Wyrok WSA w Krakowie z dnia 6 czerwca 2022 r., sygn. III SA/Kr 1280/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Zawadzka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Michna Asesor WSA Marta Kisielowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 6 czerwca 2022 roku sprawy ze skargi A. B. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego K. B. na czynność Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] 2021 r. w przedmiocie poddania obowiązkowej kwarantannie oddala skargę

Uzasadnienie

Małoletnia A. B. (dalej jako skarżąca) reprezentowana przez przedstawiciela ustawowego - ojca K. B. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie czynność Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia 5 sierpnia 2021 r. polegającą na objęciu jej kwarantanną, wnosząc o stwierdzenie jej bezskuteczności i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych a także wstrzymania wykonania zaskarżonej czynności.

Skarżąca wniosła również o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym na podstawie art. 119 pkt 2 p.p.s.a.

Skarżąca zarzuciła zaskarżonej czynności rażącą sprzeczność z prawem, tj. z art. 34 ust. 2 w zw. z art. 33 ust. 1 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, ponieważ objęcie danej osoby kwarantanną wymaga wydania decyzji administracyjnej. W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 5 sierpnia 2021 r., e-mailem wysłanym przez pracownika przedszkola "[...] Przedszkole", poinformowano rodziców skarżącej o objęciu córki kwarantanną. Do dnia wniesienia skargi w stosunku do skarżącej nie wydano decyzji administracyjnej ani organ nie przekazał informacji o wydaniu takiej decyzji.

Skarżąca zarzuciła, że objęcie jej kwarantanną wynika z zastosowania przez organ inspekcji sanitarnej zapisu z rozporządzenia Rady Ministrów o tym, że: "decyzji nie wydaje się", który jest niezgodny z ww. ustawą, kodeksem postępowania administracyjnego oraz Konstytucją RP. Zdaniem skarżącej Sąd powinien odmówić zastosowania tego przepisu rozporządzenia, ponieważ jest on niezgodny z art. 34 ust. 2 ustawy, który wymaga nałożenia kwarantanny lub jej przedłużenia w drodze decyzji administracyjnej. Przepis ten jest również niezgodny z zasada dwuinstancyjności rozpoznawania spraw administracyjnych, wynikającej z art. 15 k.p.a. oraz art. 78 Konstytucji RP.