Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 13 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.289.2024.1.JK3

Koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 12 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

24 stycznia 2023 r. zawarła Pani ze swoim ojcem umowę o podział majątku wspólnego. Przed zawarciem tej umowy Pani i Pani ojciec byli współwłaścicielami w następujących udziałach:

1.Pani ojciec, Z.B. w udziale wynoszącym 1/3 części, Pani w udziale wynoszącym 2/3 nieruchomości stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 1 o powierzchni 0,0829 ha, położonej przy ulicy A. w miejscowości E., Udział wynoszący 1/3 (jedna trzecia) części w tej nieruchomości Pani matka– J.B. nabyła w drodze dziedziczenia po zmarłych rodzicach co zostało stwierdzone: prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w (…), wydanym 5 stycznia 1973 roku oraz prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w (…), wydanym 19 sierpnia 1993 roku.

Udział wynoszący 2/3 w tej nieruchomości małżonkowie J.B. i Z.B. nabyli na podstawie umowy sprzedaży zawartej 4 listopada 1997 roku.

2.Pani i Pani ojciec byli współwłaścicielami, w udziałach wynoszących po 1/2 części każde z nich, stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego przy Alei (…) w C., o łącznej powierzchni użytkowej 43,93 m. kw.

Nieruchomość tę Pani rodzice, małżonkowie J.B. i Z.B. nabyli na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i umowy sprzedaży oraz oddania części gruntu w użytkowanie wieczyste 30 czerwca 2011 r.

3.Pani i Pani ojciec byli też współwłaścicielami, w udziałach wynoszących po 1/2 części każde z nich, stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego przy ulicy D. w C, o łącznej powierzchni użytkowej 44,90 m. kw.

Nieruchomość tę Pani - małżonkowie J.B. i Z.B. nabyli na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej dnia 28 kwietnia 2014 r.

4.Pani i Pani ojciec byli też współwłaścicielami w udziałach wynoszących po 1/40 części każde z nich, stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu niemieszkalnego garażu wielostanowiskowego, mieszczącego się na pierwszej kondygnacji podziemnej budynku położonego przy ulicy D w C.

Udział wynoszący łącznie 1/20 części w tej nieruchomości małżonkowie J.B. i Z.B. nabyli na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej dnia 28 kwietnia 2014 roku.

Wskazane wyżej udziały w nieruchomościach Pani nabyła w drodze spadku po swojej mamie, J. B. Nabycie spadku po matce zostało potwierdzone na podstawie Protokołu dziedziczenia, zawartego w formie aktu notarialnego z 3 stycznia 2023 r., w którym Pani A.O. „żąda poświadczenia dziedziczenia po swojej matce – J.B. (nazwisko rodowe: G.), córce Z. i E., której (…) dnia dwudziestego trzeciego grudnia dwa tysiące dwudziestego drugiego (23.12.2022) roku w miejscowości E., posiadającej numer PESEL (…), urodzonej dnia (…) roku w E., posiadającej miejsce zwykłego pobytu w chwili śmierci i ostatnie miejsce zamieszkania w miejscowości E.”

Ponadto: „A.O. oświadcza, że nie istnieją osoby, które wyłączałyby ją od dziedziczenia lub dziedziczyły wraz z nią. W szczególności spadkodawca J.B. w chwili śmierci była rozwiedziona, miała jedno dziecko własne, to jest stawającą do niniejszego aktu A.O., nie miała innych dzieci małżeńskich ani pozamałżeńskich, jak również nikogo nie przysposobiła”.

Następnie, 24 stycznia 2023 r. zawarła Pani ze swoim ojcem „umowę o podział majątku wspólnego” w formie aktu notarialnego (rep. A nr …). W akcie notarialnego zostało wskazane, że notariusz pouczył strony o treści:

  • art. 210 – 221, 1035-1046 Kodeksu cywilnego
  • 43-46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

Umowa o podział majątku wspólnego została zawarta w formie aktu notarialnego. W treści umowy notariusz wskazał, że pouczył strony o treści wskazanych powyżej przepisów Kodeksu cywilnego i Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Pani rodzice - Z.B. i J.B. rozwiedli się 24 stycznia 2020 roku, po czym Pan Z.B. złożył wniosek o podział majątku wspólnego.

