Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 lipca 2022 r., sygn. II SA/Lu 373/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec Asesor sądowy Brygida Myszyńska-Guziur Protokolant Referent Agnieszka Komajda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2022 r. sprawy ze skargi J. J. J. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 4 kwietnia 2022 r., nr DSE3-K0918-D12878-25/22 w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej w powodów politycznych oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do sądu decyzją z 4 kwietnia 2022 r., Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej jako: Szef Urzędu), po ponownym rozpatrzeniu sprawy na skutek wniosku J. J. (dalej jako: skarżący) utrzymał w mocy własną decyzję z 11 lutego 2022 r. o odmowie uchylenia własnych decyzji z 5 września 2019 r. i z 5 czerwca 2019 r., w przedmiocie statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych.

Decyzja została wydana w następującym stanie sprawy:

Wskazaną wyżej decyzją z 5 września 2019 r., wydaną na skutek wniosku skarżącego o ponowne rozpatrzenie sprawy, Szef Urzędu utrzymał w mocy decyzję własną z 5 czerwca 2019 r. odmawiającą skarżącemu potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej bądź osoby represjonowanej z powodów politycznych na gruncie ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 319, ze zm.; dalej jako: u.d.o.a.).

Od powyższej decyzji J. J. wniósł skargę, która została oddalona prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 21 lipca 2020 r. (II SA/Lu 607/19).

W październiku 2021 r. skarżący wystąpił ponownie do organu o potwierdzenie statusu działacza opozycji lub osoby represjonowanej, powołując się na fakt odznaczenia go Krzyżem Wolności i Solidarności. Po ustaleniu intencji skarżącego w toku wymiany korespondencji, postanowieniem z 12 listopada 2021 r. Szef Urzędu wznowił postępowanie, a następnie decyzją z 11 lutego 2022 r. odmówił uchylenia decyzji własnych decyzji z 5 września 2019 r. i z 5 czerwca 2019 r., wywodząc w uzasadnieniu, że wprawdzie spełniona została przesłanka wznowienia postępowania, o której stanowi art 145 § 1 pkt 5 k.p.a., jednakże analiza materiału dowodowego, uzupełnionego w toku postępowania wznowieniowego, nie daje podstaw do uchylenia decyzji z 2019 r.