Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 23 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.466.2023.2.JKU

W jaki sposób Spółka może odliczyć od dochodu z kwalifikowanych IP koszty kwalifikowane określone w art. 18d ust. 2-3b ustawy o CIT, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika tego kwalifikowanego IP, jeżeli dochody z kwalifikowanych IP powstały w kolejnym roku/kolejnych latach po roku podatkowym, w którym zostały poniesione te koszty kwalifikowane?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, w jaki sposób Spółka może odliczyć od dochodu z kwalifikowanych IP koszty kwalifikowane określone w art. 18d ust. 2-3b ustawy o CIT, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika tego kwalifikowanego IP, jeżeli dochody z kwalifikowanych IP powstały w kolejnym roku/kolejnych latach po roku podatkowym, w którym zostały poniesione te koszty kwalifikowane (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 października 2023 r. (data wpływu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Informacje ogólne.

X Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski, tj. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w obszarze produkcji (rozwoju) programów komputerowych. Spółka oferuje również usługi szkoleniowe i doradcze. Programy komputerowe lub określone fragmenty programów komputerowych, tworzone, rozwijane oraz ulepszane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, (…) (dalej: „Oprogramowanie”).

Oprogramowanie służy do bieżącego wsparcia działalności (…), w tym m.in do: zarządzania finansami (nadzór finansowy/płacowy/kadrowy, planowania i realizacji budżetu) czy też do organizacji (…).

Spełnianie przez Spółkę przesłanek do stosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową (dalej: „ulga B+R) oraz preferencyjnej stawki 5% CIT (dalej: „IP Box”).

Prace prowadzone przez Spółkę w zakresie wytworzenia Oprogramowania (zarówno na wstępnym etapie projektowania Oprogramowania, jak i na etapie właściwej jego produkcji) stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT (kwestia oceny tej okoliczności pozostaje poza zakresem niniejszego wniosku). Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego (dalej: „CBR”), o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2021 r. poz. 706 oraz z 2022 r. poz. 1079).

Wnioskodawca jest właścicielem praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania. Prawo to stanowi prawo autorskie do programu komputerowego w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (kwestia oceny tej okoliczności pozostaje poza zakresem niniejszego wniosku) - tj. kwalifikowane prawo własności intelektualnej (dalej: „kwalifikowane IP”).

Wnioskodawca uzyskuje przychody z Oprogramowania w formie abonamentu za czasowy dostęp do Oprogramowania. Wnioskodawca zawiera z klientami umowy licencyjne, na podstawie których klienci odpłatnie nabywają od Wnioskodawcy licencje na korzystanie z Oprogramowania.

Spółka uzyskała interpretację indywidualną, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) potwierdził, że opłaty wynikające z umów licencyjnych, którymi Spółka obciąża klientów za korzystanie z Oprogramowania stanowią przychody z kwalifikowanego IP, a w konsekwencji dochód Spółki może być opodatkowany zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 24d ustawy o CIT (interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 23 kwietnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.75.2021.1.MF).

W konsekwencji, część działalności Spółki opodatkowana jest na zasadach ogólnych wynikających z art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, tj. z zastosowaniem stawki 19%. Natomiast uzyskiwane przez Spółkę kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP opodatkowane są na zasadach wynikających z art. 24d ustawy o CIT, tj. z zastosowaniem stawki 5%. Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisów o IP Box, Spółka ustala odrębnie dochody z poszczególnych kwalifikowanych IP, co w konsekwencji wiąże się z koniecznością odrębnego ustalania przychodów z danego kwalifikowanego IP oraz przypisania kosztów uzyskania przychodów z danego kwalifikowanego IP.

