Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.633.2023.3.AND

1. Wynikający z art. 16 ust. 5e ustawy o CIT limit 225.000,00 zł dotyczy wyłącznie opłat związanych z używaniem elektrycznego samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego (tj. opłaty wstępnej i rat leasingowych), natomiast nie dotyczy opłaty końcowej związanej z wykupem samochodu osobowego z leasingu operacyjnego, 2. Depozyt gwarancyjny (kaucja gwarancyjna) płatny na końcu umowy leasingu, tj. w terminie płatności ostatniego czynszu leasingowego, przed zakończeniem umowy leasingu, nie jest wliczany do limitu, o którym mowa w art. 16 ust. 5e ustawy o CIT (jako świadczenie niezwiązane z używaniem samochodu w ramach umowy leasingu), a w momencie zaliczenia depozytu gwarancyjnego na poczet ceny wykupu przeistacza się w cenę wykupu, która w myśl art. 17c pkt 2 ustawy o CIT podlega odrębnemu limitowi.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 października 2023 roku wpłynął Państwa wniosek z 25 października 2023 roku o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy:

- wynikający z art. 16 ust. 5e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych limit 225.000,00 zł dotyczy wyłącznie opłat związanych z używaniem elektrycznego samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego (tj. opłaty wstępnej i rat leasingowych), natomiast nie dotyczy opłaty końcowej związanej z wykupem samochodu osobowego z leasingu operacyjnego,

- depozyt gwarancyjny (kaucja gwarancyjna) płatny na końcu umowy leasingu, tj. w terminie płatności ostatniego czynszu leasingowego, przed zakończeniem umowy leasingu, nie jest wliczany do limitu, o którym mowa w art. 16 ust. 5e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (jako świadczenie niezwiązane z używaniem samochodu w ramach umowy leasingu), a w momencie zaliczenia depozytu gwarancyjnego na poczet ceny wykupu przeistacza się w cenę wykupu, która w myśl art. 17c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlega odrębnemu limitowi.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 stycznia 2024 r. (wpływ tego samego dnia) i z 24 stycznia 2024 r. (wpływ tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca (dalej również jako: „Korzystający” lub „Leasingobiorca”) zawarł umowę leasingu operacyjnego z Finansującym/Leasingodawcą (dalej jako: „Umowa”, „Umowa leasingu”) na samochód osobowy będący pojazdem elektrycznym X, rok produkcji 2022, o wartości 430.886,18 zł netto plus podatek VAT (dalej również: „Samochód”). Samochód spełnia definicję samochodu osobowego, określoną w art. 4a pkt 9a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej również: „updop”).

Zgodnie z warunkami zawartej Umowy:

- „Finansujący (Leasingodawca) oddał Wnioskodawcy (Korzystającemu, Leasingobiorcy) na czas oznaczony 36 miesięcy samochód do używania”,

- „Wnioskodawca zobowiązał się do zapłaty opłat związanych z używaniem samochodu. Są to przede wszystkim: czynsz inicjalny, czynsz zero, 35 czynszy leasingowych, depozyt gwarancyjny, przy czym czynsz zero stanowi opłatę za pierwszy miesiąc korzystania z Samochodu, co jest wprost wskazane w Umowie”,

- „Po zakończeniu umowy leasingu Wnioskodawca ma dwie możliwości:

- może zwrócić samochód Finansującemu, a Finansujący zwróci mu wpłaconą niewykorzystaną część depozytu gwarancyjnego,

-może kupić Samochód za określoną przez Finansującego cenę, którą Finansujący podał w umowie leasingu, pod warunkiem, że Korzystający ma opłacone wszystkie należności wynikające z umowy leasingu dotyczące korzystania z samochodu (w przypadku nie uregulowanych wszystkich opłat przed zawarciem umowy sprzedaży, Leasingodawca uprawniony jest do ich potrącenia z depozytu gwarancyjnego)”.

Zawarta Umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 17b updop:

- zawarta jest na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji (Samochód osobowy elektryczny, umowa zawarta na okres 36 miesięcy).

- suma opłat ustalonych w Umowie, pomniejszona o należny podatek VAT, odpowiada co najmniej wartości początkowej Samochodu.

