Interpretacja indywidualna z dnia 6 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.356.2023.4.DS

Wniesienie mienia, stanowiącego przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego, do Fundacji rodzinnej na pokrycie funduszu założycielskiego nie spowoduje po Pana stronie konieczności dokonywania korekty podatku, o której mowa w art. 91 ust. 1 ustawy.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych przekazania mienia na pokrycie funduszu założycielskiego fundacji rodzinnej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 października 2023 r. (wpływ 5 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą status polskiego rezydenta podatkowego, podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości osiąganych przez siebie dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., dalej: „u.p.d.o.f.”).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 221 ze zm., dalej „u.p.p.”). Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Wnioskodawca planuje utworzyć fundację rodzinną, o której mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 326 – dalej „u.f.r.”) – dalej „Fundacja”.

Wnioskodawca będzie jedynym fundatorem wskazanej Fundacji. Fundacja zostanie powołana z zachowaniem wszystkich wymogów formalnych określonych przepisami u.f.r. i zostanie wpisana do właściwego rejestru. Wnioskodawca planuje wnieść do fundacji rodzinnej mienie na pokrycie funduszu założycielskiego w postaci całego prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa, które warte jest ponad 100.000 zł. W skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wchodzą zarządzane przez Wnioskodawcę nieruchomości własne oraz wyposażenie związane z zarządzaniem tymi nieruchomościami.

Celem szczególnym określonym w statucie przez fundatora będzie zwiększenie wartości gromadzonego przez fundację mienia, w szczególności nieruchomości składających się na wniesione przedsiębiorstwo. Fundacja będzie nabywać mienie, zarządzać nieruchomościami i spełniać świadczenia na rzecz beneficjentów oznaczonych w statucie. W ramach zarządzania nieruchomościami Fundacja będzie wynajmować posiadane przez siebie nieruchomości. Fundacja nie będzie nabywała żadnych składników majątku wyłącznie celem ich odpłatnego zbycia. Celem nadrzędnym nabywania składników majątku będzie powiększanie ich wartości. Mogą zdarzyć się sytuacje, iż fundacja dokona zbycia jednego ze składników zgromadzonego majątku w momencie, kiedy uzna, że wartość danego składnika majątku osiągnęła oczekiwaną wartość lub w sytuacjach, gdy spodziewany będzie spadek jego wartości lub gdy będzie tego wymagała dywersyfikacja portfela aktywów inwestycyjnych, aby nie dopuścić do straty na inwestycji. Nie jest możliwe przewidzenie minimalnego ani maksymalnego okresu przetrzymywania nabytego aktywa pod kątem oczekiwanego wzrostu jego wartości, bowiem to ocena wzrostu wartości, przewidywanych poziomów jego zmiany lub okresu utrzymania jest czynnikiem mogącym wpłynąć na decyzję o sprzedaży danego aktywa nabytego w celu inwestycyjnym. Fundacja w szczególności w ramach zarządu majątkiem fundacji, będzie zajmować się wynajmem i zarządzaniem posiadanymi nieruchomościami, w początkowym okresie kontynuując działalność nabytego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w oparciu o nieruchomości wchodzące w jego skład. Wnioskodawca nie przewiduje ani wynajmu wniesionych nieruchomości ani wynajmu całego wniesionego przedsiębiorstwa do fundatora, beneficjentów lub podmiotów powiązanych z nimi.

Od zakupionych nieruchomości będących składnikami przedsiębiorstwa Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego.

Po wniesieniu przedsiębiorstwa na pokrycie funduszu założycielskiego Wnioskodawca planuje dokonać likwidacji prowadzonej działalności.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zespół wszystkich składników materialnych i niematerialnych, które Wnioskodawca planuje wnieść do fundacji będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610). Fundacja będzie kontynuować dotychczasową działalność Wnioskodawcy w zakresie wynajmu nieruchomości bez ponoszenia dodatkowych nakładów. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników. Prowadzi działalność samodzielnie.

Pytania (oznaczone we wniosku nr 2 i 3)

1.Czy do czynności wniesienia przedsiębiorstwa na pokrycie funduszu założycielskiego będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm. – dalej „u.p.t.u.”)?

2.Czy wniesienie przedsiębiorstwa na pokrycie funduszu założycielskiego fundacji rodzinnej spowoduje konieczność dokonania korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ust. 1 u.p.t.u. przez Wnioskodawcę?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 u.p.t.u. przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Warto jednak wskazać, że ustawa nie wskazuje rodzaju tego zbycia, w szczególności nie wskazuje, iż zbycie takie powinno być odpłatne. Wykładnia przepisów u.p.t.u. nie budzi żadnych wątpliwości, że mogą to być także zbycia nieodpłatne, w tym darowizny.

