Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 15 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.124.2024.2.MBD

W zakresie ustalenia, czy: - działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d updop, za lata 2020-2024 oraz za lata kolejne, - Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 updop, - opisane przez Wnioskodawcę w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Maszyny spełniają definicję robota przemysłowego, o którym mowa w art. 38eb ust. 3 updop, - poniesione przez Wnioskodawcę koszty nabycia Maszyn stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 updop, a tym samym czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w przywołanym przepisie, poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, czyli kosztów nabycia Maszyn.

Interpretacja indywidualna – stanowisko jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 lutego 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

- działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d updop, za lata 2020-2024 oraz za lata kolejne,

- Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 updop,

- opisane przez Wnioskodawcę w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Maszyny spełniają definicję robota przemysłowego, o którym mowa w art. 38eb ust. 3 updop,

- poniesione przez Wnioskodawcę koszty nabycia Maszyn stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 updop, a tym samym czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w przywołanym przepisie, poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, czyli kosztów nabycia Maszyn.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 kwietnia 2024 r. (data wpływu do Organu 6 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) to (...). Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „Ustawa CIT”). Spółka uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych.

Wnioskodawca operuje w branży od wielu lat. Spółka wypracowała sobie pozycję lidera w segmencie (…). Wnioskodawca projektuje, prototypuje, opracowuje technologię, a następnie produkuje (…) (dalej: „Produkt”, „Produkty”). Produkty są przeznaczone do przemysłu (…). Rozwiązania stosowane przez Spółkę oraz ciągły ich rozwój dają możliwość innowacyjnego opracowywania Produktów.

Spółka zatrudnia w ramach umowy o pracę, osoby posiadające specjalistyczną wiedzę, doświadczenie oraz kwalifikacje niezbędne do wykonywania prac w zakresie projektowania oraz produkcji (…) (dalej: „Pracownicy”).

Część z projektów realizowanych przez Spółkę w zakresie Produktów charakteryzuje się bardzo wysokim stopniem innowacyjności, nowatorskości oraz kreatywną pracą pracowników Spółki (dalej: „Projekty B+R”). Wnioskodawca do Projektów B+R nie zalicza tych projektów i zleceń, które charakteryzują się powtarzalnością w stosunku do poprzednich projektów i zleceń, nie są innowacyjne oraz nie wymagają pracy kreatywnej Pracowników.

Spółka realizuje Projekty B+R w zakresie Produktów na indywidualne zamówienia klientów oraz sama - na podstawie doświadczenia oraz obserwacji zapotrzebowania na rynku - inicjuje wprowadzenie do swojej oferty nowego Produktu. W ramach Projektów B+R Spółka realizuje także prace w zakresie modyfikacji i ulepszania Produktów, które już znajdują się w ofercie Spółki - np. zmniejszenie wagi opakowań. Dodatkowo, do Projektów B+R zaliczane są prace mające na celu opracowanie nowych technologii i rozwiązań związanych z procesem produkcji - np. przyspieszenie produkcji, zmiana sposobu pakowania Produktów etc.

Poniżej szczegółowy opis przebiegu Projektu B+R w zakresie wprowadzania nowego Produktu. Ze względu na nieprzewidywalność Projektów B+R należy zwrócić uwagę, że niektóre z poniżej wymienionych etapów mogą się od siebie nieco różnić lub być ze sobą połączone, w zależności od realizowanego projektu. Niemniej jednak poniższy proces w sposób najbardziej reprezentatywny przedstawia realizację Projektu B+R w Spółce. Przebieg Projektów B+R w zakresie ulepszeń Produktów oraz opracowania nowych technologii i rozwiązań związanych z procesem produkcji jest zbliżony do Projektu B+R w zakresie nowego Produktu, oczywiście z odpowiednim zastosowaniem modyfikacji poszczególnych etapów.

Etap 1 - Inicjacja Projektu B+R

Rozpoczęcie Projektu B+R może odbywać się na podstawie wewnętrznej decyzji Spółki albo z inicjatywy klienta. Pomysł wdrożenia nowego Produktu może zostać zainicjowany przez Pracowników na podstawie obserwacji rynku. Zespół handlowy Wnioskodawcy dostrzega również okazje na wdrożenie nowego Produktu u stałych klientów oraz otrzymuje od nich informacje zwrotne w tym zakresie. Każdy Pracownik Spółki może wyjść z inicjatywą do wdrożenia nowego Produktu lub unowocześnienia/modernizacji Produktu dotychczas produkowanego. Do koordynacji i realizacji projektu powoływany jest Zespół Wdrożeniowy, w którego skład wchodzą Pracownicy: Działu Projektowego, Działu Produkcji, Działu Kontroli Jakości.

Gdy rozpoczęcie Projektu B+R inicjuje klient, może on dostarczyć Spółce projekt (szkic) (…), na podstawie którego Wnioskodawca musi stworzyć całą dokumentację techniczną, aby finalnie być w stanie wyprodukować opakowanie oczekiwane przez klienta. W drugim przypadku klient może zgłosić do Spółki jedynie pomysł (np. przedstawić dwa różne opakowania konkurencji wskazując, że oczekiwane przez niego opakowanie powinno zawierać cechy dwóch wskazanych opakowań). Wówczas wtedy to Spółka musi przedstawić klientowi szkice Produktu. W każdym z obydwu wspomnianych scenariuszy to w gestii Spółki jest opracowanie dokumentacji technicznej, wykonanie pracy twórczej, która pozwoli na opracowanie technologii i osiągnięcie celu Projektu B+R - tj., w tym przypadku produkcja (…) dla klientów. Innymi słowy, klient nie dostarcza Spółce gotowych rozwiązań (np. gotowej dokumentacji technicznej), które umożliwiłyby automatyczne, natychmiastowe, czy odtwórcze rozpoczęcie produkcji opakowań. W każdej sytuacji to na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek opracowania odpowiedniej dokumentacji, stworzenie prototypu danego narzędzia do produkcji, opracowanie technologii etc.

Aby możliwe było przejście do kolejnych etapów realizacji projektu, w trakcie inicjacji Projektu B+R niezbędne jest ustalenie m.in. następujących danych: warunki rozlewu, przeznaczenie opakowania, pojemność, proces rozlewu u klienta. Dzięki zgromadzeniu odpowiedniej ilości informacji (zwłaszcza w zakresie oczekiwań klienta co do Produktu, który ma powstać) Spółka będzie mogła w odpowiedni sposób podejść do procesu projektowania Produktu (Etap 2). Ze względu na szczegółowość i ilość informacji do ustalenia w trakcie etapu 1., może ona trwać nawet do pół roku.

Etap 2 - Projektowanie Produktu

Kolejnym etapem jest szczegółowe, techniczne zaprojektowanie Produktu. Ten etap trwa około 3 tygodni. Bez względu na sposób inicjacji Projektu B+R, to Spółka jest odpowiedzialna za stworzenie dokumentacji technicznej Produktu. Za przygotowanie dokumentacji technicznej, jak również za zdecydowaną większą część realizacji Projektu B+R, odpowiadają Pracownicy Działu Projektowego.

W trakcie spotkań zespołowych i między zespołowych opracowywany jest ostateczny rysunek techniczny (projekt) Produktu. W przypadku, gdy Projekt B+R jest realizowany z inicjatywy klienta, wówczas Spółka konsultuje z klientem postępy prac, celem uzyskania akceptacji parametrów projektu Produktu. Jeśli klient ma uwagi, wówczas Wnioskodawca wprowadza stosowne zmiany w dokumentacji technicznej, aby uzyskać oczekiwany przez klienta efekt. Proces ten jest powtarzany aż do zaakceptowania przez klienta projektu Produktu (iteracja). W przypadku niektórych Projektów B+R Wnioskodawca zleca zewnętrznemu podmiotowi wydruk na drukarce 3D prototypu Produktu w oparciu o model 3D, który został stworzony przez Spółkę. Po konsultacjach z klientem może się okazać, że zaprezentowany prototyp Produktu nie spełnia oczekiwań klienta. Wówczas Wnioskodawca wprowadza zmiany w dokumentacji technicznej i ponownie zleca wydrukowanie prototypu. Proces jest powtarzany do momentu osiągnięcia oczekiwanych założeń (iteracja).

Wraz z postępem Projektu B+R, Wnioskodawca opracowuje proces technologiczny, w którym będzie powstawał Produkt. W trakcie etapu 2. Wnioskodawca opracowuje cały schemat pakowania Produktu oraz jego transportu - pakowanie Produktów jest częścią procesu produkcji. Wszystkie parametry pakowania muszą zostać dopasowane do warunków technicznych i oczekiwań klienta. Innymi słowy, Spółka musi opracować taki sposób pakowania i transportu i Produktów, aby był on zgodny z wymaganiami klienta i był dostosowany do jego procesów technologicznych (proces rozlewu, warunki rozlewu etc ). Może to się wiązać np. z koniecznością opracowania procesu pakowania z wykorzystaniem innych palet, aby z ich wykorzystaniem transportować bezpiecznie Produkty. Specjalnego opracowania może również wymagać proces pakowania Produktów o niestandardowych kształtach i wymiarach np. (…), której kształt powoduje, że transport jest problematyczny - z tych względów niezbędne jest opracowanie właściwego procesu pakowania i transportu.