Z Umowy wynika, że wartość opłat związanych z używaniem w ramach Umowy Samochodu osobowego elektrycznego wynosi 215.443,07 zł netto.

Z Umowy wynika, że w przypadku, gdy Wnioskodawca, po zakończeniu Umowy chciałby skorzystać z możliwości nabycia Samochodu, może wpłacić Finansującemu tzw. cenę wykupu Samochodu w wysokości 215.443,11 zł netto + podatek VAT, przy czym na cenę wykupu może zostać zaliczona niewykorzystana część depozytu gwarancyjnego. Cena wykupu nie jest związana z używaniem Samochodu w ramach Umowy, gdyż nie wystąpi w sytuacji, gdy Korzystający zdecyduje się zwrócić Finansującemu Samochód po zakończeniu Umowy.

Na wartość Samochodu, w przypadku gdyby Korzystający po zakończeniu Umowy zdecydował się nabyć Samochód składają się:

1) opłaty związane z używaniem elektrycznego samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego, w łącznej wysokości 215.443,07 zł netto + podatek VAT,

2) opłata końcowa w wysokości 215.443,11 zł netto, będąca ceną wykupu samochodu osobowego (tzw. „cena wykupu”).

Należy powtórnie zaznaczyć, iż opłata końcowa (cena wykupu) nie jest związana z używaniem samochodu osobowego w ramach Umowy leasingu, lecz stanowi odrębne świadczenie na rzecz Finansującego, w ramach której Leasingobiorca może wykupić przedmiot umowy leasingu na własność – co jest wyraźnie wskazane i rozgraniczone w Umowie.

Samochód jest wykorzystywany w sposób mieszany, tj. do celów działalności gospodarczej oraz do celów prywatnych.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 3 stycznia 2024 r. wskazali Państwo ponadto, że:

 1) wskazana w zawartej umowie leasingu wartość samochodu w wysokości 430.886,18 zł netto jest wartością rynkową. Wartość samochodu wskazana we wniosku będąca wartością rynkową samochodu stanowiła jego wartość wynikającą z zawartej umowy leasingu,

 2) na kwotę 215.443,07 zł składają się następujące opłaty: czynsz inicjalny, czynsz zero (stanowiący opłatę za pierwszy miesiąc korzystania z pojazdu) oraz 35 miesięcznych czynszy leasingowych,

 3) zgodnie z zawartą umową leasingu, opłaty to przede wszystkim: czynsz inicjalny, czynsz zero, czynsze leasingowe, depozyt gwarancyjny, opłata ryczałtowa za obsługę umowy leasingu oraz opłaty wyrównawcze, gdy leasingodawca je nalicza. Na sumę opłat w zawartej umowie leasingu (pomniejszoną o należny podatek VAT), która odpowiada co najmniej wartości początkowej Samochodu, składają się:

- Czynsz inicjalny, czyli opłata jaką ponosi leasingobiorca, aby pokryć koszty, które Leasingodawca poniósł, żeby doprowadzić do zawarcia umowy leasingu;

- Czynsz zero, czyli opłata za pierwszy miesiąc korzystania z Samochodu,

- Opłata wyrównawcza, jaką ponosi leasingobiorca w związku z zapłatą przez Leasingodawcę części ceny Samochodu przed jego wydaniem Leasingobiorcy,

- Dalsze czynsze leasingowe, czyli opłaty za kolejne miesiące korzystania z Samochodu,

- Depozyt gwarancyjny, czyli kwota opłacana przez leasingobiorcę, nie związana z używaniem samochodu, którą strony umowy leasingu przeznaczają na zabezpieczenie spłaty zobowiązać Leasingobiorcy wobec Leasingodawcy.

Powyższa suma opłat nie obejmuje opłaty końcowej, tzw. ceny wykupu, która nie jest związana z używaniem Samochodu w ramach umowy leasingu. Kwota opłaty końcowej (ceny wykupu) nie ma wpływu na wysokość opłat wynikających z zawartej umowy leasingu.

