Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 29 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.369.2023.3.JP

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwania – pismami z 18 października oraz 10 listopada 2023 r. (daty wpływu 23 października oraz 15 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą: X. Posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium kraju. Działalność Wnioskodawcy jest zarejestrowana w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Działalność ta posiada następujący Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP): (...), REGON: (...).

Przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy, zgodnie z PKD stanowi 62.09.Z ─ Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych.

Natomiast wykonywana działalność gospodarcza, zgodnie z PKD obejmuje również:

62.09.Z – Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych,

62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem,

62.02.Z – Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki,

62.03.Z – Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi,

63.11.Z – Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność,

63.12.Z – Działalność portali internetowych.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy i prowadzi następujące serwisy teleinformatyczne, które mają wbudowane autorskie aplikacje (programy użytkowe):

1.A,

2.B,

3.C.

Serwis teleinformatyczny A jest dostępny w Sieci Internet pod adresem (...). Umożliwia on wprowadzenie, gromadzenie i przetwarzanie określonych danych teleinformatycznych związanych z administrowaniem danych osobowych, z którego na zasadach określonych w Regulaminie korzysta klient. Administrator portalu ─ X z siedzibą w (...), ul. (...), NIP: (...), REGON:(...), świadczy usługi drogą elektroniczną na rzecz klienta polegające na udzieleniu dostępu do Serwisu przez Sieć Internet oraz przetwarza dane zgromadzone w Serwisie zgodnie z postanowieniami Regulaminu, Umowy i przepisami ustawy z dnia 18 lipca 2022 roku o świadczeniu usług drogę elektroniczną. Wszelkie prawa autorskie do Serwisu, w tym autorskie prawa majątkowe, prawa własności intelektualnej do nazwy, domen internetowych oraz innych materiałów Serwisu stanowią własność Administratora Serwisu lub zostały jemu udostępnione na podstawie stosownych umów.

Serwis teleinformatyczny B jest dostępny w sieci Internet pod adresem (...). Administratorem Serwisu również jest ─ X z siedzibą w (...), ul. (...), NIP: (...), REGON:(...). Wszelkie prawa autorkie do Serwiu, w tym autorskie prawa majątkowe, prawa własności intelektualnej do nazwy, domen internetowych oraz innych materiałów stanowią własność administratora serwisiu lub zostały jemu udostępnione na podstawie stosownych umów. Administrator Serwisu świadczy na rzecz klientów usługę polegającą na udostępnieniu na rzecz Użytkowników, (...) funkcjonalności, które umożliwiają przechowywanie i przesyłanie informacji oraz danych lub dokumentów w formie elektronicznej (...).

Serwis teleinformatyczny C jest dostępny w sieci Internet pod adresem (...).A.B. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą X, ul. (...), NIP:(...), REGON: (...) jest Licencjonodawcą. Wnioskodawcy przysługują do Programu (serwisu internetowego o nazwie C) wszelkie autorskie prawa majątkowe i osobiste. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca udziela niewyłącznej i nieprzenoszalnej licencji na korzystanie z Programu wraz z wdrożeniem tego programu.

Wnioskodawca osiąga dochód z:

1.udzielania dostępu do Serwisu A przez Sieć Internet,

2.udzielenia dostępu do Serwisu B przez Sieć Internet,

3.udzielenia niewyłącznej i nieprzenoszalnej licencji na korzystanie z Programu C wskazanych we wniosku.

Od ww. dochodów Wnioskodawca uiszcza podatek w wysokości wskazanej w art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. ─ o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatek w wysokości wskazanej w art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. ─ o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca zamierza również uiszczać w przyszłości.

Uzupełnienie

Wniosek dotyczy dochodów za lata 2020, 2021 i 2022 oraz dochodów za przyszłe okresy, które będą uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych, jak przedstawione we wniosku.

Serwis teleinformatyczny A, B i C to programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę.

Czynności związane z prowadzeniem ww. serwisów teleinformatycznych są to usługi programistyczne, tj. związane są z pisaniem kodów, tworzeniem nowych algorytmów tworzeniem nowych funkcjonalności, modyfikacji systemu, dodawaniem nowych funkcjonalności do systemu.

Oprócz tworzenia i prowadzenia serwisów Wnioskodawca zajmuje się również ich rozwijaniem/modyfikowaniem. Produkty cały czas ewoluują. Tworzone są nowe algorytmy, zgodnie z zapotrzebowaniem klientów.

