Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 28 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-2.4011.269.2023.2.MM

Prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko częściowo prawidłowe, częściowo nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 sierpnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej. Uzupełniła go Pani w odpowiedzi na wezwanie pismem z 10 września 2023 r. (o tej samej dacie wpływu).

 Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W (...) 2023 r. Pani 12-letni syn zachorował na cukrzycę typu I (cukrzyca insulinozależna). Choroba wiąże się z wielokrotnymi pomiarami glukozy we krwi oraz podawaniem dawek insuliny zależnych od planowanego posiłku i wysiłku fizycznego.

Obecnie insulina podawana jest za pomocą wielokrotnych wstrzyknięć insuliny (w zależności od ilości posiłków i poziomu glukozy we krwi, tj. insulina podawana jest do każdego posiłku i pomiędzy posiłkami, gdy potrzebna jest korekta poziomu glukozy we krwi). Przed każdym posiłkiem wykonywany jest pomiar poziomu glukozy we krwi. Diabetyk z cukrzycą typu I musi przed spożyciem każdy posiłek zważyć i przeliczyć wartości odżywcze na wymienniki (węglowodanowe i białkowo-tłuszczowe), a następnie przeliczyć dawkę insuliny do podania).

W przyszłości możliwe będzie podłączenie pompy insulinowej. Wartość glikemii oznaczana jest obecnie za pomocą glukometru, który wymaga zastosowania jednorazowych pasków, ale także systemu pomiaru glikemii (…) (objętym częściową refundacją (…), znajdującego się w wykazie wyrobów medycznych - poz.137). Glukometr jest urządzeniem medycznym do pomiaru glikemii z opuszka palca, natomiast system (…) w celu pomiaru glikemii wymaga podłączenia za pomocą aplikacji w telefonie. W przyszłości możliwe również będzie podłączenie systemu ciągłego pomiaru glukozy, który również wymaga podłączenia za pomocą aplikacji w smartfonie.

Pani syn posiada orzeczenie o niepełnosprawności, wydane przez (…) z (...).2023 r. Niepełnosprawność jest datowana od (...).2023 r.

W leczeniu konieczne jest utrzymywanie wyrównanego poziomu glikemii, co oznacza zapobieganie zarówno wysokim poziomom cukru (hiperglikemii), jak również zbyt niskim (hipoglikemii). W celu leczenia cukrzycy syna ponosi Pani wydatki na zakup niezbędnych leków, urządzeń medycznych, które są wykorzystywane jedynie przez syna.

Leczenie ma na celu zmniejszenie ryzyka występujących w tej chorobie powikłań i utrzymania poziomów glikemii zbliżonych do poziomu osoby zdrowej, podawanie insuliny ma w założeniu naśladować prawidłowo funkcjonującą trzustkę.

Do jak najlepszej kontroli glikemii korzystać należy z glukometru, systemu (…), systemu (…), pompy insulinowej, penów do podawania insuliny, telefonu - smartfona (który jest niezbędny do dokonywania odczytów pomiarów poziomu glikemii, bez odpowiedniego smartfona, nie jest możliwe ani użytkowanie systemu (…), ani systemu ciągłego pomiaru glikemii (…)), komputera, zegarka - smartwatch'a oraz tzw. mostka (dedykowanego do niektórych pomp insulinowych) zapewniającego zamkniętą pętlę między pompą a systemem monitoringu glikemii, dzięki, któremu możliwe jest podawanie dawek insuliny bez ingerencji użytkownika, na podstawie odczytów poziomu glikemii z systemu monitoringu.

Uzasadnienie zakupu urządzeń dostosowanych do potrzeb osoby z cukrzycą typu I:

1)telefon komórkowy - smartfon - dzięki dedykowanym dla diabetyków aplikacjom oraz wykorzystaniu sensora (…) i/lub sensora do systemu ciągłego monitoringu glikemii umożliwia ciągłe monitorowanie glikemii.

Aplikacja (…) pozwala na odczyt poziomu glukozy z sensora podłączonego na ramieniu Pani syna, przesyłającego sygnał po zeskanowaniu/lub w trybie ciągłym do telefonu komórkowego, dzięki czemu możliwy jest:

- stały odczyt poziomu glikemii, za każdym razem, gdy sensor zostanie zeskanowany przez smartfon, przez co informacja o poziomie glukozy we krwi przesyłana jest nie tylko na smartfona Pani syna, ale również na smartfony rodziców, mogących odpowiednio reagować na uzyskany odczyt, nawet w nocy. Do telefonów wszystkich połączonych użytkowników wysyłane są powiadomienia o niebezpiecznych spadkach lub zwyżkach poziomu glukozy, przez co możliwa jest odpowiednia reakcja wyprzedająca niebezpieczny stan, zbyt niski poziom glikemii może bowiem doprowadzić do śpiączki cukrzycowej, która bezpośrednio zagraża życiu. Pomiar taki za pomocą telefonu, bez konieczności używania glukometru, który to wiąże się z nakłuwaniem palca, zapobiega możliwości powikłań w przyszłości, bowiem diabetycy z uwagi na zachwianą glikemię są szczególnie narażeni na powikłania związane z naruszeniem tkanek.

- automatyczny zapis wszystkich odczytów i przeglądania historii tak, aby w przyszłości dostosowywać prawidłowe dawki insuliny, pozwala również na przekazywanie danych lekarzowi prowadzącemu, dzięki któremu otrzymuje on informacje o skuteczności leczenia.