Postępowanie o podział majątku małżonków nie zakończyło się, ponieważ Pani J.B. zmarła 23 grudnia 2022 roku, a spadek po niej nabyła Pani – A.O. — w całości.

Pani i Pani ojciec dokonali podziału majątku wspólnego Z.B. i zmarłej J.B., w ten sposób, że:

a)udział wynoszący 3/6 części w opisanej w pkt 1) działki o numerze ewidencyjnym1 o powierzchni 0,0829 ha, położonej przy ulicy A. miejscowości E.,

b)opisany w pkt 2) lokal mieszkalny położony przy Alei (…) w C.,

- nabył Z.B.- w całości, bez spłat i dopłat

d)udział wynoszący 1/6 części w opisanej w pkt 1), nieruchomości stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 1 o powierzchni 0,0829 ha, położonej przy ulicy A. w miejscowości E.,

e)opisany pkt 3) lokal mieszkalny położony przy ulicy A. w C., o powierzchni użytkowej 44,90 m. kw.,

f)udział wynoszący 1/20 części w, opisanym w pkt 4), garażu wielostanowiskowym,

- nabyła Pani - A.O.— w całości, bez spłat i dopłat.

Wartość:

  • udziału wynoszącego łącznie 2/3 części w nieruchomości stanowiącej działkę o numerze 1 wynosi 200.000,00 zł (cała działka miała wartość 300 000 zł)
  • lokalu mieszkalnego numer przy Alei (…) w C. wynosi 550.000,00 zł,
  • lokalu mieszkalnego przy D. w C. wynosi 450.000,00 zł,
  • udziału wynoszącego łącznie 1/20 części w garażu wynosi 25.000 zł.

majątku o wartości: 700 000 zł.

Wartość Pani majątku zmniejszyła się. W wyniku dokonanego podziału jest Pani właścicielką:

  • 1/2 nieruchomości w E. (przed podziałem miała Pani 2/3)
  • 100% lokalu przy ul. D. (przed podziałem miała 50%)

Natomiast Pani ojciec stał się właścicielem:

  • 1/2 nieruchomości w E. (przed podziałem miał 1/3);
  • 100% własności lokalu przy Alei (…)

Majątek wspólny Pani i Pani ojca przed podziałem miał w związku z tym wartość 1.325.500 zł (Pani była właścicielką składników majątku o wartości 712.500 zł, ojciec był właścicielem składników majątku o wartości 612.500 zł). W wyniku podziału majątku stała się Pani właścicielką składników majątku o wartości: 625.000 zł, natomiast ojciec stał się właścicielem składników majątku o wartości: 700.000 zł. Wartość Pani majątku zmniejszyła się.

W interpretacji indywidualnej 0114-KDIP3-1.4011.1093.2023.4.MS2 wydanej 23 lutego 2024 r. na Pani wniosek Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że

„Tym samym sprzedaż w 2023 r. udziału 1/2 w nieruchomości, który nabyła Pani w spadku po Pani matce nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że czynność zawarcia w dniu 24 stycznia 2023 r. umowy o podział majątku wspólnego doprowadziła do wyjścia ze współwłasności, bowiem na skutek jej zawarcia została Pani jedyną właścicielką nieruchomości przy ulicy D. Wobec tego sprzedaż udziału 1/2 w nieruchomości, który nabyła Pani umową o podział majątku wspólnego zawartą z Pani ojcem 24 stycznia 2023 r., stanowi dla Pani źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem jego sprzedaż nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Zatem w tej części Pani stanowisko jest nieprawidłowe.”

Nieruchomość przy ul. D., która została sprzedana nabyła Pani w 2 etapach;

  • 1/2 udziału została nabyta w drodze dziedziczenia po zmarłej 23 grudnia 2022 r. mamie
  • 1/2 udziału została nabyta 24 stycznia 2023 r. umową o podział majątku wspólnego zawartą z ojcem.

Sprzedała Pani 21 kwietnia 2023 r. lokal przy ul. D. wraz z garażem za kwotę 470.000 zł.