Zarówno A, B, jak i C to produkty oparte na własnym projekcie, zarówno funkcjonalnym, jak i koncepcyjnym. Ich funkcjonalność różni się od systemów istniejących. Programy zostały wyprodukowane na podstawie informacji zebranych od potencjalnych klientów. Implementacja programistyczna oraz algorytmy zaimplementowane w systemach są indywidualną własnością.

W celu realizacji projektu, w ramach którego tworzony i rozwijany jest program komputerowy wielokrotnie odbywały się bezpośrednie spotkania z klientami i przyszłymi użytkownikami systemów w celu zbadania zapotrzebowania dotyczącego przyszłych funkcjonalności oprogramowania.

Technologie wykorzystywane przy wytworzonych programach komputerowych (C, A i B) to: (...).

Serwisy są oryginalne w zakresie funkcjonalności technologii i wytworzenia oraz sposobu użytkowania na poziome front-and i back-and. Algorytmy zaszyte w oprogramowaniu są oryginalnym wytworem. Program C jest jedynym na rynku funkcjonującym na rynku programem, realizującym tego typu usługi kierowane do (...). Program B jest oprogramowaniem stworzonym na potrzeby ustawy o (...). A wspomaga zadania inspektorów danych osobowych w pełnym zakresie potrzeb. Wszystkie ww. produkty (C, B i A) realizowane są od początku i przed ich realizacją takie programy nie były w sprzedaży.

Zastosowanie ww. technologii i narzędzi tj.: (...), powoduje, że „serwisy informatyczne” po ich wytworzeniu różnią się od rozwiązań do tej pory funkcjonujących.

Prowadzone prace związane są z tworzeniem/rozwojem oprogramowania w sposób systematyczny. Systematyczność polega na ciągłej analizie potrzeb klientów i implementacji ich w oprogramowaniu.

Działalność, w ramach której tworzone/rozwijane jest oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu. Harmonogram prac rozpisywany jest w 3 miesięcznych cyklach. Obecny harmonogram przewiduje prace do końca roku nad projektami. Harmonogramy weryfikowane są na cotygodniowych spotkaniach.

Źródła finansowania są własne. Celem wytworzenia nowego, ulepszonego i rozwiniętego programu komputerowego było zapełnienie luki związanej z potrzebami klientów.

W pierwszej kolejności zrealizowany został cel związany z produkcją oprogramowania o funkcjonalności podstawowej. Kolejnymi celem było stworzenie oprogramowania według zapotrzebowania rynku (klientów). Opracowanie konkretnych praktycznych problemów i innowacyjnych rozwiązań nastąpiło w ramach działu deweloperskiego (co też zwiększyło zatrudnienie), zaś zasoby finansowe były własne.

Harmonogramy opracowywane są na bieżąco w systemach teleinformatycznych opisujących realizację prac projektowych i programistycznych. Realizacja programów przebiega według określonych terminów.

Przed rozpoczęciem realizacji projektu dział programistyczny dysponował wiedzą podstawową w zakresie umiejętności programowania. W celu realizacji ww. systemów wymagał doszkolenia i wprowadzenia do projektu poprzez szereg konsultacji w celu implementacji i wprowadzenia projektu na rynek.

W ramach działalności wykorzystywana jest wiedza projektowa z zakresu IT, webmasterska i programistyczna.

Innowacyjne rozwiązania powstają przy użyciu następujących narzędzi: (...). Tworzone programy komputerowe odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, bowiem wykorzystywana jest w nich wiedza projektowa z zakresu IT, webmasterska i programistyczna.

W ramach swojej działalności dotychczas oferowany był serwis informatyczny i tworzenie stron www.

Rozwijane/modyfikowane produkty oparte były na rozszerzonych rozwiązaniach związanych z oprogramowaniem aplikacji internetowych, wiedzy deweloperskiej webmasterskiej i projektowaniem graficznym.

Efekty pracy (w zakresie produktów: C, B i A) są odrębnymi programami, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do tych programów komputerowych.

Efekty pracy: C, B i A odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem i są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Efekty pracy nie wymagają do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Są twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez klientów.

Do programów C, B i A nie są przenoszone majątkowe prawa autorskie.

