Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 września 2023 r., sygn. VIII SA/Wa 485/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska – Gwiazda po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Radomiu sprawy ze sprzeciwu [...] spółka z o.o. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 5 lipca 2023 roku znak: [...] w przedmiocie ustalenia sposobu zagospodarowania terenu i warunków zabudowy oddala sprzeciw.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] lipca 2023 r. znak [...] sprostowaną postanowieniem Prezydenta Miasta [...]Nr [...]z 28 czerwca 2023 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...]po rozpoznaniu odwołania J. B. i B. M. od decyzji Prezydenta Miasta [...] Nr [...]z 9 maja 2023 r. uchyliło w całości w/w decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

W/w decyzją Prezydent Miasta [...]ustalił sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla inwestycji zamierzonej przez [...]Spółka z o.o. w [...] (dalej: skarżąca) pod nazwą: budowa sześciu budynków mieszkalnych wielorodzinnych wraz z garażami podziemnymi na działce nr ew. [...]i częściach działek nr ewid. [...], [...], [...]w granicach [...] (obręb [...]– [...], arkusz [...]) w [...].

W odwołaniu J. B. zarzuciła:

1 . niezgodność z przepisami określonymi art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z 27.03.2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w zakresie ustalenia kontynuacji funkcji, parametrów cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu;

2. niezgodność z przepisami § 7 ust. 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 26.08.2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w zakresie niewłaściwego ustalenia wysokości budynków.

B. M. w odwołaniu zarzuciła naruszenie:

1. Art. 7,8, 77 § 1, 80 k.p.a. poprzez niedostateczne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy, niezebranie wyczerpującego materiału dowodowego, dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny materiału dowodowego, a także prowadzenie postępowania w sposób budzący brak zaufania jego uczestników do władzy publicznej, co zostało szeroko uargumentowane w treści uzasadnienia odwołania i odnosi się do wszystkich niżej podnoszonych zarzutów.