Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2022 r., sygn. III OSK 933/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Ochrony Środowiska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 maja 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 501/18 w sprawie ze skargi M. A/S z siedzibą w [...] na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia sprzeciwu wobec planowanego przemieszczenia odpadów 1. prostuje z urzędu oczywistą omyłkę pisarską w sentencji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 maja 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 501/18 w ten sposób, że w wierszu 4 od dołu w miejsce numeru decyzji: "[...]" wpisuje: "[...]"; 2. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 maja 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 501/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na skutek skargi M. A/S z siedzibą w [...] (skarżący) na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia sprzeciwu wobec planowanego przemieszczenia odpadów, uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] (pkt 1) oraz zasądził zwrot kosztów postępowania (pkt 2).

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodził się Główny Inspektor Ochrony Środowiska i w skardze kasacyjnej zarzucił mu:

I. na podstawie art. 174 pkt 1 oraz art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a. naruszenie prawa materialnego przez:

1) niewłaściwe zastosowanie w sprawie art. 1, art. 3 ust. 1 pkt 2, 6, 14, 23, 32, art. 16 pkt 1 i 2, art. 14 ust. 1 pkt 1 lit. a-d oraz pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, dalej: "u.o." oraz załącznika nr 1 R 12 do u.o. w związku z art. 1, art. 3 pkt 1, 5, 9, 15 i 17, art. 6 ust. 1, art. 13 lit. a i b oraz załącznikiem nr 2 R12 do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy, dalej "dyrektywa 2008/98/WE", a także art. 2 pkt 1, 6, 7, 9, art. 12 ust. 1 lit. b rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz. Urz. UE. L Nr 190, str. 1), dalej: "rozporządzenie 1013/2006", oraz art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz.U. z 2018 r. poz. 296 ze zm.) (ewentualnie błędna wykładnia wskazanych przepisów) oraz zasady ostrożności oraz zasady działania zapobiegawczego wynikających z art. 191 ust. 2 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dalej: "TFUE" oraz art. 6 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2018 r. poz. 799 ze zm.), zwanej w piśmie p.o.ś.", przez przyjęcie, że na podstawie dokumentu prywatnego (Zaświadczenia o statusie produktu), i to odnoszącego się do odpadów o bliżej nieokreślonym składzie, można wykazać, iż wszystkie materiały wytwarzane z danego procesu przetwarzania odpadów po tym procesie, a w szczególności te objęte Protokołem kontroli Nr [...], nie będą posiadały statusu odpadu, podczas gdy z powyższych przepisów wynika, że za ostateczny proces odzysku (recyklingu) powodujący utratę statusu odpadów może być uznany tylko taki proces odzysku (recyklingu), po którym posiadacz odpadów będzie w stanie wykazać spełnienie warunków określonych w art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2 u.o. dla każdej partii materiałów powstałych po procesie przetworzenia, a w sytuacji gdy dany posiadacz odpadów będzie prowadził zwykły proces mechanicznego rozdrabniania odpadów o kodzie 19 12 07 oraz nie będzie prowadził bieżącej kontroli spełniania przesłanek wskazanych w art. 14 ust. 1 u.o. w stosunku do każdej partii odpadów poddanych przetworzeniu, ani usuwał żadnych zanieczyszczeń, a ewentualne sprawdzenie tych przesłanek oraz usunięcie zanieczyszczeń będzie dokonywane dopiero na następnych etapach przetwarzania (w innym zakładzie), to świetle art. 14 ust. 1 u.o. w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 u.o. proces ten powinien być zakwalifikowany jako proces R12 - Wymiana odpadów w celu poddania ich któremukolwiek z procesów wymienionych w pozycji R1-R11, obejmujący rozdrobnienie odpadów, a dopiero ewentualnie na następnych etapach procesu przetwarzania po usunięciu zanieczyszczeń oraz po wykazaniu dla każdej partii materiału spełnienia przesłanek wskazanych w art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2 u.o. proces ten będzie można określić jako R3 - Recykling lub odzysk substancji organicznych, które nie są stosowane jako rozpuszczalniki (w tym kompostowanie i inne biologiczne procesy przekształcania), powodujący utratę statusu odpadów;