Nie są prowadzone odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia, rozwinięcia każdego z poszczególnego „programu komputerowego”, które były/są/będą efektem pracy Wnioskodawcy.

Autorskie prawa majątkowe nie są przenoszone. Dostęp do portalu następuje na podstawie abonamentu dostępowego.

Działalność nie ma przede wszystkim na celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawiania na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.

Licencja, na podstawie której użytkownicy uzyskują dostęp do programów komputerowych jest udzielaniem prawa do użytkowania.

Uzupełnienie II

Wnioskodawca doprecyzował, że opisany dochód osiągany z: udzielania dostępu do Serwisu A przez Sieć Internet, udzielania dostępu do Serwisu B przez Sieć Internet i udzielania niewyłącznej i nieprzenoszalnej licencji na korzystanie z Programu C stanowi dochód z zawartych z kontrahentem umów licencyjnych (art. 66 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2509).

Programy komputerowe tworzone są przez Wnioskodawcę, który zatrudnia pracowników tworzących dział programistyczny. Dział programistyczny składa się z 8 osób zatrudnionych na podstawie umów o pracę. Przy tworzeniu i rozwijaniu programów A, B i C pracuje 5 informatyków w składzie niezmiennym od początku wnioskowanego okresu. Wszyscy dysponowali przed rozpoczęciem projektu podstawową wiedzą z zakresu umiejętności programowania i z biegiem czasu doszkalali się, aby wprowadzić i zaimplementować produkty (programy komputerowe) na rynek.

Rozliczenie następowało i następuje na podstawie podatku liniowego, o którym stanowi art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. ustawy o podatku od osób fizycznych. Nie jest prowadzona księga przychodów i rozchodów natomiast prowadzone są księgi rachunkowe. Odrębna ewidencja zawiera wszystkie informacje, o których mowa w art. 3Ocb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obliczany jest wskaźnik nexus (zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pytania

1.Czy opisana działalność Wnioskodawcy polegająca na: udzielaniu dostępu do Serwisu A przez sieć Internet wraz z przetwarzaniem danych zgormadzonych w serwisie, świadczeniu usługi polegającej na udzieleniu dostępu do Serwisu B przez Sieć Internet oraz udzielanie niewyłącznej i nieprzenoszalnej licencji na korzystanie z Programu C wraz z wdrożeniem tego programu spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy autorskie prawa majątkowe do Serwisu A, Serwisu B i Serwisu C i aplikacji (programów użytkowych) powiązanych z każdym z serwisów, wskazane w niniejszym wniosku, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 2991 r. ─ o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy dochód osiągany z:

1)udzielania dostępu do Serwisu A przez Sieć Internet,

2)udzielenia dostępu do Serwisu B przez Sieć Internet,

3)udzielenie niewyłącznej i nieprzenoszalnej licencji na korzystanie z Programu C wskazanych we wniosku podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%, o którym stanowi art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. ─ o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad.1.

„Art. 5a ust. 38” ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawodawca, definiując „art. 5a ust. 39 i ust. 40” ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych termin badania naukowe, odwołuje się wprost do definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. ─ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Poprzez badania naukowe w myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, rozumie się:

–badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

–badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast prace rozwojowe, stosownie do treści „art. 5a ust. 38” w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, należy rozumieć jako działalność obejmującą: nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje prace i świadczy usługi polegające na: outsourcingu IT, tworzeniu aplikacji (programów użytkowych), tworzeniu stron www oraz aplikacji internetowych (internetowych programów użytkowych), tworzenie prac graficznych pod aplikacje i strony internetowe, budowie systemów informatycznych, budowie baz danych, budowie sieci LAN, MAN, WAN, instalację serwerów i zabezpieczanie danych, projektowaniu aplikacji internetowych, projektowaniu i tworzeniu systemów sprzedaży oraz sklepów internetowych.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegają na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu Oprogramowania (w tym też serwisów). Programy komputerowe są tworzone przez Wnioskodawcę, stanowią wytwór jego twórczej pracy i są objęte prawem autorskim. Prace badawczo-rozwojowe wykonywane przez Wnioskodawcę prowadzone są w sposób systematyczny i ciągły. W celu ich realizacji Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii (dotyczące między innymi narzędzi informatycznych i oprogramowania). Wnioskodawca prowadząc owe prace zdobywa nową wiedzę, która ściśle związana jest z pracami nad programami komputerowymi. Ostatecznie w ramach prowadzonej działalności programistycznej dochodzi do zwiększenia zasobów wiedzy oraz jej wykorzystania do tworzenia i wprowadzania coraz to nowych rozwiązań. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, autorskie prawa majątkowe do Serwisu A, B i C, wskazane w niniejszym wniosku i będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca za takie prawa uznaje między innymi autorskie prawo do programu komputerowego (w myśl art. 30ca ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W niniejszym wniosku Wnioskodawca wykazał, że przejaw jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu „art. 5a ust. 38” ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jego praca spełnia bowiem definicję prac rozwojowych zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej między innymi „planuje” i „tworzy” oprogramowanie.