Telefon musi mieć odpowiedni system operacyjny, posiadać funkcję niezbędną do skanowania sensora (…), posiadać możliwość zainstalowania stworzonej przez producenta sensora dedykowanej aplikacji i być na wykazie wspieranych przez producenta sensora (sensor (…) znajduje się w wykazie wyrobów medycznych – poz. 137, jedyną możliwością skanowania sensora i odczytywania danych o poziomie glikemii jest smartfon, sensor bowiem nie posiada dedykowanego czytnika). Co więcej do sensora może być podłączony (może go skanować) tylko jeden telefon, który może być połączony z aplikacją na tym telefonie, przez co telefon – smartfon staje się dostosowany w sposób szczególny do potrzeb osoby niepełnosprawnej.

W telefonie możliwe jest również zainstalowanie aplikacji, która służy do przeliczania wymienników węglowodanowych i białkowo-tłuszczowych w pożywieniu, a te z kolei służą do ustalania dawek insuliny, koniecznych do podania przed posiłkiem. Dzięki takiej aplikacji - dostosowanej do potrzeb osoby z cukrzycą typu I, możliwe jest oszacowanie prawidłowej dawki insuliny dostosowanej do planowanego posiłku, alternatywą dla takiej aplikacji są książki i wydawnictwa, które z uwagi na tryb życia dziecka (konieczność uczęszczania do szkoły oraz przerwy w zajęciach narzucone przez plan zajęć), utrudniłyby normalne funkcjonowanie (wyszukiwanie danych o posiłkach w książkach i wydawnictwach zajmuje dużo czasu, ponadto konieczne jest oszacowanie wagi posiłku, jak również fakt, że w książce nie ma możliwości doboru produktów spożywczych – są tam jedynie dane o podstawowych produktach spożywczych).

2)komputer jest urządzeniem potrzebnym do stworzenia systemu pętli zamkniętej, tzn. połączenia w pętlę systemu ciągłego monitoringu glikemii i pompy insulinowej, dzięki czemu możliwe będzie dostosowywanie dawek insuliny. Pozwala on na stworzenie algorytmu, który uwzględnia indywidualne zapotrzebowanie na insulinę, co pozwala na podawanie prawidłowych dawek insuliny również w nocy, gdy bardzo niebezpiecznym dla życia staje się spadek poziomu glukozy poniżej normy. Komputer służy również, dzięki zastosowaniu odpowiednich dopasowanych narzędzi, do tworzenia raportów dla lekarza diabetologa, pozwala na zobrazowanie wartości glikemii, przedstawienie ich w formie wykresów z uwzględnieniem posiłku lub wysiłku, przez co możliwe jest prawidłowe leczenie cukrzycy. Zatem komputer za pomocą dedykowanego oprogramowania zostanie dopasowany do potrzeb dziecka z niepełnosprawnością, dzięki czemu pomoże uniknąć powikłań cukrzycy.

3)zegarek - smartwatch służy do odczytów glikemii przesyłanych z aplikacji (…) i/lub aplikacji systemu ciągłego monitorowania glikemii (…), zainstalowanej w telefonie komórkowym - smartfonie. Z telefonem współpracują tylko wybrane modele smartwatch’ów, określone przez producenta sensora, muszą one bowiem nie tylko współpracować z aplikacją, ale również posiadać odpowiedni system i być wymienione na wykazie urządzeń kompatybilnych z aplikacją, a zatem staje się on dostosowany do osoby niepełnosprawnej. Indywidualizacja polega na tym, że na ekranie smartwatch’a wyświetlany będzie poziom glukozy, może on też za pomocą własnych funkcji informować użytkownika za pomocą powiadomień o nagłym spadku lub podwyższeniu poziomu glukozy, przez co możliwe jest reagowanie, również wtedy gdy powiadomienia z telefonu komórkowego nie będą słyszalne przez użytkownika. Ponadto w przypadku systemu ciągłego monitoringu glikemii możliwy jest ciągły odczyt na ekranie smartwatach’a bez konieczności skanowania przez telefon. Zegarek wysyła alerty i informuje chorego o poziomie glukozy przez co możliwe jest odpowiednie reagowanie.

4)dedykowane urządzenie tworzące pętlę między systemem monitoringu glikemii (…) a pompą insulinową niezbędne do komunikacji pomiędzy tymi urządzeniami. Urządzenie to przystosowane do obu urządzeń, które nie mają samodzielnie możliwości komunikacji między sobą. To jaka pompa (czy posiadająca samodzielny system komunikacji czy nie) zostanie podłączona, zależne jest od lekarza i możliwości szpitala, w którym będzie podłączana (do 18 roku życia niektóre dostępne na polskim rynku pompy insulinowe są refundowane, jednak przez to brak jest możliwości wyboru pompy). Wybór pompy odpłatnej dla Pani syna uzależniony jest nie tylko od lekarza, ale również możliwości finansowych.

Do pomiaru glikemii stosuje się jednorazowe paski do glukometru i lancety do nakłuwaczy (do nakłuwania palców w celu pobrania kropli krwi) lub system (…) (wkłucie śródtkankowe). Natomiast do podania insuliny używane są jednorazowe igły do penów lub osprzęt jednorazowy do pomp insulinowych (wkłucia i pojemniki na insulinę).

W terapii stosowane są leki: insulina szybkodziałająca i długodziałająca, jak również (…) lub (…) - lek stosowany przy niskim poziomie glukozy we krwi, dla ratowania życia, jak również w celu zapobiegania hipoglikemii (nagłemu zbyt niskiemu poziomowi glukozy we krwi) - odpowiednie dawki glukozy/dekstrozy - w tabletkach lub postaci płynnej.

