Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 marca 2024 r., sygn. II SAB/Wa 318/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędzia WSA Iwona Maciejuk, Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 6 marca 2024 r. sprawy ze skargi J. J. na bezczynność Szefa Centralnego Wojskowego Centrum Rekrutacji w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] kwietnia 2023 r. o udostępnienie informacji publicznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z 4 maja 2023 r. J. J. skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Szefa Centralnego Wojskowego Centrum Rekrutacji polegającą na nierozpatrzeniu wniosku z dnia [...] kwietnia 2023 r. o udzielenie informacji publicznej.

Skarżący zarzucił organowi naruszenie:

1. art. 19 ust. 2 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych (Dz. U. z 1977 r. Nr 38, poz. 167) oraz art. 10 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284), poprzez nieudostępnienie wnioskowanej informacji publicznej o działalności organu władzy publicznej w zgodzie z odpowiednimi przepisami prawa i w przepisanym w prawie terminie,

2. art. 61 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie, w jakim przepis ten stanowi podstawę prawa do uzyskiwania informacji publicznej, poprzez błędne zastosowanie polegające na nieudostępnieniu informacji publicznej na wniosek,

3. art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2022 r. poz. 902); zwanej dalej u.d.i.p. w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a w zw. z ust. 2 u.d.i.p. oraz w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. a, c. d i e u.d.i.p. w zakresie, w jakim przepis ten stanowi o tym, że informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, poprzez niezasadne uznanie, iż przedmiotem wniosku nie jest udostępnienie informacji publicznej, a w konsekwencji nieudostępnienie informacji publicznej na wniosek.

W związku z powyższym wniósł o: 1) zobowiązanie organu do rozpatrzenia wniosku, 2) stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności, 3) orzeczenie o charakterze bezczynności w kontekście rażącego naruszenia prawa, 4) zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.