Na tym etapie przeprowadzana jest także analiza wykonalności. Spółka sprawdza, czy będzie w stanie opracować technologię i w konsekwencji wytworzyć dany Produkt. Analizie poddawane są możliwości: wprowadzenia Produktu na linię produkcyjną, sprawdzenia parametrów Produktu przez linie kontrolne, spakowania Produktów.

Realizacja przez Spółkę Projektów B+R wiąże się z niepewnością i ryzykiem zakończenia prac niepowodzeniem - w trakcie analizy wykonalności, jak również na kolejnych etapach Projektu B+R, może się okazać, że Spółka nie będzie w stanie rozpocząć produkcji Produktu, np. ze względu na ograniczenia technologiczne. Przeprowadzana jest także analiza wykonalności na zimnym końcu. Jeśli analiza wykonalności zakończy się wynikiem pozytywnym, wówczas Projekt B+R przechodzi do kolejnego etapu.

Etap 3 - Prototypowanie

Na tym etapie Pracownicy Działu Projektowego wykonują projekty części formujących. Do każdego Projektu B+R niezbędne jest zaprojektowanie indywidualnych i zupełnie nowych części formujących, które zostaną wykorzystane w procesie produkcji. W trakcie projektowania niezbędne jest przygotowanie bardzo szczegółowej dokumentacji technicznej, która będzie zawierała wszystkie niezbędne parametry poszczególnych części formujących. W procesie produkcji wykorzystywany jest kompletny zestaw form, składający się z odpowiedniej ilości części. Dla każdej z części określona jest ilość, a ich liczba musi być proporcjonalnie większa niż ilość sekcji i gniazd na automacie (…). To zapewnia dostateczny zapas części, umożliwiając ewentualną wymianę związaną z uszkodzeniem lub zasmarowaniem danej części, celem utrzymania ciągłości produkcji. W pierwszym kroku Wnioskodawca projektuje jeden zestaw, aby móc przeprowadzić na nim testy.

Jeden zestaw części formujących składa się z następujących elementów:

- dla słoi: forma, dno formy, przedforma, dno przedformy (korpus), dno przedformy (wkładka), wytłocznik, rurka chłodząca, foremka kołnierzowa, pierścień foremki, łapki odbieracza, głowa wydmuchowa;

- dla butelek: forma, , dno formy, dno przedformy, kroplochwyt, kier, tuleja kiera, foremka kołnierzowa, pierścień foremki, łapki odbieracza, głowa wydmuchowa.

Pracownicy Działu Projektowego przygotowują szczegółową dokumentację techniczną dla każdego z powyższych elementów, wraz z wykonaniem modeli 3D w środowisku CAD dla fasonów formy i przedformy. Na podstawie tak przygotowanej dokumentacji możliwe jest złożenie przez Spółkę zamówienia na dostawę pierwszego zestawu części formujących. Dla podkreślenia szczegółowości oraz stopnia skomplikowania wspomnianej dokumentacji technicznej Wnioskodawca zwraca uwagę, że pozwala ona podmiotowi zewnętrznemu na wytworzenie części formujących w sposób odtwórczy. Innymi słowy, gdyby Wnioskodawca posiadał zaplecze techniczne do tworzenia części formujących, na podstawie tworzonej przez siebie dokumentacji technicznej byłby w stanieje stworzyć.

W kolejnym kroku Spółka otrzymuje zamówiony zestaw części formujących. Zespół Wdrożeniowy dokonuje sprawdzenia, czy wszystkie elementy zostały wykonane zgodnie z dokumentacją techniczną. Jeśli się okazuje, że nie, wówczas zestaw jest odsyłany do kontrahenta, w celu poprawy wraz ze wskazaniem, jakie są wady np. niewłaściwe dopasowanie części, źle wykonane napawanie. Jeśli wszystkie elementy zostały wykonane zgodnie z dokumentacją techniczną (albo jeśli zostały poprawione przez kontrahenta), wówczas odbywa się spotkanie Zespołu Wdrożeniowego. Pracownicy (Technolog Topienia oraz Technolog Formowania) ustalają: parametry wejściowe, jak przygotować części zestawu formującego (m in. nasmarowanie poszczególnych elementów). W tym etapie określane są także parametry produkcji prototypowej - temperatura kropli, prędkość, waga Produktu, sposób chłodzenia części formułujących na automacie. To kolejny etap powstawania technologii, która - jak już zostało wskazane we wcześniejszej części wniosku - jest tworzona na bieżąco, wraz z postępem realizacji Projektu B+R.

W trakcie tego etapu powstaje dokumentacja techniczna o wzorowaniu. Etap prototypowania jest złożonym procesem i trwa od 6 do 15 tygodni.

Po dokonaniu ustaleń wszystkich powyższych parametrów oraz po zainstalowaniu zestawu formującego na jednej stacji roboczej automatu, przeprowadzana jest produkcja próbna, celem otrzymania pierwszych prototypów Produktu. W trakcie prób Dział Projektowania gromadzi wszystkie informacje niezbędne do wprowadzenia stosownych zmian w technologii. Zespół Wdrożeniowy ustala, jaka ilość sztuk prototypowych jest niezbędna do wprowadzenia stosownych zmian w technologii, aby w efekcie osiągnąć oczekiwane rezultaty. W trakcie produkcji próbnej Pracownicy dostosowują cały czas parametry w technologii Prace są stale dokumentowane - powstaje protokół po wzorowaniu.

W trakcie Etapu 3 są także podejmowane prace w zakresie dopasowania sposobu pakowania Produktu. To również skomplikowany proces, ponieważ od niego zależy bezpieczne przetransportowanie Produktów. Wytworzone Produkty z partii prototypowej są pakowane, aby móc dostosować ten proces.

Poza zestawem formującym, który jest projektowany przez Dział Projektowy, niezbędne jest także właściwe uzbrojenie innych maszyn produkcyjnych Wnioskodawcy, aby móc rozpocząć proces produkcji nowego Produktu. W tym celu Pracownicy Działu Projektowego projektują oprzyrządowanie, które jest niezbędne do dostosowania produkcji nowego Produktu. W tym zakresie także powstaje dokumentacja techniczna poszczególnych narzędzi. Część oprzyrządowania jest tworzona przez Spółkę, a część jest zamawiana od zewnętrznych dostawców.

Po wyprodukowaniu określonej liczby prototypowych Produktów, Projekt B+R przechodzi w kolejną fazę - wykonanie testów.

Etap 4 - Testy

Pracownicy Działu Kontroli Jakości pobierają określoną próbę sztuk prototypowych Produktów na której wykonują następujące testy i pomiary: pojemności, waga, szerokości korpusu, wysokości, wichrowatości płaszczyzny kołnierza, grubości ścianek, grubości dna, odporności termicznej, wytrzymałości na nacisk pionowy, grubości warstwy uszlachetnienia na gorąco, odprężania, udarności, wytrzymałości na ciśnienie wewnętrzne, kąta poślizgu. Po przeprowadzeniu testów powstaje raport, który wskazuje jakie parametry należy poprawić przed uruchomieniem produkcji seryjnej.

W przypadku Projektów B+R, które są realizowane na zlecenie klienta, część prototypowych Produktów zostaje wysłana do klienta, aby dokonał on próbnego zapełnienia Produktów. Dodatkowo klient testuje Produkty na swojej linii produkcyjnej w trakcie próbnych rozlewów Pracownicy Spółki udają się do klienta, aby zaobserwować ewentualne nieprawidłowości i zapobiec powtarzaniu się ich przy kolejnych próbach i produkcjach próbnych.

Etap 5 - Podsumowanie prototypowania

Zespół Wdrożeniowy spotyka się celem omówienia procesu prototypowania. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości może dojść do sytuacji, kiedy niezbędne jest ponowne zamówienie jednego zestawu formującego. Może być to spowodowane tym, że części formujące są wadliwe (zostały błędnie wykonane przez zewnętrznego dostawcę). Innym powodem jest to, że w trakcie produkcji prototypowej okazało się, że niezbędne jest wprowadzenie zmian na samym elementach zestawu formującego. Wówczas Dział Projektowy wprowadza zmiany w dokumentacji technicznej, aby ponownie zlecić wykonanie zestawu formującego. Cykl jest powtarzany aż do momentu osiągnięcia oczekiwanych rezultatów (iteracja procesu).

