Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 19 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4010.141.2023.1.BB

Wniosek o wydanie interpretacji ind. w zakresie ustalenia czy zakup samochodu osobowego opisanego we wniosku spełnia definicję wydatku na cele inwestycyjne w myśl art. 15 ust. 1hba

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy zakup samochodu osobowego opisanego we wniosku spełnia definicję wydatku na cele inwestycyjne określonego w art. 15 ust. 1hba ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 2023 r. Wnioskodawca zmierza utworzyć fundusz na cele inwestycyjne podejmując odpowiednią uchwałę o przeznaczeniu zysku osiągniętego w roku 2022 na ten fundusz.

Wnioskodawca przeleje równowartość środków pieniężnych odpowiadających wartości odpisu na ten fundusz na wyodrębniony rachunek rozliczeniowy w banku. Środki pieniężne, o których mowa powyżej nie będą pochodzić z pożyczki, dotacji, subwencji, dopłaty ani innych form wsparcia finansowego. Środki zgromadzone na tym funduszu Wnioskodawca zamierza wydatkować na cele inwestycyjne w roku 2023 lub w latach kolejnych.

Jednym ze środków trwałych, który Wnioskodawca zamierzam sfinansować z tego funduszu będzie fabrycznie nowy duży samochód dostawczy blaszany (tzw. brygadówka), 6 lub 7 osobowy, jednak z uwagi na fakt wyposażenia w dwa rzędy siedzeń, jest on zgodnie z art. 4a ust. 9a (winno być: art. 4a pkt 9a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych sklasyfikowany jako samochód osobowy.

Planowany do zakupu pojazd będzie posiadał następujące parametry:

- będzie wyposażony w dwa rzędy siedzeń umożliwiające przewóz 6 lub 7 osób (w zależności od wybranej wersji pojazdu),

- siedzenia będą oddzielone od części ładunkowej ścianą stanowiącą trwałą przegrodę,

- część nadwozia blaszanego za trwałą przegrodą będzie przeznaczona do przewozu ładunków,

- nadwozie w całości nie będzie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielny element pojazdu (część nadwozia będzie służyła do przewozu osób, a odgrodzona trwale część do przewozu ładunków),

- dopuszczalna masa całkowita będzie większa niż 3000 kg ale mniejsza niż 3500 kg,

- nie będzie to samochód specjalnego przeznaczenia, ani nie będzie to samochód pogrzebowy, ani bankowóz.

Samochód ten będzie wykorzystywany tylko do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Będzie prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu zgodnie z art. 86a ustawy o VAT.

Pytanie

Czy zakup samochodu osobowego opisanego powyżej spełnia definicję wydatku na cele inwestycyjne zdefiniowanego w art. 15 ust. 1hba ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Analizując zapisy artykułu 15 ust. 1hba oraz artykułu 4a pkt 9a ustawy o PDOP oraz artykułu 86a ust. 16 ustawy o VAT Wnioskodawca uważa, że wyżej opisany samochód spełnia wymogi wydatku na cele inwestycyjne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa wątpliwości odnośnie spełnienia warunku z art. 15 ust. 1hba ustawy w związku z zakupem wskazanego samochodu osobowego na cele inwestycyjne). Zatem, inne kwestie dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz inwestycyjny nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

W myśl art. 15 ust. 1hb ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.; dalej: ustawa CIT), wprowadzonego w życie 1 stycznia 2021 roku:

Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, z wyjątkiem podatników wymienionych w art. 28k, spełniający w roku podatkowym warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 2-6 mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz utworzony na cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hba, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1) fundusz ten jest tworzony z zysku osiągniętego za rok poprzedzający rok podatkowy;

2) równowartość środków pieniężnych odpowiadająca wartości odpisu na ten fundusz zostanie wpłacona, nie później niż w dniu dokonania tego odpisu, na wyodrębniony wyłącznie w tym celu:

a) rachunek rozliczeniowy, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, podmiotu kwalifikowanego w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej albo

b) rachunek członka spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej będącego podmiotem kwalifikowanym w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej;

3) środki pieniężne, o których mowa w pkt 2, nie pochodzą z pożyczki (kredytu), dotacji, subwencji, dopłat ani innych form wsparcia finansowego;

4) zgromadzone w roku podatkowym środki tego funduszu zostaną wydatkowane na te cele inwestycyjne nie później niż w roku podatkowym następującym po roku, w którym dokonano tego odpisu, chyba że:

a) podatnik złoży do właściwego naczelnika urzędu skarbowego informację o planowanych inwestycjach wskazującą rok wydatkowania środków funduszu na te cele inwestycyjne oraz

b) wydatkowanie tych środków nastąpi nie później niż w trzecim roku podatkowym następującym po roku, w którym dokonano tego odpisu, przy czym każdy rok podatkowy z tych 3 lat nie może być dłuższy niż 12 miesięcy.

