Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 16 lipca 2024 r., sygn. II SA/Ol 298/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Bogusław Jażdżyk sędzia WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 16 lipca 2024 r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z części nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r. Starosta L., na podstawie art. 124 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2023 r., poz. 344 ze zm., dalej jako: u.g.n.), odmówił E. S.A. Oddział w O. (dalej jako: Spółka lub inwestor) ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości położonej w miejscowości K., gm. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków w obrębie K. jako działka nr [...], będącej własnością E. S. (dalej jako: właścicielka nieruchomości, strona lub skarżąca) w celu posadowienia i pozostawienia na tej działce urządzenia elektroenergetycznego w postaci kabla elektroenergetycznego nN 0,4kV o długości 4,5 m (ułożonego w ziemi), gdzie powierzchnia niezbędna do wykonania prac wynosi 17 m², a powierzchnia ograniczenia nieruchomości po wykonaniu prac, 0,72 m².

W uzasadnieniu wydanej decyzji Starosta wskazał, że planowana inwestycja nie jest inwestycją celu publicznego. Podniesiono, że nie można przyjmować automatycznie, że każda inwestycja związana z budową przewodów i urządzeń służących do przesyłania energii elektrycznej, a także innych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń, o których mowa w art. 6 u.g.n., służy celom publicznym Zdaniem Starosty postanowienia § 6 ust. 3 uchwały [...] Rady Gminy [...] z dnia [...] r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów zabudowy mieszkaniowej, siedliskowej i rekreacyjnej w K., gmina [...] (dalej jako: plan miejscowy) nie wskazują, w którym konkretnie miejscu mają być zaprojektowane urządzenia do przesyłu energii elektrycznej, a w tej sytuacji wnioskodawca powinien uzasadnić wybór poprowadzenia inwestycji na przedmiotowych działkach oraz wykazać niezbędność zaprojektowania urządzeń w danym miejscu. Organ I instancji podniósł także, że w myśl § 9 planu miejscowego przebieg tras elementów infrastruktury technicznej może podlegać zmianom w projektach technicznych pod warunkiem niepogorszenia wartości użytkowych, estetycznych oraz niepogorszenia wpływu na środowisko przyrodnicze. W związku z tym wskazano, że nie jest możliwe zaprojektowanie urządzeń na działce strony, gdyż działki te oznaczone są symbolem ML - tereny zabudowy letniskowej, a budowa infrastruktury spowodowałaby pogorszenie wartości użytkowej i estetycznej na nieruchomościach przeznaczonych pod rekreację. Zdaniem Starosty w toku postępowania nie udowodniono także, że planowana inwestycja jest niezwykle istotna dla miejscowości K. oraz lokalnej społeczności. Podniesiono, że załącznik graficzny, który jest integralną częścią wniosku, nie jest zgodny ze stanem faktycznym w terenie, gdyż nie pokrywa się z bazą danych tworzących mapę zasadniczą w zasobie Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w [...]. Organ I instancji zakwestionował również przeprowadzone rokowania, zarzucając im pozorność, bowiem przedmiotem tych rokowań nie były wszystkie elementy planowanych ograniczeń w korzystaniu z nieruchomości, a jedynie ich część. Przy czym zdaniem organu brak bezwarunkowej akceptacji propozycji zawarcia umowy opracowanej przez inwestora nie może przesądzać o braku zgody właściciela na wykonanie prac. Podkreślono, że ustalenia, poprzedzające wydanie decyzji na podstawie art. 124 ust. 1 u.g.n. muszą przybrać postać aktywnego i rzetelnego poszukiwania takich wariantów realizacji celu publicznego, które nie naruszą przysługujących innym podmiotom praw rzeczowych do nieruchomości, a w przypadku gdy naruszenie to okaże się jednak niezbędne - rozwiązań pozwalających zminimalizować jego skutki w najwyższym możliwym stopniu. Inwestor nie przedstawił możliwości poprowadzenia inwestycji w innym miejscu, a ponadto we wniosku podał, że nie można przesądzić o ostatecznej lokalizacji kabla, co jest interpretacją błędną, gdyż decyzja ograniczająca sposób korzystania z nieruchomości dokładnie wskazuje długość planowanego przedsięwzięcia wraz z powierzchnią niezbędną do wykonania prac (czasowego zajęcia), jak i powierzchnią ograniczenia nieruchomości po wykonaniu prac (trwałego zajęcia), co musi być zilustrowane na załączniku graficznym, będącym integralną częścią decyzji. Organ I instancji podniósł także, że właścicielka nieruchomości zadeklarowała likwidację słupów energetycznych istniejących na jej działkach, tym samym nie ma możliwości ich wykorzystania w niniejszym postępowaniu.