Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 26 lipca 2022 r., sygn. I SA/Go 188/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Juszczyk – Wiśniewska Sędziowie Sędzia WSA Dariusz Skupień (spr.) Sędzia WSA Zbigniew Kruszewski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 26 lipca 2022 r. sprawy ze skargi P. Spółki Akcyjnej Oddziału Gospodarowania Nieruchomościami na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2020 rok oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

P. Spółka Akcyjna Oddział Gospodarowania Nieruchomościami (dalej jako: "strona skarżąca", "Spółka") wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (powoływane dalej również jako "SKO", "organ II instancji", "organ odwoławczy") z dnia [...] marca 2022 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza (dalej jako "organ I instancji") z dnia [...] września 2021 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2020 rok w kwocie 464.373 zł.

Z akt wynika następujący stan faktyczny.

W dniu 28 kwietnia 2021 r. P. S.A. złożyła korektę deklaracji na podatek od nieruchomości za 2020 r., w której wykazała m.in. do opodatkowania podatkiem od nieruchomości grunty po zlikwidowanych liniach kolejowych o łącznej powierzchni 438 984 m² w okresie od stycznia do października oraz o powierzchni 436 009 m² w okresie od listopada do grudnia jako grunty pozostałe, nie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jednocześnie wyjaśniła, że grunty po zlikwidowanych liniach kolejowych nr [...] i nr [...] według stawek dla gruntów pozostałych jest właściwa. Podniosła, że Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 24 lutego 2021 r. sygn. akt SK 39/19 uznał, że opodatkowanie według wyższej stawki podmiotu, który nie wykorzystuje w swojej działalności posiadanych nieruchomości, jest naruszeniem art. 64 ust. 1 Konstytucji RP jako niedozwolone naruszenie prawa do własności. A dodatkowo, skoro nie można uzasadnić zaskarżonej regulacji ochroną ważnego interesu publicznego, to zaskarżona regulacja narusza także art. 31 ust. 3 oraz art. 84 Konstytucji. Dodała, że ww. wyrok zapadł co prawda w sprawie ze skargi konstytucyjnej osoby fizycznej, ale ma uniwersalne znaczenie, odnosi się bowiem do gruntów, budynków i budowli będących w posiadaniu wszystkich przedsiębiorców lub innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, bez względu na formę prawną. Potwierdzeniem tego jest wyrok NSA z dnia 4 marca 2021 r. sygn. akt III FSK 896/21 (orzeczenie dostępne, podobnie jak inne orzeczenia sądów administracyjnych powoływane w niniejszym uzasadnieniu na stronie: http://orzeczenia.nsa.gov.pl),