Pani syn stosuje również paski testowe ((…) lub inne na zlecenie lekarza specjalisty) do oznaczania poziomu glukozy w moczu i poziomu ketonów w moczu.

Jednocześnie chorobą współistniejącą u Pani syna jest arytmia serca i bradykardia (obecnie niewymagająca stosowania leków, jednak pod obserwacją z możliwością włączenia leków w przyszłości), jak również Pani syn ma wadę wzroku, która wymaga stosowania szkieł korekcyjnych wraz z oprawkami lub soczewek kontaktowych (bez nich Pani syn nie mógłby przeczytać wartości odżywczych na spożywanym produkcie, przez co nie mógłby zastosować prawidłowej dawki insuliny), a z uwagi na cukrzycę, w przyszłości może być konieczne włączenie leków w celu zapobiegania lub leczenia retinopatii cukrzycowej.

Ponadto wskazuje Pani, że syn musi insulinę mieć cały czas przy sobie (podawana do każdego posiłku i w razie konieczności obniżenia poziomu glukozy we krwi), a producent wskazuje, że należy ją przechowywać w temperaturze poniżej 25 stopni Celsjusza, przez co dla utrzymania jej właściwości koniczne jest stosowanie torebek izolacyjnych wraz z wkładami chłodzącymi lub specjalnych opakowań termicznych dedykowanych do penów – (…). To samo dotyczy insuliny stosowanej w pompie insulinowej, ona również musi być przechowywana w odpowiednich warunkach, a osoba, która ma podłączoną pompę zawsze musi mieć przy sobie dodatkową insulinę, która będzie przechowywana w odpowiednich warunkach. W przypadku braku pojemnika termoizolacyjnego lub torby termoizolacyjnej z wkładami chłodzącymi, Pani syn nie mógłby opuścić mieszkania, jeżeli temperatura powietrza przekraczałaby 25 stopni Celsjusza. W takim przypadku lek – insulina utraciłaby właściwości lecznicze.

To samo dotyczy leku (…), który jest lekiem ratującym życie, który również musi być przechowywany w odpowiedniej temperaturze i który również syn musi mieć zawsze przy sobie.

Zatem w leczeniu cukrzycy i związanych z nią schorzeń konieczne będą zakupy:

-leków - insuliny bazowej i szybkodziałającej oraz leków stosowanych w chorobach współistniejących;

-książek i wydawnictw naukowych o tematyce związanej z chorobą syna - cukrzycą typu I;

-systemu (…) do pomiaru glikemii (sensor);

-systemu (…) - ciągły system monitoringu glikemii (sensor i transmiter);

-pasków testowych do pomiaru glukozy we krwi, pasków testowych do pomiaru glukozy w moczu i ketonów w moczu;

-nakłuwaczy i lancetów;

-glukometrów;

-penów (wstrzykiwacze do insuliny);

-igieł do penów;

-pompy insulinowej;

-zbiorników na insulinę przeznaczonych do pomp insulinowych;

-wkłuć do pompy insulinowej (zestawy infuzyjne);

-telefonu komórkowego - smartfon z systemem odpowiednim do działania systemów monitoringu glikemii i pomp insulinowych (niektóre pompy insulinowe są bezprzewodowe i również wymagają zakupu odpowiedniego smartfona do ich obsługi, i te również znajdują się w wykazie pomp refundowanych przez (…));

-komputera kompatybilnego z aplikacją do pompy insulinowej i systemu monitoringu glikemii;

-smartwatch'a kompatybilnego z aplikacją do systemu monitoringu glikemii;

-mostka do pomp (służącego do zamkniętej pętli między systemem monitoringu glikemii a pompą insulinową);

-okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych;

-toreb izolacyjnych z wkładami chłodzącymi i/lub pojemników termoizolacyjnych (…), przeznaczonych na insulinę, przeznaczonych do utrzymania insuliny w temperaturze według zaleceń producenta;

-odpłatność za pobyt syna (osoby niepełnosprawnej i osoby do 16 roku życia) oraz moim lub męża na turnusie rehabilitacyjnym;

-kolonie i obozy dla dzieci niepełnosprawnych, w których uczestniczyłby syn;

-wydatki na przewóz syna w formie biletów miesięcznych na komunikację publiczną, zarówno miejską, jak i podmiejską; wydatki na przewóz syna na niezbędne konsultacje z lekarzami specjalistami również do innego miasta niż miejsce zamieszkania (kolej, metro itp.);

-wydatki na użytkowanie samochodu osobowego, będącego Pani i Pani męża (ojca dziecka) współwłasnością.

Wydatki na ww. urządzenia są lub będą udokumentowane fakturami, wydatki poniesione zostały lub zostaną po (...).2023 r. Faktury wystawione są na Panią (za urządzenia) lub Pani syna (za leki i urządzenia lub wyposażenie do nich).

Wydatki nie zostały i nie zostaną sfinansowane przez zakładowy fundusz świadczeń socjalnych,(…) lub inny fundusz. Nie zostały lub nie zostaną one również zwrócone w żadnej innej formie. Wydatki nie zostały i nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Pani syn nie uzyskuje żadnych dochodów. Pani dochody podlegają opodatkowaniu w Polsce. Osiąga Pani dochody z tytułu zatrudnienia.