W Etapie 5 ustalane jest, czy niezbędne jest wprowadzenie określonych zmian w procesie produkcji, czy niezbędne jest wprowadzenie zmian w częściach formujących. Może się bowiem okazać, że technologia, która została opracowana, wymaga korekty. W trakcie tego etapu zapadają decyzje, czy niezbędny jest powrót do któregoś z poprzednich etapów Projektu B+R, czy zmiany w procesie produkcji zostaną wprowadzone bezpośrednio na produkcję seryjną.

Etap 6 - Przygotowanie do pierwszej produkcji seryjnej

W kolejnym etapie zamawiane są części formujące na wszystkie sekcje robocze. Następuje dostosowanie wszystkich ośmiu sekcji produkcyjnych. Po ich dostosowaniu przeprowadzana jest krótka seria próbna (trwająca 2-3 dni), aby zweryfikować, jak technologia sprawdzi się z wykorzystaniem pełnych mocy przerobowych automatu. Wynika to z faktu, że nie zawsze na jednej sekcji roboczej można sprawdzić wszystkie parametry - uruchomienie jednej sekcji często nie jest miarodajne, dlatego niezbędne jest sprawdzenie wszystkich 8 sekcji.

Może się okazać, że na produkcji seryjnej trzeba wprowadzić jakieś zmiany w procesie technologicznym - wówczas są one wprowadzane przez Pracowników. Może się okazać, że musi nastąpić zwrot części formujący (iteracja, aż finalny Produkt osiągnie parametry zgodne z założeniami pierwotnymi).

Po wykorzystaniu wszystkich ośmiu sekcji roboczych pierwsza partia seryjnej produkcji jest wysyłana do klienta i tym samym kończy się Projekt B+R. Zatem etap 6, który stanowi dostosowanie do produkcji seryjnej, jest ostatnim etapem Projektu B+R w zakresie projektowania i prototypowania nowych Produktów.

Innymi przykładami Projektów B+R w Spółce są prace w zakresie optymalizacji procesów oraz ulepszania Produktów. W trakcie tych prac Spółka dąży do tego, aby np. produkty były lżejsze, modyfikowana jest prędkość, ograniczenie odpadu - to wszystko przekłada się na zmniejszenie kosztów produkcji. Wnioskodawca nieustannie szuka rozwiązań, aby oferowane przez niego Produkty były coraz lepsze i coraz bardziej konkurencyjne. Warto również zwrócić uwagę, że zmienne warunki atmosferyczne mają ogromny wpływ na proces produkcji - tj. w przypadku niskich temperatur proces produkcji zachowuje się inaczej niż w przypadku wysokich temperatur. Z tych względów Wnioskodawca musi nieustannie szukać innowacyjnych metod wpływania na proces produkcji.

Reasumując, Wnioskodawca zauważa, że realizowane Projekty B+R:

- są prowadzone w sposób systematyczny, według metodologii wskazanej we wcześniejszej części wniosku przez Pracowników Zespołu Wdrożeniowego, posiadających wiedzę, niezbędne doświadczenie oraz specjalistyczne wykształcenie zawodowe;

- są dokumentowane w ewidencji Wnioskodawcy;

- mają na celu tworzenie innowacyjnego rozwiązania w postaci nowych lub ulepszonych Produktów, a także technologii i rozwiązań, które przyczynią się do powstania innowacyjnych Produktów oferowanych przez Wnioskodawcę.

Dodatkowo Wnioskodawca:

- będzie prowadzić działalność w zakresie opisanym powyżej również w przyszłości;

- nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia;

- w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej za prawidłowe, wykaże koszty kwalifikowane poniesione na realizację Projektów B+R w zeznaniach podatkowych składanych za poszczególne lata podatkowe. Koszty kwalifikowane, wykazane w zeznaniu podatkowym za dany rok podatkowy, będą jednocześnie stanowiły koszt uzyskania przychodu w tym roku podatkowym;

- prowadzi i będzie prowadzić ewidencję zgodnie z art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, pozwalającą wyodrębnić koszty oraz działalności w zakresie opisanym powyżej;

- nie posiada/nie posiadał statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;

- w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej za prawidłowe, w przypadku otrzymanych dofinansowań/zwrotów kosztów Spółka nie zastosuje tych kosztów poniesionych na realizację Projektów B+R przy rozliczaniu ulgi badawczo-rozwojowej;

- nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT.

W odniesieniu do opisanych powyżej Projektów B+R, Wnioskodawca wskazuje, że do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, związanych z realizowanymi Projektami B+R, Spółka zalicza następujące wydatki (zwane dalej: „Kosztami Projektów B+R”):

 1) Wynagrodzenia przeznaczone dla Pracowników biorących udział w realizacji Projektów B+R, posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje oraz doświadczenie, umożliwiające prowadzenie projektów. Z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu Pracownik poświęcił na Projekty B+R. Do Kosztów Projektów B+R Spółka zalicza jedynie tę część wynagrodzenia, która proporcjonalnie przypada na czas poświęcony na Projekty B+R. Spółka nie zalicza do Kosztów Projektów B+R tej części wynagrodzenia Pracowników, która przypada na czas ich nieusprawiedliwionej absencji.

 2) Koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych do realizacji Projektów B+R.

 3) Koszty materiałów i surowców wykorzystywanych przy pracy nad realizacją danego Projektu B+R.

Prowadząc swoją działalność, Wnioskodawca podejmuje czynności mające na celu optymalizację własnych procesów produkcyjnych. W tym celu, Spółka nabyła 3 fabrycznie nowe maszyny, które podlegają amortyzacji. Wśród nabytych maszyn znajdują się:

1. System Pakowania o nr seryjnym (…) (dalej: „Maszyna 1”) - data przyjęcia do ewidencji środków trwałych: 31 marca 2023 r.;

2. System Pakowania o nr seryjnym (…) (dalej: „Maszyna 2”) - data przyjęcia do ewidencji środków trwałych: 31 października 2023 r.;

3. Wypychacz wyrobów do odprężarki (…) (dalej: „Maszyna 3”) - data przyjęcia do ewidencji środków trwałych: 31 marca 2023 r.;

- dalej łącznie jako: „Maszyny”.

Wnioskodawca wskazuje, że Maszyna 1 i Maszyna 2:

- są sterowalne za pomocą sterownika PLC;

- są programowalne za pomocą kodów CNC;

- posiadają funkcje transportowania, chwytania, przenoszenia, paletyzowania;

- mają charakter stacjonarny - są posadowione w jednym miejscu w danej hali przemysłowej, stanowiącej ich środowisko pracy;

- posiadają 3 stopnie swobody;

- wykonują precyzyjnie czynności chwytakiem według zaprogramowanej trajektorii ruchu;

- są przystosowane tylko do pracy w środowisku przemysłowym - zostały ulokowane w danej hali produkcyjnej Spółki;

- wymieniają dane w formie cyfrowej pomiędzy urządzeniami, które są w nich zabudowane, m.in.: podajniki, transportery, układ bezpieczeństwa (sterownik i kurtyny). Wszystkie te urządzenia przesyłają do sterownika dane, gdzie są zbierane i przetwarzane. Ma to na celu zdalne sterowanie, programowanie i monitorowanie poszczególnych urządzeń wchodzących w skład Maszyny 1 i Maszyny;

- są połączone z systemem teleinformatycznym Spółki;

- są monitorowane za pomocą czujników i kurtyn świetlnych;

- są zintegrowane w cyklu produkcyjnym m.in. z następującymi maszynami: linia do produkcji butelek, wypychacz wyrobów z odprężarki, odprężarka.

Wnioskodawca wskazuje, że Maszyna 3:

- jest sterowalna za pomocą sterownika PLC;

- jest programowalna za pomocą kodów CNC z Pulpitu HMI;

- posiada funkcje transportowania i przepychania;

- ma charakter stacjonarny - jest posadowiona w jednym miejscu w danej hali przemysłowej, stanowiącej jej środowisko pracy;

- posiada 3 stopnie swobody;

- wykonuje precyzyjnie czynności głowicą przepychającą;

- jest przystosowana tylko do pracy w środowisku przemysłowym - została ulokowane w danej hali produkcyjnej Spółki;

- wymienia dane w formie cyfrowej pomiędzy urządzeniami, które są w niej zabudowane. Ma to na celu zdalne sterowanie, programowanie i monitorowanie poszczególnych urządzeń wchodzących w skład Maszyny 1 i Maszyny 2;

- jest połączona z systemem teleinformatycznym Spółki;

- jest monitorowana za pomocą różnych czujników;

- jest zintegrowana w cyklu produkcyjnym m.in. z następującymi maszynami: linia do produkcji butelek, system pakowania, odprężarka.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że:

- Maszyny zostały bezpośrednio nabyte od producentów jako fabrycznie nowe;

- Amortyzacja Maszyn jeszcze się nie zakończyła;

- nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT;

- osiąga przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych;

- w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy w zakresie uznania Maszyn za roboty przemysłowe za prawidłowe, odliczy koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację od podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 38eb Ustawy CIT. Kwota odliczenia od dochodu przewidziana w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, nie przekroczy wysokości dochodu uzyskanego przez Spółkę (bez uwzględniania przychodów z zysków kapitałowych).