 4) zgodnie z zawartą umową leasingu, depozyt gwarancyjny wpłacany jest wraz z ostatnim 35-tym czynszem leasingowym i wynosi 215.443,11 zł. Depozyt gwarancyjny wpłacany jest przed zakończeniem umowy leasingu, wraz z 35-tym czynszem leasingowym,

 5) depozyt gwarancyjny ma charakter zwrotny. Zgodnie z zawartą umową leasingu, Leasingodawca ma prawo pokrycia wszelkich wierzytelności Leasingodawcy wobec Leasingobiorcy. Po zakończeniu umowy leasingu, Leasingodawca ma obowiązek niezwłocznie zwrócić Leasingobiorcy niewykorzystaną część depozytu gwarancyjnego. Po zakończeniu umowy leasingu, w ciągu 14 dni od jej zakończenia, Leasingobiorca może kupić Samochód za określoną przez Leasingodawcę cenę wykupu. Leasingodawca może zaliczyć niewykorzystany depozyt gwarancyjny na poczet ceny wykupu.

Pytania

 1. Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wynikający z art. 16 ust. 5e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych limit 225.000,00 zł dotyczy wyłącznie opłat związanych z używaniem elektrycznego samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego (tj. opłaty wstępnej i rat leasingowych), natomiast nie dotyczy opłaty końcowej związanej z wykupem samochodu osobowego z leasingu operacyjnego?

 2. Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym depozyt gwarancyjny (kaucja gwarancyjna) płatny na końcu umowy leasingu, tj. w terminie płatności ostatniego czynszu leasingowego, przed zakończeniem umowy leasingu, nie jest wliczany do limitu, o którym mowa w art. 16 ust. 5e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (jako świadczenie niezwiązane z używaniem samochodu w ramach umowy leasingu), a w momencie zaliczenia depozytu gwarancyjnego na poczet ceny wykupu przeistacza się w cenę wykupu, która w myśl art. 17c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlega odrębnemu limitowi? (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 stycznia 2024 r.)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko przedstawione w pytaniu 1 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej również: „updop”), przez umowę leasingu należy rozumieć umowę nazwaną w Kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron (Finansujący), oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie (Korzystającemu), podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 49a w związku z art. 16 ust. 5e updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1 updop umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 225.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Z kolei zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. – o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931, winno być: „t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.”, dalej jako: „Ustawa o VAT”), w związku z art. 86a ust 1 Ustawy o VAT, Korzystający uprawniony jest do odliczenia 50% kwoty podatku VAT należnego z tytułu ponoszonych opłat z zawartej Umowy leasingu, jeżeli samochód wykorzystywany jest do celów związanych z działalnością gospodarczą Korzystającego. To samo odliczenie może być stosowane ponownie przy wspomnianej wyżej ewentualnej transakcji wykupu Samochodu na zakończenie Umowy leasingu.

Dlatego należy stwierdzić, że ww. limit 225.000 zł brutto ulega odpowiednim modyfikacjom i realnie wynosi 248.206 zł brutto (201.793 zł netto) dla płatników VAT, którzy użytkują auto służbowo i prywatnie, czyli odliczają 50% VAT.

W myśl art. 17b ust. 1 updop, opłaty ponoszone przez Korzystającego w podstawowym okresie Umowy z tytułu używania środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód dla Finansującego i mogą stanowić koszt uzyskania przychodu dla Korzystającego. Zawarta w przedmiotowej sprawie Umowa spełnia warunki wskazane w art. 17b ust. 1 pkt 1 updop. Z kolei, na podstawie art. 17c pkt 2 updop, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, Finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej umowy, kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży jest rzeczywista wartość netto.

Należy zatem stwierdzić, iż wykup Samochodu na zakończenie Umowy leasingu jest podatkowo transakcją odrębną od samego leasingu. Dlatego limit 225.000 zł należy naliczać osobno dla leasingu (czynsz inicjalny i raty miesięczne) i osobno dla wykupu. Takie stanowisko było wielokrotnie potwierdzane w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego, wydawanych na podstawie analogicznych stanów faktycznych, m.in. w interpretacji Znak: 0115-KDIT3.4011. 764.2022.1.DP z 19 grudnia 2022 r., interpretacji Znak: 0113-KDIPT2-1.4011.875. 2021.1.ISL z 10 grudnia 2021 r., a także interpretacji Znak: 0112-KDIL2-2.4011.987. 2022.2.AA z 4 kwietnia 2023 r.