Wydatki na leczenie syna będą ponoszone w sposób ciągły - choroba jest nieuleczalna, nie ma innego sposobu leczenia niż podawanie insuliny. W rodzinie tylko Pani syn choruje na cukrzycę typu I i tylko on wymaga leczenia za pomocą leków i urządzeń wcześniej wskazanych, a ich stosowanie jest niezbędne i wynika z potrzeb osoby niepełnosprawnej.

Zakupy leków i urządzeń medycznych lub wyposażenia do nich są częściowo refundowane z (…), a pozostała odpłatność obciąża Pani budżet. Rozwój technologii pozwala jednak na coraz bardziej skuteczne uniknięcie powikłań spowodowanych chorobą w przyszłości, co jest dużym obciążeniem finansowym dla rodzica dziecka niepełnosprawnego, ale niezbędnym dla jego prawidłowego funkcjonowania wśród rówieśników i pozostałej części społeczeństwa.

Ponadto w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 10 września 2023 r. uzupełniła Pani wniosek o następujące informacje:

Pani syn pozostaje na Pani utrzymaniu.

Orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane (...).2023 r, na czas określony od (...).2023 r. do (...).2024 r.

Wydatki zostały lub zostaną poniesione w okresie od (...).2023 do (...).2024 r.

Zakupione leki będą lekami w rozumieniu ustawy Prawo farmaceutyczne.

Kwota poniesiona na leki będzie przekraczać 100 zł w miesiącu, w przeciwnym razie nie będzie Pani odliczała kosztu nabycia leków za ten miesiąc, w którym wydatki nie przekroczą kwoty 100 zł.

Leki zalecone są przez specjalistę (wydruk recepty z konta (…), lub zaświadczenie od lekarza specjalisty o konieczności stosowania leków), jednak leki mogą być zapisane nie tylko przez lekarza specjalistę w zakresie diabetologii/endokrynologii, ale również z innych dziedzin medycyny np. kardiologa lub okulisty (choroby współistniejące).

Zabiegi rehabilitacyjne będą:

a)przeprowadzone przez lekarzy specjalistów/rehabilitantów;

b)będzie Pani posiadała dokumenty potwierdzające ich zlecenie i odbycie;

c)będzie Pani posiadała orzeczenie/zaświadczenie od lekarza specjalisty, że zabiegi są niezbędne i przyczynią się do poprawy stanu zdrowia stosowanie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

d)placówka będzie posiadała status zakładu lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładu rehabilitacji leczniczej lub zakładu opiekuńczo-leczniczego lub pielęgnacyjno-opiekuńczego, w świetle przepisów ustawy o działalności leczniczej (użyte słowa lub wynikają z faktu, że Pani syn jeszcze nie uczestniczył w takim turnusie i trudno Pani określić, który dokładnie status z ww. będzie posiadała placówka);

e)zabiegi lecznicze lub rehabilitacyjne są niezbędne i będą służyły poprawie stanu zdrowia Pani syna w związku z orzeczoną niepełnosprawnością.

Wydatki, które chciałaby Pani odliczyć nie zostały i nie zostaną odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały i nie zostaną odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Pytanie

Czy na podstawie art. 26 ust. 1, ust. 7a pkt 2a, pkt 3, pkt 5, pkt 6, pkt 6a, pkt 11, pkt 12, pkt 13, pkt 14, pkt 15 ustawy PIT będzie Pani mogła odliczyć od dochodu wydatki związane z zakupem:

-leków - insuliny bazowej i szybkodziałającej oraz leków stosowanych w chorobach współistniejących;

-książek i wydawnictw naukowych o tematyce związanej z chorobą syna - cukrzycą typu I;

-systemu (…)do pomiaru glikemii (sensor);

-systemu (…) - ciągły system monitoringu glikemii (sensor i transmiter);

-pasków testowych do pomiaru glukozy we krwi, pasków testowych do pomiaru glukozy w moczu i ketonów w moczu;

-nakłuwaczy i lancetów;

-glukometrów;

-penów (wstrzykiwacze do insuliny);

-igieł do penów;

-pompy insulinowej;

-zbiorników na insulinę przeznaczonych do pomp insulinowych;

-wkłuć do pompy insulinowej (zestawy infuzyjne);

-telefonu komórkowego - smartfonu z systemem odpowiednim do działania systemów monitoringu glikemii i pomp insulinowych (niektóre pompy insulinowe są bezprzewodowe i również wymagają zakupu odpowiedniego smartfona do ich obsługi, i te również znajdują się w wykazie pomp refundowanych przez (…));

-komputera kompatybilnego z aplikacją do pompy insulinowej i systemu monitoringu glikemii;

-smartwatch'a kompatybilnego z aplikacją do systemu monitoringu glikemii;

-mostka do pomp (służącego do zamkniętej pętli między systemem monitoringu glikemii pompą insulinową);

-okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych;

-toreb izolacyjnych z wkładami chłodzącymi i/lub pojemników termoizolacyjnych (…), przeznaczonych na insulinę, przeznaczonych do utrzymania insuliny w temperaturze według zaleceń producenta;

-odpłatność za pobyt syna (osoby niepełnosprawnej i osoby do 16 roku życia) i Pani na turnusie rehabilitacyjnym;

-kolonie i obozy dla dzieci niepełnosprawnych, w których uczestniczyłby syn;

