ustawą o samorządzie gminnym zadań własnych, zatem w odniesieniu do zadania nie będziecie występować w charakterze podatnika VAT. Ponadto, efekty powstałe w ramach ww. zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług”.

Stanowisko Gminy znajduje również potwierdzenie w powołanej wcześniej interpretacji indywidualnej z dnia 8 marca 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.12.2023.2.HW, w której czytamy: „W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi, bowiem jak wynika z opisu sprawy, Infrastruktura powstała w latach 2019 i 2021 nie służyła do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Infrastruktura była wykorzystywana przez Gminę do realizacji jej zadań własnych. Ponadto - jak rozstrzygnięto powyżej - aport Infrastruktury do Spółki nie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, nie mają Państwo możliwości odliczenia podatku naliczonego.

Podsumowując, Gmina nie miała/nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji (związanej z budową infrastruktury oświetleniowej w roku 2019 oraz w roku 2021), która została wniesiona jako wkład niepieniężny (aport) do Spółki”.

Podsumowując, Gmina jest zdania, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT od wydatków na Oświetlenie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. U. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

I tak, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym:

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Natomiast stosownie do art. 9 ust. 2 cyt. ustawy:

W tym miejscu należy zauważyć, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej 20 marca 2014 r. wydał postanowienie w sprawie C-72/13 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, w którym orzekł, że

Mając na względzie powyższe należy każdorazowo badać, czy zbycie majątku gminnego podlega wyłączeniu z opodatkowania VAT. Należy pamiętać, że w każdym przypadku konieczna jest ocena spełniania przesłanek art. 9 i 13 Dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednio art. 15 ustawy) w konkretnych okolicznościach faktycznych sprawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter działalności gospodarczej – mają charakter cywilnoprawny, a nie publicznoprawny.

Zgodnie z art. 2a ust. 2 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 645 ze zm.):

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

W myśl art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych:

Na podstawie art. 20 pkt 4 ustawy o drogach publicznych:

Jak stanowi art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1385 ze zm.):

Stosownie do art. 18 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy Prawo energetyczne:

W myśl art. 3 pkt 22 ustawy Prawo energetyczne:

Przepisom ustawy Prawo energetyczne odpowiada cytowany wyżej art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym do zadań własnych gminy należy zaspakajanie potrzeb wspólnoty, w tym m.in. zaopatrzenie w energię elektryczną.

Zatem zapewnienie oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych znajdujących się na terenie gminy jest zbiorową potrzebą wspólnoty, jaką jest gmina i ma charakter celu publicznego.

Z opisu sprawy wynika, że w 2022 r. wybudowali Państwo infrastrukturę oświetlenia ulicznego przy ul. (…) w (…). W grudniu 2020 r. podpisali Państwo umowę przedwstępną ze Spółką, w której zobowiązali się Państwo wybudować Oświetlenie i przekazać w ramach wkładu niepieniężnego do Spółki. Po wybudowaniu w 2022 r. przedmiotowej infrastruktury stanowiła ona Państwa środek trwały i do czerwca 2023 r. służyła do zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie zapewnienia oświetlenia ulicznego. W okresie od grudnia 2022 r. do czerwca 2023 r. nie osiągali Państwo żadnych dochodów z tytułu funkcjonowania przedmiotowej infrastruktury. Nie dokonali Państwo odliczenia VAT od wydatków na Oświetlenie. W czerwcu 2023 r. dokonali Państwo wkładu niepieniężnego Oświetlenia do Spółki w zamian za udziały w tej Spółce.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT wniesienia aportem Oświetlenia do Spółki.

W celu udzielenia odpowiedzi na Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w związku z opisaną transakcją występowali Państwo jako podatnik podatku od towarów i usług.

Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz zacytowanych przepisów należy uznać, że budując infrastrukturę oświetlenia ulicznego, nie działali Państwo w charakterze podatnika VAT.

Z opisu sprawy jednoznacznie wynika, że wybudowali Państwo infrastrukturę oświetlenia ulicznego w zakresie Państwa zadań własnych regulowanych przepisami ustawy o samorządzie gminnym. Ponadto – jak Państwo wskazali – infrastruktura oświetlenia ulicznego, do momentu wniesienia jej aportem służyła do zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie zapewnienia oświetlenia ulicznego. Nie osiągali Państwo żadnych dochodów z tytułu funkcjonowania infrastruktury.

Przedstawione okoliczności sprawy analizowane w kontekście przywołanych przepisów oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pozwalają stwierdzić, że – skoro Oświetlenie nie zostało wybudowane na potrzeby działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, lecz jako służące wyłącznie do wykonywania działalności publicznoprawnej – dokonując aportu tej infrastruktury nie działają Państwo dla tej czynności w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji wniesienie aportem do Spółki opisanej infrastruktury oświetlenia ulicznego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ponadto, Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy mają Pastwo prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków na zakup Oświetlenia.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi, bowiem jak wynika z opisu sprawy, infrastruktura oświetlenia ulicznego nie służyła do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Infrastruktura była wykorzystywana przez Państwa do realizacji zadań własnych. Ponadto – jak rozstrzygnięto powyżej – aport Oświetlenia do Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, nie mają Państwo możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków na Oświetlenie.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).