Spółka w określonych nieprzedawnionych latach podatkowych wykazywała stratę z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych (tj. z zastosowaniem 19% stawki CIT), wobec czego w zeznaniach rocznych składanych za te lata Spółka nie dokonywała odliczenia zmniejszającego podstawę opodatkowania z tytułu kosztów kwalifikowanych z działalności B+R. Spółka osiągała natomiast kwalifikowany dochód z kwalifikowanych IP, opodatkowanych stawką 5% w ramach IP Box. Dotychczas Spółka nie korzystała jednocześnie z ulgi B+R oraz IP Box. W kolejnych latach podatkowych może również dojść do sytuacji, w której Spółka wykaże stratę podatkową z tytułu działalności opodatkowanej stawką 19% CIT oraz dochód opodatkowany stawką 5% CIT.

Długość procesu wytwarzania Oprogramowania.

Długość procesu wytworzenia i komercjalizacji (sprzedaży) Oprogramowania różni się w zależności od rodzaju Oprogramowania. W odniesieniu do części Oprogramowania, proces ten może trwać dłużej niż jeden rok podatkowy albo następować na przełomie lat. W konsekwencji, koszty kwalifikowane ulgi B+R, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia danego Oprogramowania mogą zostać poniesione (zaksięgowane) przez Spółkę w danym roku podatkowym, natomiast przychód z tytułu opłat licencyjnych za korzystanie z Oprogramowania (przychody z kwalifikowanego IP Spółki) może powstać w kolejnych latach (zazwyczaj w następnym roku podatkowym).

Stosowana przez Spółkę metodyka alokacji kosztów pośrednich dla celów rozliczenia dochodów z kwalifikowanych IP.

Spółka jest w stanie ustalić wartość przychodów oraz kosztów bezpośrednio związanych z procesem produkcyjnym danego Oprogramowania. Do kosztów bezpośrednio związanych z procesem produkcyjnym danego Oprogramowania, należą przede wszystkim koszty osobowe (wynagrodzenia pracowników i współpracowników) alokowane na podstawie prowadzonych ewidencji czasu pracy przeznaczonego na wytworzenie konkretnego Oprogramowania.

Celem rozliczenia IP Box, Spółka jest również w stanie przypisać część kosztów pośrednio związanych z przychodami uzyskiwanymi z Oprogramowania (tj. kwalifikowanych IP).

W celu alokowania kosztów pośrednich na potrzeby ustalenia dochodu z danego Oprogramowania (tj. kwalifikowanego IP), Spółka stosuje odpowiednie klucze alokacji dedykowane poszczególnym rodzajom kosztów pośrednich ponoszonych w celu wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia Oprogramowania. Do kosztów pośrednich należą:

1.koszty administracji,

2.koszty hostingu,

3.koszty usług IT,

4.koszty struktury osobowej - tj. koszty osobowe nieprzypisane bezpośrednio do danego Oprogramowania (np. premie pracownicze, koszty stanowisk pracowniczych i narzędzi pracy, koszty szkoleń) oraz

5.pozostałe koszty pośrednie.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia stosowane klucze alokacji w odniesieniu do poszczególnych rodzajów kosztów pośrednich:

1.w odniesieniu do kosztów administracji, na które składają się koszty najmu powierzchni biurowej oraz koszty zarządzania flotą samochodów osobowych:

a)w odniesieniu do kosztów najmu powierzchni - Spółka przyjmuje podział kosztów najmu powierzchni biurowej na poszczególne działy zaangażowane w proces produkcyjny danego Oprogramowania według zajmowanej przez nie powierzchni biurowej,

b)w odniesieniu do kosztów zarządzania flotą samochodów osobowych - Spółka przyjmuje podział kosztów zarządzania flotą samochodową według liczby samochodów przypisanych do poszczególnych działów Spółki zaangażowanych w proces produkcyjny danego Oprogramowania,

2.w odniesieniu do kosztów hostingu - Spółka alokuje koszty hostingu na podstawie analizy wykorzystania infrastruktury hostingowej (w tym mocy obliczeniowej serwerów) niezbędnej do obsługi danego Oprogramowania, przeprowadzonej przez Dział Utrzymania Systemu funkcjonujący w Spółce,