-wydatki na przewóz syna w formie biletów miesięcznych na komunikację publiczną, zarówno miejską, jak i podmiejską; wydatki na przewóz syna na niezbędne konsultacje z lekarzami specjalistami, również do innego miasta niż miejsce zamieszkania (kolej, metro itp.);

-wydatki na użytkowanie samochodu osobowego, będącego Pani i Pani męża (ojca dziecka) współwłasnością?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2022 poz. 2647 ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Na podstawie art. 26 ust. 7a ustawy o PIT, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na m.in.:

2a) zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 limity finansowania zaopatrzenia w wyroby medyczne i ich napraw ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 826 ze zm.) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych;

3) zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;

5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;

6) odpłatność za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym;

6a) odpłatność za pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładzie rehabilitacji leczniczej;

11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;

12) leki, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1977) - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki;

13) odpłatny przewóz: b) (…) dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;

14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;

15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a)na turnusie rehabilitacyjnym,

b)w zakładach, o których mowa w pkt 6,

c)na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11,

d)opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, lub zakładzie rehabilitacji leczniczej.

W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o PIT, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Jak stanowi ponadto art. 26 ust. 7b ustawy o PIT, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, (…), zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7d ustawy o PIT, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 26 ust. 13a ustawy o PIT, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Pani zdaniem, jako opiekun prawny osoby spełniającej powyższe kryteria, powinna Pani móc odliczyć od dochodu wydatki związane ze wszystkimi wymienionymi wyżej zakupami. Spełnia Pani wymienione warunki ustawowe:

1) Pani 13-letni syn posiada orzeczenie o niepełnosprawności;

2) Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 2a ustawy o PIT za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na m. in: zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 523, 1292, 1559 i 2054) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

W obecnie obowiązującym wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 826) - Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie z dnia 29 maja 2017 r. (tekst. jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 823) wymienione zostały (m.in) objęte niniejszym wnioskiem:

- soczewka okularowa korekcyjna do dali (poz. 72 i 74) - przy czym oczywistością jest, iż oprawki okularowe stanowią wyposażenie umożliwiające używanie soczewek okularowych zgodnie z zastosowaniem;

- soczewka kontaktowa miękka (poz. 76);

- zestawy infuzyjne do osobistej pompy insulinowej (obejmujące wkłucie, łącznik i dren) - poz. 91;

- zbiornik na insulinę do osobistej pompy insulinowej - poz. 134;

- zbiornik na insulinę, poz. 135,135a,135b Sensor do Systemu Ciągłego Monitorowania Glikemii w czasie rzeczywistym (...) poz. 136,136a;

- (...) transmiter/nadajnik do systemu ciągłego monitorowania glikemii, poz. 137,137a czujnik do systemu monitorowania stężenia glukozy flash (FGM).

Ponadto, przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o PIT stanowi, że za zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Z definicji wyrażenia „rehabilitacja” wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 573 z późn. zm.) - rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Mając na względzie art. 26 ust. 7a pkt 3 cyt. ustawy określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza to, że można zaliczyć do nich tylko sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Taki sprzęt zatem musi posiadać właściwości leczniczo-rehabilitacyjne lub ułatwiać tej osobie, ze względu na jej niepełnosprawność, wykonywanie czynności życiowych.

Zatem z przepisu tego wynika, że pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek, zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz m.in. służyć przywracaniu sprawności organizmu; cechą zakupionego sprzętu (urządzenia) musi być jego indywidualny charakter. Wskazać należy, że właściwym do stwierdzenia, czy dane urządzenie, sprzęt czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji lub ono będzie ułatwiało wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jest w szczególności lekarz specjalista, który biorąc pod uwagę stan zdrowia konkretnej osoby i potrzeby indywidualnej rehabilitacji może ten fakt potwierdzić np. w wydanym zaświadczeniu czy zaleceniu stwierdzającym konieczność stosowania systemów np. pomp czy systemów monitoringu glikemii, których stosowanie jest jednak uzależnione od stosowania urządzeń - telefonów, komputerów czy zegarków, do odczytywania danych z ww. urządzeń medycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę można stwierdzić, że wydatki na zakup pompy insulinowej, glukometru oraz osprzętu, czy np. baterii do tych urządzeń, nakłuwaczy, lancetów, pasków testowych do glukometru, pasków testowych do pomiaru cukru i ciał ketonowych w moczu, penów, igieł jednorazowych do penów, torb izolacyjnych lub pojemników termoizolacyjnych na peny do insuliny, stanowią wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych Pani syna, jako osoby niepełnosprawnej w związku z zachorowaniem na cukrzycę typu I.

Aktualny rozwój nauki i medycyny, dzięki któremu na rynek trafiają nowe urządzenia i doskonalone są dotychczas funkcjonujące na rynku, powoduje, że urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji lub ułatwieniu czynności życiowych osobom niepełnosprawnym, z czasem stają się również urządzeniami niezbędnymi w codziennym funkcjonowaniu takich osób lub odgrywają znaczną rolę w ich rehabilitacji.