Na przywołanie zasługuje zwłaszcza stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażone w interpretacji indywidualnej z 19 grudnia 2022 r., Znak: 0115-KDIT3.4011.764. 2022.1.DP: „Należy mieć na uwadze, że kwota opłaty końcowej, dotycząca ewentualnego wykupu samochodu osobowego po zakończeniu umowy leasingu, nie ma wpływu na wysokość opłat wynikających z zawartej umowy leasingu operacyjnego limitowanej na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 47a powołanej ustawy. Limit wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie dotyczył (ewentualnego) wykupu samochodu osobowego na podstawie zawartej umowy leasingu, tj. w przypadku dokonywania późniejszych odpisów amortyzacyjnych. Natomiast wynikające z umowy leasingu operacyjnego opłaty limitowane będą odrębnym limitem, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, będą przysługiwać Panu dwa limity odnoszące się do kwoty 150.000 zł w odniesieniu do zawartej umowy leasingu operacyjnego, tj. jeden wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy (dotyczący opłat wynikających z umowy leasingu), a drugi określony w art. 23 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy dotyczący ewentualnych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych po wykupie przedmiotu umowy leasingu operacyjnego. Reasumując – prawidłowe jest Pana stanowisko, zgodnie z którym wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych limit 150000 zł dotyczy wyłącznie opłat związanych z używaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego (tj. opłaty wstępnej i rat leasingowych), natomiast nie dotyczy opłaty końcowej związanej z wykupem samochodu osobowego z leasingu operacyjnego”.

Przywołana powyżej interpretacja została wydana co prawda w oparciu o przepisy Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże z uwagi na pełną analogię przepisów i stanów faktycznych może zostać wykorzystana także w niniejszej sprawie.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca z tytułu Umowy leasingu zapłaci sumę opłat leasingowych za korzystanie z Samochodu w wysokości 215.443,07 zł netto. Zgodnie z wyrażoną w art. 16 ust. 1 pkt 49a) w związku z art. 16 ust. 5e zasadą proporcjonalności, Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania samochodów takiej proporcji, w jakiej suma poniesionych opłat z Umowy leasingu przewyższa ww. Limit. Dlatego suma opłat w wysokości 215.443,07 zł wynosi 93,66% limitu (201.793 zł netto).

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że może ująć w kosztach uzyskania przychodów kwotę odpowiadającej 93,66% każdej opłaty (tak więc opłaty inicjalnej, czynszu zero i miesięcznych czynszów leasingowych) wynikającej z zawartej Umowy leasingu.

Gdyby Wnioskodawca zdecydował się na końcowy wykup Samochodu na zakończenie Umowy leasingu, to należna Finansującemu opłata końcowa wyniesie 215.443,11 zł netto. Tym samym ponownie osiągnięta zostanie proporcja w wysokości 93,66% ww. Limitu.

Wnioskodawca uważa również, że w razie skorzystania z opcji wykupu Samochodu na zakończenie Umowy leasingu, 93,66% Kwoty wykupu może ponownie ująć w kosztach uzyskania przychodu wobec odrębności opłat wynikających z Umowy leasingu od końcowej transakcji wykupu.

Odnosząc się zaś do pytania 2, zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione stanowisko jest prawidłowe.

W odniesieniu do umów leasingu, depozyt gwarancyjny (kaucja gwarancyjna) to uiszczana przez korzystającego opłata, która ma w założeniu zabezpieczać interesy Finansującego. Stanowi ona swego rodzaju zabezpieczenie ewentualnych roszczeń Finansującego z jakiegokolwiek tytułu powstałymi, w przypadku nienależytego wykonywania umowy leasingu przez leasingobiorcę

