Interpretacja indywidualna z dnia 28 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.583.2023.3.AWO

Skutki podatkowych odpłatnego zbycia samochodu osobowego będącego przedmiotem darowizny, a następnie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych w ramach JDG.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 września 2023 r. wpłynął wniosek z 25 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia samochodu osobowego. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismami z: 3 listopada 2023 r. (wpływ 3 listopada 2023 r.) i 14 listopada 2023 r. (wpływ 14 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Jest Pan podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych - rozlicza się Pan na zasadach podatku liniowego.

W najbliższej przyszłości ma Pan otrzymać nieodpłatnie (w formie darowizny) samochód osobowy o szacunkowej wartości - wynikającej z umowy darowizny - w kwocie 55.000 zł.

W związku z otrzymaniem darowizny w ramach tzw. grupy zerowej, nabycie nie będzie opodatkowane podatkiem od spadków i darowizn, jeśli we właściwym terminie zostanie to zgłoszone do właściwego urzędu skarbowego.

Po uzyskaniu darowizny ma Pan zamiar wprowadzić pojazd do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej oraz rozliczać koszty jego eksploatacji. Po okresie około dwóch lat zamierza Pan odpłatnie zbyć przedmiotowy samochód.

W trakcie użytkowania samochodu nie będzie Pan rozliczał odpisów amortyzacyjnych w kosztach firmy, gdyż przepisy podatkowe obecnie nie dają takiej możliwości.

W uzupełnieniu wniosku z 3 listopada 2023 r. doprecyzował Pan natomiast, że:

–działalność gospodarczą prowadzi Pan w zakresie:

•69.20.Z - działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe,

•69.10.Z - działalność prawnicza,

–darczyńca nie będzie dokonywał (ani nie dokonuje) odpisów amortyzacyjnych [od samochodu - przypis organu], który ma być przedmiotem darowizny,

–samochód nie będzie oddany przez Pana do jakiegokolwiek odpłatnego używania innej osobie, czy podmiotowi.

Wskazanie to stanowi Pana odpowiedź na pytanie:

Czy opisany samochód będzie przez Pana oddany do odpłatnego używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, a oddanie w odpłatne używanie na podstawie takiej umowy stanowi przedmiot Pana działalności gospodarczej?

Natomiast w uzupełnieniu wniosku złożonym 14 listopada 2023 r. wskazał Pan, że darczyńca nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od samochodu, który ma być przedmiotem darowizny.

Pytanie

Czy w przypadku odpłatnego zbycia wskazanego pojazdu, który w momencie sprzedaży będzie stanowił środek trwały w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, dochodem z tytułu odpłatnego zbycia tego samochodu będzie różnica między przychodem ze sprzedaży, a jego wartością początkową wskazaną w ewidencji środków trwałych, pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia tego samochodu zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, w przypadku wprowadzenia do ewidencji środków trwałych samochodu nabytego nieodpłatnie w drodze darowizny, korzystającej ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, odpisy amortyzacyjne nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu w trakcie jego użytkowania - zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ze względu na sprzeczność zaistniałą w treści pierwotnie przedstawionego przez Pana stanowiska w sprawie, w uzupełnieniu wniosku wyjaśnił Pan, że dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży przedmiotowego samochodu będzie cena uzyskana ze sprzedaży samochodu pomniejszona kwotę odpowiadającą jego wartości początkowej wykazanej w ewidencji środków trwałych, po pomniejszeniu tej wartości o sumę odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia tego samochodu zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Jako, że nie będzie Pan uprawniony do ujmowania w koszty uzyskania przychodu wartości odpisów amortyzacyjnych z tytułu samochodu (wpisanego do ewidencji środków trwałych) nabytego w formie darowizny, cała kwota składająca się na wartość początkową samochodu będzie de facto pomniejszała podstawę opodatkowania z tytułu odpłatnego zbycia tego samochodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

-pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy),

- odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 3 cytowanej ustawy:

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 tej ustawy:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast, w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 wskazanej wyżej ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

–wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści złożonego przez Pana wniosku wynika m.in., że:

–prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą,

–w przyszłości otrzyma Pan - na podstawie umowy darowizny - samochód osobowy:

•nabycie nie będzie opodatkowane podatkiem od spadków i darowizn (jeśli we właściwym terminie zostanie zgłoszone do właściwego urzędu skarbowego)

•darczyńca nie dokonywał, nie dokonuje, ani nie będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od samochodu, który ma być przedmiotem darowizny,

–po uzyskaniu darowizny ma Pan zamiar wprowadzić pojazd do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej,

–w trakcie użytkowania samochodu nie będzie Pan „rozliczał odpisów amortyzacyjnych w kosztach firmy”,

–po okresie około dwóch lat zamierza Pan zbyć ten samochód.