Ponadto w Pani ocenie, posiadając samochód osobowy jako współwłaściciel wraz z Pani mężem, ojcem syna, z uwagi na rozdzielność majątkową małżeńską obejmującą cały rok podatkowy, może skorzystać Pani z osobnego limitu przysługującego w ramach ulgi określonej w art. 26 ust. 1 pkt. 14, i to pomimo, że orzeczenie o niepełnosprawności syna datowane jest od 5.05.2023 r. Ustawodawca nie wprowadził w tym zakresie żadnych reguł proporcjonalności wydatku, bowiem określił, że wydatki na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) podatnika mającego na utrzymaniu dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Ponadto w Pani ocenie na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 13 możliwe jest odliczenie od podatku wydatków poniesionych na przewóz środkami komunikacji publicznej dziecka niepełnosprawnego na konieczne wizyty u lekarza specjalisty czy na zabiegi. Możliwe zatem w ramach tej podstawy prawnej jest odliczenie biletu miesięcznego lub rocznego na przejazdy komunikacją publiczną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku i uzupełnieniu jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).:

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b‑3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot: (…) 6) wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w art. 26 ust. 7 i 7b-7g, natomiast rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zgodnie z którym:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

1)adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

2)przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

2a) zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 463, 583 i 974) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych;

3)zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;

3a) pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2 280 zł;

4)zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

5)odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;

6)odpłatność za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym;

6a) odpłatność za pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładzie rehabilitacji leczniczej;

6b) odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne;

7)opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2 280 zł;

8)utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2 280 zł;

9)opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;

10)opłacenie tłumacza języka migowego;

11)kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;

12)leki, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2301) - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki;

13)odpłatny przewóz:

a)osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,

b)osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;

14)używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł;

15)odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a)na turnusie rehabilitacyjnym,

b)w zakładach, o których mowa w pkt 6,

c)na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11,

d)opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, lub zakładzie rehabilitacji leczniczej.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ww. ustawy:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1.orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2.decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3.orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1.I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

b) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

c) znaczny stopień niepełnosprawności;

2.II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy albo

b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

W myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W treści wniosku i jego uzupełnieniach przedstawiła Pani informacje z których wynika, że:

-Pani 12-letni syn choruje na cukrzyce typu I;

-orzeczenie o niepełnosprawności Pani syna zostało wydane (...).2023 r. na czas określony od (...).2023 r. do (...).2024 r.;

-chciałaby Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatki związane z zakupem: leków - insuliny bazowej i szybkodziałającej oraz leków stosowanych w chorobach współistniejących; książek i wydawnictw naukowych o tematyce związanej z chorobą syna - cukrzycą typu I; systemu (…) do pomiaru glikemii (sensor); systemu (…) - ciągły system monitoringu glikemii (sensor i transmiter); pasków testowych do pomiaru glukozy we krwi, pasków testowych do pomiaru glukozy w moczu i ketonów w moczu; nakłuwaczy i lancetów; glukometrów; penów (wstrzykiwacze do insuliny); igieł do penów; pompy insulinowej; zbiorników na insulinę przeznaczonych do pomp insulinowych; wkłuć do pompy insulinowej (zestawy infuzyjne); telefonu komórkowego - smartfona z systemem odpowiednim do działania systemów monitoringu glikemii i pomp insulinowych; komputera kompatybilnego z aplikacją do pompy insulinowej i systemem monitoringu glikemii; smartwatch'a kompatybilnego z aplikacją do systemu monitoringu glikemii; mostka do pomp (służącego do zamkniętej pętli między systemem monitoringu glikemii a pompą insulinową); okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych; toreb izolacyjnych z wkładami chłodzącymi i/lub pojemników termoizolacyjnych (...), przeznaczonych do utrzymania insuliny w temperaturze według zaleceń producenta; odpłatność za pobyt syna i Pani na turnusie rehabilitacyjnym; kolonie i obozy dla dzieci niepełnosprawnych, w których uczestniczyłby syn; wydatki na przewóz syna w formie biletów miesięcznych na komunikację publiczną, zarówno miejską, jak i podmiejską na przewóz syna na niezbędne konsultacje z lekarzami specjalistami, również do innego miasta niż miejsce zamieszkania (kolej, metro itp.); wydatki na użytkowanie samochodu osobowego, będącego Pani i Pani męża (ojca dziecka) współwłasnością.

W przedmiotowej sprawie Pani wątpliwość budzi prawo do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej w odniesieniu do powyższych wydatków.

Wydatki związane z zakupem leków, podlegają odliczeniu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 w związku z ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym o osób fizycznych, o ile osoba niepełnosprawna spełni następujące warunki:

1)dokona zakupu produktów mających cechy „leku”,

2)poniesie w danym miesiącu wydatki na ich zakup powyżej kwoty 100 zł,

3)posiada imienny dokument potwierdzający poniesienie wydatku (np. faktury),

4)posiada potwierdzenie właściwego lekarza specjalisty o konieczności stosowania zaleconego leku (leków) stale lub czasowo.

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji „leku”, a zatem posiłkowo należy opierać się na definicjach zawartych w ustawie z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2301 ze zm.).

Z definicji zawartych w art. 2 ww. ustawy wynika, że:

1)lekiem aptecznym jest produkt leczniczy sporządzony w aptece zgodnie z recepturą farmakopealną, przeznaczony do wydania w tej aptece (pkt 10),

2)lekiem gotowym jest produkt leczniczy wprowadzony do obrotu pod określoną nazwą i w określonym opakowaniu (pkt 11),

3)lekiem recepturowym jest produkt leczniczy sporządzony w aptece na podstawie recepty lekarskiej (pkt 12),

4)produktem leczniczym – jest substancja lub mieszanina substancji, przedstawiana jako posiadająca właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt lub podawana w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia lub modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne (pkt 32).

Prawo do ulgi przysługuje na wszystkie leki, których konieczność stosowania zaleci lekarz, niezależnie od tego czy leki związane są z innym schorzeniem niż to, w związku z którym orzeczono niepełnosprawność.