Zgodnie z postanowieniem Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 stycznia 2023 r. C-729/21 przeniesienie przedsiębiorstwa nie podlega podatkowi od towarów i usług (dalej: VAT), jeżeli całość przekazanych składników umożliwia kontynuację samodzielnej działalności gospodarczej przez nabywcę. Fundacja rodzinna może kontynuować działalność Wnioskodawcy albowiem jest ona osoba prawną i taki też jest cel wniesienia przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do jego przyszłej Fundacji.

W przypadku jedynie, gdyby zakres prowadzonej działalności wykroczył poza zakres opisany w art. 5 ust. 1 u.f.r., wówczas po stronie fundacji rodzinnej powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Nie ma natomiast zakazu prowadzenia działalności gospodarczej przez fundację, nawet w zakresie wykraczającym poza art. 5 ust. 1 u.f.r.

Wnioskodawca aktualnie prowadzi działalność tylko w zakresie zarządzania nieruchomościami, ofertując ich wynajem podmiotom niepowiązanym. Wskazać natomiast należy, iż jednym z dozwolonych zakresów działalności gospodarczej prowadzonej przez FR (jednocześnie podlegającą VAT) jest najem, dzierżawa lub udostępnianie mienia do korzystania na innej podstawie, a zakres ten nie wyłącza nieruchomości. Oznacza to, iż FR mogłaby kontynuować działalność przedsiębiorstwa wniesionego na pokrycie funduszu założycielskiego.

Wobec powyższego uznać należy, iż do czynności wniesienia przedsiębiorstwa na pokrycie funduszu założycielskiego nie będą miały zastosowania przepisy u.p.t.u. zgodnie z art. 6 pkt 1 u.p.t.u.

Ad 2.

Wniesienie przedsiębiorstwa na pokrycie funduszu założycielskiego fundacji rodzinnej nie spowoduje konieczności dokonania korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ust. 1 u.p.t.u. przez Wnioskodawcę, mimo braku odpłatności takiego zbycia, bowiem nabycie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy przez jego przyszłą Fundację jest następstwem prawnym wynikającym z zasad art. 19 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, implementowanym w art. 6 pkt 1 u.p.t.u.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 9 u.p.t.u. w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepis ten zatem, w ramach następstwa prawnego nabywcy przedsiębiorstwa, pozwala na kontynuowanie okresu korekty przez nabywcę przedsiębiorstwa, wobec czego zbywca przedsiębiorstwa nie ma obowiązku dokonywania korekty zgodnie z art. 91 ust. 1. u.p.t.u.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy,

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy,

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy,

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepisy dotyczące działalności fundacji rodzinnej, która uregulowana została w ustawie z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 326 ze zm.), zwanej dalej ustawą o fundacji rodzinnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o fundacji rodzinnej:

W myśl art. 5 ust. 1 ww. ustawy o fundacji rodzinnej:

Z cytowanych przepisów ustawy o fundacji rodzinnej wynika, że fundacja rodzinna tworzona jest w celu gromadzenia majątku rodzinnego przedsiębiorstwa, zarządzania nim oraz zabezpieczenia potrzeb finansowych beneficjentów tej fundacji. Fundator określa w statucie szczegółowy cel fundacji, dodatkowo przepisy ustawy o fundacji rodzinnej określają również zakres, w jakim fundacja może prowadzić działalność gospodarczą.

Zatem w sytuacji wykonywania czynności wpisujących się w definicje dostawy towarów czy świadczenia usług - w rozumieniu art. 5 ustawy o VAT - w tym również w zakresie zbywania mienia, gdy Fundacja będzie dokonywała tych czynności w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na cel czy rezultat tej działalności, będzie uznana za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Planuje Pan utworzyć fundację rodzinną, o której mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o fundacji rodzinnej. Będzie Pan jedynym fundatorem wskazanej Fundacji. Fundacja zostanie powołana z zachowaniem wszystkich wymogów formalnych określonych przepisami ustawy o fundacji rodzinnej i zostanie wpisana do właściwego rejestru. Planuje Pan wnieść do fundacji rodzinnej mienie na pokrycie funduszu założycielskiego w postaci całego prowadzonego przez Pana przedsiębiorstwa, które warte jest ponad 100.000 zł. W skład tego przedsiębiorstwa wchodzą zarządzane przez Pana nieruchomości własne oraz wyposażenie związane z zarządzaniem tymi nieruchomościami. Fundacja w szczególności w ramach zarządu majątkiem fundacji będzie zajmować się wynajmem i zarządzaniem posiadanymi nieruchomościami, w początkowym okresie kontynuując działalność Pana nabytego przedsiębiorstwa w oparciu o nieruchomości wchodzące w jego skład. Nie przewiduje Pan ani wynajmu wniesionych nieruchomości ani wynajmu całego wniesionego przedsiębiorstwa do fundatora, beneficjentów lub podmiotów powiązanych z nimi. Od zakupionych nieruchomości będących składnikami Pana przedsiębiorstwa dokonał Pan odliczenia podatku naliczonego. Po wniesieniu przedsiębiorstwa na pokrycie funduszu założycielskiego planuje Pan dokonać likwidacji prowadzonej działalności. Zespół wszystkich składników materialnych i niematerialnych, które planuje Pan wnieść do fundacji będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny. Fundacja będzie kontynuować Pana dotychczasową działalność w zakresie wynajmu nieruchomości bez ponoszenia dodatkowych nakładów. Nie zatrudnia Pan pracowników, prowadzi działalność samodzielnie.

