Wyrok WSA w Lublinie z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. I SA/Lu 731/23
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Wałejko Asesor sądowy Marcin Małek (sprawozdawca) Protokolant Specjalista Marta Wawrzecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi "Z. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w L. na decyzję Dyrektor Izby Administracji Skarbowej z dnia 27 czerwca 2018 r. nr 0601-IOV-1.4103.239.2017.35 w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2015 r. oddala skargę.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 12 grudnia 2018 r., sygn. akt I SA/Lu 636/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (WSA) oddalił skargę "Z." Ś. J. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w L. (spółka, skarżąca) na decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (organ) z 27 czerwca 2018 r. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika L. Urzędu Celno-Skarbowego w B. P. (organ pierwszej instancji) z 22 czerwca 2017 r., w przedmiocie określenia spółce kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za czerwiec 2015 r. w wysokości 0,00 zł.
Jak wynika z zawartych w uzasadnieniu powyższego wyroku ustaleń, spółka w deklaracji podatkowej VAT-7 za czerwiec 2015 r., wykazała kwotę do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 934.508 zł. W rejestrze sprzedaży za ten okres, jako dostawy wewnątrzwspólnotowe, zaewidencjonowała 23 pozycje dostaw, udokumentowanych fakturami sprzedaży wystawionymi dla firmy G. R. s. r. o. w Czechach na ogólną wartość 4.420.955,85 zł. Transakcje dotyczyły sprzedaży aluminium, ołowiu, walcówki aluminiowej, tj. towarów nabytych od "G." P. M..
W ocenie organu pierwszej instancji, transakcje skarżącej ze wskazanymi podmiotami nie miały rzeczywistego charakteru, lecz zostały wykreowane w celu wyłudzenia zwrotu podatku od towarów i usług, a przedłożone w toku kontroli dokumenty zostały sporządzone po to, aby uprawdopodobnić prawidłowość transakcji. W efekcie, brak było podstaw do zwrotu spółce kwoty podatku naliczonego wskazanego w fakturach sprzedaży.