Aby nabyć od ojca udział 50% w nieruchomości przy ul. D. przekazała Pani ojcu 1/6 udziału w nieruchomości w E i 1/2 udziału w nieruchomości przy Alei (…). Wartość przekazanych ojcu udziałów nieruchomościach wyniosła łącznie 425. 000 zł (tj. wartość 150 tys. zł udział w E. + 275 tys. zł udział w nieruchomości przy Alei (...)).

Pytanie

Czy kosztem sprzedaży przez Panią udziału w nieruchomości przy ul. D. jest wartość udziałów w nieruchomościach, które Pani ojciec nabył od Pani w zamian za nabycie przez Panią udziału 50% w nieruchomości przy ul. D.?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziału 1/2 w nieruchomości, który nabyła Pani umową o podział majątku wspólnego zawartą z ojcem 24 stycznia 2023 r. będzie wartość nieruchomości, które Pani ojciec nabył od Pani w ramach tej umowy.

UZASADNIENIE

12 grudnia 2023 r. wystąpiła Pani z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. We wniosku zadała Pani pytanie: „Czy sprzedaż przez Panią nieruchomości przy ul. D. stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Pani zdaniem odpłatne zbycie 21 kwietnia 2023 r. nieruchomości przy ul. D. (lokal mieszkalny i garaż) nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W wydanej interpretacji indywidualnej 0114-KDIP3-1.4011.1093.2023.4.MS2 z 23.02.2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził:

„Tym samym sprzedaż w 2023 r. udziału 1/2 w nieruchomości, który nabyła Pani w spadku po Pani matce nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tej części Pani stanowisko jest prawidłowe.

Z opisu sprawy wynika, że czynność zawarcia w dniu 24 stycznia 2023 r. umowy o podział majątku wspólnego doprowadziła do wyjścia ze współwłasności, bowiem na skutek jej zawarcia została Pani jedyną właścicielką nieruchomości przy ulicy D..

Wobec tego sprzedaż udziału 1/2 w nieruchomości, który nabyła Pani umową o podział majątku wspólnego zawartą z Pani ojcem 24 stycznia 2023 r., stanowi dla Pani źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem jego sprzedaż nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Zatem w tej części Pani stanowisko jest nieprawidłowe.”

Skoro zdaniem organu podatkowego sprzedaż udziału nabytego umową o podział majątku wspólnego stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu to tym samym konieczne jest ustalenie kosztu uzyskania przychodu.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy, podlega dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw oraz wynosi 19 proc. podstawy obliczania podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie zaś do art. 30e ust. 2 ustawy o PIT, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przychodem z odpłatnego zbycia (sprzedaży) jest wartość wyrażona w cenie określonej umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej. Wartość tę podatnik ma prawo pomniejszyć o koszty odpłatnego zbycia, czyli udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Nieruchomość przy ul. D., którą sprzedała Pani 21 kwietnia 2023 r. została przez Panią nabyta w 2 etapach;

  • 1/2 udziału została nabyta w drodze dziedziczenia po zmarłej 23 grudnia 2022 r. mamie – w tej części przychód jest wolny od podatku
  • 1/2 udziału została nabyta 24 stycznia 2023 r. umową o podział majątku wspólnego zawartą z ojcem – w tej części, w myśl interpretacji Dyrektora KIS, przychód podlega opodatkowaniu.

Oczywistym jest, że nabycie przez Panią udziału od ojca nastąpiło w zamian za udziały, które ojciec uzyskał od Pani. Tym samym należy uznać, że umowa o podział majątku wspólnego zawarta z ojcem ma charakter umowy zamiany udziałów w nieruchomościach.

Wyjaśnić należy, że moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego. Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Podkreślić zatem należy, że użyty w cytowanym powyżej przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin „nabycie” oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Tak więc, jednym ze sposobów nabycia nieruchomości jest nabycie własności nieruchomości na podstawie umowy zamiany.

Przy zamianie można więc uznać, poprzez analogię do konstrukcji umowy sprzedaży, że mamy tu do czynienia również ze świadczeniem strony „w postaci zapłaty ceny”, które nie ma jednak formy pieniężnej, lecz jest określone w naturze w postaci rzeczy lub prawa przenoszonego w zamian za rzecz lub prawo nabywane w wyniku zamiany.

W umowie o podział majątku wspólnego, którą zawarła Pani ze swoim ojcem określone zostały wartości „zamienianych” udziałów w nieruchomościach.

W zamian za nabycie od ojca 50% udziałów w nieruchomości przy ul. D. przekazała mu Pani:

  • udział wynoszący 3/6 części w opisanej w pkt 1) działki o numerze ewidencyjnym 1 o powierzchni 0,0829 ha, położonej przy ulicy A. w miejscowości D., - udział 1/2 w lokalu mieszkalnym położonym przy Alei (…) w C.

Wskazana w akcie notarialnym wartość tych udziałów wyniosła:

Ad a) 150.000 zł (1/2 z 300 000 zł)

Ad b) 275.000 zł (1/2 z 550 000 zł)

Łączna wartość zbytych na rzecz ojca składników majątku wyniosła więc 425 000 zł.

W konsekwencji, określone w umowie o podział majątku wspólnego mającej formę zamiany, świadczenie ze strony nabywającego rzecz lub prawo stanowi zatem niewątpliwie koszt przez niego poniesiony w celu tego nabycia.

Tym samym dla Pani kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości przy ul. D. (lokalu mieszkalnym i miejscu garażowym) nabytego w drodze zamiany z ojcem jest wartość udziału w nieruchomościach, które to zostały przeniesione w zamian za udział w nieruchomości przy ul. D.

W konsekwencji:

  • przychód z tytułu zbycia udziału nieruchomości przez upływem 5 lat od nabycia wynosi: 235.000 zł (1/2 z 470 000 zł)
  • koszt uzyskania przychodu: 425 000 zł

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Według art. 10 ust. 5 ww. ustawy:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Z wniosku wynika, że 24 stycznia 2023 r. zawarła Pani ze swoim ojcem umowę o podział majątku wspólnego. Przed zawarciem tej umowy byli Państwo współwłaścicielami m.in. lokalu mieszkalnego przy ulicy D. w C. w udziałach wynoszących po 1/2 części każde z Państwa oraz garażu wielostanowiskowego, mieszczącego się na pierwszej kondygnacji podziemnej budynku. Nieruchomość tę Pani rodzice nabyli na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej 28 kwietnia 2014 r. Pani rodzice rozwiedli się 24 stycznia 2020 r., po czym Pani ojciec złożył wniosek o podział majątku wspólnego. Postępowanie o podział majątku małżonków nie zakończyło się, ponieważ Pani matka zmarła 23 grudnia 2022 r. a spadek po niej nabyła Pani w całości. Wraz z ojcem dokonała Pani podziału majątku wspólnego rodziców w ten sposób, że nabyła Pani m. in. lokal mieszkalny wraz z garażem przy ulicy D. – w całości, bez spłat i dopłat. Lokal mieszkalny wraz z garażem sprzedała Pani 21 kwietnia 2023 r.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023, poz. 2809 ze zm.):

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W świetle art. 46 ww. Kodeksu:

W sprawach nieunormowanych w artykułach poprzedzających od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku.

Zgodnie z art. 210 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610, ze zm.):

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Natomiast zgodnie z art. 211 ww. Kodeksu:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Zgodnie z art. 922 tej ustawy:

Spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Stosownie zaś do treści art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Jednak zgodnie z art. 1036 ww. ustawy:

Istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców.

Z wniosku wynika, że nabyła Pani własność nieruchomości przy ul. D. w dwóch datach:

  • udział 1/2 w dacie śmierci matki (nabycie tej nieruchomości przez Pani matkę nastąpiło w 2014 r.), oraz
  • udział 1/2 umową o podział majątku wspólnego zawartą z Pani ojcem 24 stycznia 2023 r.

Tym samym sprzedaż w 2023 r. udziału 1/2 w nieruchomości, który nabyła Pani w spadku po Pani matce nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że czynność zawarcia w dniu 24 stycznia 2023 r. umowy o podział majątku wspólnego doprowadziła do wyjścia ze współwłasności, bowiem na skutek jej zawarcia została Pani jedyną właścicielką nieruchomości przy ulicy D. Wobec tego sprzedaż udziału 1/2 w nieruchomości, który nabyła Pani umową o podział majątku wspólnego zawartą z Pani ojcem 24 stycznia 2023 r., stanowi dla Pani źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem jego sprzedaż nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Według art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Artykuł 30e ust. 2 przywołanej ustawy stanowi, że:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na podstawie art. 19 ust. 1 cyt. ustawy:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy:

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.