Utwory realizowane przez Wnioskodawcę są programami komputerowymi (aplikacje ─ programy użytkowe), podlegającymi ochronie prawnej, o której mowa w art. 74 ust.1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Serwisy A, B i C, to systemy teleinformatyczne dostępne w sieci Internet pod określonym indywidualnie adresem internetowym. Systemy te zawierają wbudowane aplikacje (program użytkowy), które pozwalają użytkownikom korzystać z nich przez przeglądarki internetowe. Korzystanie odbywa się po wcześniejszym kupnie subskrypcji obejmującej dany pakiet (w przypadku programu C strony zawierają umowę licencyjną, na mocy której Wnioskodawca udziela Licencjobiorcy niewyłącznej i nieprzenoszalnej licencji na korzystanie z Programu).

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi ministra Finansów dotyczącymi IP BOX (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Przy czym pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić się do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i do telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń.

Tym samym uznać należy, że przysługujące Wnioskodawcy prawa autorskie spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie tego pytania istnieją 3 osobne stany faktyczne i zdarzenia przyszłe (każdy ze stanów faktycznych związany jest z opodatkowaniem osiąganego dochodu na podstawie udzielania dostępu do danego serwisu oraz udzielania niewyłącznej i nieprzenoszalnej licencji na korzystanie z programu). Zdaniem Wnioskodawcy, dochód osiągany z:

1)udzielania dostępu do Serwisu A przez Sieć Internet,

2)udzielenia dostępu do Serwisu B przez Sieć Internet,

Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej odpłatnie udziela niewyłącznej i nieprzenoszalnej licencji na korzystanie z programu C. Natomiast w przypadku serwisów B i A, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca odpłatnie udziela dostępu do tych serwisów.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1, ust. 2 oraz ust. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. ─ o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Warunkiem uznania programu komputerowego za kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest podleganie ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem ochrony prawa autorskiego są między innymi utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, oraz programy komputerowe).

Z uwagi na to, że Wnioskodawca spełnia wszystkie wymienione przesłanki, ma prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5 %.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan w sposób systematyczny usługi programistyczne, tj. związane z pisaniem kodów, tworzeniem nowych algorytmów, funkcjonalności, modyfikacji systemu, dodawaniem nowych funkcjonalności do systemu. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy Pan i rozwija następujące serwisy teleinformatyczne (programy komputerowe):