W piśmie z 29 kwietnia 2024 r., będącym odpowiedzią na wezwanie, wskazaliście Państwo, że:

Ad. 1

Twórczość prac w ramach Projektów B+R prowadzonych przez Spółę polega na tworzeniu nowych Produktów, nowych form Produktów bądź zmianie Produktów poprzez tworzenie ich z takich materiałów oraz w taki sposób, które powoduje, że ich użytkowanie staje się kompletnie odmienne niż przed zmianami. Niezbędne jest do tego kreatywne i twórcze podejście Pracowników Wnioskodawcy Produkty oraz rozwiązania, które powstają w wyniku realizacji Projektów B+R są nowe, oryginalne i wartościowe.

Ad. 2

W ramach realizowanych Projektów B+R Spółka wykorzystuje przede wszystkim specjalistyczną wiedzę wykwalifikowanych pracowników, bez której realizacja jakichkolwiek prac projektowych z zakresu projektowania oraz produkcji (…) nie byłaby możliwa. Do tego typu produkcji niezbędne jest doświadczenie, posiadanie odpowiedniego know-how, opracowanie technologii produkcji i zaprojektowanie form oraz stworzenie Produktów. Spółka wykorzystuje wiedzę dotyczącą powyższych zagadnień. Chodzi więc o wiedzę zarówno w zakresie projektowania, mechaniki, konstrukcji, znajomości wytrzymałości i użytkowności materiałów, z których można wytwarzać Produkty jak i znajomość właściwości fizyko-chemicznych materiałów, z których wytwarza się Produkty.

Ad. 3

W wyniku podejmowanych prac w zakresie Projektów B+R powstaje nowa wiedza zarówno u pracowników jak i osób zarządzających. Wszystkie osoby zaangażowane w proces tworzenia Produktów wykorzystują wiedzę i umiejętności użyte w dotychczas oferowanych Produktach w celu realizacji nowych/udoskonalonych projektów w następujący sposób - doświadczenie (wiedza i umiejętności), które Spółka zdobyła podczas realizacji poprzednich projektów, przekłada się na kreatywność, innowacyjność, myśl technologiczną przy realizacji nowych/udoskonalonych projektów. Doświadczenie pomaga wykreować nowy Produkt albo pomaga wymyślić, co powinno być zmienione w dotychczas oferowanym Produkcie. Nowa wiedza jest wiedzą w dziedzinie/dyscyplinie z zakresu projektowania, mechaniki, konstrukcji, znajomości wytrzymałości i użytkowności materiałów, z których można wytwarzać Produkty jak i znajomość właściwości fizyko-chemicznych materiałów, z których wytwarza się Produkty

Ad. 4

Wnioskodawca projektując i tworząc Produkty stosuje unikatowe rozwiązania i koncepcje z zakresu tworzenia Produktów dla branży spożywczej i alkoholowej. Są to rozwiązania i koncepcje wymyślone/opracowane przez Spółkę. Przykłady tych koncepcji i rozwiązań zostały wskazane we Wniosku przy opisie stanu faktycznego: stworzenie Produktów w kształcie odwróconego stożka, prowadzenie prac mających na celu optymalizacji procesów oraz ulepszania Produktów W trakcie tych prac Spółka dąży do tego, aby np. produkty były lżejsze, modyfikowana jest prędkość, ograniczenie odpadów.

W trakcie realizacji Projektów B+R Spółka łączy i kształtuje istniejącą wiedzę z zakresu projektowania, mechaniki, konstrukcji, znajomości wytrzymałości i użytkowności materiałów, z których można wytwarzać Produkty jak i znajomość właściwości fizyko-chemicznych materiałów, z których wytwarza się Produkty. Efektem tego połączenia i kształtowania, w szczególności w stosunku do prac nad projektowanie i prototypowanie, jest nowa wiedza i doświadczenie, które Spółka wykorzystuje do dalszych prac.

Ad. 5

Celem (celami) Wnioskodawcy w zakresie realizacji poszczególnych Projektów B+R jest: tworzenie innowacyjnych rozwiązań, znalezienie innowacyjnej metody na optymalizację własnych procesów produkcyjnych, wypracowanie nowych rozwiązań w zakresie prowadzonej działalności oraz realizując w szczególności Projekty B+R realizować je z poszanowaniem zasady twórczej, oryginalnej oraz indywidualnej pracy nad Produktami. Każdorazowo, przed realizacją każdego Projektu B+R, Spółka tworząc harmonogram jego realizacji wyznacza cel, który zamierza osiągnąć; może być to zaprojektowanie nowego Produktu, ulepszenie Produktu, opracowanie nowego rozwiązania, które wpłynie na procesy produkcyjne w Spółce.

Ad. 6

Cele jakie Wnioskodawca stawia przy pracach nad Produktami to rozwój i tworzenie nowych metod tworzenia Produktów lub rozwój istniejących metod jak również optymalizacja pracy i usprawnienie procesów produkcji. Spółka każdorazowo stawia skonkretyzowane cele na konkretne wersje Produktu. Każdorazowo cele te są przedstawiane w ramach zadań, które są umieszczane w dokumentacji technicznej Projektu B+R.

Nad dokumentacją techniczną Projektów B+R pracuje zespół ludzi (pracowników), których ilość uzależniona jest od rozmiaru i zawiłości zadań, które Spółka realizuje w ramach danego Projektu.

W najbliższych latach Wnioskodawca ma zamiar osiągnąć cele związane z rozwojem swojego przedsiębiorstwa, poprzez opracowywanie i wdrażanie nowych rozwiązań w zakresie produkcji, poprzez ulepszanie procesów. Ponadto Spółka realizuje Projekty B+R, co pozwala jej na zdobywanie wiedzy i doświadczenia w zakresie projektowania, prototypowania i tworzenia nowych Produktów, co pozwala jej być konkurencyjnym podmiotem. Dzięki wiedzy i doświadczeniu, które zdobywa w trakcie realizacji Projektów B+R, Spółka będzie mogła realizować nowe zlecenia, wprowadzać do oferty nowe Produkty.

Powyższe cele Wnioskodawca zamierza osiągnąć dzięki swoim wykwalifikowanym, doświadczonym, kreatywnym, twórczym i posiadającym specjalistyczną wiedzę Pracownikom (zasoby ludzkie). Do realizacji powyższych celów Spółka zamierza wykorzystać narzędzia, które sama zaprojektuje, jak również urządzenia i maszyny, które nabędzie z rynku, oraz z wykorzystaniem narzędzi powszechnie stosowanych w jej branży (zasoby rzeczowe). Spółka zamierza zrealizować powyższe cele wykorzystując własne środki obrotowe, aczkolwiek nie jest wykluczone, że celem realizacji jakiegoś Projektu B+R nie zaciągnie kredytu albo nie wystąpi o dofinansowanie do Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.

Ad. 7

Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac nad Projektami B+R korzysta w pierwszej kolejności z narzędzi w postaci programów komputerowych służących projektowaniu i wizualizowaniu nowych rozwiązań i Produktów. Następnie po stworzeniu w specjalnych programach wizualizacji nowych zastosowań, Form, nowych Produktów, Spółka przechodzi do prac prototypowych, a w kolejnych kroku do testów. Narzędziami wykorzystywanymi w fazie prototypowania są narzędzia typu warsztatowego, narzędzia do pracy z metalem oraz narzędzia wykorzystywane w branży (…).

Nowe koncepcje i rozwiązania stosowane w ramach prac nad Projektami B+R w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już istniejących m in. funkcjonalnością, wydajnością i zastosowaniem Produktów, jak również technologią, która została użyta podczas prototypowania, a następnie produkcji. Przykładami takich rozwiązań oraz koncepcji są przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego: prace w zakresie optymalizacji procesów oraz ulepszania Produktów. W trakcie tych prac Spółka dąży do tego, aby np. produkty były lżejsze, modyfikowana jest prędkość, ograniczenie odpadu - to wszystko przekłada się na zmniejszenie kosztów produkcji. Wnioskodawca nieustannie szuka rozwiązań, aby oferowane przez niego Produkty były coraz lepsze i coraz bardziej konkurencyjne. Warto również zwrócić uwagę, że zmienne warunki atmosferyczne mają ogromny wpływ na proces produkcji -tj. w przypadku niskich temperatur proces produkcji zachowuje się inaczej niż w przypadku wysokich temperatur. Z tych względów Wnioskodawca musi nieustannie szukać innowacyjnych metod wpływania na proces produkcji.