3.w odniesieniu do usług IT - Spółka przyjmuje podział kosztów IT według wykorzystania systemów i obsługi IT przez poszczególne działy zaangażowane w proces produkcyjny danego Oprogramowania,

4.w odniesieniu do kosztów struktury osobowej - Spółka przyjmuje podział kosztów struktury osobowej (koszty pracy zespołu pracującego nad wytworzeniem Produktu) względem zaraportowanych kosztów wynagrodzeń na poszczególne Produkty,

5. w odniesieniu do pozostałych kosztów pośrednich - Spółka przyjmuje podział kosztów pośrednich proporcjonalnie według kosztów wynagrodzenia osobowego przypisanych do danego Produktu (dalej łącznie jako: „Klucze alokacji”).

Zdaniem Spółki, przyjęte przez nią Klucze alokacji są możliwie najbardziej adekwatne do danego rodzaju kosztów pośrednich i odzwierciedlają możliwie najdokładniej rzeczywiste powiązanie pomiędzy określonym kosztem, a przychodem z danego Oprogramowania.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 25 października 2023 r., wskazali Państwo, że Spółka ponosi następujące koszty kwalifikowane:

a)koszty wynagrodzeń pracowników Spółki zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową,

b)koszty wynagrodzeń osób zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową Spółki na podstawie umów cywilnoprawnych

c)sfinansowane przez Spółkę (jako płatnika) składki z tytułu ww. należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych

- w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej Spółki (wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej) pozostawał w ogólnym czasie pracy pracownika (zleceniobiorcy) w danym miesiącu, zostały przez Spółkę uznane za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop, w związku ze spełnieniem przesłanek wskazanych w tym przepisie.

W zakresie kosztów wynagrodzeń pracowników Spółki zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową oraz sfinansowanych przez Spółkę (jako płatnika) składek z tytułu tych należności, należy wskazać, że przedmiotowe należności były wypłacane przez Spółkę terminowo, wobec czego stanowiły one koszty uzyskania przychodów zgodnie z zasadami ujmowania kosztów wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne wskazanymi w art. 15 ust. 4g i 4h updop.

Z kolei koszty wynagrodzeń osób zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową Spółki na podstawie umów cywilnoprawnych oraz sfinansowanych przez Spółkę (jako płatnika) składek z tytułu tych należności stanowiły koszty podatkowe Spółki stosownie do reguły wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 57a updop.

Od 2021 r. Spółka nie odlicza kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ust. 1 updop. Spółka korzystała z ulgi na działalność badawczo-rozwojową w latach 2016-2020.

Pytanie

W jaki sposób Spółka może odliczyć od dochodu z kwalifikowanych IP koszty kwalifikowane określone w art. 18d ust. 2-3b ustawy o CIT, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika tego kwalifikowanego IP, jeżeli dochody z kwalifikowanych IP powstały w kolejnym roku/kolejnych latach po roku podatkowym, w którym zostały poniesione te koszty kwalifikowane?

Państwa stanowisko w sprawie

Uwagi ogólne o przepisach regulujących stosowanie IP Box.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej zostały wskazane enumeratywnie w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT i są to:

-patent,

-prawo ochronne na wzór użytkowy,

-prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

-prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

-dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

-prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

-wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin,

-autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania IP Box stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w danym roku podatkowym. Kwalifikowanym dochodem z danego kwalifikowanego IP jest dochód uzyskany z danego kwalifikowanego IP skorygowany o wskaźnik nexus (art. 24d ust. 4 ustawy o CIT). Z kolei dochód z kwalifikowanego IP został zdefiniowany w art. 24d ust. 7 ustawy o CIT jako osiągnięty przez podatnika dochód ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT. Celem ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP konieczne jest zatem odwołanie się do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, który określa sposób ustalania dochodu na zasadach ogólnych. Zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochód ze źródła przychodów ustalany jest co do zasady jako nadwyżka sumy przychodów ze źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w danym roku podatkowym.

