Wyrok NSA z dnia 19 maja 2022 r., sygn. III FSK 587/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 24 października 2018 r., sygn. akt I SA/Ol 312/18 w sprawie ze skargi J.O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 16 marca 2018 r., nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie na rzecz J.O. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 października 2018 r., sygn. akt I SA/Ol 312/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie po rozpoznaniu sprawy ze skargi J. O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 16 marca 2018r., nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności członka zarządu spółki z o.o. za zaległości podatkowe spółki uchylił zaskarżoną decyzję oraz zasądził od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie na rzecz skarżącego kwotę 980 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Zdaniem Sądu organ podatkowy wykazał istnienie przesłanek pozytywnych orzeczenia o odpowiedzialności ustalając na podstawie dokumentów rejestrowych spółki, że w dacie powstania zaległości podatkowych członkiem jej zarządu był skarżący pełniący funkcję prezesa zarządu. Ponadto prawidłowo przyjął, że zakończenie postępowania upadłościowego jest równoznaczne z bezskutecznością egzekucji wobec podatnika. WSA nie miał wątpliwości co do prawidłowości ustalenia, że zobowiązany nie wskazał majątku spółki, z którego można by zaspokoić i zaległość podatkową. Jednakże, w ocenie Sądu, organ podatkowy nie wyjaśnił dostatecznie istotnej dla zobowiązanego przesłanki negatywnej (ekskulpacyjnej), a mianowicie czy dokonał we właściwym czasie zgłoszenia wniosku o upadłość spółki. W tym zakresie przedwczesne okazało się przyjęcie, że zebrany materiał jest zupełny i wystarczający do ustalenia obiektywnego "właściwego czasu". Organy podatkowe nie wzięły bowiem pod uwagę i nie rozpatrzyły dostatecznie okoliczności, podnoszonych w toku postępowania przez zobowiązanego (nasuwających równocześnie istotne wątpliwości Sądu), co do twierdzenia, że zobowiązany prowadził negocjacje na temat kupna spółki.