Depozyt gwarancyjny jako kaucja gwarancyjna ma charakter zwrotny. Jednakże może ona zostać zaliczona na poczet spłat ostatnich rat leasingu lub wykupu. Zawarta w niniejszej sprawie Umowa przewiduje możliwość końcowego wykupu Samochodu przez Korzystającego za określoną w Umowie kwotę. Może być także zwrócona na konto Korzystającego wobec nieskorzystania z opcji końcowego wykupu. Kaucja gwarancyjna może być płatna na początku trwania umowy leasingu, w trakcie lub na końcu (tzw. kaucja wykupowa płatna z ostatnią ratą leasingu i zaliczana na poczet Ceny wykupu). Ze względu na to, że kaucje gwarancyjne mają charakter zwrotny, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w momencie ich wpłaty. Co do zasady, zapłata kaucji gwarancyjnej jest zatem neutralna podatkowo. Depozyt gwarancyjny nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w chwili jego ustanowienia. W tym momencie bowiem nie jest jeszcze pewne czy uszczerbek majątkowy z tytułu zatrzymania depozytu przez Finansującego powstanie. Wydatek ten nie jest zatem wówczas jeszcze poniesiony.

Powyższe stanowisko jest zaznaczone tak w interpretacjach organów podatkowych, jak i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych. Z kolei, jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 15 września 1999 r. sygn. akt III SA 5389/98: „zabezpieczenie stanowi tzw. kaucję gwarancyjną, która nie podlega zaliczeniu w dniu jej ustanowienia do kosztów uzyskania przychodu”.

W niniejszej sprawie, kaucja gwarancyjna płatna jest na końcu trwania Umowy, wraz z ostatnią ratą i jest równocześnie równa kwocie wykupu, tj. wynosi 215.443,11 zł, choć są to kwoty równej wysokości, to ich charakter w brzmieniu Umowy jest wyraźnie wyodrębniony. Stąd należy wyraźnie odróżnić depozyt gwarancyjny od ceny wykupu, mimo że wartość obydwu jest równa. Jednakże tak technicznie, jak i rachunkowo, moment wpłaty kaucji gwarancyjnej nie będzie równy momentowi uiszczenia kwoty wykupu. Końcowy wykup samochodu osobowego z leasingu jest czynnością odrębną od samej umowy leasingu, co zostało już powyżej wykazane. Dlatego Leasingodawca musi zaliczyć kaucję gwarancyjną (będącej elementem umowy leasingu) na poczet ceny wykupu, co stanowić będzie odrębną czynność. Wtedy kaucja gwarancyjna przeistoczy się w cenę wykupu, co jest terminem znanym w praktyce leasingowej i często stosowanym.

Tak więc zauważyć należy, że kaucja gwarancyjna stanie się kosztem uzyskania przychodów wówczas, gdy kwoty określone jako kaucja nie będą miały charakteru zwrotnego. Taka sytuacja będzie miała miejsce w momencie, gdy Wnioskodawca (Korzystający) zapłaci za samochód mniej o wartość wpłaconej kaucji, czyli kaucja zostanie zaliczona na poczet ceny samochodu. W sytuacji, gdy dojdzie do wykupu Samochodu, kaucja nie zostanie Korzystającemu zwrócona, co oznacza, że utraci swój charakter zwrotny, dyskwalifikujący ją jako wydatek stanowiący koszt uzyskania przychodu. Kaucja nie będzie już służyła zabezpieczeniu zobowiązań wynikających z Umowy, lecz „stanie się” wydatkiem stanowiącym koszt uzyskania przychodu, utraci swój temporalny charakter, co oznacza, że nie będzie w istocie kaucją gwarancyjną lecz wydatkiem, który Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć w poczet kosztów uzyskania przychodu.

Mając na uwadze stanowisko Wnioskodawcy przedstawione przy pytaniu 1, należy przypomnieć, że sam wykup, który jest transakcją odrębną od leasingu, powinien być rozpatrywany niezależnie, z zastosowaniem odrębnego limitu.

Dlatego w niniejszej sprawie, w związku z zaliczeniem kaucji gwarancyjnej na końcową cenę wykupu, kaucja gwarancyjna stanie się dla Wnioskodawcy wydatkiem definitywnym, ale jako że stanowi on wykup (a więc transakcję zupełnie odrębną od samego leasingu), to w myśl art. 17b ust. 1 oraz art. 17c pkt 2 updop rozliczany będzie według odrębnego limitu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”):

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (…).

