Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 września 2022 r., sygn. I SA/Gd 619/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Kotlarek, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 września 2022 r. sprawy ze skargi M. P. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 marca 2022 r. nr 0114-KDIP2-1.4011.143.2022.1.KS w przedmiocie podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu koszów postępowania.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: "Dyrektor KIS", "organ interpretacyjny") z dnia 25 marca 2022 r. dotycząca zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w zakresie możliwości opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów z tytułu dzierżawy znaku towarowego.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej M. P. (dalej: "Wnioskodawca", "Skarżący") przedstawił następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą L. na rynku w branży gospodarki elektrycznej i energetycznej, która posiada zarejestrowany znak towarowy. Strona planuje przekształcenie prowadzonej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku ze zmianą formy prowadzenia działalności prawo ochronne na znak towarowy udzielone Wnioskodawcy pozostanie składnikiem jego majątku osobistego, a tym samym nie przejdzie jako prawo majątkowe do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Skarżący zawrze umowę dzierżawy znaku towarowego z dwiema, innymi spółkami. Obie umowy będą na podstawie kodeksu cywilnego w charakterystyczny dla umów najmu i dzierżawy kształtowały prawa i obowiązki stron oraz będą spełniały wszelkie przewidziane prawem dla tego typu umowy wymogi. Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (obecnie: Dz. U. 2022 poz. 1360 ze zm., dalej: "k.c."), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. W związku z powyższym, w ramach przedmiotowych umów, dzierżawcy znaku towarowego będą mogli posługiwać się nim na warunkach określonych w umowach i użytkować w prowadzonej przez nich działalności gospodarczej oraz będą płacić wydzierżawiającemu czynsz oznaczony w pieniądzach (miesięcznie, kwartalnie lub rocznie). Strona zaznaczyła, że odpłatny charakter czynności oraz okresowość świadczenia będą wskazywały na zakwalifikowanie tych umów jako umowy dzierżawy, a nie umowy licencyjne. Wnioskodawca w momencie zawarcia umów dzierżawy nie będzie prowadził działalności gospodarczej, a ich przedmiot stanowić będzie przedmiot majątku prywatnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie: Czy przychód z czynszu z umów dzierżawy praw do znaku towarowego może zostać opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. f ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm., dalej: "u.z.p.d.o.f.") według stawki 8,5%.