Jeżeli są spełnione powyższe warunki, rodzice mogą skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej i odliczyć od dochodu poniesione wydatki. Dokumenty potwierdzające poniesienie wydatku uprawniającego do odliczenia (faktury, rachunki) mogą być wystawione na imię i nazwisko rodzica ponoszącego dany wydatek albo na małoletnie dziecko, na które przysługuje odliczenie.

Jak wskazała Pani we wniosku i jego uzupełnieniu - syn przyjmuje leki zalecone przez specjalistę (wydruk recepty z konta (…), lub zaświadczenie od lekarza specjalisty o konieczności stosowania leków), jednak leki mogą być zapisane nie tylko przez lekarza specjalistę w zakresie diabetologii/endokrynologii, ale również z innych dziedzin medycyny np. kardiologa lub okulisty (choroby współistniejące). Zakupione leki będą lekami w rozumieniu ustawy Prawo farmaceutyczne. Wydatki będą udokumentowane fakturami wystawionymi na Pani syna. Kwota poniesiona na leki będzie przekraczać 100 zł w miesiącu, w przeciwnym razie nie będzie Pani odliczała kosztu nabycia leków za ten miesiąc, w którym wydatki nie przekroczą kwoty 100 zł.

Zatem ma Pani prawo do odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup leków zleconych przez lekarza specjalistę w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wątpliwość Pani budzi również kwestia, czy wydatki na zakup książek i wydawnictw naukowych o tematyce związanej z chorobą syna – cukrzycą typu I, mogą podlegać odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 26 ust. 7a pkt 4 przewiduje odliczenie w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Zatem odliczeniu na podstawie tego przepisu podlegają wydatki na zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, tylko ściśle związanych z rodzajem niepełnosprawności.

Zamierza Pani zakupić książki i wydawnictwa naukowe o tematyce związanej z chorobą syna - cukrzycą typu I, więc będzie miała Pani prawo do odliczenia wydatków w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Wydatki bowiem zostaną poniesione przez Panią stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Pani syna (tj. będą stanowiły wydatki odpowiadające indywidualnym potrzebom wynikającym z rodzaju posiadanej przez Pani syna niepełnosprawności).

Zatem będzie Pani uprawniona na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zakup książek i wydawnictw naukowych o tematyce związanej z chorobą syna – cukrzycą typu I. Wydatki, będą mogły zostać odliczone w kwocie faktycznie poniesionej od dochodu w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym wydatki zostaną poniesione (przy spełnieniu pozostałych warunków niezbędnych do skorzystania z przedmiotowego odliczenia).

Możliwość odliczenia przez Panią w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na: system (…) do pomiaru glikemii (sensor), system (…) - ciągły system monitoringu glikemii (sensor i transmiter), paski testowe do pomiaru glukozy we krwi, paski testowe do pomiaru glukozy w moczu i ketonów w moczu, nakłuwacze i lancety, glukometry, peny (wstrzykiwacze do insuliny), igły do penów, pompę insulinową, zbiorniki na insulinę przeznaczone do pomp insulinowych, wkłucia do pompy insulinowej (zestawy infuzyjne), telefon komórkowy (smartfon z systemem odpowiednim do działania systemów monitoringu glikemii i pomp insulinowych), komputer kompatybilny z aplikacją do pompy insulinowej i systemu monitoringu glikemii, smartwatch kompatybilny z aplikacją do systemu monitoringu glikemii, mostek do pomp (służący do zamkniętej pętli między systemem monitoringu glikemii a pompą insulinową), okulary korekcyjne lub soczewki kontaktowe należy w przedstawionym stanie faktycznym odnieść do art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że odliczeniu mogą podlegać wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie urządzenia, narzędzia i sprzęt o indywidualnym charakterze, niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych.

Podkreślić należy, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe urządzenia oraz doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku urządzenia, powoduje, że urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, stają się również urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, które zmniejszają ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych, powoduje, że posiada on indywidualny charakter, związany z niepełnosprawnością Pani syna, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy, stwierdzić należy, że wydatki związane z zakupem wskazanych we wniosku sprzętów, urządzeń i narzędzi stanowią wydatki związane z ułatwieniem wykonywania przez Pani syna czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności mieszczące się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą zostać odliczone od dochodu w zeznaniu podatkowym (przy spełnieniu pozostałych warunków niezbędnych do skorzystania z przedmiotowego odliczenia).

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Pani jako osoba, która sprawuje opiekę nad małoletnim niepełnosprawnym synem jest uprawniona do odliczenia wydatków poniesionych w związku z używaniem samochodu, stanowiącego Pani współwłasność do wysokości limitu przyznanego przez ustawodawcę.

Ustawodawca wprowadził dla tej ulgi limit kwotowy w wysokości 2280 zł w roku podatkowym. W zeznaniu podatnik może dokonać odliczenia w wysokości nieprzekraczającej ten limit. Konstrukcja przepisu wymaga rozstrzygania tego rodzaju wątpliwości w oparciu o zasadę, iż każda osoba niepełnosprawna (osoba posiadająca na utrzymaniu osobę niepełnosprawną) dysponuje „własnym” limitem, jednak kwota odliczenia nie może przekroczyć kwoty limitu.

