Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 22 lutego 2024 r., sygn. II SA/Gl 1687/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Renata Siudyka (spr.), Sędziowie Asesor WSA Agnieszka Kręcisz-Sarna, Sędzia WSA Krzysztof Nowak, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2024 r. sprawy ze skargi G. S. (S.) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 21 sierpnia 2023 r. nr SKO.PSŚ/41.5/2342/2023/17168 w przedmiocie umorzenia zadłużenia z funduszu alimentacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

G.S. (skarżący) pismem z dnia 10 maja 2023 r., złożonym do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w T., wnioskował o umorzenie należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

Decyzją z dnia 4 lipca 2023 r. nr [...] Prezydent Miasta T. (organ I instancji), na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz.775 – dalej "k.p.a.") oraz art. 27 ust. 1, art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2023 r., poz. 581 z późn. zm. – dalej "u.p.o.a"), odmówił skarżącemu umorzenia zadłużenia z funduszu alimentacyjnego w kwocie 51.665,13 zł z naliczonymi odsetkami w kwocie 428,80 zł ustalonymi na dzień 4 lipca 2023 r. zgodnie z art. 27 ust. 1a ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów tj. w łącznej kwocie 52.093,936 zł powstałego z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz M.P. oraz P.P.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący zarzucił organowi I instancji błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na przyjęciu, że wobec dłużnika nie zachodzą przesłanki z art. 30 u.p.oa., podczas gdy biorąc pod uwagę sytuacją dochodową, rodzinną, zdrowotną oraz zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, zasadnym było zastosowanie tej instytucji. Wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez umorzenie wobec skarżącego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części. Podkreślił, że od wszczęcia wobec niego postępowania egzekucyjnego, stale pozostaje w zatrudnieniu, nigdy nie ukrywał żadnego ze składników swojego majątku, lecz z uwagi na uzyskiwane wynagrodzenie, skarżący nie ma możliwości uregulowania całości zadłużenia wobec funduszu alimentacyjnego i to pomimo należytego wykorzystywania swoich możliwości majątkowych i zarobkowych. Nie będzie miał możliwości całkowitej spłaty zadłużenia i ciągle będzie wobec niego toczona egzekucja, która uniemożliwia codzienne funkcjonowanie. Zdaniem skarżącego organ I instancji nie powinien brać pod uwagę możliwości majątkowych i zarobkowych jego żony lecz winien się skupić na faktycznej sytuacji osobistej i zdrowotnej dłużnika, a także należycie przeanalizować stan sprawy. W opinii skarżącego przedłożone przez niego dokumenty wskazują, że zachodzą przesłanki do rozważania zastosowania art. 30 ust. 2 u.p.o.a. Skarżący wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez umorzenie wobec niego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części. Skarżący zarzucił, że w wydanym rozstrzygnięciu zabrakło informacji na temat wysokości zadłużenia z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, których umorzenie było przedmiotem postępowania, co jest okolicznością kluczową w sprawie. Ponadto wniósł. o częściowe umorzenie należności w związku z dokonywaniem opłat.