Nowatorskimi pracami jest tworzenie Produktów, których dotychczas nie tworzył Wnioskodawca - wiąże się to z koniecznością prototypowania oraz opracowania całego procesu technologicznego. Unikatowość realizowanych przez Spółkę Projektów B+R oraz otrzymywanych w ich wyniku Produktów polega na tym, że prowadzą one do opracowania Produktu lub rozwiązania, które nie występują w Spółce, są innowacyjne poprzez swoje cechy i przeznaczenie, co pozwala uznać je za nowatorskie.

Ad. 8

Do projektów, które Spółka kwalifikuje jako Projekty B+R, Wnioskodawca nie zalicza prac o charakterze rutynowym.

Ad. 9

Spółka zatrudnia pracowników, którzy biorą udział w Projektach B+R, na podstawie umów o pracę, umów zlecenia oraz umów o dzieło.

Ad. 10

Przedmiotem pytania, oznaczonego we wniosku nr 2, jest również zaliczenie do kosztów kwalifikowanych wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracowników.

Ad. 11

Koszty wynagrodzeń pracowników Spółki, którzy biorą udział w Projektach B+R, stanowią należności o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 ust. 8 lit. a Ustawy PIT.

Ad. 12

Wnioskodawca ma zamiar skorzystać z ulgi na robotyzację we wszystkich latach podatkowych, w których będzie do tego uprawniony zgodnie z przepisami regulującymi tzw. ulgę na robotyzację, tj. 2022-2026.

Ad. 13

Każda z opisanych we wniosku Maszyn jest wielozadaniowa.

Ad. 14

Koszty nabycia Maszyn nie zostały i nie zostaną zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały i nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ad. 15

Zakupione przez Wnioskodawcę Maszyny posiadają właściwości manipulacyjne oraz lokomocyjne w zastosowaniu przemysłowym.

Pytania

 1. Czy działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2020-2024 oraz za lata kolejne?

 2. Czy Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT? (część pytania oznaczona nr 2 z wyłączeniem części dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane wypłacanego pracownikom wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności)

 3. Czy opisane przez Wnioskodawcę w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Maszyny spełniają definicję robota przemysłowego, o którym mowa w art. 38eb ust. 3 Ustawy CIT?

 4. Czy poniesione przez Wnioskodawcę koszty nabycia Maszyn stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, a tym samym czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w przywołanym przepisie, poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, czyli kosztów nabycia Maszyn?

Państwa stanowisko w sprawie

 1. Działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT, za lata 2020-2024 oraz lata kolejne.

 2. Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT.

 3. Opisane przez Wnioskodawcę w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Maszyny spełniają definicję robota przemysłowego, o którym mowa w art. 38eb ust. 3 Ustawy CIT.

 4. Poniesione przez Wnioskodawcę koszty nabycia Maszyn stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w przywołanym przepisie, poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, czyli kosztów nabycia Maszyn.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Definicję działalności „badawczo-rozwojowej” zawarto w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, z którego wynika, że termin „działalność badawczo-rozwojowa” oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pl) słowo „twórczy” oznacza „mający na celu tworzenie, odkrywczy, kreatywny”. Dodatkowo jak zostało wskazane w Rozdziale 3.2.1.1 akapit 32 Objaśnień z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia”) we fragmencie odnoszącym się do wykładni słowa „twórczy”: „w doktrynie prawa autorskiego cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.” Zatem, twórczość w działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, funkcjonalności, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, prace realizowane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy ze względu na cel ich przeprowadzenia, obejmujący wypracowanie nowych rozwiązań w zakresie prowadzonej działalności, uwzględniając zmienne otoczenia rynku, przy każdorazowym realizowaniu Projektów B+R. Prace realizowane przy Projektach B+R mają więc charakter twórczy, oryginalny i indywidualny oraz są ukierunkowane na opracowywanie nowych rozwiązań, Produktów oraz koncepcji. Każdy Projekt B+R wymaga innowatorskiego, zindywidualizowanego podejścia. Dodatkowo, prowadzone prace obejmują wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności.

W świetle wyżej przytoczonych definicji, prace realizowane przez Spółkę w ramach Projektów B+R mają charakter „twórczy”.

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 Ustawy CIT, są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (na podstawie art. 4 ust. 3 Ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce).

Wnioskodawca również zaznacza, że realizowane prace w ramach Projektów B+R są dokonywane w nieregularnych odstępach czasu i mają różny zakres. Wypełnione zostają tym samym znamiona prac rozwojowych zawarte w art. 4a pkt 28 Ustawy CIT. Przepis ten odmawia uznania za prace rozwojowe działalności wykonywanej w sposób rutynowy i okresowy. Ustawa CIT nie definiuje jednak pojęcia „rutynowy”, dlatego organy podatkowe często odwołują się do pojęć ze słownika języka polskiego. Takie podejście odnajdujemy m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 listopada 2017 r. o sygn. akt 0111- KDIB1-34010.352.2017.2.MST, który w swoim piśmie przywołuje znaczenie ze „Słownika języka polskiego PWN pod red. W. Doroszewskiego” (http://sjp.pwn. pl) stanowiąc, że poprzez słowo „rutynowy” należy rozumieć: „wykonywany często i niemal automatycznie” i „wykonywany według utartych schematów”.

W przypadku Wnioskodawcy, nie mamy do czynienia z działaniami wykonywanymi automatycznie i „według utartych schematów”. Jak już zostało wskazane wyżej; Wnioskodawca zajmuje się realizacją Projektów B+R w związku z innowacyjnymi koncepcjami i opracowywaniem nowych Produktów. Nie można zatem uznać, że są to działania automatyczne i według utartych schematów, gdyż wszystkie czynności podejmowane w trakcie realizacji prac będących przedmiotem wniosku, są zindywidualizowane, a wyniki tych prac każdorazowo są niepowtarzalne. Istotą działania jest wysiłek intelektualny i technologiczny oraz twórczy wkład Wnioskodawcy w proces realizacji Projektów B+R. Następujące zmiany mają niewątpliwie charakter twórczy, a ich wprowadzenie wymaga od Wnioskodawcy innowacji, wyspecjalizowanego personelu oraz zaplecza technicznego potrzebnych do finalizacji projektu, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy.

W przepisach nie znajdziemy również definicji słowa „okresowy” Podobnie jak powyżej, należy odnieść się do wykładni językowej tego określenia. Słownik Języka Polskiego PWN (www sjp.pwn.pl) wskazuje na następujące znaczenia słowa „okresowy”: „powtarzający się, występujący co pewien czas” oraz „dotyczący danego okresu”. Na podstawie przedstawionej definicji, znaczenie słowa „okresowy” sugeruje, że chodzi o podejmowanie czynności podobnych do siebie i w jakiś sposób się powtarzających. Z tego wynika, że przedstawiona działalność Wnioskodawcy nie ma znamion okresowości, ponieważ - jak już zostało wskazane na wcześniejszym etapie wniosku - czynności związane z zaprojektowaniem i wytworzeniem rozwiązań każdorazowo podejmowane są w odpowiedzi na zupełnie nowe zapotrzebowanie pojawiające się z inicjatywy Spółki.

Wnioskodawca wskazuje dodatkowo, że prace realizowane przez Pracowników są prowadzone w sposób systematyczny. Świadczy o tym jasny i etapowy przebieg prac. Spółka przygotowuje wewnętrzną dokumentację techniczną dla każdego Projektu B+R. Takie usystematyzowanie podejmowanych działań dowodzi ich systematyczności oraz braku incydentalności.

Należy więc zauważyć, że cały cykl, od powstania pomysłu, poprzez prowadzenie analiz i aż po opracowanie koncepcji nowego Produktu, stanowi nierozerwalny ciąg prac, bowiem między poszczególnymi etapami działań Wnioskodawcy istnieje wyraźny związek; tworzą one spójny, systematyczny proces umożliwiający realizację Projektów B+R. Nie byłoby to możliwe bez wypracowania stosownej metodologii realizacji Projektów B+R, przejawiającej się we wskazanych w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego etapach. W konsekwencji, między poszczególnymi etapami procesu twórczego istnieje ścisła zależność i związek przyczynowo-skutkowy, co wskazuje na spełnienie warunku „systematyczności” z definicji zawartej w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT.

Co istotne, każdy Projekt B+R jest zindywidualizowany. Tym samym, prace nad realizacją Projektu B+R nie są „odtwórczym” zajęciem, które nie kwalifikowałyby się do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 4a pkt 26 Ustawy CIT. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za samodzielne realizowanie Projektów B+R.

Podstawą do działania i realizacji wszelkich Projektów B+R jest wiedza oraz doświadczenie wyspecjalizowanych Pracowników. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, proces realizacji Projektów B+R jest wieloetapowy i wymaga posiadania przez Pracowników doświadczenia i specjalistycznej wiedzy.

Tym samym, prace realizowane w zakresie Projektów B+R nie są „odtwórczym” bądź „rutynowym” działaniem, które nie spełniałoby definicji prac rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 28 Ustawy CIT.