Z powyższego wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT:

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Stosownie do art. 16 ust. 5e ustawy o CIT,

w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy kwota limitu, o którym mowa w ust. 1 pkt 49a, wynosi 225 000 zł.

Na podstawie art. 16 ust. 5c ustawy o CIT:

w przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 49a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy o CIT:

ilekroć w rozdziale tym jest mowa o umowie leasingu – rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Z kolei art. 17a pkt 2 ustawy o CIT stanowi, że:

ilekroć w rozdziale jest mowa o podstawowym okresie umowy leasingu rozumie się przez to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona; w przypadku zmiany strony lub stron tej umowy podstawowy okres umowy uważa się za zachowany, jeżeli inne postanowienia umowy nie uległy zmianie.

Stosownie do treści art. 17b ust. 1 ustawy o CIT:

opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

 1) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;

 2) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;

 3) suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 17b ust. 2 ustawy o CIT,

jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1) art. 6,

2) przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

3) art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. poz. 143, z 1998 r. poz. 1063 oraz z 1999 r. poz. 484 i 1178)

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f-17h.

Zgodnie z art. 17c pkt 2 ustawy o CIT,

jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 17b ust. 1, finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej umowy:

1) przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży; jeżeli jednak cena ta jest niższa od hipotetycznej wartości netto środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej według zasad określonych w art. 14;

2) kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży jest rzeczywista wartość netto.

W związku z powyższym, co do zasady, jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 17b ustawy o CIT warunki oraz finansujący w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 17b ust. 2 ustawy o CIT, to korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym wydatki związane ze spłatą rat leasingowych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zawarli Państwo na okres 36 miesięcy umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy będący pojazdem elektrycznym X, rok produkcji 2022, o wartości 430.886,18 zł netto plus podatek VAT. Zgodnie z warunkami zawartej umowy, Spółka zobowiązała się do zapłaty opłat związanych z używaniem samochodu, tj. w szczególności czynszu inicjalnego, czynszu zero, 35 czynszy leasingowych oraz depozytu gwarancyjnego. Z umowy wynika, że wartość opłat związanych z używaniem w ramach umowy leasingu samochodu osobowego elektrycznego wynosi 215.443,07 zł netto. Po zakończeniu umowy Spółka ma możliwość nabycia samochodu za cenę wykupu w wysokości 215.443,11 zł netto + podatek VAT, przy czym na cenę wykupu może zostać zaliczona niewykorzystana część depozytu gwarancyjnego.

Umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 17b ustawy o CIT, tj. zawarta została na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji oraz suma opłat ustalonych w umowie, pomniejszona o należny podatek VAT, odpowiada co najmniej wartości początkowej samochodu. W przypadku nabycia samochodu przez Spółkę po zakończeniu umowy leasingu, na jego wartość składają się opłaty związane z używaniem elektrycznego samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego, w łącznej wysokości 215.443,07 zł netto + podatek VAT oraz opłata końcowa w wysokości 215.443,11 zł netto, będąca ceną wykupu samochodu osobowego. Opisany we wniosku samochód jest wykorzystywany w sposób mieszany, tj. do celów działalności gospodarczej oraz do celów prywatnych.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia czy:

- wynikający z art. 16 ust. 5e ustawy o CIT limit 225.000,00 zł dotyczy wyłącznie opłat związanych z używaniem elektrycznego samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego (tj. opłaty wstępnej i rat leasingowych), natomiast nie dotyczy opłaty końcowej związanej z wykupem samochodu osobowego z leasingu operacyjnego,

- depozyt gwarancyjny (kaucja gwarancyjna) płatny na końcu umowy leasingu, tj. w terminie płatności ostatniego czynszu leasingowego, przed zakończeniem umowy leasingu, nie jest wliczany do limitu, o którym mowa w art. 16 ust. 5e ustawy o CIT (jako świadczenie niezwiązane z używaniem samochodu w ramach umowy leasingu), a w momencie zaliczenia depozytu gwarancyjnego na poczet ceny wykupu przeistacza się w cenę wykupu, która w myśl art. 17c pkt 2 ustawy o CIT podlega odrębnemu limitowi.