1.A,

2.B,

3.C.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że projekty polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Czynności związane z prowadzeniem serwisów teleinformatycznych są to usługi programistyczne tj. związane są z pisaniem kodów, tworzeniem nowych algorytmów tworzeniem nowych funkcjonalności, modyfikacji systemu, dodawaniem nowych funkcjonalności do systemu. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że innowacyjne rozwiązania powstają przy użyciu następujących narzędzi: (...). Tworzone programy komputerowe odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, bowiem wykorzystywana jest w nich wiedza projektowa z zakresu IT, webmasterska i programistyczna. W szczególności wskazał Pan, że efekty Pana pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania oprogramowania), zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem i są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie wymagają do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, są twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez klientów. Zarówno A, B, jak i C to produkty oparte na własnym projekcie, zarówno funkcjonalnym, jak i koncepcyjnym. Ich funkcjonalność różni się od systemów istniejących. Programy zostały wyprodukowane na podstawie informacji zebranych od potencjalnych klientów. Implementacja programistyczna oraz algorytmy zaimplementowane w systemach są indywidualną własnością.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że prace związane z tworzeniem/rozwojem oprogramowania prowadzone są w sposób systematyczny. Systematyczność, polega na ciągłej analizie potrzeb klientów i implementacji ich w oprogramowaniu. Działalność w ramach której tworzone/rozwijane jest oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu. Harmonogram prac rozpisywany jest w 3 miesięcznych cyklach. Obecny harmonogram przewiduje prace do końca roku nad projektami. Harmonogramy weryfikowane są na co tygodniowych spotkaniach. W pierwszej kolejności zrealizowany został cel związany z produkcją oprogramowania o funkcjonalności podstawowej. Kolejnym Pana celem było stworzenie oprogramowania według zapotrzebowania rynku (klientów). Opracowanie konkretnych praktycznych problemów i innowacyjnych rozwiązań nastąpiło w ramach działu deweloperskiego (co też zwiększyło zatrudnienie), zaś zasoby finansowe były własne.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy i prowadzi Pan następujące serwisy teleinformatyczne, którą mają wbudowane autorskie aplikacje (programy użytkowe): A, B, C. Przed rozpoczęciem realizacji projektu dział programistyczny składający się z 8 osób zatrudnionych na umowę o pracę, dysponował podstawową wiedzą w zakresie umiejętności programowania. W celu realizacji ww. systemów wymagał doszkolenia i wprowadzenia do projektu poprzez szereg konsultacji w celu implementacji i wprowadzenia projektu na rynek. Czynności związane z prowadzeniem serwisów teleinformatycznych są to usługi programistyczne, tj. związane są z pisaniem kodów, tworzeniem nowych algorytmów tworzeniem nowych funkcjonalności, modyfikacji systemu, dodawaniem nowych funkcjonalności do systemu. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że innowacyjne rozwiązania powstają przy użyciu następujących narzędzi: (...), co powoduje że serwisy informatyczne po ich wytworzeniu różnią się od rozwiązań do tej pory funkcjonujących.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, efekty pracy: C, B i A odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem i są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie wymagają one do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych, których rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Serwisy są oryginalne w zakresie funkcjonalności technologii i wytworzenia oraz sposobu użytkowania na poziome front-and i back-and. Algorytmy zaszyte w oprogramowaniu są oryginalnym wytworem. Program C jest jedynym na rynku funkcjonującym na rynku programem, realizującym tego typu usługi kierowane do (...). Program B jest oprogramowaniem stworzonym na potrzeby ustawy o (...). A wspomaga zadania inspektorów danych osobowych w pełnym zakresie potrzeb. Wszystkie ww. produkty (C, B i A) realizowane są od początku i przed ich realizacją takie programy nie były w sprzedaży. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że innowacyjne rozwiązania powstają przy użyciu następujących narzędzi: (...), co powoduje że serwisy informatyczne po ich wytworzeniu różnią się od rozwiązań do tej pory funkcjonujących.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że efekty pracy (w zakresie produktów: C, B i A) są odrębnymi programami, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu prawa autorskie do tych programów komputerowych. Doprecyzował Pan, że dochód osiągany z: udzielania dostępu do Serwisu A przez Sieć Internet, udzielania dostępu do Serwisu B przez Sieć Internet i udzielania niewyłącznej i nieprzenoszalnej licencji na korzystanie z Programu C stanowi dochód z zawartych z kontrahentem umów licencyjnych (art. 66 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2509).

Ponadto z treści wniosku wynika, że wyodrębnia Pan w prowadzonych księgach rachunkowych odrębną ewidencję, Prawa IP Box (prawa autorskie do Oprogramowania), spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT. Przedmiotowa ewidencja zawiera wszystkie informacje, o których mowa w art. 30cb ust. 1 ww. ustawy. Oblicza Pan wskaźnik nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Zamierza Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT, za lata 2020, 2021 i 2022 oraz za kolejne lata.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro, jak Pan doprecyzował, dochód z tytułu udzielania dostępu do Serwisu A przez Sieć Internet, udzielania dostępu do Serwisu B przez Sieć Internet i udzielania niewyłącznej i nieprzenoszalnej licencji na korzystanie z Programu C stanowi dochód z zawartych umów licencyjnych, które dotyczą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, to dochód ten stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata objęte wnioskiem, tj. 2020, 2021, 2022 oraz za lata kolejne, jeżeli przedstawione okoliczności sprawy oraz stan prawny nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

Ulgi podatkowe na innowacje i rozwój

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 29 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.369.2023.3.JP