Tym samym, sprzedaż opisanego samochodu osobowego skutkować będzie powstaniem po Pana stronie przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych (przychód z ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza).

Przedmiot Pana pytania wymaga również przeanalizowania treści art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli:

–nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

–dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

–nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub

–nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku,

Stosownie jednak do art. 23 ust. 9 cytowanej ustawy:

Przepisu ust. 1 pkt 45a lit. a nie stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w drodze darowizny, jeżeli darczyńca dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tych składników. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 22g ust. 12 oraz art. 22h ust. 3 i nie stosuje się przepisu art. 22g ust. 15.

Z powyższych norm wynika więc, że w przypadku darowizny składników, które będą stanowiły u podatnika środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne) decydujące znaczenie w kontekście dopuszczalności uznania za koszt podatkowy odpisów amortyzacyjnych ma okoliczność, czy składniki te stanowiły u darczyńcy środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne) podlegające amortyzacji. Jeżeli nie, należy wówczas zbadać, czy wystąpiły w stosunku do takiej darowizny okoliczności wskazane w art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak już wyżej wskazano, w przyszłości otrzyma Pan na podstawie umowy darowizny samochód osobowy, od którego darczyńca nie dokonuje/nie będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych. Zaznaczył Pan, że nie będzie Pan „rozliczał odpisów amortyzacyjnych w kosztach firmy, gdyż przepisy podatkowe obecnie nie dają takiej możliwości”.

Z powyższych względów przyjmuję, że - w opisanych we wniosku okolicznościach - nie będzie Pan miał możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w darowiźnie samochodu osobowego i zaliczania ich do kosztów podatkowych (wzgląd na art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Artykuł 24 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesądza natomiast, że:

Dochodem albo stratą w ramach działalności, o której mowa w ust. 2 zdanie drugie, z odpłatnego zbycia nabytego uprzednio samochodu osobowego będącego środkiem trwałym jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia tego samochodu a jego wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w części nieprzekraczającej odpowiednio kwot, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 4, po pomniejszeniu tej wartości o sumę odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia tego samochodu zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 4 tej ustawy:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:

a)225 000 zł - w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1083 i 1260) oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy,

b)150 000 zł - w przypadku pozostałych samochodów osobowych.

Odnosząc powyższe uregulowania do Pana sprawy wyjaśniam więc, że dochód z odpłatnego zbycia samochodu osobowego, który stanowić będzie środek trwały ustala się przy uwzględnieniu trzech wielkości, tj.:

–przychodu z odpłatnego zbycia tego środka trwałego,

–jego wartości początkowej wykazanej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, oraz

–dokonanych od tego środka trwałego odpisów amortyzacyjnych.

Mając zatem na względzie okoliczność, że nie będzie Pan uprawniony do ujmowania w kosztach podatkowych odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w darowiźnie samochodu osobowego, wskazuję, że dochodem/stratą ze sprzedaży tego środka trwałego będzie dla Pana różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia opisanego samochodu, a jego wartością początkową wskazaną w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Tym samym, Pana stanowisko, z którego wynika, że:

(…) cała kwota składająca się na wartość początkową samochodu będzie de facto pomniejszała podstawę opodatkowania z tytułu odpłatnego zbycia tego samochodu

–uznaję więc za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazuję, że:

–zadane pytanie zakreśla granice w jakich mogę wydać interpretację indywidualną (określa ono zakres żądania Wnioskodawcy). Rozstrzygnięcie to dotyczy więc tylko wyznaczonego przez Pana przedmiotu wniosku - zakresu Pana pytania,

–przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzamy postępowania dowodowego, lecz opieramy się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a,

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).