Mechanizm IP Box jest zatem rozwiązaniem pozwalającym podatnikom na preferencyjne opodatkowanie finalnego etapu procesu badawczo-rozwojowego prowadzonego przez podatników. Dzięki zastosowaniu IP Box, komercjalizacja efektów prac badawczo-rozwojowych, tj. uzyskanie dochodów z kwalifikowanych IP zostaje opodatkowana 5% stawką CIT.

Należy zaznaczyć, że etap komercjalizacji efektów prac B+R (np. uzyskanie dochodu z kwalifikowanych IP, jak w przypadku Wnioskodawcy) następuje po zakończeniu etapu prac badawczo-rozwojowych. Z kolei etap prac badawczo-rozwojowych, z uwagi na swoją specyfikę i złożoność, może trwać dłużej niż jeden rok podatkowy. W konsekwencji, może dojść do sytuacji, w której koszty prowadzonych prac B+R zostają poniesione i potrącone dla celów podatkowych (jako koszty uzyskania przychodów) w jednym roku podatkowym, natomiast komercjalizacja i osiągnięcie dochodu z wytworzonych w ten sposób kwalifikowanych IP następuje w kolejnym roku podatkowym bądź później.

Możliwość łącznego stosowania ulgi B+R oraz IP Box na podstawie art. 24d ust. 9a ustawy o CIT.

Od 1 stycznia 2022 r. obowiązuje przepis art. 24d ust. 9a ustawy o CIT, który dopuszcza możliwość odliczenia od dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej kosztów kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2-3b ustawy o CIT, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika tego prawa. Ustawodawca wskazał także w art. 24d ust. 9a ustawy o CIT, że przepisy art. 18d ust. 1 zdanie drugie i ust. 3c-9 ustawy o CIT stosuje się odpowiednio.

Artykuł 24d ust. 9a ustawy o CIT wprowadza zatem możliwość łącznego stosowania IP Box oraz ulgi B+R poprzez odliczenie od dochodu z kwalifikowanych IP określonych kosztów kwalifikowanych, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia danego IP.

Zgodnie z uzasadnieniem do ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105; dalej: „Ustawa nowelizująca”), która wprowadziła art. 24d ust. 9a ustawy o CIT: „podatnik komercjalizujący wyniki prac badawczo-rozwojowych i osiągający z nich dochody kwalifikowane w rozumieniu przepisów o IP Box nie będzie zobligowany do dokonania wyboru, na koniec roku podatkowego, pomiędzy dwoma „wykluczającymi się” (...) preferencjami. Proponowana zmiana umożliwi bowiem ich symultaniczne stosowanie. Projekt wprowadza możliwość odliczania przez podatnika kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność B+R (kosztów kwalifikowanych), o których mowa w (...) 18d ustawy CIT od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ustalonego zgodnie z (...) art. 24d ust. 7 ustawy CIT”.

Należy zauważyć, że głównym celem wprowadzonego przepisu jest wsparcie tych podatników, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową oraz jednocześnie uzyskują dochody z komercjalizacji kwalifikowanego IP (art. 24d ustawy o CIT).

Należy podkreślić, że w art. 24d ust. 9a ustawy o CIT ustawodawca wskazał jedynie, że od dochodu z kwalifikowanego IP można odliczyć koszty kwalifikowane, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia danego IP. Ustawodawca nie ograniczył zatem możliwości odliczenia od dochodu z kwalifikowanego IP jedynie kosztów bezpośrednio związanych z przychodem z kwalifikowanego IP. Mając na względzie domniemanie racjonalności ustawodawcy, należy założyć, że celem wprowadzenia pojęcia „kosztów, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika tego prawa” było doprowadzenie do sytuacji, w której od dochodu z kwalifikowanego IP podatnicy będą mogli odliczyć koszty kwalifikowane (określone stosownie do przepisów o uldze B+R) funkcjonalnie związane z danym IP (tj. nie tylko koszty bezpośrednio związane z przychodem z IP).

