Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 9 czerwca 2022 r., sygn. I SA/Go 96/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Niedzielski Sędziowie Sędzia WSA Dariusz Skupień Sędzia WSA Zbigniew Kruszewski (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 9 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi P. Spółki Akcyjnej na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2019 rok oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] grudnia 2021 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO) utrzymało w mocy decyzję Burmistrza z [...] sierpnia 2021 r. nr [...], odmawiającą P S.A. (skarżącej) zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2019 rok w kwocie 185.330 zł.

Z akt postępowania podatkowego oraz uzasadnienia decyzji SKO wynikał następujący stan sprawy:

W pierwotnej deklaracji podatkowej na podatek od nieruchomości za 2019 rok skarżąca zadeklarowała podatek w kwocie 261.461 zł, wykazując, jako podlegające opodatkowaniu, m. in. grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o pow. 309.419 m kw. oraz gruntu "pozostałe" o pow. 550 m kw.

Dnia 6 kwietnia 2021 r. skarżąca złożyła wniosek o zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2019 r. w kwocie 185.330 zł, powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego (dalej: TK) z 24 lutego 2021 r. sygn. akt SK 39/19. Wskazała, że nadpłata wynika z zadeklarowania w pierwotnej deklaracji gruntów o pow. 308.882 m kw. po zlikwidowanej linii kolejowej, które w 2019 r. nie były i nie mogły być wykorzystywane do działalności gospodarczej. Do wniosku dołączyła skorygowaną deklarację, w której opisane we wniosku grunty ujęła jako "grunty pozostałe", a łączną kwotę podatku zadeklarowała na 76.131 zł.

Burmistrz wezwał skarżącą do wskazania przyczyn zadeklarowania gruntów po zlikwidowanej linii kolejowej nr [...] jako "gruntów pozostałych", a nie jako "związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej". W odpowiedzi skarżąca, powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 lutego 2021 r. sygn. akt SK 39/19, wskazała, że nie prowadzi działalności na gruntach po zlikwidowanych liniach kolejowych.