Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 8 lipca 2022 r., sygn. III SA/Po 38/22

Dnia 8 lipca 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Górecka (spr.) Sędziowie WSA Marzenna Kosewska WSA Mirella Ławniczak Protokolant: st.sekr.sąd. Agata Tyll-Szeligowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2022 roku sprawy ze skargi A. R. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] października 2021 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiące od stycznia do marca 2016 r. i od maja do listopada 2016 r. oraz umorzenia postępowania w zakresie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiąc kwiecień 2016 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej decyzją z dnia 26 października 2021 r. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] z dnia 12 marca 2021 r. w zakresie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiące styczeń, luty, marzec, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik i listopad 2016 r. oraz umorzenia postępowania w zakresie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za kwiecień 2016 r.

W uzasadnieniu organ wskazał, że dokonano kontroli przedsiębiorstwa skarżącej, przedmiotem której było sprawdzenie prawidłowości rozliczeń z budżetem państwa z tytułu podatku akcyzowego oraz opłaty paliwowej za okres od sierpnia 2015 r. do listopada 2016r. Skarżąca prowadziła działalność gospodarczą pod nazwą A. R. "J. " z siedzibą w P., której przedmiotem przeważającej działalności był transport drogowy towarów. Tak więc skarżąca swoją działalność wykonywała świadcząc usługi przewozu towarów taborem samochodowym, który posiadała, dokonując do niego zakupu oleju napędowego i benzyny. Skarżąca do kontroli przedłożyła posiadaną dokumentację finansową za kontrolowany okres, oświadczyła, że nie posiada dokumentów dotyczących wydań wewnętrznych i przyjęć zewnętrznych paliwa a także nie posiada dokumentów inwentur bowiem paliwo służyło do użytku własnego nie będąc przedmiotem dalszej odsprzedaży.