Interpretacja indywidualna z dnia 5 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.805.2023.2.KO

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących transakcję zakupu kanapek.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących transakcję zakupu kanapek.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X (dalej jako: „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest ….

Przedmiotem pozostałej działalności przedsiębiorcy jest: …

Wnioskodawca prowadzi działalność na terytorium całego kraju. Działalność Wnioskodawcy polega głównie na …. Pracodawca korzysta z pracowników własnych, jak i pracowników udostępnionych w ramach umowy zawartej z agencją pracy.

Z uwagi na trudną sytuacji na rynku pracy skutkującą niedoborami pracowników, Wnioskodawca wprowadził na jednym z magazynów benefit pracowniczy w postaci kanapek udostępnianych w pomieszczeniach socjalnych dla pracowników magazynu. Zarówno pracownicy zatrudnieni bezpośrednio u Wnioskodawcy, jak i udostępnieni przez agencję pracy są uprawnieni do spożycia kanapek. Obie grupy pracowników mają pełną dobrowolność w korzystaniu z kanapek. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji pobranych kanapek przez pracowników, gdyż zarówno ich miesięczna nabywana ilość, jak i kilka lokalizacji, w których są udostępniane stanowi obiektywną przeszkodę ku prowadzeniu takiej ewidencji. Tytułem przykładu, w miesiącu sierpniu Wnioskodawca zakupił (...) kanapek (...).

Wnioskodawca wprowadził ww. benefit w celu poprawy samopoczucia pracowników, zwiększenia ich przywiązania do pracodawcy, budowania pozytywnego wizerunku jako pracodawcy w celu utrzymania kadry pracowniczej oraz zachęcania potencjalnych pracowników do zawarcia umowy o pracę. Należy zauważyć, że pracownicy tymczasowi często opuszczają pracę na magazynie w sezonie letnim, bo w tym okresie mają możliwość zmienienia jej na pracę sezonową w innych podmiotach, a po zakończonym okresie wracają do Wnioskodawcy z powrotem do pracy na magazynie. Zdaniem Wnioskodawcy przyznawany benefit ma również na celu zachęcenie do pozostania przy pracy magazynowej pracowników tymczasowych również w sezonie letnim.

Wnioskodawca rozważa wprowadzenie w przyszłości tego rozwiązania w innych obsługiwanych magazynach na terenie całego kraju.

Nabywane kanapki nie stanowią posiłków regeneracyjnych, tj. przepisy prawa pracy nie nakładają na Wnioskodawcę zapewniania posiłków regeneracyjnych.

Wydatki na zakup kanapek nie są w jakikolwiek sposób zwracane Wnioskodawcy.

Zakup kanapek dokumentowany jest fakturą VAT.

Naliczony podatek od towarów i usług nie będzie zwiększał wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług, oznaczone jak we wniosku

2. Czy Wnioskodawca uprawniony jest do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług wykazanego na fakturach dokumentujących transakcję zakupu kanapek?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że uprawniony jest do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących transakcję zakupu kanapek.

Uzasadnienie 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako: „ustawa o VAT”) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku wynikająca z otrzymanej faktury dokumentująca nabycie towarów i usług.

Związek towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych może być bezpośredni lub pośredni. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w jego stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym związek zakupu kanapek z czynnościami opodatkowanymi ma charakter pośredni. Pośredni charakter objawia się w lepszej motywacji pracowników do pracy, zwiększonej wydajności i zaangażowaniu w pracę, zwiększeniu przywiązania do Wnioskodawcy jako dobrego pracodawcy, co jednocześnie zmniejsza rotacje pracowników.

Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że art. 88 ust. 1 pkt 4) ustawy o VAT wskazujący na sytuacje, w których prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje nie znajdzie zastosowania, gdyż zakup kanapek nie stanowi w jego ocenie nabycia usługi gastronomicznej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W świetle tego przepisu,

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy,

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy,

Reguła powyższa wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług noclegowych oraz gastronomicznych, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Należy wskazać, że ustawa nie definiuje pojęcia usług gastronomicznych. Posiłkując się zatem definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN przyjąć należy, że usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu.

Ponadto, z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 1465 ze zm.) wynika, że,

Stosownie do art. 237¹⁵ Kodeksu pracy:

Przepisy wykonawcze regulujące powyższe obowiązki to:

-rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60 poz. 279 ze zm.),

-rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169 poz. 1650 ze zm.).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że działalność Państwa polega głównie na …. Korzystają Państwo z pracowników własnych, jak i pracowników udostępnionych w ramach umowy zawartej z agencją pracy. Z uwagi na trudną sytuacji na rynku pracy skutkującą niedoborami pracowników, wprowadzili Państwo na jednym z magazynów benefit pracowniczy w postaci kanapek udostępnianych w pomieszczeniach socjalnych dla pracowników magazynu. Zarówno pracownicy zatrudnieni bezpośrednio u Państwa, jak i udostępnieni przez agencję pracy są uprawnieni do spożycia kanapek. Obie grupy pracowników mają pełną dobrowolność w korzystaniu z kanapek. Nie prowadzą Państwo ewidencji pobranych kanapek przez pracowników, gdyż zarówno ich miesięczna nabywana ilość, jak i kilka lokalizacji, w których są udostępniane stanowi obiektywną przeszkodę ku prowadzeniu takiej ewidencji. Tytułem przykładu, w miesiącu sierpniu zakupili Państwo (...) kanapek (...).