Wskazać jednocześnie należy, że określona w ustawie kwota 2280 zł jest maksymalną kwotą, która może być odliczona za dany rok podatkowy tytułem poniesienia ww. wydatków i to niezależnie od tego, czy osoba mająca na utrzymaniu osobę niepełnosprawną była właścicielem samochodu osobowego przez cały rok lub nabyła własność/współwłasność samochodu w trakcie roku podatkowego oraz niezależnie od tego, czy osoba niepełnosprawna uzyskała orzeczeni o niepełnosprawności w trakcie roku podatkowego.

W przypadku wydatków poniesionych na używanie samochodu osobowego nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże, na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia. W kontekście przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dowodami tymi będą np. orzeczenie o niepełnosprawności oraz dowód rejestracyjny samochodu. Jeżeli przepisy prawa nie wymagają urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia, dowodem może być również odebrane od strony, na jej wniosek, oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, dotyczące, np. poniesienia wydatku.

Pod pojęciem wydatków dotyczących eksploatacji samochodu osobowego należy rozumieć nie tylko koszty samego przejazdu, ale i koszty utrzymania samochodu takie jak koszty przeglądów technicznych, napraw, zakupu części czy obowiązkowego ubezpieczenia OC.

Zatem wydatki poniesione przez Panią (osoby, która ma na utrzymaniu niepełnosprawnego syna) na użytkowanie samochodu osobowego, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym do wysokości limitu, tj. do kwoty 2280 zł.

W przedmiotowej sprawie Pani wątpliwość budzi prawo do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej w odniesieniu do odpłatności za pobyt Pani syna i Pani na turnusie rehabilitacyjnym.

Wysokość tych wydatków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z których wynika kto poniósł wydatek, w jakiej wysokości i na jaki cel. Dokumentem takim może być niewątpliwie faktura, jednak aby podatnik mógł skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, z posiadanych faktur musi wynikać, że to on poniósł ten wydatek. W przypadku wydatków na rehabilitację niepełnosprawnego dziecka faktura może być wystawiona na dziecko niepełnosprawne lub na rodzica, który utrzymuje dziecko niepełnosprawne.

Na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczeniu podlegają wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym oraz na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 6a odliczeniu podlegają wydatki poniesione na odpłatność za pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym. Zatem ma Pani prawo odliczyć ww. wydatki w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Pani wątpliwość budzi również kwestia czy wydatki na kolonie i obozy dla dzieci niepełnosprawnych, w których uczestniczyłby Pani syn, podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej podlegają wydatki na kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia, tak więc wydatki poniesione na kolonie i obozy dla dzieci niepełnosprawnych, w których uczestniczyłby Pani syn również może Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

O ile spełnione zostaną pozostałe warunki, o których mowa w powołanych wyżej przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym m.in. warunek posiadania dokumentów, które poświadczają poniesienie ww. wydatków, zgodnie z powołanym wyżej art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 13 lit.b  ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczeniu podlega odpłatny przewóz osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16.

Brak określenia rodzaju środka transportu (w lit.b) oznacza, iż nie istnieją w tym zakresie żadne ograniczenia. Mogą to być zatem środki transportu autobusowego, kolejowego, promowego, przewozy taksówkowe lub prywatnym samochodem osobowym. Odliczeniu podlegają wydatki faktycznie poniesione. Warunkiem jest jednak posiadanie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Odliczenie przysługuje bez względu na cel przejazdu, tzn. nie jest wymagane, aby były to przejazdy na zabiegi czy też związane z pobytem na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym czy i pielęgnacyjno-opiekuńczym.

Zatem w ramach ulgi rehabilitacyjnej ma Pani prawo odliczyć wydatki poniesione na przewóz syna w formie biletów miesięcznych na komunikację publiczną, zarówno miejską, jak i podmiejską oraz wydatki na przewóz syna na niezbędne konsultacje z lekarzami specjalistami, również do innego miasta niż miejsce zamieszkania (kolej, metro itp.)

W powyższym zakresie stanowisko Pani jest prawidłowe.

W ramach ulgi rehabilitacyjnej odliczeniu nie podlega zakup toreb izolacyjnych z wkładami chłodzącymi i/lub pojemników termoizolacyjnych (…) przeznaczonych na insulinę, gdyż produkty te nie są ani lekiem, ani sprzętem, urządzeniem czy narzędziem niezbędnym w rehabilitacji. Powyższe produkty nie są także wskazane jako wyrób medyczny, o którym mowa w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie (t.j. Dz. U. 2023 poz. 823). Zatem wydatki te nie podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Pomimo wskazania przez Panią, że wydatek ten przeznaczony jest do utrzymania insuliny w temperaturze według zaleceń producenta, należy zauważyć, że takiemu produktowi trudno przypisać indywidualny charakter.

Istotnym warunkiem odliczenia wydatków jest to, aby zakupione przedmioty były niezbędne w rehabilitacji. Ma to miejsce wtedy, gdy pomiędzy rodzajem nabytego przedmiotu, a rodzajem niepełnosprawności istnieje ścisły związek oraz przedmiot ten jest wykorzystywany (używany) w rehabilitacji, przywraca sprawność organizmu lub ułatwia osobie niepełnosprawnej wykonywanie czynności życiowych. Powyższa przesłanka sprawia, iż ten sam przedmiot u jednej osoby niepełnosprawnej będzie podlegał odliczeniu, a u drugiej nie. Należy podkreślić, że zakupiony towar powinien mieć indywidualny charakter, być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz ułatwiać wykonywanie czynności życiowych.

Tym samym w tej części stanowisko Pani jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Panią. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ podatkowy uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00