Czy po powodzi można niektóre środki trwałe uznać za trudno dostępne?

Wójt gminy zarządził przeprowadzenie spisu z natury środków trwałych. Spis ten wykonywany jest co 4 lata i w tym roku wypadł w terminie od 20 września do 15 listopada 2024 r. Zanim spis się rozpoczął, wiele miejscowości na terenie gminy dotknęła powódź. Problem polega na tym, że gmina ma budynki świetlic wiejskich oraz budowle (m.in. wiaty przystankowe, place zabaw, ścieżki zdrowia, altany leśne i oświetlenie uliczne) położone na terenach zniszczonych przez powódź w takim stopniu, że nie ma do nich dojazdu (zniszczone drogi i mosty, podmyte i zablokowane powalonymi drzewami szlaki). Nie wiadomo, kiedy te przeszkody zostaną usunięte. Czy jednostka w związku z tym powinna zawiesić spis z natury na czas nieokreślony? Czy też może skorzystać z art. 26 ust. 1 pkt 3 uor i zmienić metodę inwentaryzacji tych środków trwałych, które są trudno dostępne, ze spisu z natury na weryfikację sald?