Wprowadzili Państwo ww. benefit w celu poprawy samopoczucia pracowników, zwiększenia ich przywiązania do pracodawcy, budowania pozytywnego wizerunku jako pracodawcy w celu utrzymania kadry pracowniczej oraz zachęcania potencjalnych pracowników do zawarcia umowy o pracę. Zdaniem Państwa przyznawany benefit ma również na celu zachęcenie do pozostania przy pracy magazynowej pracowników tymczasowych również w sezonie letnim.

Rozważają Państwo wprowadzenie w przyszłości tego rozwiązania w innych obsługiwanych magazynach na terenie całego kraju.

Nabywane kanapki nie stanowią posiłków regeneracyjnych, tj. przepisy prawa pracy nie nakładają na Państwa zapewniania posiłków regeneracyjnych.

Wydatki na zakup kanapek nie są w jakikolwiek sposób Państwu zwracane.

Zakup kanapek dokumentowany jest fakturą VAT.

Naliczony podatek od towarów i usług nie będzie zwiększał wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego na fakturach dokumentujących transakcję zakupu kanapek.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości należy wskazać, że decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jak już wcześniej wskazano, aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika, czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a więc potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, itp.

W tym miejscu należy zauważyć, że w wyroku z dnia 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 Danfoss i AstraZeneca przeciwko Skatteministeriet Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zaznaczył, że: „Poza sporem jest, że zwykle do pracownika należy wybór rodzaju, dokładnego czasu lub miejsca spożywania posiłku. Pracodawca w tym zakresie nie interweniuje, ponieważ obowiązkiem pracownika jest jedynie powrót do miejsca pracy o odpowiedniej porze i wykonywanie swoich zwykłych zajęć. (…) Wydawanie posiłków pracownikom ma co do zasady na celu zaspokojenie potrzeb prywatnych i należy do sfery wyboru pracownika, w której pracodawca nie interweniuje (…)” (pkt 57 wyroku).

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego pozwala stwierdzić, że w odniesieniu do zakupu kanapek podawanych - na potrzeby osobiste pracowników poprzez swobodny dostęp pracowników do kanapek, należy wskazać, że zapewnienie przez Państwa możliwości korzystania z kanapek udostępnianych na potrzeby osobiste pracowników nie wynika z żadnych przepisów, jak również nie jest niezbędne dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, bowiem Pracownicy są zobowiązani świadczyć pracę niezależnie od możliwości skorzystania z kanapek, jakie daje z własnej woli pracodawca.

Zatem udostępnienie kanapek - na potrzeby osobiste pracowników poprzez swobodny dostęp pracowników do kanapek, ma na celu zaspokojenie ich potrzeb prywatnych, tym samym nie ma związku z Państwa sprzedażą opodatkowaną.

W odniesieniu do kanapek wydawanych Pracownikom podczas wykonywania przez nich pracy brak jest po Państwa stronie argumentów przemawiających za odliczeniem podatku, gdyż nie wiąże się to z prowadzoną przez Państwa działalnością. Takim argumentem nie może być podana przez Państwa okoliczność, że „przyznawany benefit ma również na celu zachęcenie do pozostania przy pracy magazynowej pracowników tymczasowych również w sezonie letnim.”

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 grudnia 2022 r. sygn. akt I FSK 2134/19 można przeczytać:

„ (…) jak wyjaśniała skarżąca, produkty w postaci warzyw, owoców czy płatków śniadaniowych są/będą udostępniane w kuchni w czasie bieżącej pracy, przy czym pracownicy sami decydują, czy i ewentualnie kiedy skonsumują pozostawione do ich dyspozycji artykuły spożywcze. Dostarczenie posiłku w opisanych warunkach służy zatem zaspokojeniu osobistych potrzeb pracownika, którego prywatna korzyść (w relacji do potrzeb przedsiębiorstwa) ma w tym przypadku charakter dominujący. Tym samym oferowanie pracownikom/współpracownikom ww. artykułów spożywczych do swobodnej konsumpcji w ogólnodostępnym pomieszczeniu socjalnym w normalnym toku pracy nie wykazuje związku z działalnością gospodarczą spółki, który uprawniałby ją do dokonywania odliczeń podatku naliczonego od wydatków na zakup danych produktów w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Potencjalny wpływ posiłków na lepszą atmosferę w firmie, zwiększanie wydajności pracowników czy kreowanie pozytywnego wizerunku pracodawcy ma jedynie charakter hipotetyczny, pozostając w dalekiej i luźnej relacji z czynnościami opodatkowanymi spółki (…)”.

Zatem Państwa stanowisko w kwestii objętej pytaniem nr 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Państwa w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.