Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 czerwca 2024 r., sygn. I SA/Wr 910/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: SWSA Jarosław Horobiowski (sprawozdawca), Sędziowie: SWSA Piotr Kieres, AWSA Iwona Solatycka, Protokolant: Specjalista Anna Terlecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi Zarządcy masy sanacyjnej P. sp. z o.o. z siedzibą we W. w restrukturyzacji na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 11 września 2023 r., nr 0201-IEW1.720.38.2023.2 w przedmiocie zarzutów w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym: oddala skargę w całości. Zdanie odrębne złożył sędzia WSA Jarosław Horobiowski

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 września 2023 r. nr 0201-IEW1.720.38.2023.2 Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej jako: organ odwoławczy, DIAS, organ II instancji) po rozpatrzeniu zażalenia P. sp. z o.o. z siedzibą we W. (obecnie Zarządca masy sanacyjnej P. Sp. z o.o.)- dalej jako: Strona, Skarżąca, Spółka, Zobowiązana, utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu (dalej jako: organ I instancji, NDUS, Wierzyciel) z dnia 21 lipca 2023 r. nr 0271-SEW-2.720.283.2023.7 w przedmiocie zarzutów na postępowanie egzekucyjne.

Z akt sprawy wynika, że 23 maja 2023 r. Strona złożyła deklarację dla podatku od towarów i usług za kwiecień 2023 r., w której wykazała kwotę podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego. Spółka wystąpiła też o zwolnienie spod zabezpieczenia kwoty na spłatę ww. zaległości. W związku z nieuregulowaniem w terminie płatności tej należności, NDUS wystawił upomnienie, które został doręczone Spółce w dniu 7 czerwca 2023 r. Następnie w dniu 16 czerwca 2023 r. NDUS wystawił tytuł wykonawczy obejmujący tę zaległość i przekazał do realizacji właściwemu organowi egzekucyjnemu tj. Naczelnikowi Urzędu Skarbowego Wrocław-Psie Pole (dalej organ egzekucyjny). W toku egzekucji dokonano zajęcia rachunku bankowego. Zobowiązana wniosła zarzuty w sprawie prowadzonej egzekucji administracyjnej na podstawie art. 33 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2022 r., poz. 479 ze zm., dalej u.p.e.a.) (nieistnienie obowiązku) oraz art. 33 § 2 pkt 6 lit. c u.p.e.a. (brak wymagalności obowiązku z uwagi wystąpienie innej przyczyny niż odroczenie lub rozłożenie na raty spłaty należności), w związku z naruszeniem art. 8 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2023 r., poz. 775 ze zm., dalej k.p.a.) oraz art. 6 § 1 u.p.e.a., a także art. 2 Konstytucji RP, poprzez egzekucję zaległości, której powstanie związane jest wyłącznie z działalnością dyskrecjonalną tego samego wierzyciela i tego samego organu egzekucyjnego (uniemożliwienie uiszczenia zaległości z zabezpieczonego rachunku bankowego). W uzasadnieniu zarzutów Strona wskazała, że od 24 stycznia 2023 r. rachunki bankowe Spółki są zabezpieczone, co uniemożliwia regulowanie bieżących podatków, w tym zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za kwiecień 2023 r., objętego postepowaniem. Spółka wskazała, że organ egzekucyjny odmówił zwolnienia z zabezpieczenia środków zajętych na rachunku bankowym, czym organ uniemożliwił zapłatę zobowiązania podatkowego.