Odnosząc się do pierwszej z Państwa wątpliwości, wskazać należy, że w art. 16 ust. 1 pkt 49a w zw. z art. 16 ust. 5e ustawy o CIT, ustawodawca odniósł się do sposobu ustalenia proporcji jaką należy zastosować do limitowania kosztów uzyskania przychodów dot. opłat wynikających z umowy leasingu samochodów osobowych. W przepisie tym wprost wskazał, że proporcję tą należy ustalić w takiej części w jakiej kwota 150 000 zł, a przy samochodach elektrycznych kwota 225 000 zł, pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem umowy leasingu, a więc jest to stosunek kwoty 150 000 zł lub 225 000 zł (dla samochodu elektrycznego) do kwoty stanowiącej wartość samochodu osobowego będącego przedmiotem umowy leasingu.

Odnosząc powyższe do zaprezentowanego przez Państwa stanowiska, w części w której wskazaliście Państwo, że Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów takiej proporcji, w jakiej suma poniesionych opłat z Umowy leasingu przewyższa ww. Limit, wskazać należy, że nie można zgodzić się z tym stanowiskiem. Jak wyjaśniono wyżej do ustalenia ww. proporcji w odniesieniu do Państwa Spółki należy ustalić stosunek kwoty limitu 225 000 zł do wartości samochodu osobowego -elektrycznego będącego przedmiotem umowy leasingu, a nie jak wskazaliście Państwo sumę poniesionych opłat z Umowy leasingu, która przewyższa ww. Limit.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Natomiast odnosząc się do opłat, które dotyczą limitu 225 000 zł, o którym mowa w art. 16 ust. 5e, w związku z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, zgodzić się należy z Państwa stanowiskiem, że limit ten dotyczy wyłącznie opłat związanych z używaniem elektrycznego samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego, tj. opłaty wstępnej i rat leasingowych, natomiast nie dotyczy opłaty końcowej związanej z wykupem samochodu osobowego z leasingu operacyjnego.

Jednocześnie pamiętać należy, że przy limitowaniu kosztów związanych z opłatami wynikającymi z umowy leasingu o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, należy uwzględnić właściwie obliczoną proporcję, o której mowa w tym przepisie.

Przechodząc do samej kwestii możliwości osobnego liczenia limitu dla leasingu zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT oraz osobnego dla transakcji wykupu samochodu zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT należy zauważyć, że art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT wprowadza limit od którego odpisy z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywane według zasad określonych w art. 16a-16m, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT wprowadza ograniczenie w zaliczaniu do kosztów podatkowych opłat wynikających m.in. z umowy leasingu operacyjnego.

Wskazać bowiem należy, że limit 225 000 zł możecie Państwo naliczyć osobno dla leasingu oraz osobno dla transakcji wykupu. Limit wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, będzie dotyczył ewentualnego wykupu samochodu osobowego na podstawie zawartej umowy leasingu, tj. w przypadku dokonywania późniejszych odpisów amortyzacyjnych. Natomiast wynikające z umowy leasingu operacyjnego opłaty, limitowane będą odrębnym limitem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT.

W związku z powyższym, będą Państwu przysługiwać dwa limity odnoszące się do kwoty 225 000 zł w odniesieniu do zawartej umowy leasingu operacyjnego, tj. jeden wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT (dotyczący opłat wynikających z umowy leasingu, tj. opłaty wstępnej i rat leasingowych), a drugi określony w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT dotyczący ewentualnych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych po wykupie przedmiotu umowy leasingu operacyjnego.

Zatem również Państwa stanowisko sprowadzające się do twierdzenia, że wykup Samochodu na zakończenie umowy leasingu jest podatkowo transakcją odrębną od samego leasingu, dlatego limit 225 000 zł należy naliczać osobno dla leasingu (czynsz inicjalny i raty miesięczne) i osobna dla wykupu, jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości związanych z depozytem gwarancyjnym (kaucją gwarancyjną), w pierwszej kolejności wskazać należy, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, aby wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi być poniesiony. Ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „poniesienia wydatku” – ustalenie zakresu znaczeniowego tego terminu wymaga odniesienia się do języka potocznego. Według Słownika języka polskiego „ponieść” to „zostać obarczonym, obciążonym czymś” (Słownik języka polskiego pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1999 r.). Istotą poniesienia kosztu jest obciążenie majątkowe podatnika, które powinno przy tym mieć charakter definitywny, co oznacza, że wydatek nie może zostać zwrócony podatnikowi w żadnej formie.