Reasumując, podejmowane przez Spółkę czynności w celu realizacji Projektów B+R, wpisują się w definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w Ustawie CIT, ponieważ mają charakter twórczy, nie wprowadzają zmian o charakterze rutynowym bądź okresowym, są prowadzone w sposób systematyczny według określonego planu i wytycznych, przez Pracowników posiadających odpowiednie kompetencje i wykształcenie. W rezultacie uprawnia to Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji podatkowych zawartych w art. 18d Ustawy CIT.

W związku z powyższym, realizacja przez Spółkę Projektów B+R spełnia definicję „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 4a pkt 26 i pkt 28 Ustawy CIT.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, które odnoszą się do działalności ściśle zbliżonej do tej, którą realizuje Wnioskodawca.

Podsumowując, działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w ramach Projektów B+R, stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2020- 2024 oraz lata kolejne.

Ad. 2

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się:

 1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

 2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

 3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

 4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

 5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

 a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

 b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

 c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

 d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 2a Ustawy CIT, w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust 3a pkt 2.

Z kolei, art. 18d ust. 3 Ustawy CIT stanowi, że za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną, aby podatnikowi przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi, o której mowa w art. 18d Ustawy CIT, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową;

- koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu Ustawy CIT;

- koszty ponoszone na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 Ustawy o CIT;

- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu Ustawy CIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów;

- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej;

- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu;

- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych me przekroczyła limitów określonych w Ustawie CIT;

- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.

Przenosząc wyżej przytoczone przepisy oraz warunki, które musi spełnić podatnik, aby być uprawnionym do skorzystania z ulgi podatkowej, na grunt analizowanej sprawy, niewątpliwie należy uznać, że Wnioskodawca spełnia wszystkie powyższe wymagania. Poniesione przez Wnioskodawcę wydatki są związane z działalnością badawczo-rozwojową , koszty te stanowią również koszty uzyskania przychodu oraz wszystkie koszty mieszczą się w katalogu zamkniętym określonym w art. 18d Ustawy CIT. Ponadto, koszty zostały i zostaną wyodrębnione i nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca planuje również wykazać kwotę podlegającą odliczeniu w rocznym zeznaniu podatkowym w załączniku CIT/BR.

Jak już zostało wskazane we wcześniejszej części wniosku, należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT, są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, obejmujące wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika w rozumieniu Ustawy PIT uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 Ustawy PIT).

W opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wydatki z tytułu poszczególnych składników wynagrodzeń ponoszone są na rzecz Pracowników Wnioskodawcy, zatrudnionych w ramach stosunku pracy.

W związku z powyższym, poszczególne składniki wynagrodzeń wypłacanych Pracownikom realizującym prace badawczo-rozwojowe oraz składki na ubezpieczenie społeczne finansowane przez Spółkę, mogą zostać uznane za koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu/okresie rozliczeniowym.

Wnioskodawca zauważa, że prawo do uznania wynagrodzenia Pracowników zaangażowanych w Projekty B+R wynika z literalnego brzmienia przepisów, art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT. Niemniej jednak, na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca przytacza fragment interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-4010.484.2018.1.MR, w której organ odniósł się do wynagrodzeń dla osób pracujących w działach RD oraz IT w oparciu o umowę o pracę, umowę o dzieło oraz umowę-zlecenia:

„Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że wszelkie należności pracowników wymienione wprost w art. 12 ust. 1 u.p.d.o f., jako przychody ze stosunku pracy, a także przychody z działalności wykonywanej osobiście w myśl art. 13 ust. 8 lit. a, mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust 2 pkt 1 u.p.d.o.p”.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że wynagrodzenie Pracowników zaangażowanych w realizację Projektów B+R będzie stanowiło koszty kwalifikowane w takiej części, w jakiej Pracownicy poświęcają swój czas na realizację Projektów B+R, w stosunku do ich łącznego czasu pracy.

Przepisy podatkowe nie regulują, co należy rozumieć poprzez sformułowanie „nabycie materiałów i surowców” wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej.

W sposób pośredni można posiłkować się art. 28 ust. 2 Ustawy o rachunkowości, zgodnie z którym cena nabycia (...) to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski.

Dla potrzeb rozpoznawania wydatków związanych z „nabyciem materiałów i surowców do działalności B+R” jako koszty kwalifikowane, istotne jest to, w jaki sposób - zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości - podatnik rozpoznaje zużycie materiałów dla ogólnego rozliczenia kosztów uzyskania przychodów.

Powyższe potwierdza m.in. fragment indywidualnej interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 stycznia 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1-2.4510.1044.2016.1.BD, w której w sposób pośredni potwierdzony został pogląd Wnioskodawcy: „W ocenie Spółki, Spółka jest również uprawniona do kalkulowania kwoty odliczenia z tytułu Ulgi B+R w stosunku do kosztów nabycia Materiałów B+R w oparciu o metodę AVCO, mimo że w wyniku jej wykorzystania rzeczywisty koszt nabycia Materiałów B+R może być inny niż koszt Materiałów B+R wykazany dla celów odliczenia z tytułu Ulgi B+R.”

Z opisu tej samej interpretacji wynika również, że wnioskodawca dodaje do kosztów nabycia materiałów koszty transportu oraz cła: „Zgodnie bowiem z polityką Spółki: nabyte materiały i surowce przyjmowane są na magazyn wg rzeczywistej ceny nabycia (cena z faktury zakupu plus narzut kosztów transportu i cła), zgodnie z art. 28 ust. 11 pkt 1 ustawy o rachunkowości. Definicję ceny nabycia określa z kolei art. 28 ust. 2 wymienionej ustawy.

Na podstawie powyższej interpretacji, uzasadnione jest doliczanie do kosztów materiałów oraz surowców wszystkich niezbędnych kosztów dodatkowych związanych z transportem, pakowaniem oraz fizycznym dostarczeniem surowca/materiału do magazynu Wnioskodawcy.

Możliwość zaliczenia wydatków poniesionych na materiały oraz surowce, które są następnie wykorzystywane do działań badawczo-rozwojowych, również potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji z 5 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.346.2018.2.JS: „Kosztem kwalifikowanym u Wnioskodawcy, w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2, mogą być również wydatki poniesione w pełnej wysokości na materiały i surowce, z uwagi na fakt, że były/są/będą wykorzystywane wyłącznie do realizacji działalności B+R.

Powyższe dotyczy również wymienionych we wniosku narzędzi, o ile wykorzystywane są one wyłącznie do zadań w ramach realizacji prac B+R. W przeciwnym wypadku, narzędzia będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej będą one służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.”

Podsumowując, koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na nabycie materiałów i surowców do realizacji Projektów B+R opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane na zasadach opisanych w art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT.

Zaliczanie odpisów amortyzacyjnych środków trwałych do kosztów kwalifikowanych od sprzętu wykorzystywanego wyłącznie do prac badawczo-rozwojowych wynika wprost z przepisów. To samo tyczy się sprzętu oraz maszyn, które są tylko częściowo wykorzystywane do prac badawczo-rozwojowych. W takim wypadku kosztem kwalifikowanym będzie tylko część wydzielona procentowo, na podstawie czasu użytkowania maszyny na prace badawczo-rozwojowe. Na potwierdzenie powyższego można przytoczyć m. in. jedną z najaktualniejszych (dot. odpisów amortyzacyjnych) interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 czerwca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.82.2021.5.JKU, w której wnioskodawca również pytał o możliwość częściowego oraz całościowego zaliczenia kosztów amortyzacji jako koszt kwalifikowany:

„Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.”

Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji Projektów B+R stanowią i będą stanowiły koszty kwalifikowane.

Podsumowując, Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę, opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i ust. 3 Ustawy CIT.

Ad. 3

Zgodnie z art. 38eb ust. 3 Ustawy CIT, przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

1) wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

2) jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

3) jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

4) jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika

Opisane w treści przedmiotowego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Maszyny spełniają wszystkie niezbędne warunki, do kwalifikacji ich jako roboty przemysłowe (w świetle treści art. 38eb ust. 3 Ustawy CIT):

1) są automatycznie sterowalne - sterowanie następuje za pomocą sterownika PLC;

2) są programowalne - za pomocą kodów CNC (wszystkie Maszyny) oraz Pulpitu HMI (Maszyna 3);

3) są wielozadaniowe - Maszyna 1 i Maszyna 2: posiadają funkcje transportowania, chwytania, przenoszenia, paletyzowania; Maszyna 3: posiada funkcje transportowania i przepychania;

4) mają charakter stacjonarny - Maszyny są posadowione w jednym miejscu w hali przemysłowej, stanowiącej ich środowisko przemysłowe;

5) posiadają 3 stopnie swobody;

6) mają właściwości manipulacyjne - dokonując wykładni użytego w powyższym przepisie zwrotu „manipulacyjne” należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „manipulacyjne” oznacza wykonywanie precyzyjnych czynności ręcznie lub za pomocą narzędzia trzymanego w ręku. Maszyna 1 i Maszyna 2 wykonują precyzyjnie czynności chwytakiem według zaprogramowanej trajektorii ruchu; Maszyna 3 wykonuje precyzyjnie czynności głowicą przepychającą. W konsekwencji, Maszyny niewątpliwie mają właściwości manipulacyjne;

7) są przeznaczone do zastosowań przemysłowych - Maszyny są przystosowane tylko do pracy w środowisku przemysłowym - zostały ulokowane w hali produkcyjnej Spółki;

8) wymieniają dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

9) Maszyny są podłączone z systemem teleinformatycznym Spółki;

10) są monitorowane za pomocą czujników;

11) są zintegrowane w cyklu produkcyjnym m.in. z następującymi maszynami: linia do produkcji butelek, wypychacz wyrobów z odprężarki, odprężarka.