Co więcej, analizowany przepis nie precyzuje, czy możliwość odliczenia kosztów kwalifikowanych od dochodów z kwalifikowanych IP dotyczy wyłącznie kosztów kwalifikowanych poniesionych w roku podatkowym, w którym doszło do powstania dochodu z kwalifikowanego IP. W ocenie Spółki, gdyby wolą ustawodawcy było ograniczenie możliwości odliczenia od dochodu z kwalifikowanego IP jedynie tych kosztów kwalifikowanych, które zostały poniesione w tym samym roku podatkowym, w którym doszło do powstania dochodu z kwalifikowanego IP, takie zastrzeżenie znalazłoby się w treści art. 24d ust. 9a ustawy o CIT. Z uwagi na brak takiego rozróżnienia, w ocenie Wnioskodawcy możliwe jest odliczenie od dochodu z kwalifikowanych IP kosztów kwalifikowanych poniesionych w poprzednich latach podatkowych (pod warunkiem, że nie zostały one już odliczone od podstawy opodatkowania w innym roku podatkowym). Przyjęcie prawidłowości powyższej wykładni art. 24d ust. 9a ustawy o CIT prowadzi do realnej możliwości skorzystania przez podatnika z obu preferencji podatkowych (ulga B+R i IP Box) przy jednoczesnym uwzględnieniu specyfiki procesu wytwarzania i komercjalizacji kwalifikowanego IP. W rzeczywistości gospodarczej może bowiem dochodzić do poniesienia kosztów podatkowych (kosztów kwalifikowanych) w jednym roku podatkowym i wykazania dochodu z kwalifikowanego IP w późniejszym okresie. Dzięki możliwości odliczenia od dochodu z kwalifikowanego IP kosztów kwalifikowanych, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia tego IP w roku powstania tego dochodu, nawet jeżeli przedmiotowe koszty kwalifikowane zostały poniesione w innych okresach, możliwe byłoby odliczenie od kwalifikowanego dochodu z IP kosztów kwalifikowanych funkcjonalnie związanych z tym IP. To z kolei pozwoliłoby na odzwierciedlenie z perspektywy podatkowej ekonomicznego przebiegu procesy wytworzenia i komercjalizacji kwalifikowanego IP – w jednym roku podatkowym doszłoby bowiem do odliczenia kosztów kwalifikowanych, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia i ulepszenia kwalifikowanego IP, a także dochodu uzyskanego z tego kwalifikowanego IP.

W ocenie Spółki, takie funkcjonalne podejście do rozliczenia dochodu z kwalifikowanego IP znajduje również potwierdzenie w wykładni celowościowej przepisów o IP Box dotyczącej obliczania kwalifikowanego dochodu z IP przy użyciu wskaźnika nexus. Jak wskazano w pkt 121 i 122 Objaśnień podatkowych dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX z 16 lipca 2019 r. (dalej: „Objaśnienia”):

-„Wskaźnik nexus, służący do określenia tej części dochodu z kwalifikowanych IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP Box, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit nr 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5).

-Do wyliczenia wskaźnika nexus mogą być użyte w niektórych przypadkach także koszty poniesione w przeszłości (tj. po 31 grudnia 2012 r., zgodnie z przepisami przejściowymi)”.

Zdaniem Spółki, z powyższego wynika, że celem przepisów o IP Box jest rozliczenie wyniku podatkowego z komercjalizacji danego kwalifikowanego IP, z uwzględnieniem specyfiki procesu powstania takiego kwalifikowanego IP.

Mając na względzie powyższe oraz wyrażoną w uzasadnieniu do ustawy wprowadzającej art. 24d ust. 9a ustawy o CIT chęć wsparcia podatników prowadzących działalność badawczo-rozwojową, a następnie komercjalizujących efekty tychże prac - zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że odliczeniu od dochodu z kwalifikowanych IP podlegają także koszty kwalifikowane poniesione w latach podatkowych poprzedzających rok uzyskania dochodu z kwalifikowanego IP.

