Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2022 r., sygn. I GSK 2571/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Piszczek Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej U. E. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Kr 1154/17 w sprawie ze skargi U. E. w K. na decyzję Zarządu Województwa Małopolskiego z dnia 29 sierpnia 2017 r. nr FE-I.3160.45.4.2016 w przedmiocie zobowiązania do zwrotu części dofinansowania z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od U. E. w K. na rzecz Zarządu Województwa Małopolskiego 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: WSA), wyrokiem z 10 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Kr 1154/17, oddalił skargę U. E. w K. (dalej: Uniwersytet lub skarżący) na decyzję Zarządu Województwa Małopolskiego (dalej: Zarząd lub organ) z 29 sierpnia 2017 r. nr FE-I.3160.45.4.2016 w przedmiocie zwrotu dofinansowania.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył Uniwersytet zaskarżając ten wyrok w całości, wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy WSA do ponownego rozpoznania względnie o uchylenie wyroku i uwzględnienie skargi na zaskarżoną decyzję, a także zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie przepisów:

1. prawa materialnego, które stanowią podstawę kasacyjną wymienioną w art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; dalej: ppsa), a mianowicie:

a. art. 12a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. Nr 113, poz. 759 ze zm.; dalej: pzp) przez jego błędną wykładnię prowadzącą do znaczącego zawężenia zakresu zastosowania tego przepisu do przypadków i sytuacji absolutnie nadzwyczajnych, uwarunkowanych względami społecznymi, organizacyjnymi, czy też zobiektywizowanym ważnym interesem zamawiającego a nie warunkowane sytuacją zamawiającego i jego potrzebą w zakresie udzielanego zamówienia, a w konsekwencji błędne przyjęcie, że skarżący naruszył ten przepis, podczas gdy prawidłowa wykładnia tego przepisu prowadzić powinna do wniosku, że przepis ten pozwala zastosować tryb w nim przewidziany w warunkach faktycznych przedmiotowej sprawy;