Biorąc powyższe pod uwagę, Maszyny spełniają definicję robota przemysłowego, o którym mowa w art. 38eb ust. 3 Ustawy CIT.

Ad. 4

Zgodnie z art. 38eb ust 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Z kolei, art. 38eb ust. 5 stanowi, że odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Jak stwierdził DKIS w interpretacji indywidualnej z 25 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.305.2022.2.AR: „W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia (...) czy wydatki wskazane przez Wnioskodawcę mieszczą się w katalogu wskazanym w art. 38eb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą być odliczone od podstawy opodatkowania jednorazowo mimo, iż spełniają jednocześnie definicję środków trwałych jest prawidłowe.”

Tym samym, wybór w zakresie sposobu skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, należy do podatnika. W szczególności należy zwrócić uwagę na wieloznaczność pojęcia terminu „kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację”. Kosztami podatkowymi poniesionymi na robotyzację są zarówno odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (w postaci fabrycznie nowych robotów przemysłowych), a także wydatki poniesione w danym roku podatkowym na zakup fabrycznie nowych robotów przemysłowych.

Ustawodawca formułując przepis celowo umożliwił podatnikom wybór sposobu skorzystania z ulgi, czego skutkiem jest objęcie preferencją podatników na równych zasadach, niezależnie od momentu nabycia robota przemysłowego, a także sposobu jego rozliczenia w kosztach podatkowych.

Co ważne, w trakcie organizowanych z przedsiębiorcami spotkań, przedstawiciele Ministerstwa Finansów wskazywali, że podatnik będzie miał prawo jednorazowego rozliczenia ulgi na robotyzację w roku, w którym podatnik nabędzie roboty przemysłowy. Bez znaczenia pozostaje również fakt, że robot przemysłowy będzie stanowił środek trwały, od którego kosztem podatkowym - zgodnie z ogólnymi zasadami rozpoznawania kosztów, z pominięciem korzystania z ulgi na robotyzację - będą odpisy amortyzacyjne.

Ponadto, Spółka zwraca uwagę na brzmienie art. 38eb ust. 6 Ustawy CIT, który stanowi, „że podatnik, który zbył środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne wymienione w ust. 2 pkt 1 i 2 przed końcem okresu ich amortyzacji, a w przypadku umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f - przed końcem podstawowego okresu umowy leasingu, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło to zbycie, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę odliczeń uprzednio dokonanych na podstawie ust. 1”. Przywołany przepis wskazuje, że w sytuacji, w której podatnik zbył robota przemysłowego przed zakończeniem jego amortyzacji, jest zobowiązany do „zwrócenia” preferencji wynikającej z ulgi na robotyzację. Zatem, bez znaczenia pozostaje fakt, czy podatnik dokonał jednorazowego rozliczenia w ramach ulgi na robotyzację czy poprzez odpisy amortyzacyjne, ponieważ w przypadku zbycia robota przemysłowego, finalnie i tak będzie zobowiązany do „zwrócenia” ulgi. Gdyby ustawodawcy zależało na tym, aby ulga na robotyzację była rozliczana wraz z odpisami amortyzacyjnymi robota przemysłowego, wówczas przywołany art. 38eb ust 6 Ustawy CIT stanowiłby, że w przypadku zbycia środka trwałego przed zakończeniem jego amortyzacji, podatnik jest zobowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania „o kwotę dokonanych wcześniej odliczeń w wysokości 50% odpisów amortyzacyjnych”. Tymczasem, w przywołanym przepisie jest mowa wyłącznie o „odliczeniach”.

Co więcej, uznanie, że korzystanie z ulgi na robotyzację jest możliwe tylko poprzez odpisy amortyzacyjne, prowadziłoby do niesprawiedliwego jej stosowania - podatnicy, którzy nabyliby środki trwałe, podlegające jednorazowej amortyzacji, skorzystaliby w pełni z ulgi na robotyzację już w roku poniesienia wydatku. Z kolei podatnicy, którzy nabyli środki trwałe niemogące zostać zamortyzowane jednorazowo, byliby w nieuprzywilejowanej sytuacji i ulga na robotyzację byłaby rozliczana w czasie. Prowadziłoby to do nierówności.

Powyższe potwierdza także wyrok WSA w Warszawie z 21 grudnia 2023 r., sygn. III SA/Wa 1993/23, w którym sąd stwierdził m.in. co następuje:

- „nieuzasadnionym jest stanowisko organu podatkowego, zgodnie z którym od podstawy opodatkowania odliczeniu powinny podlegać wyłącznie odpisy amortyzacyjne. Wynika to z faktu, że odpisy amortyzacyjne nie warunkują nabycia danego składnika majątkowego, lecz stanowią wyraz odliczenia w czasie wydatków poniesionych na nabycie konkretnego składnika majątkowego. (...) Wykładnia powołanych przepisów prowadzić może wyłącznie do wniosku, że odliczeniu od podstawy opodatkowania podlega kwota wydatków poniesionych na nabycie wskazanego składnika majątku tj. warunkująca nabycie własności wskazanego majątku.”

- „(...) w ramach przedmiotowej ulgi odliczeniu podlegają koszty nabycia Maszyn i Urządzeń peryferyjnych, a nie dokonane od nich odpisy amortyzacyjne.”

- „W ocenie sądu brak jest racjonalnych powodów, aby wbrew brzmieniu ustawy oraz wbrew celowi wprowadzenia ulgi na robotyzację dokonywać wykładni przepisów ograniczających zakres zastosowania ulgi poprzez ograniczanie jej ogólnymi zasadami amortyzacji środków trwałych.”

- „W ocenie Sądu w przepisach regulujących ulgę na robotyzację brak wskazań odnoszących się do sposobu zaliczenia w koszty uzyskania 50% wydatków „poniesionych” w roku podatkowym na robotyzację. W szczególności brak wskazania, że należy dokonać rozliczenia ulgi poprzez zwiększenie odpisów amortyzacyjnych.”

Podsumowując, poniesione przez Wnioskodawcę koszty nabycia Maszyn stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w przywołanym przepisie, poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, czyli kosztów nabycia Maszyn.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przedstawionego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Stosownie do art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”):

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 updop:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop:

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania nr 1 wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).

Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.

Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

- w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

- w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

Z opisu sprawy wynika, że twórczy charakter działalności opisanej we wniosku przejawia się w tworzeniu nowych Produktów, nowych form Produktów bądź zmianie Produktów poprzez tworzenie ich z takich materiałów oraz w taki sposób, które powoduje, że ich użytkowanie staje się kompletnie odmienne niż przed zmianami.

Prowadzone przez Państwa prace podejmowane są i będą w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia, prowadzone prace nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów.

Ponadto, przy realizacji Projektów powstaje nowa wiedza z zakresu projektowania, mechaniki, konstrukcji, znajomości wytrzymałości i użytkowności materiałów z których można wytwarzać Produkty jak i znajomość właściwości fizyko-chemicznych materiałów, z których wytwarza się Produkty.

Podsumowując, zdaniem tut. Organu działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2020-2024 oraz za lata kolejne.

Tym samym, Państwa stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

Ad. 2

Odnosząc się do możliwości uznania poniesionych przez Państwa wydatków za koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej oraz odliczenia ich w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową wskazać należy, że stosownie do treści art. 18d ust. 1 updop:

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Na podstawie art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1) za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

 2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W myśl art. 18d ust. 3 updop:

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop:

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W myśl art. 18d ust. 6 updop:

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Zgodnie z art. 18d ust. 7 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 30 kwietnia 2018 r., do dnia 31 grudnia 2021 r. kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

 1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

 2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

 3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Zgodnie z art. 18d ust. 7 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

 2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

 3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

W myśl art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

W myśl art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obecnie obowiązującym

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,

- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

- jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów

określonych w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wskazać należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., ze zm., dalej: „updof”):

za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Wskazać również należy, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 updof), należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. updof, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a updop).

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a updof:

za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, -z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia i umowa o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a updop.