W ocenie Spółki, jedyne ograniczenia czasowe w tym zakresie wynikają z treści:

1)art. 67 Ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) , stosownie do którego przepisy art. 24d ust. 9a ustawy o CIT mają zastosowanie do wydatków poniesionych po dniu 31 grudnia 2021 r. oraz

2)art. 18d ust. 8 ustawy o CIT zdanie drugie, do którego odsyła art. 24d ust. 9a ustawy o CIT - zgodnie z tym przepisem, w przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zatem w przypadku podatnika, który w danym roku podatkowym wykazał stratę z działalności opodatkowanej stawką 19% (albo dochód niższy niż suma odliczenia od podstawy opodatkowania na podstawie przepisów o uldze B+R) oraz dochód opodatkowany stawką 5%, możliwe jest odliczenie kosztów kwalifikowanych, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia danego IP pod warunkiem, że przedmiotowe koszty kwalifikowane zostały poniesione nie wcześniej niż 1 stycznia 2022 r. Jednocześnie, w przypadku nieodliczenia przedmiotowych kosztów kwalifikowanych w danym roku podatkowym - odliczenia można dokonać w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik miał prawo skorzystać z odliczenia.

Należy również zauważyć, że w przypadku podatników, którzy regularnie osiągają jedynie (albo w przeważającej części) dochody opodatkowane stawką 5%, u których koszty kwalifikowane dotyczące danego IP są ponoszone w roku podatkowym innym niż rok powstania dochodu z kwalifikowanego IP, brak możliwości odliczenia przedmiotowych kosztów kwalifikowanych w roku powstania dochodu z kwalifikowanego IP oznaczałby realny brak możliwości skorzystania z ulgi B+R i IP Box. Tego typu podatnik nie miałby bowiem możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 18 ust. 1 ustawy o CIT pełnej kwoty kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ustawy o CIT, a jednocześnie takiej możliwości nie dawałby art. 24d ust. 9a ustawy o CIT. W ocenie Spółki, takie wnioski byłyby sprzeczne z literalny brzmieniem art. 24d ust. 9a ustawy o CIT, a także celem wprowadzenia tej regulacji.

Warto dodatkowo zauważyć, że poprzez zawarte w art. 24d ust. 9a odesłanie do art. 18d ust. 7 ustawy o CIT, ustawodawca określił maksymalną wartość odliczenia od dochodu z kwalifikowanego IP kosztów kwalifikowanych, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia danego IP. Zgodnie z art. 18d ust. 7 ustawy o CIT, maksymalny limit odliczenia kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania dla podatników nieposiadających statusu CBR wynosi 200% dla kosztów pracowniczych oraz 100% dla pozostałych kosztów. W ocenie Wnioskodawcy, poprzez odpowiednie zastosowanie ww. przepisu, dopuszczalne jest odliczenie kosztów kwalifikowanych do wskazanych w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT limitów również w przypadku dokonania odliczenia od dochodu z kwalifikowanych IP.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, na podstawie art. 24d ust. 9a ustawy o CIT od dochodu z kwalifikowanego IP Spółka może odliczyć koszty kwalifikowane określone w art. 18d ust. 2-3b, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez Spółkę tego kwalifikowanego IP również w sytuacji, w której dochody z kwalifikowanych IP powstały w kolejnym roku/kolejnych latach po roku podatkowym, w którym zostały poniesione te koszty kwalifikowane:

-pod warunkiem, że te koszty kwalifikowane nie zostały już odliczone od podstawy opodatkowania w poprzednich latach podatkowych,

-w ramach limitów wynikających z art. 18d ust. 7 ustawy o CIT, a także

-z zastrzeżeniem ograniczeń czasowych wynikających z: (i) przepisów przejściowych odnoszących się do art. 24d ust. 9a ustawy o CIT oraz (ii) art. 18d ust. 8 zdanie drugie ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Regulacje dotyczące preferencji IP BOX zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT:

podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej zawarte zostały w zamkniętym katalogu opisanym w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT. Zgodnie z treścią tego przepisu:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1)zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,

2)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT,

3)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o CIT:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT. Zgodnie z treścią tego przepisu:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Art. 24d ust. 5 ustawy o CIT, stanowi, że:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ustawy o CIT).