Ustawowy zwrot „koszty poniesione” oznacza zatem, że ustawodawca w kategorii kosztu podatkowego ujmuje tylko te wydatki, które rzeczywiście zostały poniesione przez podatnika, a więc mają charakter ostateczny, definitywny i nie podlegają zwrotowi.

Z treści wniosku wynika, że na podstawie zawartej umowy leasingu, Spółka zobowiązała się do zapłaty opłat związanych z używaniem samochodu, w tym depozytu gwarancyjnego. Po zakończeniu umowy leasingu Wnioskodawca może zwrócić samochód Finansującemu, a Finansujący zwróci mu wpłaconą niewykorzystaną część depozytu gwarancyjnego lub może kupić samochód za określoną przez Finansującego cenę, a w przypadku nie uregulowanych wszystkich opłat przed zawarciem umowy sprzedaży, leasingodawca uprawniony jest do ich potrącenia z depozytu gwarancyjnego. W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że depozyt gwarancyjny (kaucja gwarancyjna) płatna jest na końcu trwania umowy wraz z ostatnią ratą i jest równa kwocie wykupu.

Odnosząc się do powyższego, należy zauważyć, że art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie wyłącza wprost z katalogu kosztów podatkowych wydatków poniesionych tytułem kaucji gwarancyjnych. Dlatego też, dla ewentualnego zakwalifikowania uiszczonych kaucji gwarancyjnych do kosztów uzyskania przychodów, należy w pierwszej kolejności ocenić możliwość uznania ich za wydatek definitywny.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia kaucji. Zgodnie ze słownikową definicją (według Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://www.sjp.pl) - „kaucja” jest to: „suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania umowy; zastaw; zabezpieczenie; gwarancja”.

W odniesieniu do umów leasingu, kaucja gwarancyjna to uiszczana przez korzystającego opłata, która ma w założeniu zabezpieczać interesy leasingodawcy. Stanowi ona swego rodzaju zabezpieczenie ewentualnych roszczeń leasingodawcy, w przypadku nienależytego wykonywania umowy leasingu przez leasingobiorcę (zabezpiecza umowę leasingu przed nieterminowymi płatnościami leasingobiorcy).

Kaucja ma charakter zwrotny. Może być zaliczona na poczet spłat ostatnich rat leasingu lub wykupu. Może być także zwrócona na konto. Może być płatna na początku trwania umowy leasingu, w trakcie lub na końcu (tzw. kaucja wykupowa płatna z ostatnią ratą leasingu i zaliczana na poczet wykupu).

Ze względu na to, że kaucje gwarancyjne mają charakter zwrotny, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w momencie ich wpłaty. Co do zasady, zapłata kaucji gwarancyjnej jest zatem neutralna podatkowo.

Mając na uwadze powyższe, Państwa stanowisko w tym zakresie uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie ma możliwości potwierdzenia prawidłowości wyliczeń przedstawionych w analizowanym wniosku z uwagi na fakt, że przepis art. 14b Ordynacji podatkowej nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z uwagi na powyższe, urzędowej interpretacji nie podlegają wyliczenia dotyczące proporcji, gdyż wykraczałoby to poza zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego. Ewentualne wyliczenia, jakich należałoby dokonać, nie należą do kompetencji tutejszego Organu.

Dodatkowo wskazać należy, że zastosowanie limitu wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 49 oraz 49a ustawy o CIT nie jest uzależnione od faktu czy samochód osobowy wykorzystywany jest również na cele niezwiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Okoliczność ta istotna jest m.in. z punktu widzenia stosowania art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy CIT, zgodnie z którym

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej - jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika

Należy również dodać, że interpretacja indywidualna dotyczy zastosowania konkretnego przepisu prawa podatkowego do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, nie może natomiast potwierdzać prawidłowości dokonanych przez podatnika wyliczeń.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00