Odnosząc się do kosztów nabycia materiałów i surowców należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zaznaczyć należy, że obowiązujące przepisy w zakresie ulgi B+R pozwalają na zakwalifikowanie do niej kosztów materiałów i surowców, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów i są one bezpośrednio związane z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową.

Kosztami kwalifikowanymi mogą być również – zgodnie z cytowanym wyżej art. 18d ust. 3 updop – dokonywane w roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Na gruncie powyższego przepisu można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych stanowiły koszty kwalifikowane.

Odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej pod warunkiem, że:

- zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;

- nie dotyczą środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością;

- środek trwały/wartość niematerialna i prawna, którego dotyczy odpis, wykorzystywany jest w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Kosztem kwalifikowanym może być tym samym tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 updop.

W myśl art. 15 ust. 1 updop:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Stosownie do art. 15 ust. 6 updop:

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli będą one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, jeżeli będą służyć one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 updop, sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 updop, należy uznać za prawidłowe (z wyłączeniem części dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane wypłacanego pracownikom wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika).

Ad. 3 i 4

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm., dalej: „Ustawa nowelizująca”), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na robotyzację” mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.

Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że:

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Według art. 38eb ust. 2 ww. ustawy:

za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:

 1) koszty nabycia fabrycznie nowych:

 a) robotów przemysłowych,

 b) maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

 c) maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),

 d) maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

 e) urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;

 2) koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;

3) koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;

 4) opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

W świetle art. 38eb ust. 3 updop:

przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

 1) wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

 2) jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

 3) jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

 4) jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

Stosownie do art. 38eb ust. 5 updop:

odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Zgodnie natomiast z art. 38eb ust. 6 updop:

podatnik, który zbył środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne wymienione w ust. 2 pkt 1 i 2 przed końcem okresu ich amortyzacji, a w przypadku umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f - przed końcem podstawowego okresu umowy leasingu, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło to zbycie, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę odliczeń uprzednio dokonanych na podstawie ust. 1.

Art. 38eb ust. 7 updop stanowi zaś, że:

podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.

Zgodnie z art. 38eb ust. 8 updop:

w zakresie nieuregulowanym w ust. 1-7 do odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację stosuje się odpowiednio przepisy art. 18d ust. 3k, 5, 5a, 6, ust. 8 zdanie pierwsze i drugie.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest kwestia ustalenia, czy opisane przez Wnioskodawcę w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Maszyny spełniają definicję robota przemysłowego, o którym mowa w art. 38eb ust. 3 updop.

Odnosząc się do powyższej Państwa wątpliwości wskazać należy, że z opisu sprawy wynika, że wymienione we wniosku Maszyny wypełniają definicję robota przemysłowego wskazaną w art. 38eb ust. 3 updop, ponieważ są maszynami sterowalnymi, programowalnymi i stacjonarnymi, posiadającymi 3 stopnie swobody i są wykorzystywane w produkcji dla zastosowań przemysłowych. Przedstawiony we wniosku opis działania robotów wskazuje, że posiadają właściwości manipulacyjne oraz lokomocyjne.

Ponadto, jak wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego każda z ww. Maszyn spełnia łącznie następujące warunki:

1) wymienia dane w formie cyfrowej pomiędzy urządzeniami, które są w nich zabudowane,

2) połączona jest z systemami teleinformatycznymi Spółki,

3) jest monitorowana za pomocą różnych czujników,

4) jest zintegrowana w cyklu produkcyjnym m.in. z następującymi maszynami: linia do produkcji butelek, wypychacz wyrobów z odprężarki, odprężarka, system pakowania.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3, zgodnie z którym opisane we wniosku Maszyny spełniają definicję robota przemysłowego, o którym mowa w art. 38eb ust. 3 updop, należało uznać za prawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest również kwestia ustalenia, czy poniesione przez Wnioskodawcę koszty nabycia Maszyn stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 updop, a tym samym czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w przywołanym przepisie, poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, czyli kosztów nabycia Maszyn.

Zauważyć należy, że ulga na robotyzację polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy opodatkowania, przez podatnika uzyskującego przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym dodatkowe odliczenie nie może przekroczyć 50% wysokości kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Powyższe wynika wprost z uzasadnienia do ustawy nowelizującej, gdzie wskazano: Projektowana ulga funkcjonować będzie na kształt podobny do już obowiązującej, sprawdzonej ulgi na badania i rozwój. Podatnikowi, prowadzącemu działalność przemysłową (produkcyjną), będzie przysługiwać prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowe odliczenie nie będzie mogło przekroczyć 50% wysokości kosztów.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 15 ust. 1 updop, zgodnie z którym:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ww. ustawy:

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 1 tej ustawy:

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

 a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

 b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

 c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

W myśl art. 16a ust. 1 updop:

amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 16f ust. 1 updop:

podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że przepis art. 38eb ust. 1 updop pozwala na ponadnormatywne odliczenie maksymalnie 50% odpisów amortyzacyjnych, w momencie gdy stają się one kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu updop. Ponadnormatywne odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do tych odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie obowiązywania ulgi. Zatem, podatnik może skorzystać z tego odliczenia, co do zasady, wraz z dokonywaniem odpisów amortyzacyjnych od zakupionych robotów.

Odliczenie ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Możliwość skorzystania z tej ulgi należy wiązać z momentem poniesienia kosztu uzyskania przychodu. Ulga dotyczy wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu w latach 2022-2026.

W przypadku nabycia i wprowadzenia do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2022 r. fabrycznie nowych aktywów spełniających przesłanki określone w art. 38eb updop, przez Spółkę osiągającą dochód z innych źródeł niż przychody z zysków kapitałowych – odpisy amortyzacyjne dokonane w latach 2022-2026 od tych środków trwałych (robotów) będą podlegały rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację.

Ponadto, należy mieć także na względzie aby przedmiotowe wydatki nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Podkreślić należy, że naczelną zasadą stosowania ulgi na robotyzację jest uznanie określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulujących ulgę na robotyzację kategorii kosztów, za koszty uzyskania przychodów w danym roku podatkowym, za który przysługuje odliczenie w ramach tejże ulgi (art. 38eb ust. 1 w związku z ust. 5 updop). Zgodnie bowiem z art. 38eb ust. 1 updop, podatnik (…) może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację. Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. (art. 38eb ust. 5 updop).

Reasumując, Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych od Maszyn w latach 2022-2026 ale nie może odliczyć jednorazowo od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia Maszyn. Jak wskazano bowiem w opisie sprawy Maszyny stanowią dla Wnioskodawcy środki trwałe i podlegają amortyzacji.

Z przepisu art. 38eb ust. 1, ust. 2 i ust. 5 wynika, że odliczenie wydatku od dochodu w ramach ulgi na robotyzację jest możliwe, gdy:

- dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu,

- ten koszt uzyskania przychodu został poniesiony na robotyzację,

- ten koszt uzyskania przychodu został poniesiony w terminie od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 roku, do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 roku.

W przypadku, gdy składniki majątku (roboty) uznawane są za środki trwałe, kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (art. 15 ust. 6 updop).

Z uwagi na powyższe nie można twierdzić, że podatnik, który nabył robota stanowiącego środek trwały, mógł jednorazowo w roku jego zakupu odliczyć od podstawy opodatkowania 50% wydatków. A zatem, nie będzie możliwe jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia Maszyn, z tego względu, że jak wskazał Wnioskodawca, spełniają one definicję środków trwałych. Koszty nabycia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 updop stanowią/stanowić będą odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej nabytych przez Wnioskodawcę środków trwałych, i to na podstawie tych odpisów amortyzacyjnych Wnioskodawca może dokonać odliczenia od podstawy podatkowania.

W konsekwencji, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania o 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych od Maszyn w latach podatkowych 2022-2026, na podstawie art. 38eb ust. 1 updop, przy założeniu, że spełniają one warunki określone w art. 38eb updop.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy poniesione przez Wnioskodawcę koszty nabycia Maszyn stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 updop, a tym samym czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w przywołanym przepisie, poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, czyli kosztów nabycia Maszyn, należy uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

- działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d updop, za lata 2020-2024 oraz za lata kolejne, należy uznać za prawidłowe,

- Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 updop, należy uznać za prawidłowe (z wyłączeniem części dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane wypłacanego pracownikom wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy),

- opisane przez Wnioskodawcę w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Maszyny spełniają definicję robota przemysłowego, o którym mowa w art. 38eb ust. 3 updop, należy uznać za prawidłowe,

- poniesione przez Wnioskodawcę koszty nabycia Maszyn stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 updop, a tym samym czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w przywołanym przepisie, poprzez jednorazowe odliczenie od podstawyopodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, czyli kosztów nabycia Maszyn, należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Nadmieniamy, że w zakresie części pytania oznaczonego we wniosku nr 2, w części dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane wypłacanego pracownikom wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00