Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 lutego 2022 r., sygn. IV SAB/Wr 1071/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Radom, Sędziowie: Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska, Sędzia WSA Ewa Kamieniecka (sprawozdawca), po rozpoznaniu w Wydziale IV na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 4 lutego 2022 r. sprawy ze skargi S. T. na bezczynność Wojewody Dolnośląskiego w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę I. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania Wojewody Dolnośląskiego do załatwienia wniosku skarżącego z dnia 2 czerwca 2020 r., II. stwierdza bezczynność Wojewody Dolnośląskiego w załatwieniu wniosku skarżącego, a bezczynność ta miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, III. przyznaje od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz skarżącego sumę pieniężną w kwocie 500 (pięćset) złotych, IV. oddala dalej idącą skargę, V. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz skarżącego kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 2 czerwca 2020 r. wpłynął do Wojewody Dolnośląskiego wniosek S. T. z dnia 25 maja 2020 r. o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę.

W dniu 22 grudnia 2020 r. strona złożyła ponaglenie z dnia 18 grudnia 2020 r. na bezczynność organu i niezałatwienie sprawy w terminie.

W dniu 12 stycznia 2021 r. wpłynęło zażalenie strony z dnia 18 grudnia 2020 r. na niezałatwienie sprawy w terminie i bezczynność organu, złożone do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

W dniu 16 lutego 2021 r. wpłynęła do organu skarga strony do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 lutego 2021 r. na bezczynność Wojewody Dolnośląskiego w sprawie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. Skarżący zarzucił naruszenie art. 35 § 1 i § 3, art. 36 § 1 oraz art. 37 § 1 i § 3 k.p.a. i wniósł o: