Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 marca 2024 r., sygn. VII SA/Wa 1193/23
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Artur Kuś Sędziowie: sędzia WSA Grzegorz Rudnicki (spr.) asesor WSA Aneta Żak po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 27 marca 2024 r. sprawy ze skargi H. W. na uchwałę Rady Gminy K. nr XLI/181/13 z dnia 11 września 2013 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego wieś K. A część I a. oddala skargę
Uzasadnienie
Uzasadnienie.
Skarżący H. W. wniósł jednym pismem procesowym, datowanym na 19 kwietnia 2023 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na dwie uchwały Rady Gminy Kampinos w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Przedmiotem tej sprawy jest skarga na uchwałę Rady Gminy Kampinos (dalej: "Rada") z 11 września 2013 r. nr XLI/181/13 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego wieś Kampinos A część Ia. Dlatego też uzasadnienie niniejszego wyroku odnosi się wyłącznie do zarzutów stawianych tej uchwale, jak również wyłącznie do jej treści.
Skarżący ww. uchwałę zaskarżył w części, tj. w zakresie, w jakim dotyczący działki nr ewid. [...] i [...], obręb [...] K. A, wnosząc o stwierdzenie nieważności uchwały Rady w zaskarżonej części oraz zasądzenie od organu kosztów postępowania.
Zaskarżonej w części uchwale skarżący zarzucił:
"- naruszenie art. 1 ust. 2 pkt 7 ustawy z 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przez rażące naruszenie przysługującego mu prawa własności nieruchomości na skutek przeznaczenia części nieruchomości oznaczonej, jako działki o nr ewid. [...] i [...] pod tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, co pozbawiło go możliwości innej zabudowy przedmiotowych nieruchomości, to jest wybudowania budynków rolniczych do przechowywania płodów rolnych lub garaży i wiaty do przechowywania sprzętów rolniczych;
- naruszenie art. 1 ust. 2 pkt 7 w zw. z pkt 9 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przez nieuzasadnione naruszenie zasady proporcjonalności pomiędzy interesem publicznym, a ingerencją w prawo własności, tj. przedłożenie przez organy planistyczne dobra publicznego polegającego na możliwie szybkim uchwaleniu i wprowadzeniu w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nad uzasadnione dobro indywidualne skarżącego oraz rzeczywistego wykorzystywania przez lata działek nr ewid. [...] i [...] do celów rolnych:
