Interpretacja indywidualna z dnia 14 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.131.2024.3.PK

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów najmu miejsc parkingowych związanych z wynajmem powierzchni biurowych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia w pełnej wysokości kosztów najmu miejsc parkingowych związanych z najmem powierzchni biurowej do kosztów uzyskania przychodów. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. S.A. z siedzibą w X. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) to spółka prawa handlowego, której głównym przedmiotem działalności jest działalność rachunkowo-księgowa i doradztwo podatkowe (…). Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi na rzecz spółek powiązanych jako centrum usług wspólnych (dalej: „CUW”), w szczególności, takie jak obsługa finansowo-księgowa czy prawna.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca najmuje przestrzeń biurową w centrum X. Przestrzeń biurowa najmowana jest w budynku, w którym oprócz Wnioskodawcy powierzchnię na swoje potrzeby najmują również niepowiązane podmioty trzecie. Biorąc jednocześnie pod uwagę, że budynek, w którym Wnioskodawca najmuje powierzchnię biurową oprócz najmowania tej powierzchni, Wnioskodawca najmuje w tym samym budynku również miejsca parkingowe.

Z tytułu najmu miejsc parkingowych Wnioskodawca ponosi koszty, które są możliwe do wyszczególnienia na podstawie otrzymywanych faktur oraz umowy. Wszystkie miejsca parkingowe wykorzystywane są wyłącznie na cele prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, tj. przeznaczone są na rzecz pracowników Wnioskodawcy, jak również jego partnerów biznesowych oraz gości, którzy uczestniczą w spotkaniach w siedzibie Wnioskodawcy. Dodatkowo każde z miejsc parkingowych będzie oznaczone logo Wnioskodawcy. Ze względu na szerokie grono osób, które będą miały uprawnieninia do korzystania z miejsc parkingowych, nie jest możliwe przypisanie konkretnego miejsca do danego samochodu osobowego czy korzystającego. Miejsca te nie będą zatem opisane numerem rejestracyjnym samochodu, a więc nie będą przypisane do konkretnego samochodu, a jedynie oznaczone logo Wnioskodawcy w celu ich powiązania z Wnioskodawcą i jego siedzibą znajdującą się w tym samym budynku.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca – na podstawie art. art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług – ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT na podstawie faktur dokumentujących czynsz najmu za miejsca parkingowe w przypadku, gdy najem miejsc parkingowych nie jest związany z używaniem konkretnych pojazdów samochodowych, lecz wynika z całokształtu funkcjonowania działalności Wnioskodawcy?

2.Czy Wnioskodawca – na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych – ma prawo do zaliczenia kosztów najmu miejsc parkingowych związanych z najmem powierzchni biurowej do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości, w przypadku, gdy najem miejsc parkingowych nie jest związany z używaniem konkretnych pojazdów samochodowych, lecz wynika z całokształtu funkcjonowania działalności Wnioskodawcy?

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2 w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W zakresie pytania oznaczonego jako nr 1 wydamy odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 2

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”) ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji (dalej: „podatek CIT”).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Art. 15 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Jednocześnie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie wyłącza możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, kosztów związanych z najmem miejsca parkingowego związanego z działalnością podatnika. Art. 16 ust. 1 ustawy o CIT w pkt 49-51 zawiera wyłączenia związane z ujmowaniem w kosztach przychodów, kosztów związanych z wykorzystywaniem samochodów osobowych na potrzeby działalności gospodarczej, jednak w przedmiotowym stanie faktycznym, normy te nie znajdą zastosowania. Wnioskodawca nie najmuje bowiem miejsc parkingowych w celu przeznaczenia ich na parking pod konkretne, możliwe do indywidualnego określenia samochody osobowe.

Celem najmu miejsc parkingowych, zlokalizowanych w tym samym budynku, co powierzchnie biurowe najmowane przez Wnioskodawcę jest zapewnienie dostępności do tychże przestrzeni pracowników biurowych, partnerów oraz gości przed spotkaniami odbywającymi się w siedzibie Wnioskodawcy. Miejsca te związane są zatem nierozerwalnie z zapewnieniem możliwości korzystania z przestrzeni biurowych, które stanowią główną część przedmiotu najmu, zaś miejsca parkingowe mają, wobec tego celu charakter subsydiarny, pomocniczy.

Jak zostało wskazane przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym, ze względu na szerokie grono osób, które będą miały uprawnieninia do korzystania z miejsc parkingowych, nie jest zatem możliwe przypisanie konkretnego miejsca do danego samochodu osobowego czy korzystającego.

Resumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na podstawie art. 15 ust.1 ustawy o CIT przysługuje mu prawo do zaliczenia kosztów najmu miejsc parkingowych związanych z najmem powierzchni biurowej do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości, ponieważ najem miejsc parkingowych nie jest związany z używaniem konkretnych pojazdów samochodowych, lecz wynika z całokształtu funkcjonowania działalności Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo–skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a.„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b.„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c.„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podatnik, oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik, uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu, odnosi ewidentne korzyści, ponieważ o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego kosztu.

Z treści wniosku i uzupełnienia wynika, że świadczą Państwo usługi na rzecz spółek powiązanych jako centrum usług wspólnych („CUW”) – obsługa finansowo-księgowa. Wynajmują Państwo powierzchnię biurową oraz miejsca parkingowe w tym samym budynku. Miejsca parkingowe przeznaczone są na rzecz pracowników Spółki, jej partnerów biznesowych oraz gości, którzy uczestniczą w spotkaniach w siedzibie. Miejsca te nie są przypisane do konkretnego samochodu lub osoby i ich użytkowanie wynika z całokształtu funkcjonowania Spółki.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia , czy mogą Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości opłaty za najem miejsc parkingowych, które usytuowane są w budynku siedziby Spółki.

Państwa zdaniem, na podstawie art. 15 ust.1 ustawy o CIT mają Państwo prawo do zaliczenia kosztów najmu miejsc parkingowych związanych z najmem powierzchni biurowej do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 30 i pkt 49-51 za koszty uzyskania przychodów nie uważa się:

Wyżej wymienione przepisy podatkowe wyłączające lub limitujące możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatki na eksploatację samochodu dotyczą jedynie samochodów służbowych wykorzystywanych do celów mieszanych lub samochodów prywatnych wykorzystywanych do celów działalności gospodarczej. Nie znajdą więc one zastosowania w Państwa sprawie. Potwierdzają to Objaśnienia podatkowe z 9 kwietnia 2020 r.

Natomiast jeśli miejsca parkingowe nie są przypisane do konkretnych samochodów, które w dodatku należałyby do Spółki, wtedy koszty najmu takich miejsc parkingowych nie wiążą się z konkretnymi pojazdami, lecz z całokształtem Państwa działalności – z wynajmowanych miejsc korzystają zarówno pracownicy i partnerzy Spółki, jak również klienci Spółki. Celem najmu tych miejsc jest więc ułatwienie dostępu do Państwa przestrzeni biurowych oraz sprawne funkcjonowanie firmy.

Podsumowując:

• wydatki na wynajem miejsc parkingowych są związane z działalnością Spółki – związane są z całokształtem działalności Spółki;
• miejsca parkingowe oznaczone są logo Spółki;
• wydatki są ponoszone przez Spółkę definitywnie – nie zostaną Spółce w żaden sposób zwrócone;
• są odpowiednio udokumentowane – poprzez umowę najmu i faktury;
• wydatki będą miały związek z przychodami Spółki, ponieważ umożliwiają sprawne prowadzenie działalności CUW;
• nie ma przesłanek wynikających z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, które uniemożliwiałyby zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z najmem miejsc parkingowych.

Zatem wydatki ponoszone przez Spółkę na wynajem miejsc parkingowych przeznaczonych na użytek związany z ogólną działalnością Spółki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.).