Natomiast, zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 ustawy o CIT:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d, zostały określone w art. 24e ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o CIT:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2)prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

W myśl art. 24e ust. 2 ustawy o CIT:

w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Na podstawie art. 24d ust. 9a ustawy o CIT, obowiązującego od 1 stycznia 2022 r.:

od dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podatnik może odliczyć koszty kwalifikowane określone w art. 18d ust. 2-3b, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika tego prawa, przy czym przepisy art. 18d ust. 1 zdanie drugie i ust. 3c-9 stosuje się odpowiednio.

Ustawodawca ww. przepisem wprowadził możliwość odliczania przez podatnika kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność B+R (kosztów kwalifikowanych), o których mowa w art. 18d ustawy o CIT, od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ustalonego zgodnie z art. 24d ust. 7 tej ustawy.

Zauważyć należy, że odliczeniu mogą podlegać jedynie koszty kwalifikowane, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, z którego komercjalizacji podatnik osiąga dochody.

Jednocześnie, regulacja art. 24d ust. 9a ustawy o CIT, wskazuje na odpowiednie stosowanie art. 18d ust. 1 zdanie drugie i ust. 3c-9 ustawy o CIT, określającego zasady i warunki dokonywania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Dla rozstrzygnięcia przedstawionych przez Spółkę wątpliwości istotne znaczenie ma przepis art. 18d ust. 8 updop, zgodnie z którym:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Z brzmienia powyższego przepisu wynika, że odliczenia kosztów kwalifikowanych dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono te koszty kwalifikowane. Zauważyć również należy, że aby podatnik mógł odliczyć od dochodu z IP Box koszty kwalifikowane, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, muszą być one rozpoznane jako koszty uzyskania przychodu w roku poniesienia tych kosztów kwalifikowanych.

W rozpatrywanej sprawie, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może odliczyć koszty kwalifikowane określone w art. 18d ust. 2-3b ustawy o CIT, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez Spółkę tego kwalifikowanego IP również w sytuacji, w której dochody z kwalifikowanych IP powstały w kolejnym roku/kolejnych latach po roku podatkowym, w którym zostały poniesione koszty kwalifikowane.

Z powyższym nie można się jednak zgodzić. Skoro w jednym roku ma miejsce powstanie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i rozpoznanie związanych z nim kosztów uzyskania przychodów, to w tym roku Wnioskodawcy przysługuje odliczenie od dochodu uzyskanego z tego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej kosztów kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2-3b ustawy o CIT, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika tego kwalifikowanego IP.

Jeżeli zatem dochody z kwalifikowanych IP powstały w kolejnym roku/kolejnych latach po roku podatkowym, w którym zostały poniesione koszty kwalifikowane, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika tego kwalifikowanego IP, wówczas Wnioskodawcy nie przysługuje odliczenie od dochodu z kwalifikowanego IP ww. kosztów kwalifikowanych. Wnioskodawca ma bowiem możliwość odliczenia od dochodu z kwalifikowanego IP kosztów kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2-3b ustawy o CIT, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika tego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ale wyłącznie w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono te koszty kwalifikowane. Wolą ustawodawcy jest bowiem stosowanie do preferencji IP BOX przepisów dot. ulgi badawczo-rozwojowej, w tym art. 18d ust. 8 ustawy o CIT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu odliczenia od dochodu z kwalifikowanych IP kosztów kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2-3b ustawy o CIT, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika tego kwalifikowanego IP, należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy pytania oznaczonego we wniosku nr 1, natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i w tej danej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00