Jak wynika z art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W przypadku udziału 1/2 w nieruchomości, który nabyła Pani w drodze podziału majątku wspólnego z Pani ojcem, zastosowanie znajduje art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy tych wydatków, które zbywca musiał ponieść, aby nabyć zbywaną przez siebie nieruchomość lub prawo.

Katalog wydatków stanowiących koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia (sprzedaży) nieruchomości nabytych odpłatnie zawarty w cytowanym przepisie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że nie dopuszcza się zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu innych wydatków niż wymienione. Pojęcie kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy zatem wszystkich tych wydatków, które zbywca musiał ponieść, aby nabyć zbywaną przez siebie nieruchomość lub wydatków, które poniósł jako nakłady, celem zwiększenia jej wartości. Nie wystarczy zatem samo subiektywne przekonanie podatnika o wpływie poniesionego przez niego wydatku na osiągnięcie przychodu. Wydatek musi zostać poniesiony celowo i być zasadny z punktu widzenia nabycia nieruchomości lub stanowić nakład zwiększający jej wartość.

W opisie wniosku wskazała Pani, że w 2023 r. zawarła Pani ze swoim ojcem umowę o podział majątku wspólnego. Wraz z ojcem dokonała Pani podziału majątku wspólnego rodziców w ten sposób, że nabyła Pani m. in. lokal mieszkalny wraz z garażem przy ulicy D. – w całości, bez spłat i dopłat. Zatem nie poniosła Pani wydatku na nabycie udziału w prawie własności tej nieruchomości ponad przysługującą Pani pierwotnie wartość udziału w tej nieruchomości.

W skutek podziału majątku wspólnego wyzbyła się Pani udziału w innych nieruchomościach, które Pani przysługiwały przed podziałem majątku wspólnego. Nastąpiło to również bez spłat i dopłat.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie można zgodzić się z Panią, że na nabycie udziału 1/2 w nieruchomości przy ul. D. w drodze podziału majątku wspólnego poniosła Pani wydatek odpowiadający wartości nieruchomości, które Pani ojciec nabył od Pani w ramach umowy o podział majątku wspólnego. Jak wskazała Pani w opisie wniosku, podział majątku wspólnego nastąpił bez spłat i dopłat. W konsekwencji nie poniosła Pani wydatku na nabycie tego udziału.

Zatem za koszt uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego nie może Pani uznać wartości udziałów w nieruchomościach, które Pani ojciec nabył od Pani w zamian za nabycie przez Panią udziału 50% w ww. lokalu.

Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Wyjaśnić należy, że organ nie prowadzi postępowania podatkowego ani dowodowego, nie ma uprawnień do analizowania dokumentów i ustalania w oparciu o informacje w nich zawarte wysokości przysługujących Pani udziałów, ani wysokości przychodu, kosztów uzyskania i dochodów do opodatkowania, bowiem nie posiada do tego uprawnień. Właściwy organ podatkowy sprawdzi poprawność dokonanych przez Panią obliczeń.

Zaznaczyć również trzeba, że w ramach interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można potwierdzić prawidłowości jakichkolwiek kwot, np. przychodu, kosztu, etc., jak również potwierdzić prawidłowości konkretnych wyliczeń podatnika przedstawionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, pytaniu, czy też stanowisku. Zgodnie z obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadą samoopodatkowania, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, ponieważ prawidłowość rozliczenia podatków podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo podkreślamy, że przedmiotem interpretacji jest wyłącznie ocena skutków podatkowych zawartej umowy powstałych w podatku od czynności cywilnoprawnych. Organ nie przesądza na jakiej podstawie doszło do podziału majątku opisanego we wniosku, a zatem na podstawie jakiej umowy istotnie nabyła Pani opisany majątek, gdyż nie ma takich uprawnień.

Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem – została wydana wyłącznie dla Pani. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Funkcja ochronna płynąca z przedmiotowej interpretacji ma zastosowanie wyłącznie dla Pani.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00