Pana wątpliwości w przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy wniesienie przez Pana ww. mienia na pokrycie funduszu założycielskiego fundacji rodzinnej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Transakcja mająca za przedmiot zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce jedynie wówczas, gdy wymienione w art. 55¹ Kodeksu cywilnego elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), zostaną przekazane nabywcy. Należy podkreślić, że na gruncie przytaczanego przepisu, istnieje możliwość umownego wyłączenia pewnych elementów z transakcji zbycia przedsiębiorstwa, ale tylko wówczas, gdy elementy te nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przeciwnym wypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych, umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W kontekście zatem zbycia przedsiębiorstwa, z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta przekazanie przedsiębiorstwa (lub jego niezależnej części), w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo (lub jego część) zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów, zasobów, jeśli istnieją.

Sformułowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy rozumieć w sposób funkcjonalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów, który jest przedmiotem zbycia, pozwala na prowadzenie i służy w sposób trwały prowadzeniu samodzielnej działalności gospodarczej nabywcy, realizowanej uprzednio w przedsiębiorstwie zbywcy.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa (sprzedaż ,darowizna itp.) decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Wskazał Pan, że planuje Pan wnieść do fundacji rodzinnej mienie na pokrycie funduszu założycielskiego w postaci całego prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa. Zespół wszystkich składników materialnych i niematerialnych, które planuje Pan wnieść do fundacji będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny. Fundacja będzie kontynuować Pana dotychczasową działalność w zakresie wynajmu nieruchomości bez ponoszenia dodatkowych nakładów. Po wniesieniu przedsiębiorstwa na pokrycie funduszu założycielskiego planuje Pan dokonać likwidacji prowadzonej dotychczas działalności.

Zatem w omawianej sprawie zostaną spełnione wszystkie przesłanki, aby uznać planowaną czynność przekazania zespołu składników materialnych i niematerialnych do fundacji rodzinnej na pokrycie funduszu założycielskiego jako transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Pana stanowisko w kwestii objętej pytaniem nr 1 jest prawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą również kwestii, czy wniesienie przedsiębiorstwa na pokrycie funduszu założycielskiego fundacji rodzinnej spowoduje konieczność dokonania korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

I tak, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy:

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:

Według art. 91 ust. 4 ustawy:

Jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 6 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Według art. 91 ust. 7a ustawy:

W myśl art. 91 ust. 8 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 9 ustawy,

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zbycie przedsiębiorstwa (lub zorganizowanej jego części), o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, pozostaje dla zbywcy bez wpływu na wcześniejsze odliczenia podatku naliczonego dokonane na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy w związku z zakupami, które służyły podatnikowi do wykonywania czynności opodatkowanych w zbywanym przedsiębiorstwie (lub jego zorganizowanej części). Równocześnie przepis art. 91 ust. 9 ustawy nakłada na nabywcę, jako beneficjenta praw i obowiązków zbywcy, obowiązek dokonania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, określonych w art. 91 ust. 1-8 ustawy, do których byłby zobligowany podmiot, który dokonał odliczenia, w przypadku gdyby nie doszło do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Odnosząc się więc do kwestii korekty podatku naliczonego wskazać należy, że analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro przekazanie majątku na rzecz Fundacji rodzinnej – jak ustalono powyżej - stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to w takiej sytuacji, na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy, nie będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy.

Podsumowując, wniesienie mienia, stanowiącego przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, do Fundacji rodzinnej na pokrycie funduszu założycielskiego nie spowoduje po Pana stronie konieczności dokonywania korekty podatku, o której mowa w art. 91 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego Pana stanowisko w kwestii objętej pytaniem nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy również zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku, w zakresie zadanych przez Pana pytań i stanowisk przedstawionych w odniesieniu do zadanych pytań w zakresie podatku od towarów i usług. Inne kwestie, nieobjęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług, natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).