Stosownie do art. 15 ust. 1hba ustawy CIT:

Przez wydatki na cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hb, rozumie się faktycznie poniesione w roku podatkowym:

1) wydatki na nabycie fabrycznie nowych środków trwałych lub wytworzenie środków trwałych,

2) opłaty ustalone w umowie zgodnie z art. 3 ust. 4 lub 6 ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem umowy leasingu operacyjnego, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych

- zaliczonych do grup 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), wydanej na podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej "Klasyfikacją", z wyłączeniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku służących głównie celom osobistym wspólników spółki lub członków ich rodzin.

W myśl art. 15 ust. 1hbb ustawy CIT:

Przez członków rodzin, o których mowa w ust. 1hba, rozumie się małżonka, zstępnych, wstępnych, rodzeństwo, małżonków zstępnych, osobę pozostającą w stosunku przysposobienia oraz osobę pozostającą w faktycznym pożyciu.

Warunki wynikające z powyższych przepisów muszą być spełnione kumulatywnie. Oznacza to, że warunki te muszą być spełnione łącznie, aby podatnik mógł skorzystać na utworzeniu funduszu na cele inwestycyjne.

Na podstawie art. 15 ust. 1hd ustawy CIT:

Jeżeli w roku podatkowym:

1) podatnik wydatkował środki pochodzące z funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, na cele inne niż cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hba, albo

2) podatnik nie spełnił warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2-6, albo

3) wydatki funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, nie zostały wydatkowane zgodnie z ust. 1hb pkt 4

- począwszy od roku następnego podatnik traci prawo do dokonywania odpisów zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów na podstawie ust. 1hb przez okres 3 lat podatkowych, nie krócej jednak niż przez okres 36 miesięcy.

W myśl art. 15 ust. 1he ustawy CIT:

Pomoc, o której mowa w ust. 1hb, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa Unii Europejskiej dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Podatnik informuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z pomocy w terminie i na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. z 2021 r. poz. 743 oraz z 2022 r. poz. 807).

Istota funduszu na cele inwestycyjne polega na przyśpieszonej względem zasad ogólnych możliwości rozpoznania w kosztach podatkowych wydatków poniesionych na cele inwestycyjne. W ramach stworzonej dla przedsiębiorców preferencji są oni uprawnieni do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodu wydatków, których w sensie ekonomicznym jeszcze nie ponieśli. Dokonuje się to na skutek uwzględnienia w kosztach podatkowych odpisów na wyodrębniony w kapitale rezerwowym spółki fundusz zasilany w środki pochodzące z zysku osiągniętego za ubiegły rok podatkowy.

Regulacja ta ma silnie proinwestycyjny charakter, mający za zadanie wsparcie wzrostu gospodarczego i stanowienie zachęty inwestycyjnej. Umożliwia bowiem w sensie ekonomicznym szybsze rozliczenie inwestycji w kosztach podatkowych w porównaniu do dotychczasowych („klasycznych”) zasad opodatkowania, poprzez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów na wyodrębniony w kapitale rezerwowym podatnika fundusz utworzony na cele inwestycyjne, którego warunki i cele określono w przepisie art. 15 ust. 1hb oraz ust. 1hba ustawy CIT.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że zamierzają Państwo w 2023 r. utworzyć fundusz na cele inwestycyjne. Przeleją Państwo równowartość środków pieniężnych odpowiadających wartości odpisu na ten fundusz na wyodrębniony rachunek rozliczeniowy w banku. Środki te nie będą pochodzić z pożyczki, dotacji, subwencji, dopłaty ani innych form wsparcia finansowego. Środki zgromadzone na tym funduszu zamierzają Państwo wydatkować na cele inwestycyjne w roku 2023 lub w latach kolejnych. Jednym ze środków trwałych, który zamierzamy sfinansować z tego funduszu będzie fabrycznie nowy samochód dostawczy blaszany, 6 lub 7 osobowy, który jest zgodnie z art. 4a pkt 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych sklasyfikowany jako samochód osobowy.

Samochód ten będzie wykorzystywany tylko do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Będzie prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu zgodnie z art. 86a ustawy o VAT.

Państwa wątpliwości w sprawie, dotyczą ustalenia, czy zakup samochodu osobowego opisanego we wniosku spełnia definicję wydatku na cele inwestycyjne określonego w art. 15 ust. 1hba ustawy CIT.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji wydatków na cele inwestycyjne, jednak określa zakres tych wydatków.

Jak już wskazano wyżej, przez wydatki na cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hb ustawy CIT, rozumie się faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na nabycie fabrycznie nowych środków trwałych lub wytworzenie środków trwałych, opłaty ustalone w umowie zgodnie z art. 3 ust. 4 lub 6 ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem umowy leasingu operacyjnego, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych - zaliczonych do grup 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), wydanej na podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej "Klasyfikacją", z wyłączeniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku służących głównie celom osobistym wspólników spółki lub członków ich rodzin.

Mając na uwadze przytoczone przepisy i opis sprawy należy uznać, że skoro opisany we wniosku samochód osobowy będzie fabrycznie nowym środkiem trwałym oraz będzie wykorzystywany wyłączenie w działalności gospodarczej Spółki, czyli nie będzie służył głównie celom osobistym wspólników spółki lub członków ich rodzin, jego zakup może być uznany za wydatek na cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hba ustawy CIT.

W związku z powyższym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 zez zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00